Το Rocking επιλέγει τις «υπόγειες» κυκλοφορίες του 2015

«Το mainstream σε βρίσκει παντού, ενώ το underground πρέπει να το βρεις εσύ» - Frank Zappa

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο δεν βάζουμε μυαλό κι ακούμε ολοένα και περισσότερη μουσική. Κάπως έτσι φτάσαμε για ακόμη μια φορά στο σημείο να σας παρουσιάσουμε κάποιους δίσκους και καλλιτέχνες που είτε κάνουν τα πρώτα δισκογραφικά τους βήματα, είτε παίζουν live μπροστά σε συγγενείς και φίλους, είτε προκάλεσαν αίσθηση στο εξωτερικό, είτε ακόμα είναι παλιές καραβάνες με το ελάχιστο της αναγνώρισης / δημοφιλίας. Το μόνο σίγουρο είναι πως μας άρεσαν αρκετά για να τους αφιερώσουμε μερικές αράδες και να τους γνωρίσετε κι εσείς με τη σειρά σας. Happy digging για ακόμα μια χρονιά και προσοχή στα εξώφυλλα.



Θεοδόσης Γενιτσαρίδης

Archivist - ArchivistArchivist - "Archivist"

Self Released / Alerta Antifascista 

(Atmospheric Black Metal, Post-Rock)

Σκοτεινό, βαρύ και ακραίο, με σταθερά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση. Ατμοσφαιρικό και συνάμα θορυβώδες, με ουρλιαχτά που σκίζουν την ψυχή και μελωδίες που γλυκαίνουν ανεπαίσθητα την μαυρίλα και την εξαιρετική σαπίλα αυτού του καλά κρυμμένου θησαυρού. Έχει λάβει ιδέες από πάρα πολλά μουσικά παρακλάδια που περνάνε από το post-rock, το sludge και το black metal και καταλήγουν στο shoegaze. H δομή του είναι ελεγχόμενη, εκλεπτυσμένη και πιο έντονη από μπάντες που μοιάζουν μαζί τους. Οι φετινοί δίσκοι των Sumac, Phantom Winter, Izah και Pyramids είναι κοντά στο μωσαϊκό των Archivist. Ποιοτικά, αυτοί εδώ, έχουν καταφέρει κάτι πολύ μεγάλο. Αλήθεια. Είναι εξαιρετικό. Η δουλειά στις κιθάρες είναι εκπληκτική. Περίπλοκο, μαγικό και συντριπτικό. 

Bandcamp


Clouds Collide - All Things ShiningClouds Collide - "All Things Shining"

Self Released

(Post-Rock, Black Metal)

Στην ανάλογη στήλη του 2013 ήταν εκεί. Λέγεται Chris Pandolfo. Όλα τα όργανα και τα φωνητικά δικά του. Με περισσότερο post-rock διάθεση φέτος και βασικό γνώμονα πάλι το συναίσθημα. Ακούγεται σαν ένα ατμοσφαιρικό και όμορφο παραμύθι το οποίο εμπλουτίζει τις ιστορίες του με όμορφα τοπία, ειδυλλιακά περάσματα και καλούς χαρακτήρες που αναγκαστικά και αναπόφευκτα πέφτουν σε μάχες με τέρατα και άγρια ζώα. Είναι εύκολο άκουσμα για φίλους σκληρών μουσικών, αλλά θα δυσκολέψει φίλους shoegaze, post-rock και alternative μουσικών, παρότι αρχικά θα τους γοητεύσει, καθώς πάνω από το μισό album οι μελωδικές και καθαρές συνθέσεις και φωνητικά συναρπάζουν και υπερτερούν. 

Bandcamp


RA - ScandinaviaRA - "Scandinavia"

Adrian

(Post-Punk, Garage)

Έχει αναγεννηθεί ή απλά είναι μόδα το post-punk, τελευταία; Iceage, Beastmilk / Grave Pleasures, Eagulls, Savages, Ought και δεν συμμαζεύεται. Αυτοί εδώ όμως, έχουν το πιο σκληρό και σάπιο post-punk που ακούσαμε φέτος. Έχει δόσεις φασαρίας και garage μέσα, γι' αυτό. Απολαυστικά, για να μην πω εξαιρετικά, φωνητικά και απίθανα μελωδικά σημεία που μπλέκονται πανέμορφα με θόρυβο και βρωμιά. Βαρύ και σκοτεινό όπως πρέπει. Η τετράδα από το Μάλμε κάνει την διαφορά και παρουσιάζει έναν υπέροχο δίσκο που δύσκολα θα ακούσεις στο ραδιόφωνο, σε μαγαζί ή σε κάποιον φίλο σου. Από τον Βορρά είναι. Έχουν την παγωμάρα στο αίμα τους. Άκου το "Be My Lover" και θα καταλάβεις.

Bandcamp


Sick Feeling - Suburban MythSick Feeling - "Suburban Myth"

Collect / Terrible

(Noisecore)

Νεοϋορκέζοι hardcore-άδες με αυτό το όνομα. Δεν θες και πολλά ακόμα για να καταλάβεις τι παίζουν. Κι όμως δεν είναι τόσο ρηχοί ή ωμοί. Εκεί που περιμένεις τα σκισμένα και ανελέητα riff, τα οποία έρχονται, μην βιάζεσαι. Σκάνε ξαφνικά κάτι Joy Division-ικά περάσματα, που ενώ νομίζεις ότι δεν κολλάνε καθόλου, αλλά παρ' όλ' αυτά σε φτιάχνουν απροσδιόριστα ωραία. Αγχωτικό, πιεστικό και παρανοϊκό. Αλλού αργό κι αλλού σταράτα εκρηκτικό. Ο Geoff Rickly (No Devotion, Thursday, United Nations) ιδρυτής της Collect Records, τους λανσάρει ως «most important hardcore band since Touché Amoré» και δεν έχει άδικο. Αλήθεια. Ψάξτε τους γιατί αξίζουν  και στο μέλλον όταν η κυκλοφορία τους ακουστεί από περισσότερο κόσμο θα μιλάμε για την νέα ακραία μπάντα που κάνει την διάφορα.

