Poem, Verbal Delirium, Mother Turtle @ Κύτταρο, 29/03/15

Η ελληνική prog σκηνή χρειάζεται περισσότερο νέο αίμα σε ακροατές παρά σε συγκροτήματα

Από τον Κώστα Σακκαλή, 01/04/2015 @ 17:24
Το τρίτο μίνι φεστιβάλ που διοργανώνει κατά βάση η Χριστίνα Μαραγκού με τους Verbal Delirium προσπαθεί κάτι παραπάνω και σημαντικότερο από το να προωθήσει και να συστήσει κάποια prog ονόματα σε ένα μεγαλύτερο κοινό. Προσπαθεί να δημιουργήσει σκηνή. Και η αλήθεια είναι ότι σκηνή υπάρχει (αν όχι δημιουργήθηκε) απλά δυστυχώς δυσανάλογη ποσοτικά της ποιότητας των συγκροτημάτων που συμμετέχουν σε αυτή. Έτσι τουλάχιστον φάνηκε από το λιγοστό σχετικά κόσμο που παρευρέθηκε στο Κύτταρο που, για να το θέσουμε πιο πρακτικά, θα ταίριαζε περισσότερο σε χωρητικότητες τύπου Six D.O.G.S.. Από την άλλη βέβαια το Κύτταρο προσφέρει πιθανότατα τον καλύτερο ήχο αυτή τη στιγμή, κάτι που δεόντως απολαύσαμε.

Το πρώτο συγκρότημα που ανέβηκε στη σκηνή κατέβηκε από τη Θεσσαλονίκη και δεν έχουμε την ευκαιρία να το βλέπουμε συχνά. Οι Mother Turtle κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο το 2013 και από αυτόν αποτελούταν και το σετλίστ τους.

Mother Turtle

Το '70s στυλ τους σίγουρα θα ικανοποιούσε έστω και μόνο για αυτόν τον αγαπημένο ήχο τούς παρευρισκόμενους αφού το παίξιμό τους είναι τόσο άρτιο ώστε να μπορούν να αναπαράγουν το ύφος διάφορων κλασικών prog ονομάτων. Ειδικά στην κιθάρα ο Κώστας Κωσταντινίδης λάμπει ενώ τον βρήκα και πολύ βελτιωμένο φωνητικά σε σχέση με την προηγούμενη ζωντανή εμφάνιση που είχα παρακολουθήσει.

Mother Turtle

Η οικειότητα που νιώθει κανείς με τη μουσική τους ενισχύεται και από την αμεσότητα των συνθέσεών τους οπότε δύσκολα κάποιος από τους παρευρισκόμενους δεν θα πέρασε καλά ακούγοντάς τους, εκτός κι αν είχε αγνοήσει τη λέξη prog στον τίτλο του φεστιβάλ. Πόσο μάλλον όταν το κλείσιμο είχε μία εξαιρετική εκτέλεση του "Lady Fantasy" των Camel. Η περίπου μία ώρα εμφάνισης των Mother Turtle έδειξε ότι ο ρόλος τους δεν ήταν ενός support συγκροτήματος.

Setlist: 707 (A November Less) / The Elf / Mother Turtle And The Evil Mushroom Part1(The Turtle Conjuration)  / God Games / Rhinocerotic / Lady Fantasy.

Οι Verbal Delirium ήταν οι επόμενοι και με το σχήμα τους να έχει πλέον σταθεροποιηθεί αλλά και τα πολλά καλά σχόλια που πλέον τους συνοδεύουν λίγο ως πολύ από παντού, οι απαιτήσεις είναι μεγάλες. Κάνω άλμα στο τέλος και δηλώνω ότι όχι μόνο τις επιβεβαίωσαν, αλλά και διεκδικούν μία θέση στη λίστα με τα καλύτερα prog συγκροτήματα που έχουν δράσει στην Ελλάδα.

