«10»: Τραγούδια που πρέπει να ακούσουμε στο Into Battle Festival Vol. IV
Το φεστιβάλ της Eat Metal Records επιστρέφει στο Κύτταρο και υπόσχεται σπουδαίες στιγμές
Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά το Into Battle Festival Vol. ΙΙΙ, η μεταλλική γιορτή της Eat Metal Records επιστρέφει στο Κύτταρο και υπόσχεται σπουδαίες στιγμές για τους φίλους του underground κλασικού heavy metal, με επικεφαλής τους βετεράνους του US metal Medieval Steel και τους Βρετανούς Wytch Hazel, ενός σχήματος που ανήκει στην πρώτη γραμμή της νέας γενιάς με εξαιρετική δισκογραφία την τελευταία δεκαετία.
Καθώς πλέον μετράμε ώρες για την Παρασκευή και το Σάββατο, επαναλαμβάνουμε τα άλμπουμ των εννέα εκ των δέκα σχημάτων που συμμετέχουν, καθώς οι Idmon's Aegis δεν έχουν ακόμη καταγεγραμμένη δισκογραφία, και παραθέτουμε με αντίστροφη σειρά εμφάνισης και εναλλάξ, δέκα συν ένα τραγούδια που επιβάλλεται να ακούσουμε ζωντανά στο διήμερο φεστιβάλ και αναμένεται να προκαλέσουν από θετικές εντυπώσεις έως μεγάλες συγκινήσεις.
1
Wytch Hazel - "I Am Redeemed"
Τρίτος δίσκος και σε αυτήν την περίπτωση, ακόμα μια χριστιανική κατάθεση ψυχής από τον Colin Hendra και την παρέα του, που τα βάζουν με το κερασφόρο αντίπαλο δέος και πηγή έμπνευσης για το ακραίο metal. Πληθώρα hooks χαρακτηρίζει το "III: Pentecost", τέτοιων που ακόμα και αν δεν ασπαζόμαστε την οπτική των στίχων, αδυνατούμε να αντισταθούμε στα riffs και στη μελωδικότητα αυτών των τεσσάρων σχεδόν λεπτών. Καμωμένο για live, με τα πλήκτρα να του προσδίδουν επιπλέον γοητεία. Δικό σας: "Oh Satan he has taken a hold on me!"
2
Medieval Steel - "Echoes"
Το ομώνυμο ΕΡ του 1984 έχει λάβει την αναγνώριση που του αρμόζει και θεωρείται ίσως η κορυφαία τους στιγμή έως και σήμερα. Θεωρώντας την παρουσία τής υπερκλασικής ομώνυμης σύνθεσης - με την cult εισαγωγή - δεδομένη, προσδοκώ εν μέσω πολεμικής ατμόσφαιρας, όπου κυριαρχούν το ατσάλι, τα σπαθιά και οι ηρωικές ιστορίες, μια διαφορετική νότα. Το “Echoes” είναι μπαλάντα, μια στιγμή καψούρας, με την τηλεφωνική γραμμή κατειλημμένη. Αγγίζει επίπεδα Diamond Head και "Call Me", για τέτοιον πόνο μιλάμε. [Π.Ζ.]
3
Wytch Hazel - "See My Demons"
Οι Βρετανοί hard & heavy rockers αποτελούν ένα από τα αξιότερα σύγχρονα τέκνα των Wishbone Ash και Thin Lizzy, διαθέτοντας αυτήν την άκρατη μελωδικότητα και τον αβίαστο, twin guitar λυρισμό των σπουδαίων προγόνων τους. Εδώ, επιλέγουμε το πλέον εθιστικό από τα κομμάτια του δεύτερου άλμπουμ τους, του εξαιρετικού "II: Sojourn", ενός δίσκου που ήδη από το εξώφυλλο φωνάζει τις επιρροές του (βλ. “Argus από Wishbone Ash), αλλά συγχρόνως τις τιμάει και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
4
Doomocracy - "One With Pain"
Μια από τις κορυφαίες μπάντες της σύγχρονης epic/doom εσοδείας έχουμε την χαρά να κατάγεται από την Κρήτη. Ο λόγος για τους Doomocracy των τριών απίστευτων δίσκων, οι οποίοι συνεχίζουν την κληρονομιά των Solitude Aeturnus, Memento Mori και Candlemass με τρόπο μοναδικό, μπολιάζοντας το κλασικό epic/doom με power και prog στοιχεία κατά το δοκούν. Με προσωπικό αγαπημένο το δεύτερο τους δίσκο, αντιπροσωπευτικό τραγούδι επιλέγεται από εκεί, με το "One With Pain" να έχει τόσο τον όγκο, όσο και τα hooks για να κερδίσει τις εντυπώσεις.
5
Domine - "The Eternal Champion"
Επικολυρικό, ονειρικό κι εμπνευσμένο όσο ελάχιστα δείγματα κλασικού metal, το καταληκτικό κομμάτι του θρυλικού ντεμπούτου των αγαπημένων Domine αποτελεί ένα απαστράπτον άσμα άκρατου λυρισμού. Ο Αιώνιος Πρόμαχος του Michael Moorcock ζωντανεύει, με την ερμηνεία του Morby να στοιχειώνει τις αισθήσεις, τις κιθάρες του Enrico Paoli να στάζουν αγνή πώρωση και την κλιμάκωση του ίδιου του - άνω των 12 λεπτών - έπους να φαντάζει αριστουργηματική.