Bandcamp


Shizune - Le Voyageur ImprudentShizune - "Le Voyageur Imprudent"

DogKnights

(Screamo)

Δέκα κομμάτια, περί των δύο λεπτών έκαστο. Όλα τα προαπαιτούμενα του είδους μαζεμένα σε τόσο λίγο χρόνο. Χωράνε; Αμέ! Και με το παραπάνω. Ένταση και ενέργεια. Φανταστικά (σκισμένα) φωνητικά και εκπληκτικές εναλλαγές. Ακούς τραγούδι στα αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά (παλιότερα τους έχω ακούσει και σε ιαπωνικά). Μια μπάντα που μετά από μερικά EP καταφέρνει να κυκλοφορήσει την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά της. Δεν είναι καθόλου γνωστή παραδόξως, ούτε στους κλειστούς κύκλους του είδους, αλλά αξίζει πολλά περισσότερα από όσα έχει πετύχει, εμπορικά. Βγάζει συναίσθημα και κατέχει εξαιρετικές μουσικές ιδέες. Θυμίζει πολύ Envy, λίγο Touché Amoré και λιγότερο τους συμπατριώτες τους εξ Ιταλίας, La Quiete. Κυκλοφορεί και σε κίτρινο βινύλιο! 

Bandcamp


Vola - InmazesVola - "Inmazes"

Self Released

(Djent, Progressive Metal)

Το djent το 2015 δεν είχε να μας δείξει πάρα πολλά. Αυτοί εδώ οι Δανοί όμως κυκλοφόρησαν τον καλύτερο δίσκο στο είδος. Ξεπέρασαν στην δημιουργικότητα πιστεύω, με άνεση TesseracT και Periphery, που αποτελούν μεγάλα ονόματα του χώρου και κυκλοφορήσαν επίσης αξιόλογες δουλειές. Αν σ' αρέσει ο ήχος αυτός και γουστάρεις μελωδία, συναίσθημα και φανταστικούς ρυθμούς στο progressive metal, εδώ βρήκες το μάστορα σου. Ο δίσκος είναι διαμάντι ακατέργαστο. Σε άλλα σημεία είναι σκληροί και σε άλλα πολύ μελωδικοί. Έχουν ταυτόχρονα την αγριάδα των Meshuggah και την γλυκάδα των Karnivool και κάπου στο βάθος το συναίσθημα των Katatonia. Ρε σου λέω είναι τρομερό. Σου ξεκουράζει και σου παιδεύει το μυαλό, μαζί. 

Bandcamp


White Reaper - White Reaper Does It AgainWhite Reaper - "White Reaper Does It Again"

Polyvinyl

(Garage Punk)

Είναι αυτό το ωραίο, το χαρούμενο, το χορευτικό, το φασαριόζικο και το νεανικό, αλήτικο garage που ενθουσιάζει. Όσοι γουστάρουν μουσικές Jay Reatard, Ty Segall, Thee Oh Sees, Black Lips και λίγο από Ramones, θα περάσουν καλά με αυτό τον όμορφο δίσκο. Είναι μικρό, καθότι λίγο παραπάνω από μισή ώρα, το ντεμπούτο του κουαρτέτου από το Kentucky, αλλά σου αρκεί. Χωρίς καμία ψυχεδέλεια, που δεν του λείπει. Ωμό και πρώιμο, αναγεννημένο garage punk γεμάτο φασαρία και ρυθμό. Εύπεπτο και συνάμα δυναμικό. Δίσκος που αποδεικνύει ότι η μουσική είναι διασκέδαση, ταξίδι, χορός και όμορφες αισθήσεις. Δυνατά ντέφια, σκονισμένα πετάλια, γεμάτες fuzz κιθάρες και χαρωπά πλήκτρα.

Bandcamp


Κροταλίας - Για Μια Θέση Στον ΉλιοΚροταλίας - "Για Μια Θέση Στον Ήλιο"

Self Released

(Punk, Cowpunk, Alt-Country)

Ο Billy (Despite Everything) και ο Lepas (Wish Upon A Star) γράφουν και τραγουδούν πέντε συνθέσεις γεμάτες καουμποϊλίκι και δόσεις παλιομοδίτικου ανεξάρτητου punk-rock.  Φιλικές συμμετοχές στην κιθάρα, από τον Γιώργο Παυλίδη (Χάσμα) και τον Αντώνη (Need), στα πλήκτρα. Στα τύμπανα είναι ο Ζάχος (Despite Everything). Η μουσική και η παραγωγή βαράνε νοσταλγία στο πρώιμο επαρχιώτικο ελληνικό punk του '80. Όνομα, εξώφυλλο, τίτλοι και στίχοι, προφανώς και διακατέχονται από μια ασόβαρη σοβαρότητα, αλλά με αποτέλεσμα τελικά, πιο ποιοτικό και ουσιώδες από διάφορα δήθεν σοβαρά συγκροτήματa του είδους. Έξυπνο, ουσιαστικό, ευχάριστο, χύμα και καλοφτιαγμένο, αλήτικο rock. Άκρως απολαυστικό και ανεβαστικό. 