Verbal Delirium

Έχοντας δύο δίσκους στο ενεργητικό τους έπαιξαν μία επιλογή τραγουδιών που να αντιπροσωπεύει όλη την πορεία τους αλλά η έκπληξη ήταν ότι ακούσαμε και δύο νέα τραγούδια. Με διάρκεια, τουλάχιστον live, περίπου στα δέκα λεπτά το καθένα και ξεκάθαρα prog χαρακτήρα δείχνουν να κινούνται περισσότερο προς την κατεύθυνση του "Aeons", ενός από τα καλύτερα τραγούδια του "From The Small Hours Of Weakness". Το μεν "Decayed Reflection" έδειχνε να είναι πιο jazzy και συμφωνικό, το δε δεύτερο "Imprisoned Words Of Fear" (μας αποκάλυψαν ότι θα είναι και ο τίτλος του επερχόμενου δίσκου) επίσης τεχνικό και πολυεπίπεδο αλλά πιο κοντά στο φλερτ με την μελαγχολία που ενυπάρχει στο DNA των Verbal Delirium. Το γεγονός ότι τα δύο αυτά τραγούδια με έπιασαν πολύ περισσότερο με την πρώτη ακρόαση από ότι αντίστοιχα με είχαν πιάσει τα τραγούδια του "From The Small Hours Of Weakness" όταν τα πρωτοάκουσα προμηνύεται κάτι πολύ αισιόδοξο για τον επερχόμενο δίσκο.

Verbal Delirium

Εκτελεστικά υπήρξαν άψογοι, με τα δύο ικανότατα πλήκτρα να έχουν απελευθερώσει τον Jargon ο οποίος πλέον κυρίως τραγουδάει και δε διστάζει να δώσει και έντονα στοιχεία θεατρικότητας στην εμφάνισή του. Ταυτόχρονα, η κιθάρα έπιανε σε σημεία πολύ έντονα λυρικά στοιχεία (παρατήρησα ένα τέτοιο σόλο στο "Erased") και η ρυθμική βάση κρατούσε όλο το σύνολο σταθερό ή χαλαρό ανάλογα με τις εξάρσεις των τραγουδιών.

Setlist: 10.000 Roses / The Scene Remains / Dancing Generation / Disintegration / Erased / Decayed Reflection / Imprisoned Words Of Fear / Sudden Winter / Aeons.

Ποιός θα περίμενε ότι θα είχαμε στο Rocking.gr τρεις ανταποκρίσεις για τους Poem μέσα σε λιγότερο από 15 ημέρες! Φαίνεται όμως ότι η επάνοδός τους είναι δυναμική. Θα ομολογήσω ότι δεν τους είχα ξαναδεί ζωντανά αλλά με κέρδισαν με τη φόρα τους, ενώ και η επιλογή των διοργανωτών να είναι τελευταίοι της βραδιάς ήταν σοφή αφού η έντασή τους δεν είχε καμία σχέση με αυτή των προηγούμενων συγκροτημάτων.

Poem

Το prog για στονεράδες ή stoner για προγκρεσιβάδες που παίζουν μπορεί να παρέμεινε το λιγότερο αγαπημένο μου της βραδιάς, για τα προσωπικά μου γούστα πάντα, αλλά τους βγάζω το καπέλο για το δέσιμό τους, το πάθος τους αλλά και τα κότσια να παίξουν σχεδόν αποκλειστικά τραγούδια που ούτε οι fan τους δεν γνωρίζουν, καθώς προέρχονται από τον καινούργιο τους δίσκο.

Poem

Όμορφα σχεδιασμένη και εκτελεσμένη η βραδιά αυτή, είχε μόνο καλές εντυπώσεις να αφήσει. Μακάρι η διαδικασία προσέλκυσης μεγαλύτερου κοινού να μην ήταν μακρά και ίσως επώδυνη και οι φάτσες που τιμούσαν τα συγκροτήματα να μην ήταν τόσο γνώριμες στην πλειοψηφία τους. Η ελληνική prog σκηνή χρειάζεται περισσότερο νέο αίμα σε ακροατές παρά σε συγκροτήματα.
SETLIST

Passive Observer
Fragments
The End Justifies The Means
Inordinate Desire
Bound Insanity Weakness
Giant
Chaos
Remission Of Breath

Φωτογραφίες: Artemis Schubert
  • SHARE
  • TWEET