«10»: Κορυφαία πολιτικοποιημένα άλμπουμ

Οι δέκα σημαντικότερες κυκλοφορίες που άφησαν το πολιτικό τους στίγμα και γέννησαν «ύμνους» αντίδρασης και εξέγερσης

Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 12/03/2019 @ 13:24

Με αφορμή τη δυνατή κυκλοφορία των ακραιφνώς-πολιτικοποιημενων Fever 333 και την υποψηφιότητα τους στα φετινά Grammys αναρωτηθήκαμε αν δημιουργούσαμε μια λίστα με τους δέκα πιο πολιτικά φορτισμένους δίσκους συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής, τί θα υπήρχε μέσα σε αυτή. Με μια γρήγορη σκέψη κατανοεί κανείς οτι το 10 είναι πολύ μικρός αριθμός καθώς στην ιστορία της μουσικής υπήρξαν εκατοντάδες συγκροτήματα που έγραψαν πολιτικοποιημένο στίχο, που στιγμάτισαν γενιές με τις ακτιβιστικές και κοινωνιολογικές τους μουσικές επιρροές. Οπότε για να συμπυκνώσουμε τη λίστα θα επικεντρωθούμε σε δίσκους με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο και αποδοχή που μέχρι και τώρα συζητούνται και ενίοτε έχουν αποτελέσει το soundtrack μιας ολόκληρης γενιάς.

Spotify Playlist

1
Rage Against The Machine - "Rage Against The Machine" (1992)
"Yes, I know my enemies! They're the teachers who taught me to fight me!"
Rage Against The Machine - Rage Against The Machine
Καλιφόρνια, 1992 και ο αναρχικός Tom Morello παρέα με τον ράπερ Zack De La Rocha και τους Tim Commerford και Brad Wilk δημιουργούν ένα από τους ιστορικότερους και επιδραστικότερους δίσκους στην ιστορία της σκληρής μουσικής. Το ντεμπούτο ομότιτλο άλμπουμ με ένα σοκαριστικό εξώφυλλο είχε όλα τα στοιχεία να τους κάνει αυτόματα αποκλειόμενους από κάθε μέσο παγκοσμίως, αλλά είχε και ένα τραγούδι με 17 "fucks" που θα αποτελούσε τον επαναστατικό ύμνο μια ολόκληρης γενιάς ("Killing In The Name Of").

Αμερικάνικες οι αφορμές, παγκόσμια τα προβλήματα και παγκόσμια η αποδοχή για τους επαναστάτες που πολλοί έχουν κατά καιρούς κατακρίνει ως υποκριτές λόγω της διανομής τους μέσω της Sony. Σύμφωνα με τον De La Rocha, απλώς εκμεταλλεύονται τον καπιταλισμό και τα κανάλια του ως απλά ένα μέσο για να ακουστεί η μουσική τους παντού και η επανάσταση να εξαπλωθεί. Οι Rage δημιούργησαν έναν «επικίνδυνο» δίσκο γεμάτο punk, funk, rap και metal καλώντας τον ακροατή να πάρει τα όπλα ("Take The Power Back"), ακυρώνοντας το περίφημο Αμερικανικό όνειρο ("Know Your Enemy"), προκαλώντας σε να μην πιστεύεις ότι βλέπεις στην τηλεόραση ("Bullet In The Head") και ουρλιάζοντας για την ελευθερία του Ινδιάνου Leonard Peltier ("Freedom"). Τριπλά πλατινένιο στις ΗΠΑ και εκατομμύρια πωλήσεις διεθνώς στην πιο σημαντική στιγμή της καριέρας του Μορέλλο και της παρέας του σε έναν δίσκο που ακόμα σε καλεί σε δράση. 

Know Your Enemy
2
The Clash - "Give ‘Em Enough Rope", (1978)
"A system built by the sweat of the many Creates assassins to kill off the few"
The Clash - Give ‘Em Enough Rope
Ξέρω σοκαριστικό αλλά οι Clash έχουν και άλλη δισκογραφία εκτός του "London Calling" και ο συγκεκριμένος -δεύτερος τους- δίσκος αποτελεί σίγουρα τον πιο πολιτικοποιημένο τους και που έστρωσε και τον δρόμο για την επιτυχία του "London Calling". Μαζί με τους Sex Pistols αποτελούν την επιτομή του πολιτικοποιημένου punk rock και η παρέα του Joe Strummer τραγουδά το 1978 στίχους τρομακτικά επίκαιρους στη Βρετανία του 2019. 

Τρομοκρατία ("Guns On The Roof" και "Tommy Gun"), άνοδος της ακροδεξιάς και της ξενοφοβίας ("English Civil War") και θέματα που καταπιάνονται με τα ναρκωτικά, το χάσμα γενεών και την κοινωνία σε ένα από τα καλύτερα punk αλμπουμ όλων των εποχών που έστρωσε το δρόμο για το "London Calling" και την εκτόξευση των The Clash στις συνειδήσεις ως ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής.