Bandcamp


Γιώργος Ζαρκαδούλας

Sweat Lodge - TalismanaSweat Lodge - "Talismana"

Ripple Music

(Heavy Rock)

Με το που μπαίνει το "Tramplifier", ακούς Kyuss να διασκευάζουν (και καλά) Sabbath και νιώθεις ο πιο ευλογημένος  άνθρωπος  στον κόσμο. Η συνέχεια βγάζει στην επιφάνεια ακόμα περισσότερα καλούδια, με τους Sweat Lodge να ξεδιπλώνουν όλες τις αρετές τους. Από το heavy blues των Mountain μέχρι το πρώιμο doom των Saint Vitus, το μουσικό γαϊτανάκι που σέρνουν στα αφτιά σου είναι τόσο καλοφτιαγμένο που χαίρεσαι την κάθε νότα. Το ότι ο κος Cody στα φωνητικά έχει μια Sean Harris τεχνοτροπία είναι το κερασάκι τους στην τούρτα. Θα την φάτε εδώ, ή θα την πάρετε μαζί σας;

Bandcamp


Second Sun - Hopp/FörtvivlanSecond Sun - "Hopp/Förtvivlan"

Electric Assault Records

(Vintage, Psychedelic Rock)

Underground χωρίς Σκανδιναβία δεν λογίζεται. Σκανδιναβία χωρίς Σουηδία, επίσης όχι και κάπως έτσι οι Second Sun πήραν την θέση τους στο φετινό άρθρο, μετά της μητρικής τους γλώσσας παρακαλώ. Μην βιαστείς να φέρεις κατά νου τους Graveyard, τουλάχιστον όχι άμεσα. Το folk με το space στοιχείο είναι κυρίαρχα στον δίσκο αυτό και σε συνδυασμό με τις instant hit μελωδίες τους, προσφέρουν ένα άκρως εθιστικό πακέτο. Ο -ενίοτε- καλπάζων ρυθμός τους πάει γάντι σε φάση τρελού λικνίσματος και ατσούμπαλου χορευτικού και ναι, κανα δυο τραγούδια προσφέρονται για χίπικα πιώματα.

Bandcamp


Doctor Doom - The Seed We Have SownDoctor Doom - "The Seed We Have Sown"

Ripple Music

(Vintage, Blues Rock)

Είναι κομματάκι παραπλανητικά τα αγόρια από την Γαλλία. Με τέτοιο όνομα μπάντας κι εξώφυλλο, κάτι άλλο περιμένεις ν' ακούσεις, κάτι σε χασικλίδικο doom. Αντ' αυτού οι Doctor Doom καταπιάνονται με το μερακλίδικο blues rock των Graveyard, ακόμα και με τον ήχο από τον πρώτο τους δίσκο. Ο Jean Laurent Pasquet τυγχάνει και κιθαρίστας, όχι όμως τόσο φωνακλάς όσο ο Joakim Nilsson, είναι πιο κατευναστικός και ίσως πιο μελωδικός. Δεν αποκαθηλώνουμε κανέναν εδώ, απλά δεν γίνεται να μην αναγνωρίσουμε την ποιότητα του δίσκου αυτού που με ευκολία ξεπερνάει την αντίστοιχη του "Innocence And Decadence".

Bandcamp


Wucan - Sow The WindWucan - "Sow The Wind"

Hansel & Gretel / Cargo Records

(Heavy, Folk Rock)

Πόσες φορές έχεις ακούσει από γυναικεία φωνή τις trademark λέξεις του Ozzy; Το «All right now» το έχει η Francis και μάλιστα πολλάκις. Όπως έχει και η μπάντα τα heavy μελωδικά riff με τις prog / folk εμβόλιμες μελωδίες. Blood Ceremony θα μου πεις και δεν θα σε κακολογήσω. Είναι κι εκείνο το φλάουτο που δεν αφήνει πολλά περιθώρια λάθους. Είναι όμως και το ταλέντο της μπάντας να εναλλάσσει εν ριπή οφθαλμού το tempo/ύφος, να το γυρίζει σε Santana, να χτίζει γέφυρες και να διδάσκει πως να συνθέσεις ένα 16-λεπτο έπος. Οι Γερμανοί δεν είναι μεγαλομανείς, σερβίρουν απλώς το τέλειο μουσικό χαρμάνι.

Bandcamp


Snowy Dunes - Snowy DunesSnowy Dunes - "Snowy Dunes"

Self Released

(Psychedlic, Fuzz Rock)

Παίζει να είναι ο μερακλίδικος δίσκος της χρονιάς. Ετούτοι οι Σουηδοί δεν είναι από το Έρεμπρο. Βαστάνε από Στοκχόλμη και ξέρουν να βγάζουν λίτρα μελωδίας από μια νότα. Αν υπήρχε το post / fuzz rock σαν μουσικός όρος, ο ομώνυμος δίσκος τους θα ήταν εικονοστάσι. Δεν τους τρομάζουν οι μεγάλες διάρκειες, ούτε σνομπάρουν τα τραγούδια-σφηνάκια. Έχουν πλήρη επίγνωση των πράξεών τους και βάζουν την φυσαρμόνικα εκεί που δεν φαντάζεσαι πως θα κολλάει τέλεια. Με όλα τα όργανα σε πλήρη φόρμα και με συνθέσεις που παραπέμπουν μέχρι τα blues του Hendrix, δεν διαλέγεις αγαπημένο τραγούδι. Άδικος κόπος.

