The Steams: «Έχουμε ανάγκη να πορευτούμε μουσικά σε μια πιο μανιώδη, απρόβλεπτη κατεύθυνση»

  Μέσα στο καλοκαίρι, οι Αθηναίοι The Steams κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους, υπό τον τίτλο "Mild Conquest", έναν δίσκο πολύχρωμο και θερμό, που φέρει μέσα του το βίωμα της ακατέργαστης επαφής με τη φύση. Συνεχίζοντας στα σταθερά επίπεδα ποιότητας με τα οποία μας συστήθηκαν το 2018 με το ντεμπούτο τους, οι The Steams διαγράφουν τη δική τους αξιόλογη πορεία, σημειώνοντας ήπιες αλλά σημαντικές κατακτήσεις. Λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή του Temple, στις 23 Δεκεμβρίου, μας μιλούν για τον νέο τους δίσκο, τις ηχητικές τους ρίζες, το ελεύθερο και απελευθερωτικό «παιχνίδι» της μουσικής, αλλά και για τα τραγούδια που θα ήθελαν να διασκευάσουν σε ένα υποθετικό ΕΡ.

Έχετε ένα ζηλευτό καστ καλεσμένων στους δύο δίσκους σας, με ετερόκλητες καταβολές. Πώς δουλεύετε τις συνεργασίες με άλλους μουσικούς; Τους παραδίδετε έτοιμα τα σημεία που θέλετε να παίξουν, ή τους προσκαλείτε να γράψουν τα δικά τους μέρη; Ποιον μουσικό απ' όλη την ιστορία θα καλούσατε για ένα τζαμάρισμα αν είχατε την ευκαιρία;

Έχουμε συνεργαστεί με αρκετούς μουσικούς, στα παραδοσιακά όργανα τους προ(σ)καλέσαμε να παίξουν εκτός από κάποια συγκεκριμένα μέρη, τους δικούς τους αυτοσχεδιασμούς και εντέλει βγαίνει προς τα έξω. Η πιο ευφάνταστη συνεργασία ήταν με τον αδερφικό μας φίλο Βασίλη Τάφα, ο οποίος έπαιξε θυμιατό (ναι, το γνωστό θυμιατό) στο Algerian Eyes.

Οι δύο γνωστότερες συνεργασίες που έχουμε κάνει έως τώρα που είχαν τελείως διαφορετική προσέγγιση ήταν με τον Ψαραντώνη και τον Γ. Μαζωνάκη. Με τον πρώτο ο στόχος ήταν πιο αόριστος: άκουσε το κομμάτι, αυτοσχεδίασε, και εμείς (ο Άλεξ) κάναμε capture αυτό που παρήγαγε εκείνη την στιγμή. Έπειτα, η προσέγγιση με τον Μαζωνάκη ήταν πολύ πιο στοχευμένη. Ο Πάνος ήθελε ο Μαζωνάκης να απαγγείλει τον ορισμό της Τραγωδίας του Αριστοτέλη. Επομένως, κάθε φορά που θα προκύπτει, φανταζόμαστε πως δε θα ακολουθεί κάποια συγκεκριμένη φόρμα.

Τέλος, ο μουσικός που θα καλούσαμε για τζαμ, είναι σίγουρα ο Jack White.

Προσωπικά μου φέρνετε στο μυαλό το anatolian rock που συνυφαίνει psychedelic και folk επιρροές της μέσης ανατολής και της Μεσογείου. Αλλού σας κατατάσσουν στο καλλιτεχνικό ρεύμα που αναβιώνει με μοντέρνο λεξιλόγιο πτυχές της ελληνικής παράδοσης. Εσείς με ποιους καλλιτέχνες και συγκροτήματα θα λέγατε ότι συγγενεύετε ηχητικά αλλά και ως νοοτροπία;

Ένας καλός φίλος μας είναι ο εθνομουσικολόγος Christopher King, συγγραφέας και συλλέκτης δίσκων, ο οποίος άφησε την Virginia της Αμερικής και πλέον ζει στην Ηπειρωτική Κόνιτσα. Ο Chris, λοιπόν, πιστεύει πως οι μουσικές που βγαίνουν ανά τον κόσμο επικοινωνούν με το ίδιο μυκήλιο, μια διακλάδωση από νήματα που συνδέει χώρες, γλώσσες, κουλτούρες ήχους. Παρόμοιες ιστορίες γεννήσανε παρόμοια πονήματα (βλ. delta blues και ρεμπέτικο) και όσο ο ήχος εξελίσσεται, τόσο εξελίσσεται και η μορφή έκφρασης του. Στ’ αλήθεια δεν μπορούμε να πούμε με ποιους συγγενεύουμε. Έχουμε σίγουρα φίλους με τους οποίους προπονούμαστε στον ίδιο στίβο, αλλά μάλλον θα μπορέσουμε να απαντήσουμε ορθά στην ερώτηση σου σε αρκετά χρόνια από τώρα.