Tommy Gun
3
Green Day - "American Idiot", (2004)
"Now everybody do the propaganda And sing along to the age of paranoia"
Green Day - American Idiot
Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε αυτόν που έκλεψε τις μπομπίνες που περιείχαν τον ακυκλοφόρητο (πλέον) δίσκο των Αμερικανών με τίτλο "Cigarettes And Valentines" οι οποίοι θέλανε να ρεφάρουν την αποτυχία του προηγούμενου "Warning" το 2000.

Αντί να ηχογραφήσουν τα ίδια τραγούδια ξανά, ξεκίνησαν από την αρχή, την είδανε πολιτικά και βγάλανε τον καλύτερο τους δίσκο γεμάτο singles και ύμνους που είναι από ουσιαστικοί ("American Idiot") μέχρι και ενοχλητικά παρεξηγημένοι "Wake Me Up When September Ends".

Εμπνευσμένος από τον πόλεμο του Μπους στο Ιρακ, ένα concept άλμπουμ, μια ροκ όπερα που ακολουθεί τον "Jesus Of Suburbia", έναν έφηβο αντι-ήρωα που αναζητεί τη θέση του στην Αμερική του σήμερα. Εξαπλά πλατινένιο στις ΗΠΑ, έγινε όπερα, θα γίνει ταινία, πάνω από 16 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως και κάθε Σεπτέμβρη επίκαιρο.

American Idiot
4
Marvin Gaye - "What's Going On", (1971)
"What about this overcrowded land How much more abuse from man can she stand?"
Marvin Gaye - What's Going On
Το ενδέκατο άλμπουμ του τροβαδούρου της soul Marvin Gaye είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους που βγήκαν ποτέ. Γενικώς. Είναι και το απόλυτα πολιτικοποιημένο soul άλμπουμ, ένα διαμάντι της Motown, ένα concept για το πόλεμο του Βιετνάμ, την ανεργία, την καταπίεση των μαύρων στην Αμερική, μέχρι και τη καταστροφή του περιβάλλοντος ("Mercy Mercy Me").

Η γλυκιά φωνή του Marvin αναγνωρίζει την αδικία αλλά δεν καλεί να πάρουμε τα όπλα: "Father we don’t need to escalate". Ένας δίσκος ηχογραφημένος μέσα σε δέκα μέρες (!) μια λυρική προσευχή που αγγίζει πληθώρα ευαίσθητων θεμάτων και που θεωρείται -δικαίως- ίσως ο πιο σημαντικός soul δίσκος που έγινε ποτέ.

What's Going On
5
Public Enemy - "It Takes A Nation Of Millions To Hold Us Back", (1988)
"No matter what the name - we're all the same Pieces in one big chess game"
Public Enemy - It Takes A Nation Of Millions To Hold Us Back
To hip-hop ήταν συνυφασμένο με την πολιτική πολύ πριν το δεύτερο άλμπουμ του Chuck D και της παρέας του. Ήταν με αυτή τη κυκλοφορία όμως που «έδεσε το γλυκό» και που έγινε ένα μείγμα δυναμίτης, beats που δονούσαν τα ηχεία και το δυναμικό ραπάρισμα μαζί με τους θεατρινισμούς του Flavor Fav.

Από τα ναρκωτικά και τον ρατσισμό μέχρι και τη πολιτική πίσω από το sampling ("Can I Get A Witness?") κάθε κομμάτι έχει το δικό του πολιτικό ηχόχρωμα με τον Chuck D να ασκεί κριτική σε όλους και σε όλα. Σίγουρα ο καλύτερος τους δίσκος με τις επιρροές του να ακούγονται μέχρι σήμερα στα άπειρα σαμπλαρίσματα από σύγχρονους καλλιτέχνες.

Rebel Without A Pause
6
System Of A Down - "Toxicity", (2001)
"Beyond the staples center you can see America With its tired poor avenging disgrace"
System Of A Down - Toxicity
Nu metal, alternative, progressive, jazz, folk όπως και να το χαρακτηρίσετε, το δεύτερο άλμπουμ των Αμερικανοαρμένιων ήταν ένας ηχητικός δυναμίτης, μια βόμβα δημιουργικότητας από ένα γκρουπ που έχει χαραγμένο στο DNA του τη γενοκτονία των Αρμενίων και μπορεί με τη λυρικότητα και την ποίηση του Tanjan να αποτυπώνει σε ένα καμβά από σκληρό ήχο τις πολιτικές του απόψεις για την Αμερική και τον κόσμο του σήμερα.

Μιλάνε για το σύστημα των φυλακών ("Prison Song") αλλά και τις απόψεις του Charles Manson για το περιβάλλον ("ATWA"). Εκ πρώτης όψης δεν είναι το πιο πολιτικοποιημένο τους αλμπουμ (ας πούμε το "Steal This Album" έχει πιο έντονο αυτό το στοιχείο) αλλά κρύβει ακόμα και στις άσχετες στιγμές τους κραυγές προς αφύπνιση ("Pull the tapeworm out of your ass") ενώ φυσικά είναι και το πιό επιτυχημένο τους με τη μεγαλύτερη απήχηση.