Bandcamp


Yuri Gagarin - At The Center Of All InfinityYuri Gagarin - "At The Center Of All Infinity"

Commun 2 Records

(Space Rock)

Οι Σουηδοί δεν είναι φετινοί. Ο δίσκος αυτός όμως είναι η αιτία που τους μάθαμε και τους ακούσαμε. Είχα καιρό να θαυμάσω έναν αμιγώς οργανικό δίσκο και το χάρηκα ακόμα περισσότερο για τον λόγο αυτό. Λένε πως μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις και μπορεί να έχουν δίκιο οι Ασιάτες. Όταν μια νότα ισούται με χίλιες εικόνες, τότε τι πράττεις; Αράζεις κι απολαμβάνεις. Η αναφορά μου στους Monkey3 θα είναι και η μοναδική, κυρίως για να αντιληφθείς το ύφος εν μέρει κι όχι τον ήχο. Το heavy της υπόθεσης μπορεί να ερμηνευθεί διαφορετικά από τον καθένα, η ατμόσφαιρα όμως του δίσκου είναι αδιαπραγμάτευτη.

Bandcamp


Zoon - DeepZoon - "Deep"

Lighttown Fidelity

(Psychedelic, Blues, Art Rock)

Το αγαπημένο διαμάντι της χρονιάς με τα εξής δεδομένα: Ολλανδοί. Ενδιαφέρον. Ο κιθαρίστας Ron Van Herpen υπήρξε μέλος των Astrosoniq & The Devil's Blood. Ούτε για spoiler δεν κάνω. Υπάρχει και πρώην μέλος των The Gathering. Όσο πάει και...περίμενε. Συμμετέχει σε ένα τραγούδι και η Farida Lemouchi, η τραγουδίστρια των The Devil's Blood. Ώπα και να τα μας. Δεν θα σου πω τι παίζουν και πως ακούγονται γιατί είμαι σίγουρος πως η περιέργειά σου κοντεύει να σκοτώσει την γάτα του γείτονα. Ένα κράτα μόνο για τον δίσκο: Ο μακαρίτης Selim Lemouchi θα σκότωνε για να τον είχε στην προσωπική του δισκογραφία. 

Υ.Γ: Κόψε prophet of doom φάτσα:

Video


Κατερίνα Μυτιληναίου

Jack Broadbent - Along Τhe Trail Οf TearsJack Broadbent - "Along Τhe Trail Οf Tears"

Self Released

(Country, Road Blues, Folk)

Μουσικός του δρόμου ο τραγουδοποιός από τα Midlands της Αγγλίας, ευθύνεται για όλες τις συνθέσεις και τους στίχους του δίσκου αυτού, που ηχογράφησε με ένα Zoom H4N χειρός, επί τόπου, σε κάποιο ευρωπαϊκό πεζοδρόμιο. Η diy διαδικασία ωφελεί την ατμόσφαιρα και δημιουργεί μια θέρμη που πλέον σπανίζει στις αποστειρωμένες στούντιο παραγωγές. Πέραν του παρουσιαστικού του και της γοητευτικής μποέμ ιστορίας από πίσω, η αλήθεια της ερμηνείας του είναι καθηλωτική και τα ίδια τα τραγούδια δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα. Σε αυτά άλλωστε οφείλει ο κος Jack Broadbent το αυξανόμενο κοινό που χτίζει ανά την υφήλιο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναφέρονται σ' αυτόν ως «τον πιο συγκλονιστικό bluesman των καιρών μας». Υπερβολές; Ακούστε και κρίνετε.

Bandcamp


Remi And The Road - Music For WolvesRemi And The Road - "Music For Wolves"

Self Released

(Alt-Country, Road Blues, Folk)

Άλλος ένας μουσικός δρόμου. Μετά την ευχάριστη έκπληξη της πρώτης μας γνωριμίας με τον Άγγελο Κυπριανό (Remi) όταν εμφανίστηκε πριν τον Sivert Hoyem, στο Stage Volume One πέρυσι τον Σεπτέμβρη, τον ακολουθούμε πιστά στις μουσικές του περιπλανήσεις. Θες η βαθιά, δυναμική φωνή, θες η ειλικρινής ερμηνεία, ίσως και οι ιστορίες από τον δρόμο που διηγείται η κιθάρα του με τον σωστό τρόπο του Νότου, ο τραγουδοποιός από τις Σπέτσες έγινε μια αγαπημένη συνήθεια. Τώρα έχει και φίλους να τον πλαισιώνουν μουσικά και την πρώτη του ταινία ("I Dreamt About This") στη βαλίτσα. Την μουσική της επένδυση αποτελεί ένα μέρος των τραγουδιών αυτού του δίσκου.

Bandcamp


Arnold Fish - In The Land Of The Elephant BluesArnold Fish - "In The Land Of The Elephant Blues"

G.O.D. RECORDS (Garden Of Dreams)

(French Pop, Psych)

Ο Fabien Versmessen -ή Arnold Fish- είναι ένας πολυοργανίστας και αυτό δεν είναι κάτι που κρύβεται. Mellotron, κιθάρα, τύμπανα μπάσο και πιάνο είναι κάποια από τα όργανα που θα συναντήσετε στην περιδίνησή σας σ' αυτό το groovy ψυχεδελικό ηχητικό έργο τέχνης του Γάλλου, που δηλώνει pop - εμείς διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας. Δίσκος ατόφια προσωπικός, καθώς ο ιθύνων νους υπογράφει μίξη, παραγωγή και artwork.

Video


The Statycs - BrainthroughThe Statycs - "Brainthrough"

Fuzz Overdose Records

(Garage, Rock 'N' Roll, Psychobilly)

Η δεκαετία που έχει περάσει πάνω από τους Statycs τους έχει μεταλλάξει από μπάντα διασκευών σε κινούμενη psychobilly βόμβα με το δικό της, πρωτότυπο υλικό! Τα '60s ζουν κι αυτά τους οδηγούν, σε ένα rock 'n' roll άλμπουμ έντεκα τραγουδιών προορισμένων για ξεβιδωτικό χορό στα γκαράζ. Η παραγωγή έχει την lo-fi ατέλεια που οφείλει, οι κιθάρες είναι alto, τα riff δαιμονισμένα, το μπάσο βαρύ, το organ εκεί, δηλαδή όλα είναι όπως πρέπει. Spoiler: το εισαγωγικό "Cosmic Trip" έχει κάτι από το «Τζίνι» των Βόρειοι.

