Lifvsleda

Το 2020 είχε κυκλοφορήσει ένα ξεχωριστό άλμπουμ σουηδικού black metal. Ήταν το "Det Besegrande Lifvet", ντεμπούτο των μυστήριων Lifvsleda. Σχολιάζοντας το δίσκο στο πλαίσιο του σχετικού μας άρθρου για τις «υπόγειες» κυκλοφορίες του έτους, είχα αναφέρει πως το άλμπουμ ηχούσε ως κάποια ξεχασμένη, κλασική προ 25ετίας κυκλοφορία. Παράλληλα, είχα αναρωτηθεί αν θα μπορούσαν να επαναλάβουν το επίτευγμα. Ο δεύτερος δίσκος τους, πρώτος υπό τη σκέπη της NoEvDia, συνθλίβει κάθε τέτοια αμφιβολία.

Στο μεσοδιάστημα, φαίνεται πως εν μέρει το μυστήριο γύρω από τα μέλη που απαρτίζουν το σχήμα, έχει διελευκανθεί. Η φωνή του συγκροτήματος είναι ο Nattfursth των αρχέγονων Σουηδών Sorhin, εδώ ως Sigward. Οι τελευταίοι, ήταν μέρος μιας ορδής που κατέστησε στην αλλαγή του αιώνα το σουηδικό παρακλάδι του ιδιώματος ως το πλέον καθοριστικό όσον αφορά την εξέλιξη, διατήρηση και διαιώνηση της μαύρης φλόγας του αρχικού, ριζοσπαστικού μηνύματος και των μέσων διάδοσής του. Η παρατεταμένη τους σιωπή, παρά το γεγονός πως πριν λίγα χρόνια είχαν δηλώσει πως έχουν ολοκληρώσει νέες συνθέσεις, λειτούργησε ως γόνιμο έδαφος για την ανάδυση των Lifvsleda.

Κατά αυτό τον τρόπο, δεν θα έπρεπε να αποτελεί εντύπωση πως η αύρα, ο ήχος και κυρίως η αίσθηση που αφήνει το συγκρότημα αντικατοπτρίζει μια παρελθοντική, μα μεγαλειώδη, εικόνα. Τι είναι όμως αυτό που μετατρέπει το "Sepulkral Dedikation" σε έναν από τους πιο ψυχωμένους και ξεχωριστούς black metal δίσκους της εποχής; Η τεχνογνωσία και η αναπαράσταση ενός συνόλου μικροπραγμάτων που καθορίζουν το παραδοσιακό black metal δεν δίνει την πλήρη απάντηση, ενώ επίσης παραπλανεί.

Τα 40 λεπτά του δεύτερου full length των Lifvsleda είναι η αναβίωση ενός αισθήματος. Είναι ένα μοναχικό ταξίδι ανάμεσα σε κόσμους, ατμόσφαιρες, riffs, ταχύτητες, μελωδίες και μουσικά χωρία που σε κάθε του βήμα δημιουργεί μια δυσαρμονία στην ατμόσφαιρα. Το "Lifvspänn" που έχει δοθεί ήδη στη δημοσιότητα απηχεί αυτή ακριβώς την προσέγγιση. Η παραγωγή και το αναλογικό mastering, τα νεκρικά φωνητικά, ο κιθαριστικός τόνος, ο ήχος των τυμπάνων, όλα, σε μια διαστροφική συνύπαρξη καθοδηγούν τον αέρα που αναδύεται από το νεκροταφείο των Lifvsleda. Καμία εκ των οκτώ συνθέσεων του άλμπουμ δεν υστερεί, επειδή καμία δεν αποσκοπεί στη στείρα επανάληψη ή την απλή συμπλήρωση.

Το "Sepulkral Dedikation" διακατέχεται από μια φιλταρισμένη και εκλεπτυσμένη πρόταση. Δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε ένα ακροαματικό κοινό που έχει προσκολληθεί σε μια αποκρυσταλλωμένη αντίληψη περί black metal. Σε μια εποχή που ανάλογης «φόρμας» δίσκοι συνεχίζουν να κατακλύζουν το underground, το δεύτερο άλμπουμ των Σουηδών είναι ένα διαφορετικό θηρίο. Το "Hädankallad" σιγοντάρει με το ανατατικό του riff την απόκοσμη μεγαλοπρέπεια του ιδιώματος, ενώ το εναρκτήριο "Sändebudet" επιτυγχάνει μια ισορροπία αναφορικά με την έκταση που δίνει στα κιθαριστικά του θέματα, έτσι ώστε να ξορκίσει μια ψευδεπίγραφη επιθετικότητα.

Οι ταχύτητες και οι διαθέσεις θα αποκαλυφθούν πίσω από το σύννεφο του εξωφύλλου. Δεν υφίσταται λόγος να επικεντρωθείς σε επιμέρους λεπτομέρεις. Όχι πως δεν υπάρχουν, όπως το τρανσιλβανικό εναρκτήριο mid-tempo riff του "Evigheten", αλλά γιατί οι συνθέσεις παρουσιάζουν μια, απτή μα και μεταφυσική, ολότητα. Είναι τέτοια η λιτή και λακωνική φύση του δίσκου, ώστε να ξεδιπλώνουν μια ψυχολογικά πολύπλευρη επίθεση. Η φόρμα επέτρεψε στην ουσία να ξεχυθεί, μαυρίζοντας τα πάντα στο διάβα της. Ένα άγριο κυνήγι λαμβάνει χώρα με κάθε ακρόαση, ένας δεσποτικός ελιτισμός χτυπάει την πόρτα της αναμασημένης και επιφανειακής ακρότητας.

Όταν η έξοδος του δίσκου με το "Kallet" επιφέρει επιφωνήματα θαυμασμού, θα είναι πλέον παγιωμένο πως σε μια, όχι και τόσο απόκρυφη εν τέλει, γωνία της μουσικής σκηνής ξεπρόβαλλε μια κυκλοφορία που κοιτάει το μέλλον περιπαικτικά. Η κρισιμότητα της εν λόγω άποψης, όταν μεταφέρεται τόσο αριστοτεχνικά στο παρόν, υπενθυμίζει την εξύψωσή της σε διαχρονική. Το "Sepulkral Dedikation", θα ήταν ένας φόρος τιμής σε ένα ιδανικό, αν δεν ήταν ένα ξόρκι νεκρανάστασης μιας απέθαντης ιδέας. Είναι ο φορέας που από μάρτυρας μεταμορφώνεται σε καβαλάρη της Αποκάλυψης. Πέραν του να είναι ο ένας δίσκος της NoEvDia που κυκλοφορεί αυτή την περίοδο που μένει πιστός στο ορθόδοξο διακύβευμά της, το καινούριο άλμπουμ των Lifvsleda είναι η ηχητική μετενσάρκωση του μαύρου δισκοπότηρου, το σφύριγμα του ανέμου πριν την αποδοχή του τέλους.

Bandcamp