Τόσο το κλίμα που μεταφέρετε από τις ηχογραφήσεις, όσο και η ατμόσφαιρα από τις ζωντανές εμφανίσεις σας στρέφονται γύρω από τη συντροφικότητα και την αλληλεπίδραση. Πώς αντιλαμβάνεστε το ρόλο της μουσικής στη δημιουργία δεσμών και στη διαμόρφωση μίας κοινότητας και κουλτούρας;

Ιστορικά και μόνο, ο ρόλος της μουσικής στη δημιουργία δεσμών και στη διαμόρφωση κοινοτήτων/κουλτούρων, είναι αδιαμφισβήτητος και πολλάκις αποδεδειγμένος. Αυτό, παρ’ όλα αυτά, δεν είναι κάτι που συνειδητά φέρνουμε στο προσκήνιο των σκέψεων μας - απλώς είναι μια αλήθεια που ενισχύει τον δεσμό του καθενός μας με τη μουσική.

Οι κοινές πρακτικές ανέκαθεν ενίσχυαν το αίσθημα της καταγωγής, της ταυτότητας. Το ίδιο ισχύει και τώρα. Βρισκόμαστε σε έναν κοινό χώρο, μια οικογένεια, και παίζουμε μουσική. Είναι σημαντικό το ρήμα "παίζω" στην προκειμένη, γιατί για αυτό πρόκειται. Γι’ αυτό είναι τόσο ελεύθερο, και αυτό είναι - μάλλον - που προσκαλεί τον κόσμο να πάρει μέρος τόσο ενεργά.

Τέλος, δεν ξέρουμε αν η σφυρηλάτηση των σχέσεων/κοινοτήτων/κουλτουρών είναι τόσο ο ρόλος της μουσικής, όσο μια λειτουργία της. Ρόλο στη δημιουργία αυτών των δυναμικών παίζει η προδιάθεση, η ταυτότητα, ο χρόνος, ο χώρος. Η μουσική εδώ ίσως να είναι απλώς το εύφορο έδαφος στο οποίο τα παραπάνω ανθίζουν.

Τα συναυλιακά δρώμενα επιστρέφουν, και μαζί αυξάνονται και οι live εμφανίσεις σας. Ποιες στιγμές στην μέχρι τώρα εμπειρία σας θυμάστε ως μαγικές και ανεπανάληπτες;

Αμέτρητες! Κρατάμε σφιχτά μέσα μας το πρώτο μας arena show, με τον Peter Murphy από Bauhaus, το live στο Λεωνίδιο, μπροστά σε ετερόκλητους ορειβάτες απο όλο τον κόσμο, και την τελευταία μας συναυλία στον ιστορικό Μανδρακούκο, στην Πτολεμαϊδα, όπου δώσαμε και πήραμε τσουβάλια αγάπης.

Υπάρχει κάποιο δημιουργικό όραμα σαν πυξίδα στους The Steams; Ποιες προτεραιότητες βάζετε ως καλλιτέχνες στο έργο σας, και πώς φαντάζεστε τους εαυτούς σας σε δέκα χρόνια;

Υπάρχει ένα όραμα, ναι. Έχουμε ανάγκη να πορευτούμε σε μια πιο μανιώδη, απρόβλεπτη κατεύθυνση μουσικά. Θα θέλαμε ο επόμενος δίσκος να είναι κάπως πιο μοχθηρός.
Η προτεραιότητα μας είναι να μας αρέσει, και σε δέκα χρόνια θα θέλαμε όλοι να είμαστε ζωντανοί, και αγαπημένοι.