Bandcamp


The Mongrelettes - The MongrelettesThe Mongrelettes - "The Mongrelettes"

Fuzz Overdose Records

(Garage Punk, Psych Pop)

Οι Mongrelettes είναι μια παρ' ολίγον all-girls garage μπάντα, όπως παραπλανητικά αφήνεται να εννοηθεί από την κατάληξη του ονόματός της. Η πλάνη έγκειται στο γεγονός ότι στην φαρφίσα κάθεται ο καθηλωτικός Titto Mongrel. Εξαιρετικά φωνητικά με λαμπρές growl στιγμές, δημιουργικό μπάσο, δυναμικά ντραμς, μετρημένες κιθάρες, χορευτικές μελωδίες. Διαβάστε για το πρώτο τους live μετά από καιρό εδώ και ακούστε το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο LP ενός σχήματος που είναι ενεργό από το 2009. Ένας εκλεκτός punkadelic δίσκος κατευθείαν από τα αθηναϊκά γκαράζ.

Bandcamp


Moan - Breaking Bad (EP)Moan - "Breaking Bad" (EP)

Self Released

(Alt Rock, Surf Soul)

Με το εντελώς χειροποίητο πρώτο τους EP, οι Moan μας χαρίζουν κι ένα γλειφιτζούρι. Αν αναρωτιέστε τον λόγο, αυτός ίσως κρύβεται στις τέσσερις καραμελιένες bluesy συνθέσεις του, που δανείζονται ανερυθρίαστα στοιχεία από το surf, το alt-rock και την soul ή αποτελεί μια αναφορά στα κιθαριστικά licks που δεσπόζουν σε κάθε τραγούδι. Μήπως, είναι ένα hint για τα βαθειά φωνητικά της Μαρίας-Όλγας που δημιουργούν αβίαστα τους συνειρμούς που επιτείνει η στιχοπλοκή; Ένα πολλά υποσχόμενο πρώτο δείγμα γραφής από μια μπάντα που δεν ντρέπεται να δηλώσει ότι κάθε έμπνευσή της στηρίζεται στον ερωτισμό. «Moan for me and call me daddy»...

Soundcloud


Dirty Fuse - Back To Brazil (ΕΡ)Dirty Fuse - "Back To Brazil" (ΕΡ)

Self Released

(Surf Rock)

Με την ηχογράφηση του παρόντος, οι αγαπημένοι Αθηναίοι surfers Dirty Fuse δεν θα ποτέ πια οι ίδιοι. Όπως προδίδει και ο τίτλος, ο κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος της μπάντας, Duda Victor επέστρεψε στην Βραζιλία και έδωσε την θέση του στην Έρη Καπετανάκη που κάνει την επίσημη πρώτη της στο ΕΡ. Εξαιρετικής έμπνευσης το αποχαιρετιστήριο ομώνυμο ορχηστρικό, που τελειώνει με ολίγη από την αγαπημένη "Aquarela Do Brasil" του Ary Barroso. Παρουσιάζονται τρεις νέες συνθέσεις που σερφάρουν ανελέητα στο αστικό ηλιοβασίλεμα (και μία ακόμα επανεκτέλεση του "Ακρογιαλιές Δειλινά" του Βασίλη Τσιτσάνη, ήτοι "Sunset Βeach - revisited").

Bandcamp


Μάνος Πατεράκης

Yonatan Gat - DirectorYonatan Gat - "Director"

Joyfull Noise

(Jazz Rock, Psychedelic Rock, Tropicalia)

Ο κυριακάτικος δίσκος της χρονιάς ηχογραφήθηκε σε τρία μαραθώνια 12-ωρα sessions από τον πρώην κιθαρίστα των Monotonix, Yonatan Gat, και την μπάντα του. Πρόκειται για ένα από τα πιο ιδιόμορφα, χαρακτηριστικά και αισιόδοξα ακούσματα που έφτασαν στα αυτιά μας μέσα στο 2015. Με καταιγιστικό jazz drumming, ψυχεδελικά ταξίδια και κιθαριστικές τσαχπινιές, το "Director" θα μπορούσε να είναι το soundtrack ενός ακατανόητου, μπλεγμένου ονείρου του Sam Lowry.

Bandcamp


Villages - Procession ActsVillages - "Procession Acts"

Bathetic Records

(Ambient)

Το "Procession Acts" είναι ένα συμπαγές, μινιμαλιστικό δημιούργημα ήχων, ατμόσφαιρας και συναισθημάτων που δύναται να ακουστεί μόνο στην ολότητά του για να κατανοηθεί. Ο Ross Gentry μας προσφέρει τη δεύτερή του full-length κυκλοφορία υπό το όνομα Villages. Πρόκειται για έναν δίσκο προσβάσιμης ambient -όσο αυτό είναι δυνατό- καθότι υπάρχουν τα πιάνα, οι κιθάρες και τα διάφορα έγχορδα για να πιαστείς, πριν αποφασίσεις να αφεθείς και να βουλιάξεις στον οργανικό, υπαρξιακό του βούρκο. Η σειρά των κομματιών είναι επιλεγμένη στην εντέλεια, ούτως ώστε να δημιουργηθεί η κατάλληλη ροή που, εκεί που νομίζεις ότι πάει να σου ρίξει βαρίδι στα σωθικά, εν τέλει σου χαμογελά και σε ανυψώνει με δέος.

