Arnaut Pavle

Δεν ήταν παρά πριν κάτι μήνες όταν έμαθα την ύπαρξη των Φινλανδών Arnaut Pavle σε διαδικτυακά threads περί black metal/punk καταστροφών. Έτσι, η αναφορά στο σχήμα, που παίρνει το όνομά του από το μύθο ενός βαμπίρ από τη Σερβία, έμεινε. Το ομότιτλο ντεμπούτο του το 2019, ξεχώρισε ανάμεσα στην διαρκή αναβίωση από βαμπιρικό raw black metal που συμβαίνει στο underground, γιατί, όπως και στους συναφείς Lamp Of Murmuur, το σχήμα έδωσε βάση στα riffs και όχι στην αισθητική. Έτσι, η απρόσμενη κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους, ονόματι "Transylvanian Glare" πριν λίγες ημέρες, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

Το δεύτερο LP του συγκροτήματος, σε mastering του J. Buczarski (Mare Cognitum), απλώς τα κάνει όλα τέλεια. Στον υπερθετικό βαθμό για την ακρίβεια. Το άλμπουμ, σε μισή ώρα είναι μια πανδαισία από riffs. Μάλιστα, μέχρι να πέσει η κατάμαυρη αυλαία, με το επικό τρίλεπτο φινάλε του "On A Shrine Of Rats", του οποίου τα leads και solos αποδίδουν μια αίσθηση νοσταλγικού μεγαλείου, το "Transylvanian Glare" έχει ήδη παραδώσει πληθώρα αφορμών για να το βάλεις ξανά να παίξει. Πιστό στη διάθεσή του να τιμήσει όλες τις συνιστώσες αυτής της υπο-περίπτωσης του ευρύτερου black metal, πίνει νερό στην μνημειώδη τριλογία των Darkthrone, όπως καθίσταται σαφές από την πρώτη νότα του εναρκτήριου "Come Curses". Αλλά δεν μένει εκεί.

Οι ακροάσεις του εθιστικού "Transylvanian Glare", φέρνουν στην επιφάνεια την αγάπη του σχήματος για το black/thrash. To πνεύμα των Aura Noir ενυπάρχει εντός των εννέα συνθέσεων, με riffs όπως τα γυρίσματα του, σχεδόν δίλεπτου, "Viperblood Transfusion" ή την μανιώδη (με εσάνς "Under A Funeral Moon" - του κομματιού) έναρξη του "Baptized In Jesus’ Piss". Σε συνδυασμό με το ακατάσχετο d-beat που ξεπετάγεται στον δίσκο από το πουθενά, παρελαύνει στην τεχνογνωσία των riffs όλο το πρώιμο crust punk των ‘80s, σημεία που θυμίζουν Slayer και πιο crossover acts, και εν τέλει, αυτό το black metal/punk υβρίδιο, που ανθίζει διαρκώς τελευταία, καταλήγει να έχει ενστερνιστεί πλήρως την black metal αισθητική.

Η εν λόγω ισορροπία των Arnaut Pavle είναι που τους καθιστά και τόσο ενδιαφέροντες. Η μικρή διάρκεια των συνθέσεων, η διάθεσή τους να τιμήσουν τις επιρροές με τρόπο που όμως τους δίνει λόγο ύπαρξης στο σήμερα, όπως έπραξε πέρσυ η δισκάρα των Livfsleda ή το πυρωμένο μαύρο metal των Wode, σε παραπλήσια ηχητικά χωράφια, μετατρέπει το "Transylvanian Glare" από ένα μικρό κρυμμένο εκλεκτικό θησαυρό σε ένα δίσκο που οφείλει να ακουσθεί από όσα άτομα εκτιμούν αυτό τον ήχο. Διότι, όταν οι παράφωνες μελωδίες του "Judgement From Below" δώσουν τη θέση τους σε αυτό το έρπον κτίσιμο, για να επιστρέψουν δυναμικά, τότε, η προσεγμένη ενορχηστρωτική δουλειά θα έχει πείσει και το πιο δύσπιστο. Η μανία των Arnaut Pavle, η αίσθηση ρυθμού, όπως το σπάσιμο με την μπασογραμμή και το κοφτό lead στο "Call From The Void", η επιμονή σε ένα μουσικό θέμα όσο χρειαστεί για να προσφέρει τα μέγιστα, και ακόμη και οι όποιες άτσαλες εναλλαγές, συνηγορούν πως, παρά τις όποιες επιφανειακές αντιφάσεις, το "Transylvanian Glare" διαθέτει μια χάρη.

Ενώ το "With Sulfur Carriage" υπερβαίνει τα πάντα με τη σκανδιναβική μελαγχολία του, δίνοντας μια άλλη διάσταση στο ανηλεές θέρισμα του άλμπουμ, ο ενθουσιασμός δίνει τη θέση του στη βεβαιότητα. Δεν είναι μόνο τα riffs ή τα leads, για τα οποία επαναλαμβάνομαι κουραστικά. Ούτε τα ολόσωστα φωνητικά, που αποδίδονται με πάνκικο τρόπο. Δεν είναι το επίπονο βασανιστήριο του "Final Descent". Είναι όλα, συμπληρωματικά. Το είδωλο που αντανακλάται στην μεγάλη εικόνα, δεν απουσιάζει, όπως θα περίμενε κανένα από ένα βαμπίρ. Είναι εμφαντικά παρόν, με περίσσειο θράσος.

Οι Arnaut Pavle, θαρρώ πως έχουν τη δυνατότητα να ξεχωρίσουν και να ηγηθούν στη συνείδηση του κοινού ως μια από τις μπάντες αυτού του λεπτού black metal παρακλαδιού, η οποία όσο την ακούς τόσο θα σε κερδίζει. Τα κατάφεραν όλα, σε ιδανική διάρκεια. Αντικατέστησαν την απουσία πρωτοτυπίας με την ολοκληρωμένη, και με προσωπικότητα ειδικά στο σκέλος της διαδοχής θεμάτων και συνθετικής αντίληψης, ανασυγκρότηση του παραδοσιακού, κιθαριστικού, ωμού, black metal. Αυτό το φέρετρο ξανάνοιξε και η νύχτα δεν είναι πλέον ασφαλής. Μια λάμψη ξεπρόβαλλε από το βορρά, θυμίζοντας το ανατριχιαστικό παρελθόν. Και αυτό αρκεί.

Bandcamp
Youtube