Enforcer

Έχουν περάσει αισίως 15 χρόνια από τη στιγμή που οι Enforcer ξεκίνησαν το επίσημο δισκογραφικό τους ταξίδι και πολλά είναι εκείνα που έχουν αλλάξει κατά τη διάρκεια αυτού. Έτσι, στην πορεία από το ορμητικό "Into The Night" της νεανικής φλόγας, μέχρι το ώριμο "Zenith" και την καταξίωση στα heavy metal κιτάπια, πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι. Με τα πάνω τους και τα κάτω τους, όμως, οι Σουηδοί έχουν αποτελέσει έναν από τους πιο γνωστούς και ικανούς συνεχιστές του κλασικού metal ήχου, μια δημιουργική σταθερά που προσφέρει με συνέπεια αξιοπρόσεκτες κυκλοφορίες και, ως ένα σημείο, δεν έχει απογοητεύσει με τη δημιουργική στόχευση των πονημάτων της.

Ο αστερίσκος, φυσικά, έχει να κάνει με το "Zenith", καθώς το πιο πρόσφατο έργο της μπάντας - μέχρι το φετινό νέο άλμπουμ - υπήρξε και το πρώτο τους που έφερε αρκετά διχασμένες απόψεις, με άλλους να το κολακεύουν και άλλους - μεταξύ των οποίων και ο γράφων - να κρατούν μια επικριτική απόσταση σχετικά με το πραγματικό ποιόν του. Στην ουσία του, όμως, το πέμπτο άλμπουμ των Enforcer έδειχνε την μπάντα τολμηρή, να επιδιώκει να επαναδιαμορφώσει τον ήχο της και να συνεχίσει να εξελίσσεται με βάση την επίκαιρη - και όχι προ δεκαετή - ματιά των δημιουργών της.

Σε κάθε περίπτωση, το πρώτο βήμα είχε ήδη γίνει, για να φθάσουμε αισίως στο "Nostalgia", στον οποίο όλες οι επιδιώξεις των Enforcer εκπληρώνονται επιτυχώς, με αποτέλεσμα τον πιο συνοπτικό αλλά και ποικιλόμορφο δίσκο της μέχρι τώρα καριέρας τους. Κάνοντας ένα μικρό βήμα πίσω κι ενθυμούμενοι τις προ "From Beyond" ημέρες τους, αλλά μονάχα ως φόρα για το άλμα προς τα εμπρός που επιτυγχάνουν, οι Σουηδοί καταφέρνουν να υπερκεράσουν τόσο το speed metal σκόπελο του σπουδαίου παρελθόντος τους, όσο και να μορφοποιήσουν ιδανικά σε ιδέες την ευρύτητα του συνόλου των επιρροών τους.

Έτσι, το "Nostalgia" δεν αποποιείται σε καμία στιγμή την Enforcer μαρκίζα, φτάνοντας μέχρι και στο νοητό τέλος του ουράνιου τόξου για να βρει χαμένα διαμάντια, την ίδια στιγμή που τους δείχνει να νοσταλγούν περισσότερο από ποτέ τα ένδοξα ‘70s και τις ‘80s αναθυμιάσεις εκείνων. Έτσι, δεν θα ήταν άστοχο να πούμε πως το "Nostalgia" στέκεται ως ο πιο "Scorpions" δίσκος των Σουηδών, ένα άλμπουμ που μπορεί να απευθυνθεί σε περισσότερο κόσμο από το σκληρό πυρήνα των ακροατών της μπάντας, δίχως όμως να στοχεύει απαραίτητα σε αυτό.

Σε αυτό το ανθολόγιο ιδεών κάθε πτυχής του δημιουργικού τους χαρακτήρα, θα ακούσουμε από speed metal κομμάτια που θα μπορούσαν να προέρχονται από τις εποχές του "Into The Night", NWOBHM ύμνους που θα έβρισκαν θέση στο "Diamonds" ή το "Death By Fire", αλλά και τραγούδια που λοξοκοιτάζουν - ή, ενίοτε, κοζάρουν κανονικότατα - ακόμη και πιο περιφερειακές στιγμές τις ευρύτερης Enforcer οικογένειας (βλ. "Metal Supremacia" των έντονων Terminal παραπομπών). Με σύμμαχο, λοιπόν, την ποικιλομορφία και την αβίαστη ροή του υλικού, το "Nostalgia" διαφαίνεται ως μια εντυπωσιακή επιστροφή των «νέων» Enforcer, η οποία γεφυρώνει ιδεατά το χάσμα μεταξύ του "Zenith" και των προκατόχων του.

Bandcamp