Bandcamp


Palace In Thunderland - In The Afterglow Of UnityPalace In Thunderland - "In The Afterglow Of Unity"

Reverse Feed Records

(Heavy Psych, Progressive Doom Metal)

Υπήρχε κάποτε μια μπαντάρα που ονομαζόταν Palace In Thunderland και είχε κυκλοφορήσει έναν απίστευτο «bootleg» δίσκο το 2006. Έπειτα, η μπάντα αυτή μπήκε στον πάγο για να ασχοληθούν μέλη της με τους εξαιρετικούς -και αρκετά πιο γνωστούς- στονεροντούμστερς Black Pyramid. Το 2013 διαλύθηκαν προσωρινά οι Black Pyramid και οι Palace In Thunderland ξύπνησαν από τον κρυογενετικό τους ύπνο, σαρωτικοί όπως τότε. Σαμπαθικοί μέχρι τα μπούνια, με την ανανεωτική νοοτροπία των Baroness, κυκλοφόρησαν έναν δίσκο με καταφανή προσωπική ταυτότητα και κάμποσα κολλητικά metal χιτάκια.

Bandcamp


Greyfell - I.GOT.THE.SILVER.VOL.1Greyfell - "I.GOT.THE.SILVER.VOL.1"

Guru Disques

(Heavy Psych/Stoner Rock)

Ετούτους εδώ τους τύπους από τη Rouen δεν τους ξέρει η μάνα τους και απορώ τι κάνει η μουσάτη, καροπουκαμισάτη νεολαία της χώρας μας. Ίσως δεν είναι τόσο αμερόληπτη τελικά ε; Διαφορετικά, οι Greyfell θα έπαιζαν σε κάθε μπαρ τις μικρές ώρες. Και αν είχαν και προτζέκτορα και ήτο καλοκαίρι, δεν θα αμελούσαν ούτε μια στιγμή να βάλουν το βίντεο του "The Loss Of My Honor", μα ακόμα περισσότερο την πωρωτική κομματάρα / βιντεάρα της χρονιάς, το "Valhalla", όπου έχεις πιεί κάμποσα μυστήρια πράγματα και φαντάζεσαι πως βρήκες εκείνο το μεταίχμιο, τη χρυσή τομή, το σημείο όπου οι Kyuss μετέδωσαν τη μαγεία τους στους Tool. 1100 views, λέει, μετά από μήνες. Αν αυτό δεν ταιριάζει εδώ, τότε κρεμάω το πληκτρολόγιό μου.

Bandcamp


Ampacity - SuperluminalAmpacity - "Superluminal"

One Louder

(Space Rock, Instrumental Progressive Rock)

Πήραμε γερή τζούρα από Πολωνία στην 30αδα με τους «mainstream» δίσκους της χρονιάς, εικάζω πως δεν θα ενοχλήσει κανέναν λίγη Πολωνία και εδώ πέρα. Οι Ampacity είναι από εκείνα τα λίγα συγκροτήματα που ξέρουν να περιγράφουν σωστά και να πλασάρουν ακόμα σωστότερα τη μουσική τους: «Κάπου ανάμεσα στα τριπαρίσματα των ναρκωτικών των Hawkwind και τη διεφθαρμένη, ατονική αυθεντία των Voivod». Αν σε όλα αυτά προσθέσεις τις επιρροές από ρετρό ταινίες επιστημονικής φαντασίας, φτάνεις σε έναν απίστευτο instrumental δίσκο προοδευτικού rock που πλησιάζει σε ύφος πολύ το "The Raven That Refused To Sing" του Steven Wilson, μέσω μιας space rock παράκαμψης. Απολαυστικό.

Bandcamp


Electric Hoodoo - Electric HoodooElectric Hoodoo - "Electric Hoodoo"

Self Released

(Blues Rock)

Μεγάλος δίσκος. Οι Electric Hoodoo από τη Δρέσδη της Γερμανίας δεν υπάρχουν πια. Αυτό είναι το κύκνειο άσμα τους, τα έσοδα του οποίου πήγαν σε οργανισμό υπέρ των δικαιωμάτων των προσφύγων. Αν προσπεράσουμε το μεγαλειώδες εξώφυλλο με τον επιβλητικό συμβολισμό -που γιατί να το προσπεράσουμε δηλαδή- θα συναντήσουμε πέντε μπαρουτοκαπνισμένες συνθέσεις ηλεκτρισμένου μέχρι τα μπούνια blues rock, οδηγούμενου από μπερμπονάτα riff και την παθιασμένη φωνάρα του Philip Ohlendorf που δεν ησυχάζει δευτερόλεπτο. 

Bandcamp


Agent Fresco - DestrierAgent Fresco - "Destrier"

Long Branch Records

(Alternative Rock, Progressive Rock)

Οι Agent Fresco κατέκτησαν το κοινό της Ισλανδίας με το ντεμπούτο τους το 2010, λίγο καιρό μετά την πανηγυρική ανάδειξή τους από το εγχώριο Battle Of The Bands. Έπειτα, έκαναν ένα βήμα πίσω, λόγω και κάποιων προβλημάτων υγείας, έχασαν το μομέντουμ και χάθηκαν στην αφάνεια. Πέντε χρόνια μετά, κάνουν ένα δυναμικό μπάσιμο για να κερδίσουν όλα όσα τους αξίζουν. Με αυστραλέζικη alt-prog καρδιά και συνθέσεις που θα μεταπηδήσουν από τους Fair To Midland στους Kaddisfly και τους Dredg, το "Destrier" είναι ένα κομψοτέχνημα καλογυαλισμένου εναλλακτικού rock που στηρίζεται σε μέγιστο βαθμό στις πολυεπίπεδες μελωδίες και τους προοδευτικούς ρυθμούς.

