Brit Floyd @ Fix Factory Of Sound, 17/11/18

Ένα «δύσκολο» Σάββατο διάλεξαν οι Brit Floyd να επισκεφτούν την πόλη της Θεσσαλονίκης. Ανήμερα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι μετακινήσεις ήταν ανέκαθεν ένα επικίνδυνο εγχείρημα αλλά από την άλλη πλευρά, ειδικά μετά τις έντονα πολιτικοποιημένες περιοδείες του Roger Waters, ένα show σχετικό με την μουσική των Pink Floyd θεωρείται αρκετά επίκαιρο. Φυσικά οτιδήποτε αφορά την τεράστια βρετανική μπάντα αποτελεί αυτόματα κίνητρο για να σηκώσει ορισμένους από μας από τους καναπέδες μας.

Ακριβώς στην ώρα του πραγματοποιήθηκε η έναρξη της βραδιάς υπό τους «ζεστούς» ήχους του πρώτου μέρους του "Shine On You Crazy Diamond", το οποίο αποτέλεσε το πρώτο αποδεικτικό στοιχείο του απόλυτου επαγγελματισμού των Brit Floyd. Συνέχεια με το πρώτο single των Floyd, το "Arnold Layne" το οποίο μας μετέφερε στο μακρινό παρελθόν και στην εποχή του Syd Barrett.

"The World's Greatest Pink Floyd Show" μας είπαν και η συγκεκριμένη ατάκα-διαφήμιση δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Η μόδα των tribute bands υπάρχει έντονα τόσο στην χώρα μας όσο και στον υπόλοιπο κόσμο και προσωπικά δεν το θεωρώ καθόλου κακή ιδέα αφού αποτελεί ιδανική ευκαιρία για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του εκάστοτε συγκροτήματος να απολαύσει μια βραδιά αφιερωμένη στην αγαπημένη του μουσική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Band Of Friends, οι οποίοι μας επισκέπτονται ξανά αυτόν τον Δεκέμβριο και έχουν αποδείξει ότι προσφέρουν μόνο χαμόγελα χαράς στους οπαδούς του Rory Gallagher.

Όταν ο Damian Darlington μετά από χρόνια εγκατέλειπε τους The Australian Pink Floyd Show είχε σκοπό να ανεβάσει την ποιότητα των πραγμάτων αρκετά επίπεδα τόσο σε μουσικό όσο και σε οπτικό επίπεδο. Οι συνεχόμενες περιοδείες των Brit Floyd αποδεικνύουν ότι κατά πάσα πιθανότητα τα κατάφερε. Οι εμφανίσεις του παρόντος σχηματός του έχουν πάμπολα θετικά στοιχεία να παρουσιάσουν και μόνο ένα αρνητικό... Δεν είναι οι Pink Floyd!

Πρώτο στην καταμέτρηση των θετικών στοιχείων έχουμε το πλούσιο, τόσο σε διάρκεια όσο και σε επιλογή κομματιών, setlist. Λίγο παραπάνω από δύομιση ώρες αποτελούν μια αξιόλογη προσπάθεια παρουσίασης της δισκογραφίας ενός τόσο μεγάλου συγκροτήματος. Πέρα από τα κλασικά και αναμενόμενα είχαμε όμως και αρκετές «εκπλήξεις» όπως τα συνεχόμενα  "Southampton Dock" και "The Final Cut". Ειδικά το τελευταίο αν αποτελούσε κομμάτι του "The Wall" θα το γνώριζε όλος ο πλανήτης. Έκπληξη αποτέλεσε επίσης το πάντα επίκαιρο "The Dogs Of War", οι αρκετές αναφορές στο αγαπημένο "The Division Bell" αλλά και το προαναφερθέν "Arnold Layne".

Υποθέτουμε οτι για να δημιουργήσεις μια tribute band στους Pink Floyd, θεωρείται δεδομένο ότι είσαι εξαιρετικός μουσικός. Δεν θεωρείται δεδομένο όμως ότι η μπάντα θα καταφέρει να αναπαράγει τόσο πιστά και έντιμα τα τεράστια αυτά κομμάτια μουσικής ιστορίας. Οι Brit Floyd αυτό το κατάφεραν στο απόλυτο ενώ το ίδιο συνέβαινε και στο τμήμα των φωνητικών. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει εδώ ο μπασίστας Ian Cattell o οποίος κέρδισε το άτυπο βραβείο "Roger Waters στη θέση του Roger Waters". Εξαιρετική φυσικά και η τριάδα θηλυκών παρουσιών με αποκορύφωμα το "Great Gig In The Sky", κατά πάσα πιθανότητα από την Αngela Cervantes.

To οπτικό τμήμα της βραδιάς, αν και κατά πάσα πιθανότητα περιορίστηκε λόγω έλλειψης χώρου (συγκρίνοντας από φωτογραφίες προηγούμενων εμφανίσεων), παρέμεινε αρκετά εντυπωσιακό με πλούσιο lightshow και διάφορες εικόνες να διακοσμούν το background. Φυσικά μετά τα τελευταία show του Waters που κάθε φορά ξεπερνά τον εαυτό του, είναι δύσκολο να μαγέψεις τον κόσμο αλλά η παραγωγή των Brit Floyd κατά πάσα πιθανότητα είναι αρκετά ακριβή για μια μπάντα φόρος τιμής.

Συμπερασματικά, οι παρευρισκόμενοι κατά πάσα πιθανότητα έφυγαν ικανοποιημένοι και «χορτάτοι» από την μουσική των Floyd την οποία η βρετανική tribute band παρουσίασε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά (από το live στην Αθήνα @ Piraeus Academy, 16/11/18)