Kostnatění

Πριν δύο χρόνια, οι Kostnatění κατάφεραν με το δεύτερο full-length τους, ονόματι "Upal", να παραδώσουν ένα avant-garde black metal έπος, με λόγο και άποψη για τη σύγχρονη μουσική. Κοινώς, ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ για το 2023. Συνεπώς, η ανακοίνωση του τρίτου τους δίσκου, θαρρώ πως δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες σε όσα άτομα είναι εξοικειωμένα με τη μουσική τους. Το "Přílišnost (Excess)" κατέφθασε, και από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις κυριάρχησε σε οποιαδήποτε συζήτηση περί σύγχρονου extreme metal.

Ο ιθύνων νους D.L. (Glass Shrine, Hornet Murmuration, The Outer RIM, Voidbringer), σε μια πρώτη ανάγνωση, δεν αλλάζει την κεντρική του προσέγγιση. Εκμεταλλεύεται την τρομερή τεχνική του κατάρτηση καθώς και αναλυτική μουσική του παιδεία, για να πειραματιστεί με noise rock, αραβική folk, brutal prog, δυσαρμονίες και μικροτονικά πειράματα, έχοντας πάντα ως έδρα το black metal. Η κεντρική διαφορά όμως σε σχέση με τον προκάτοχό του, είναι πως το "Excess" αποφασίζει, σε μια σχεδόν κυνική αποδόμηση, να καθαιρέσει το χαώδες και πρωτοποριακό black metal από τον εγγενή ελιτισμό του.

Συγκεκριμένα, στο νέο άλμπουμ του σχήματός του, ο D.L. αποφασίζει να μετατρέψει τα metal ερεθίσματα της εφηβείας του σε επεκτατικά εργαλεία. Οι Slipknot, το κλασικό ‘80s metal, το slam death metal, Behemoth, Nails, Anaal Nathrakh, μπλέκονται με τη σημασία σχημάτων όπως οι Esoctrilihum, οι Blut Aus Nord, Jute Gyte, Thantifaxath, και φυσικά οι περιβόητοι Leviathan και Deathspell Omega. Παράλληλα, το φανταστικό κιτρινόμαυρο εξώφυλλο, μια δημιουργία του εμβληματικού studio Metastazis, παραπέμπει στο underground classic που είναι το επιδραστικό ντεμπούτο των Ισλανδών Wormlust. Κάπως έτσι, μαζί με την αυξημένη χρήση EDM σημείων και synths, σχηματίζεται το χαοτικό κολάζ του "Excess".

Τα 34 λεπτά του δίσκου, μια, υπέρ του δέοντος ιδανική διάρκεια, αποκαλύπτουν άλλη μια τεχνική διαφοροποίηση. Οι Kostnatění «πειράζουν» την διάρκεια και τις κλίμακες των κλασικών black metal riffs, φροντίζοντας να τα «πετσοκόψουν», εντάσσοντας αρκετά ξεσπάσματα, μέχρι και breakdowns. Κοινώς, συμπιέζουν σε τρίλεπτες επί το πλείστον συνθέσεις πολλή πληροφορία, με κάθε κομμάτι να φαντάζει σαν σχιζοφρενική περιπλάνηση καταμεσής ηχοτοπίων από παράλληλες διαστάσεις. Αυτός ο μαξιμαλισμός όμως, βρίσκει μια εντυπωσιακή ισορροπία στην περιφορά του γύρω από τον αισθητικό πυρήνα της μπάντας. Οι στιχουργικές θεματικές ισορροπούν ανάμεσα σε αστικό κυνισμό και εσωτερικές ψυχολογικές συγκρούσεις, γεγονός που ομογενώς αντανακλάται και στη μουσική του δίσκου.

Κομμάτια όπως το "Zpět ke kmenům (Back to the Tribes)", που διαρκεί μόλις δύο λεπτά, επιδεικνύουν ουσιωδώς το πώς οι black metal ατμόσφαιρες και η ανατολίτικη αισθητική συγκρούονται με το τσιμέντο. Παρομοίως, το τιτάνιο "Kostely byly mrakodrapy (Churches Were the Skyscrapers)", με τα εντυπωσιακά φωνητικά του, όπως και το, σχεδόν grindcore, "Čelist utlačovatele k obrubníku (Jaw of the Oppressor to the Curb)", με τον υποψήφιο για τίτλο χρονιάς, οριοθετούν το δίπολο εντός του οποίου κονιορτοποιούνται τα προαναφερθέντα μουσικά στοιχεία. Παράλληλα, από σχεδόν industrial υφές, DHG αναφορές όπως στο "Dále zvenčí (Further from Outside)", μέχρι ambient περάσματα, η χαρακτηριστική νεοϋορκέζικη μινιμαλιστική πειραματική διάθεση, την οποία φυσικά εκπροσωπεί και η Willowtip, το "Excess" αποτελεί μια ολική υπέρβαση, που αντιμάχεται την σοβαροφάνεια που αναδύεται από τα σωθικά της.

Έτσι, οι Kostnatění, αν και ηχητικά χτυπούν με ένα χαοτικό, κοσμικό ωστικό κύμα, επιχειρούν, αξιοποιώντας «ποταπά» εκφραστικά μέσα, μουσικά και στιχουργικά, να συνδιαλέγονται με ουσιώδεις ιδέες για την σύγχρονη ακραία μουσική. Όπως συνέβη και στο "The Promise Of Rain" των Scarcity ή στο φετινό αριστούργημα των Hypomanic Daydream, οι Kostnatění επανακαθορίζουν με εντυπωσιακά σύγχρονο τρόπο τις δυνατότητες του ακραίου ήχου. Παράλληλα, σε ένα δευτερεύον επίπεδο, το σχήμα από τη Μινεάπολη, φαντάζει ως ένας από τους υπερ-ελάχιστους ουσιαστικούς διαδόχους, και κυρίως συνεχιστές, της κληρονομιάς του προ εικοσαετίας γαλλικού avant-garde black metal.

Σε μια εποχή που δυσαρμονίες, πολυεπίπεδες συνθέσεις και μικροτονικές ακροβασίες κατακλύζουν τα άδυτα του σύγχρονου extreme metal underground, όπου one-person bands επιδίδονται σε έναν μαραθώνιο εκκεντρικής δημιουργίας, έργα όπως το "Excess", χάρη στον αυτάρκη αυτοπροσδιορισμό τους, εξακολουθούν να νοηματοδοτούν τέτοια εγχειρήματα. Η αστική μελαγχολία του "Křehký bůh (Fragile God)", όπως ξεθωριάζει, θα εξακολουθεί με κάθε ακρόαση να υπενθυμίζει πως μπορούμε ακόμη να βιώσουμε έντονα αισθήματα από την ακρόαση πειραματικών άλμπουμ, δίχως να την μετατρέπουμε σε αυτοψία. Οι Kostnateni κυκλοφόρησαν ένα συντριπτικό δίσκο, και μια από τις κυκλοφορίες που οφείλεις να ακούσεις για να μπορείς να αντιληφθείς τι συμβαίνει στο σύγχρονο underground. Είμαι βέβαιος, πως στην πορεία οι δικές σου αισθητικές ερμηνείες θα αγκαλιάσουν επίσης την ιδέα της ενδοσκόπησης και αποδόμησης του εγώ που συντελείται σε αυτά τα δέκα εντυπωσιακά μουσικά κομμάτια.

Bandcamp
Youtube