Bandcamp


Impossible Cities - Lotus EatersImpossible Cities - "Lotus Eaters"

Self Released

(Art Rock)

Πολύ-πολύ δύσκολο να αποκωδικοποιήσεις αυτό το ντεμπούτο της τριπλέτας από το New Jersey, της οποίας ηγείται ο Dan Tornatore σε κιθάρα και φωνή. Ο Tornatore έχει hardcore παρελθόν, αλλά εδώ έχουμε μελωδικότατο εναλλακτικό rock. Πόσο δύσκολο άκουσμα να είναι αυτό, θα μου πείτε. Φανταστείτε τον Omar Rodriguez-Lopez των Mars Volta να κρύβει την αφάνα και να παριστάνει ινκόγκνιτο έναν περίεργο Jeff Buckley, μα η διαστροφή στο παρασκήνιο να προδίδεται από κάποια μικρά-μικρά πραγματάκια σαν κουκουβάγιες σε πίνακα του Μπόμπ Ρος... Όλο το κλου περικλείεται από το σε στιγμές διαστημικό ντράμινγκ που μόνο εσύ θα παρατηρήσεις, τις άκρως πρωτότυπες μελωδίες και το πώς μπορεί κάποιος να παίξει κάτι τόσο κοινό (σαν ήχος) από τόσο σιωπηλά πειραματική οδό. Τους βγάζω το καπέλο. 

Bandcamp


Black Oath - To Below And BeyondBlack Oath - "To Below And Beyond"

Doomentia Records

(Doom Metal)

Οι Black Oath από το Μιλάνο εμμένουν με σθένος στην occult θεματολογία και το «ήβολ» περιτύλιγμα, με όλα τα κλισέ τους. Δεν φοβούνται, επίσης, να βουτήξουν ολοσχερώς στα κλισέ του παραδοσιακού doom metal, να το μπολιάσουν με μελωδικό heavy metal και να προσφέρουν ένα άλμπουμ-λουκούμι για τους λάτρεις του είδους. Και ποιος θέλει την πρωτοτυπία δηλαδή σε αυτά τα χωράφια, σοβαρά τώρα; Από το epic doom των θεών Solitude Aeturnus μέχρι το μεταλλικό όραμα των ανανεωτικά ρετρό Dawnbringer, ο τρίτος δίσκος των Black Oath συνεχίζει την ανοδική τους πορεία με ένα μικρό άλμα.

Bandcamp


Ντίνος Παυλίδης

Sheer Mag - II (EP)Sheer Mag - "II" (EP)

Wilsuns RC / Katorga Works

(Rock 'n' Roll, Pop Punk)

Οι Sheer Mag είναι κατά τη γνώμη μου η μπάντα που άφησε φέτος ολόκληρη την Ευρώπη να παραμιλάει και να μεθάει στο όνομά της, ύστερα από ένα διαστημικό δίμηνο tour στην ήπειρο μας, όπου το καταπληκτικό rock 'n' roll τους ταξίδεψε και μυστηριωδώς ένωσε εκατοντάδες ανθρώπους, από την Ισπανία μέχρι την Τουρκία και από την χώρα μας μέχρι την Νορβηγία. Το δεύτερο αυτό 7" των Αμερικανών ακολουθεί την συνταγή του πρώτου, με τέσσερις ύμνους ενός αγνού punk rock, με έντονο το pop και 60s στοιχείο, όπου η παλιακή αισθητική των εγχόρδων σε συνδυασμό με τα γλυκά φωνητικά της εκπληκτικής Tina και τους κοινωνικούς της στίχους, δημιουργούν ήχους που πραγματικά είχαν λείψει από το σύγχρονο μουσικό στερέωμα και φέρνουν στο νου γεύσεις από παλιές και ξεχασμένες πλέον εποχές.

Bandcamp


The Hex Dispensers - IIIThe Hex Dispensers - "III"

Alien Snatch!

(Horror Punk, Doom Pop)

Ίσως ο δίσκος που άκουσα το περισσότερο μέσα στο 2015 και με διαφορά το καλύτερο horror punk που έχει παιχτεί εδώ και πολλά χρόνια. Το εξαιρετικά ευφάνταστο «doom pop» είναι μάλλον η καλύτερη ταμπέλα για να περιγράψεις την μουσική των The Hex Dispensers, από το Austin του Texas, αφού σε αυτό το άλμπουμ οι Misfits συναντούν μια πιοσκοτεινή εκδοχή των Ramones και τελικά συνθέτουν ένα άκρως catchy και χορευτικό σύνολο, με μια όμορφη μελαγχολία από την οποία δεν μπορείς να ξεκολλήσεις. Απλοϊκό drumming, ακατέργαστες τριχορδίες και θαυμάσια μελωδικά φωνητικά είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά του δίσκου, σε μια διάρκεια που με καμία δύναμη δεν σε χορταίνει. Θα πω μονάχα ότι το "One Less Ghost" θα μπορούσε χαλαρά να ανήκει στο soundtrack του "Twin Peaks", έτσι για να σας κατατοπίσω.

Bandcamp


Syndrome 81 - Désert Urbain (EP)Syndrome 81 - "Désert Urbain" (EP)

Destracture

(Oi! / Punk Rock)

Η έξαρση που γνωρίζει τελευταία το γαλλικό Oi! είναι από τα πιο ευχάριστα πράγματα που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στην διεθνή punk σκηνή, και είναι τέτοια που όντως θυμίζει τις ένδοξες ήμερες του ήχου όπως αυτός γαλουχήθηκε στην Γαλλία του 1980. Από την αρχή πίστευα ότι οι Syndrome 81 είναι μακράν η καλύτερη μπάντα αυτού του νέου κύματος και το "Désert Urbain" ήρθε για να το επιβεβαιώσει. Όσο μοντέρνο πρέπει σε παραγωγή, με ευφυέστατα lead σημεία και φωνητικά στα γαλλικά, καταφέρνει με βιωματικό τρόπο και έντονο συναισθηματισμό να σε ξεναγήσει στο γκρίζο αστικό τοπίο, του οποίου η μιζέρια σε έχει διαλύσει και από το οποίο καθημερινά ονειρεύεσαι να δραπατεύσεις. Μουσική διαχρονική που σου μιλάει στην καρδιά.