Toxicity
7
U2 - "War", (1983)
"And so we're told this is the golden age And gold is the reason for the wars we wage"
U2 - War
Πολύ πριν την τωρινή παρακμή τους οι U2 ήταν κάποτε κάποιοι νέοι πολιτικοποιημένοι Ιρλανδοί με ένα μήνυμα να βροντοφωνάξουν. "Sunday Bloody Sunday" για τις ταραχές στη Βόρεια Ιρλανδία. "New Year's Eve" για τον Λεχ Βαλέσα στη Πολωνία, "Seconds" για τα πυρηνικά.

Αδιαμφισβήτητα ο δίσκος που τους στιγμάτισε σαν πολιτικοποιημένο γκρουπ στις συνειδήσεις του κόσμου και εν μέρει το συνέχισαν και στις επόμενες κυκλοφορίες. Το ότι εκθρόνισαν τον Michael Jackson και το "Thriller" από το νο.1 στη Βρετανία τα λέει όλα για την επιτυχία του.

Sunday Bloody Sunday
8
Bob Dylan - "The Times They Are A-Changin'", (1964)
"And you never ask questions When God's on your side"
Bob Dylan - The Times They Are A-Changin'
Δεν γινόταν από τη λίστα να λείπει ο Dylan και μάλιστα το ομότιτλο -κυρίως- τραγούδι αυτού του δίσκου που αποτελεί ίσως από τα πιο «επαναστατικά» τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ και που σίγουρα στιγμάτισε τον Dylan σαν μια protest figure αν και ο ίδιος μετά τον δίσκο αυτό προσπάθησε να αλλάξει τελείως ρότα.

Σε μια εποχή αναταραχών στις ΗΠΑ, της καταπίεσης των μειονοτήτων, της καταστολής και του κινήματος των χίπις, ο Dylan τραγουδάει για τον φαρισαϊσμό των ιμπεριαλιστών ("With God On Our Side"), τα δεινά της εργατικής τάξης ("North Country Blues"), τον ρατσισμό ("The Lonesome Death Of Hattie Carroll", "Only A Pawn In Their Game"). Ένα από τα καλύτερα folk άλμπουμ όλων των εποχών.

The Times They Are A-Changin'
9
Dead Kennedys - "Fresh Fruit For Rotting Vegetables", (1980)
"Gag with every breath This world brings me down"
Dead Kennedys - Fresh Fruit For Rotting Vegetables
Η επιτομή του Αμερικάνικου punk, το ντεμπούτο των Καλιφορνέζων με το προκλητικό όνομα και την αναρχική διάθεση. Σαφείς επιρροές από Ramones, γρήγορα, βρώμικα ροκαμπίλικα κομμάτια και σαφώς πολιτικοποιημένα. Μέχρι και το εξώφυλλο δείχνει πυρπολημένα αστυνομικά αμάξια.

Απάθεια, μηδενισμός, αναρχία και σατιρική διάθεση διαχέουν τον δίσκο με κομμάτια όπως "Kill The Poor", "When Ya Get Drafted" και "Let's Lynch The Landlord". To κλασσικό "Holiday In Cambodia" και ο Jello Biafra σαν καλλιτεχνική μορφή θεμελίωσαν στις συνειδήσεις των απανταχού μουσικόφιλων το γκρουπ και τον δίσκο ως ένα μνημείο αναρχίας και επανάστασης.

Holiday In Cambodia
10
Sex Pistols - "Never Mind The Bollocks Here's The Sex Pistols", (1977)
"Don't you give me any orders For people like me There is no order"
Sex Pistols - Never Mind The Bollocks Here's The Sex Pistols
Απλά δεν γινόταν να υπάρχει μια τέτοια λίστα και να απουσιάζουν οι Sex Pistols. Στο μοναδικό άλμπουμ που κατόρθωσαν να κυκλοφορήσουν, στο ιστορικό αυτό μνημείο της punk μουσικής, εν μέσω του εορτασμού του ιωβηλαίου της βασίλισσας της Αγγλίας (25 χρόνια στο θρόνο), ύψωσαν ένα περιποιημένο μεσαίο δάχτυλο στην αστική τάξη της Μεγάλης Βρετανίας και εξέφρασαν μια ολόκληρη νέα γενιά που ένιωθε αποκομμένη από την πραγματικότητα είχε μέσα της οργή και πάθος για ζωή.

Από την αρχή μέχρι το τέλος, πολιτικοποιημένο και αναρχικό ως το μεδούλι του, σόκαρε, προκάλεσε, έμεινε στην ιστορία για πολλούς ως το πιο σημαντικό punk αλμπουμ όλων των εποχών. "God Save The Queen".

Anarchy In The UK
  • SHARE
  • TWEET