Glen Hansard

Παρά την αξιόλογη καριέρα με τους The Frames, την υπέροχη σόλο πορεία και το γεγονός ότι μέχρι και Oscar σήκωσε για το "Once" του 2007, ο Ιρλανδός τραγουδοποιός Glen Hansard παραμένει εγκληματικά υποτιμημένος στην Ελλάδα. Ας μείνουμε όμως στα μουσικά: πριν τέσσερα χρόνια αποθέωνα το φανταστικό "This Wild Willing" και ο χρόνος πέρασε βασανιστικά αργά για τον διάδοχο του. Τελικά αυτός ήρθε, με ασπρόμαυρο, σχεδόν ναυτικής υφής εξώφυλλο και τιτλάρα που δηλώνει αλλαγή, εξέλιξη, ίσως και σοφία.

Το πέμπτο προσωπικό άλμπουμ του Hansard λοιπόν, πράγματι μοιάζει με μια κατασταλαγμένη δουλειά. Εκεί που το "This Wild Willing" φαινόταν σαν να ανοίγεται σε διάφορες κατευθύνσεις - από οριακά alternative μονοπάτια ως Cohen-ικές αναζητήσεις - το "All That East Is West Of Me Now" επιστρέφει σε βασικές singer-songwriter ρυθμίσεις. Ο υποβόσκων ηλεκτρισμός του "The Feast Of St John" και η σχεδόν post-punk μπασογραμμή του "Down On Our Knees", είναι και οι μόνες στιγμές που το άλμπουμ παρεκκλίνει από την φόρμα της μελωδικής μπαλάντας, προς κάτι πιο απρόβλεπτο και ηλεκτρικό.

Σε ότι αφορά την αισθητική του, το "All That East Is West Of Me Now" είναι ένα άλμπουμ ήπιο και σε στιγμές αρκετά γλυκόπικρο: τραγούδια όπως το "There’s No Mountain" μοιάζουν να έχουν γραφτεί για τα γούστα της αμερικανικής αγοράς - εξάλλου είναι μεγάλο όνομα στις ΗΠΑ - με ότι με αυτό συνεπάγεται για την ελαφρότητα της μουσικής. Σε πολλές στιγμές, η ατμόσφαιρα και οι ερμηνείες του Hansard φέρνουν έντονα στο νου τον Cat Stevens.

Από την άλλη, είναι περιττό να μιλήσουμε για συνθετική ποιότητα. Ο Hansard είναι ένας εξαιρετικός συνθέτης και κάθε ένα από τα εννέα τραγούδια είναι άριστα στημένα. Ξεχωρίζει βέβαια το συγκλονιστικό "Ghost" και ο μελαγχολικός ερωτισμός του "Sure As The Rain", εκεί όπου ο Glen θα μας ρομαντζάρει λίγο και στα γαλλικά και θα απελευθερώσει ξανά μια ερμηνεία που παραπέμπει στον μεγάλο Leonard. Από κοντά και το "Short Life" που ολοκληρώνει παθιασμένα το άλμπουμ.

Σαν συμπέρασμα, θα έλεγα πως το "All That Was East Is West Of Me Now" είναι καλλιτεχνικά λιγότερο «πεινασμένο» από τον προκάτοχό του, αντιπαραθέτει όμως μια εξαιρετική τραγουδοποιία που διαθέτει έντονη μελωδική αυτοπεποίθηση και ακόμη εντονότερη ωριμότητα. Ο Glen Hansard παραμένει ένας από τους πιο χαρισματικούς και συναισθηματικούς τροβαδούρους και η μουσική του αποτελεί εγγυημένη πρόταση γι αυτούς που δεν λένε όχι σε παλιές, καλές και δοκιμασμένες indie folk συνταγές.

Bandcamp