6
Mirror - "The Day Bastard Leaders Die"
Μια από τις πιο καυτές underground heavy metal σκηνές παγκοσμίως, αυτή της Κύπρου, έχει σαν αιχμή του δόρατος της του εξαιρετικούς Mirror. Στα όσα τρομερά μας έχουν χαρίσει δίσκο με το δίσκο, ξεχωρίζουμε το ομότιτλο track από την πιο πρόσφατη δουλειά τους, έναν επικών προδιαγραφών, ευθύβολο heavy metal ογκόλιθο που κλείνει μεγαλοπρεπώς την αυλαία του άλμπουμ και κατακεραυνώνει στιχουργικά τους κάθε λογής «ηγέτες» με τρόπο έμμεσο πλην σαφή. [Σ.Κ.]
7
Black Soul Horde - "Malediction Of The Dead"
Η τρίτη δουλειά της Ορδής, ίσως η πληρέστερη έως τώρα, κινείται στους ρυθμούς του Άρχοντα Cthulu σε μεγάλο βαθμό, κρατώντας από την άλλη και το στοιχείο του φανταστικού. Συντελείται δε ένα κιθαριστικό όργιο, στο οποίο δε μένει αμέτοχο και το μπάσο, όπως θα φανεί στο άκουσμα αυτής της σύνθεσης. Εν είδει εισαγωγής, θέτει τις βάσεις που θα κινηθούν οι υπόλοιποι, με την αύρα του "Defender" να μην περνά απαρατήρητη. Και σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με καλπάζουσα επική διάθεση, σκοτεινών προθέσεων πάντως. Ακόμα ψάχνω να βρω από πού προέρχεται το sample κάπου στη μέση του άσματος.
8
Dragon Skull - "Tyrant's Doom"
Τελικά δεν υπήρξε απλή υπόθεση το να διαλέξω μία εξέχουσα σύνθεση από το ντεμπούτο των Αθηναίων heavy / epic metallers. Το ομώνυμο ΕΡ κουβαλάει όλες τις χάρες του ιδιώματος και προσφέρει συνεχόμενες συγκινήσεις καθ’όλη τη διάρκειά του. Σε ένα άτυπο δίλημμα και μετά από πολύ κόπο, στο ζύγι μπήκαν το "Barbarians" και η εν λόγω σύνθεση, η οποία και κέρδισε στα σημεία. Διάχυτη επικότητα σε Grand Magus καλπάζοντες ρυθμούς, ξεκάθαρα συναυλιακό κομμάτι, διαχρονικά επίκαιρη στιχουργία και η ερμηνεία του Άρη Λάμπου να ηχεί σαν κάλεσμα για ξεσηκωμό. Αρματώνομαι κι έρχομαι.
9
Thelemite - "Unholy Steel"
Σε φεστιβάλ με τέτοια ονομασία, πας κατάλληλα και ανάλογα προετοιμασμένος. Κατά προτίμηση με το ατσάλι σου ανά χείρας. Η έναρξη του δεύτερου δίσκου των εγχώριων heavy metallers αναδεικνύει την αγάπη τους για τους θρύλους Judas Priest και ειδικότερα για το "Painkiller". Στιβαρό, βαρύ και μεταλλικό όσο δεν πάει, έχει ως πρωταγωνιστή τον Γιάννη Μανόπουλο, ο οποίος με τη σειρά του αποδίδει πειστικές τιμές στον Metal God, σε μία σύντομη και συνάμα περιεκτική σύνθεση - δήλωση των προθέσεών τους. [Π.Ζ]
10
Mustang - "Ready Action"
Οι νεανίες Mustang πιθανόν να εξελιχθούν σε μεγάλο πουλέν πολύ σύντομα, καθώς αυτό το hard rocking NWOBHM τους χτυπάει διάνα και μιλάει στο θυμικό μας. Οι σωστές επιρροές από '70s και early '80s υπάρχουν, οι Tygers Of Pan Tang φαντάζουν κυρίαρχη πηγή έμπνευσης και εδώ επιλέγεται το εναρκτήριο ομότιτλο κομμάτι από το πρόσφατο demo/EP τους, το οποίο αφήνει υποσχέσεις. [Σ.Κ.]
+1
Medieval Steel - "Medieval Steel"
Σας την σκάσαμε, έτσι; Προφανώς δεν μπορεί να γίνει αναφορά στους Medieval Steel χωρίς αναφορά στο ίδιο το "Medieval Steel". Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία και πλέον χαρακτηριστικά τραγούδια που φέρουν το όνομα του ίδιου του συγκροτήματος, τουλάχιστον για τον χώρο του του US metal ή του undergorund κλασικού heavy metal. Το "Medieval Steel" που λέτε, διαθέτει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για σχεδόν αυτόματη μετατροπή σε απόλυτο συναυλιακό ύμνο, προσεγγίζοντας στο σκάσιμο του ρεφρέν την απόλυτη ονείρωξη για τον οπαδό. Σε αυτό ακριβώς το σημείο ο ήχος γίνεται εικόνα, η απόλυτη εικόνα της οπαδικής έκφασης. Το ακούς και φαντάζεσαι το κοινό σύσσωμο, να σφίγγει υψωμένη γροθιά και να κραυγάζει "Medieval Steel" με τις φλέβες του προσώπου να πετάγονται. Highlight από τα αποδυτήρια. [Θ./Ξ.]
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
