Steve Wynn, Κωνσταντίνος Κύρτσης @ Tiki Bar, 16/03/15

Πεινασμένοι για γκαραζοσυγχορδίες και ένταση, το κοινό γέμισε το Tiki Bar μία ημίαιμη punk βραδιά με μία μόνο κιθάρα. Αυτό ακριβώς ήταν η συναυλία του Steve Wynn στο Tiki Bar. Μία μόνο ηλεκτρική κιθάρα, με τον Αμερικάνο τραγουδοποιό να βρίσκεται πίσω απ' το μικρόφωνο. Το ότι ο καλλιτέχνης έρχεται πολύ συχνά στη χώρα μας δείχνει την αμφίδρομη σχέση που έχει με το ελληνικό κοινό, που είχε γεμίσει τον χώρο. Πήρε το αυτί μου μάλιστα ότι μας έχει επισκεφτεί 40 φορές!

Η αρχή έγινε με τον Κωνσταντίνο Κύρτση που ξεκίνησε με διάφορες διασκευές, για περίπου μισή ώρα. Λίγο Johnny Cash, λίγο περισσότερο Leonard Cohen, o Κύρτσης έστησε μία ευχάριστη ατμόσφαιρα μέχρι να φτάσει η ώρα του Steve. Λιτά και απέριττα, ο Wynn ανέβηκε στη σκηνή, ένωσε την κιθάρα του και ξεκίνησε με τις πρώτες νότες του "Tell Me When It's Over".

Δεδομένου του ότι η χωρητικότητα του χώρου ήταν περιορισμένη, η συναυλία είχε μία απρόσμενη αμεσότητα: ο κόσμος σχεδόν αγκάλιαζε τον Steve Wynn. Κάθε φράση του μουσικού έκανε γκελ στο κοινό, το οποίο ανταποκρινόταν. Ο Wynn σε αυτή του την περιοδεία είναι ο άνθρωπος-μπάντα. Μόνος, παρέα μόνο με την κιθάρα του και δυο-τρία πετάλια, προσεγγίζει ηλεκτρικές εκτελέσεις των τραγουδιών του με άναρχη διάθεση και ταχύτητα. Έμπαινε από το ένα κομμάτι στο άλλο διατηρώντας έναν ιδιαίτερα έντονο ρυθμό στη ροή της συναυλίας. Παρόλο που έλειπε η μπάντα του, η μεστή σκηνική παρουσία του σε συνδυασμό με  την εναλλαγή στα φωνητικά εφέ (χρησιμοποιώντας τα δύο μικρόφωνα που είχε μπροστά του) έδινε στα κομμάτια το βάθος που χρειάζονταν.

Μύριζε Dream Syndicate κατά τη διάρκεια της βραδιάς, με τα "Days Of Wine And Rose", "When You Smile" και το φινάλε του "Boston" να ξεσηκώνουν τον κόσμο. Με διασκευές από The Band και Βlind Lemon Jefferson συμπληρώθηκε ο μπαξές. Ο Steve βέβαια όντως παραγωγικότατος, έχει μία πολύ πλούσια δισκογραφία, που προσπάθησε να τη χωρέσει στη μιάμιση ώρα που διήρκεσε η εμφάνισή του. Μπήκαν λοιπόν στο set κομμάτια από τους Gutterball, από τους Miracle 3 και μία επιθετική εκτέλεση του "Sweetness And Light" μεταξύ διαφόρων άλλων κομματιών από σόλο δουλειές του.

Στη συναυλία δεν υπήρχε κοιλιά γιατί οι ξεκοκαλισμένες δομές των τραγουδιών έδιναν μία πρωτόγονη ομορφιά στο εγχείρημα. Σίγουρα διαφορετικά από τις full band εκτελέσεις που έχουμε πρόσφατες από την τελευταία εμφάνιση των Dream Syndicate το 2013, αλλά αντίστοιχα ελκυστικά. Η ακατέργαστη απλότητα των κομματιών του και ο τρόπος που τη διαχειριζόταν ήταν το δυνατό του χαρτί. Δεν μπορούσες παρά να θαυμάσεις την ερμηνευτική δύναμη και τη συνθετική λογική του Steve. Ο μαέστρος βάραγε το πόδι του κάτω, πλησίαζε το κοινό με τη κιθάρα του στα σόλο, ενώ δεν παρέλειψε να μας περιγράψει πιασάρικες λεπτομέρειες για τα κομμάτια.

Η μάζωξη της Δευτέρας στο Tiki, εκτός από τη μουσική παράδοση που έρχεται με το εκτόπισμα του Steve Wynn, ήταν μια παρεΐστικη βραδιά. Βλέπετε μετά το τέλος του live ο Steve άραξε με τον κόσμο, μίλησε, υπέγραψε και έδειξε πόσο απροσποίητος είναι. Ήταν σαν να μας επισκέφθηκε ένας καλός φίλος απ' τα παλιά. Όπως είναι φυσικό, μένει απλά να ανανεώσουμε τη συνάντηση μας, αναμένοντας με μανία την επόμενη εμφάνιση του στη χώρα μας.

Φωτογραφίες: Ξενοφών Καράμπαλης / Π. Σταυρινάκη