Κάτι που δύσκολα περνάει απαρατήρητο στους The Steams είναι οι σύνθετοι και ιδιαίτεροι στίχοι. Κάποιοι είναι πιο άμεσοι, όπως το "Union" με το ιστορικό βάρος του, ενώ άλλοι είναι πιο υπαινικτικοί. Θέλετε να μας κάνετε μία μικρή ξενάγηση στις θεματολογίες του "Mild Conquest";

Όπως και ο προκάτοχος του, το Mild Conquest είναι ένα έντονα φυσιολατρικό album, οπότε θα θέταμε την φύση σαν μια γενική θεματολογία. Σε όλα τα πονήματα είναι εξίσου σημαντικό το στιχουργικό κομμάτι με το μουσικό και στο συγκεκριμένο το ένα επαυξάνει την κινηματογραφικότητα του άλλου. Εκτός του παραπάνω, υπάρχει ανησυχία για το μένος του ανθρώπου, οργή για την λαιμαργία του, ιστορίες αγάπης και δίψας και πολλές αλληγορίες. Κατά τ’ άλλα θα πιέσουμε όποιον αναρωτιέται να τους ξαναδιαβάσει.

Ο τίτλος του νέου άλμπουμ διακρίνεται από μία μεγάλη αντίφαση, μία "Ήπια Κυριαρχία". Πώς νοηματοδοτείτε τον τίτλο, και πώς καταλήξατε σ' αυτόν;

Ο τίτλος νοηματοδοτείται ξανά και ξανά, όσο τον ζούμε. Ξεκίνησε ως ένα concept στο κεφάλι του Πάνου, αλλά έχουμε καταλήξει, κάποιες φορές, να γίνονται πράγματα στο χώρο, ή να υπάρχουν στιγμές που κοιταζόμαστε και λέμε "Mild Conquest!", γιατί συντονιστήκαμε στιγμιαία με το concept αυτό, το οποίο ακόμη μαθαίνουμε. Αυτή τη στιγμή, νιώθουμε πως αφορά στις μικρές κατακτήσεις, στα μικρά σταθερά βήματα, καθένα εκ των οποίων αποτελεί μια ήπια κατάκτηση, παρά μια ήπια κυριαρχία. (σ.σ. εκ παραδρομής μετέφρασα το "conquest" ως κυριαρχία)

Έχετε καταφέρει να στρέψετε τα βλέμματα πάνω σας, παρ' όλο που δεν έχετε τη βοήθεια μίας δισκογραφικής. Ποιες προκλήσεις υπάρχουν για σας στην εγχώρια μουσική βιομηχανία του 2022;

Η μεγάλη πρόκληση σε αυτή τη βιομηχανία, είναι η σημαντική έλλειψη σε υποστηρικτικές θέσεις, όπως bookers, tour managers, managers, publishers, κτλ. Ταυτόχρονα, λόγω του μικρού μεγέθους της αγοράς, δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που διατίθενται να επενδύσουν σε ένα σχήμα που έχει potential. Ευτυχώς, εμείς έχουμε σταθεί αρκετά τυχεροί, καθώς μέσα στα χρόνια έχουμε στήσει γύρω μας ένα καλό δίκτυο με συνεργάτες με τους οποίους υπάρχει αλληλοεκτίμηση και υποστήριξη.

Αν φτιάχνατε ένα ΕΡ που θα αποδίδατε με τον δικό σας τρόπο ορισμένα παραδοσιακά κομμάτια, ποια θα συμπεριλαμβάνατε;

Δεν θα φτιάχναμε ένα EP με μόνο παραδοσιακά κομμάτια, καθότι τα παραδοσιακά έχουν τελέσει τον σκοπό τους βάσει του τίτλου τους. Σύμφωνα με την μουσικολογία, η μουσική που παίζουμε εντάσσεται στο φάσμα του λαϊκού. Θα φτιάχναμε με χαρά όμως ένα EP που θα απαρτίζονταν από διασκευές των:

Poll - Αετοί
Λίτσα Σακελλαρίου - Σαν Βράχος Μαύρης Θάλασσας
Πελόμα Μποκιού - Ανατριχίλα
Μίκης Θεοδωράκης - Της Αγάπης Αίματα

Πλησιάζουμε στο τέλος της χρονιάς. Υπάρχουν κάποιοι δίσκοι που ξεχωρίσατε και προτείνετε;

King Gizzard And The Lizzard Wizard - Omnium Gatherum
Kendrick Lamar - Mr. Morale & The Big Steppers
Gaye Su Akyol - Anadolu Ejderi
Psychedelic Porn Crumpets - Night Gnomes
S. Carrey - Break Me Open
The Murlocs - Rapscallion
Marina Satti - YENNA
Kikagaku Moyo - Kumoyo Island
Toro Y Moi - MAHAL
Iam Nothe - The Grand Design