Bandcamp


Endzweck - Tender Is The NightEndzweck - "Tender Is The Night"

EZCT

(Screamo, Post-Hardcore)

Εάν αναρωτιέστε με ποιούς περιοδεύουν όλα αυτά τα χρόνια οι Αμερικάνικες screamo μπάντες όταν ταξιδεύουν στην Ιαπωνία, τότε η απάντηση βρίσκεται σε αυτή εδώ την παράγραφο. Οι Endzweck δεν είναι καθόλου τυχαία μπάντα. Παίζουν στην φάση από το μακρινό πλέον 1997, έχουν κυκλοφορήσει μερικά πραγματικά αξιόλογα άλμπουμ, ενώ αν θέλετε να δείτε στο youtube τι σημαίνει ακραία ζωντανή εμφάνιση πληκτρολογείστε το όνομα τους. Το "Tender Is The Night" το πέμπτο κατά σειρά άλμπουμ τους, έχει ξεφύγει από τις punk rock επιρροές των πρώτων χρόνων, κινείται σε κλασικά post-hardcore μονοπάτια, η παραγωγή του είναι φανταστική, ενώ οι συμμετοχές που περιλαμβάνει με guests από Unbroken, Shai Hulud, As Friends Rust και τους Ιάπωνες Infection είναι νομίζω αρκετές για να σας κάνουν να ασχοληθείτε με αυτόν τον πονεμένο δίσκο.

Bandcamp


Bronco Libre - Demo Tape 2015Bronco Libre - "Demo Tape 2015"

Self Released

(Punk Rock, Hardcore Punk)

Γνωρίζω ελάχιστα πράγματα για τους Bronco Libre. Ξέρω ότι είναι από την Γερμανία, και μόλις είδα ότι πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησαν και ένα 7" split με κάποιους Gewalbereit, οπότε δηλώνω επισήμως ότι θα ψαχτώ σύντομα και με αυτό. Ξέρω ακόμη όμως ότι η demo κασέτα τους είναι κάτι με το οποίο αξίζει να ασχοληθείτε, καθώς μου χάρισε μια από τις καλύτερες hardcore punk συντροφιές για την χρονιά που πέρασε. Περιλαμβάνει πέντε κομμάτια εντελώς στο στυλ των Youth Avoiders, ίσως λίγο πιο ρυθμικά και αργά από αυτά των Γάλλων, με αυτή την χαρακτηριστική χροιά της κιθάρας που είναι και δεν είναι παραμορφωμένη, χωρίς όμως να αποτελούν αντιγραφή τους. Οι Bronco Libre διαθέτουν σίγουρα το προσωπικό τους στοιχείο, ο τραγουδιάρης απογειώνει την μπάντα, και ανυπομονώ πραγματικά να ακούσω περισσότερο υλικό τους. Η διασκευή σε Banlieu Rouge δεν πρέπει να είναι τυχαία.

Site


Wild Animals - First Songs (EP)Wild Animals - "First Songs" (EP)

La Agonía De Vivir / We Are The Daughters / Pifia / In My Heart Empire / Soroll / Waterslide

(Emo, Punk)

Η μόνη ίσως emo μπάντα -με την αυθεντική '90s έννοια του όρου- που έχει παιχτεί πιο πολύ στα πικ-απ των απανταχού πάνκιδων και crust φανατικών είναι προφανώς οι μοναδικοί Jawbreaker. Το πώς αυτό το συγκρότημα κατάφερε να προσελκύσει τόσο ετερόκλητα στοιχεία υπό τους ήχους του παραμένει μυστήριο. Θα έλεγα μάλλον ότι η ειλικρίνεια του είναι το βασικό χαρακτηριστικό που κέρδισε την εμπιστοσύνη μας, δημιουργώντας μεταξύ μας μια σχέση τόσο βαθιά που μας συνδέει τακτικά και με πολλά άλλα πνευματικά τέκνα του. Οι Μαδριλένοι Wild Animals είναι από αυτά τα πιο πρόσφατα και στο 12" EP "First Songs" προσφέρουν απλόχερα γενναίες δόσεις emo μελωδιών, προσωπικών στίχων, και punk rock ξεσπασμάτων που σφύζουν από ζωή, ενέργεια και νιότη.

Bandcamp


Μαύρο Γάλα - Demo Tape 2015Μαύρο Γάλα - "Demo Tape 2015"

Self Released

(Screamo)

Όπως είπα και στην πρόσφατη punk / hardcore ανασκόπηση, οι Μαύρο Γάλα ήταν επιτέλους η ελληνική screamo μπάντα που όλοι περιμέναμε. Τα παιδιά το «έχουν» γιατί πολύ απλά έχουν «πιάσει» εξαιρετικά τον χαρακτήρα του ιδιώματος συμπληρώνοντας τον με την ασήκωτη ατμόσφαιρα που εκπέμπει το Αθηναϊκό περιβάλλον της κρίσης, παίζοντας με πάθος, δίχως αύριο, ουρλιάζοντας, σχεδόν κλαίγοντας για αυτά που πρέπει να ειπωθούν και γι' αυτά που δεν αντέχουμε να κρύβουμε μέσα μας. Τα riff είναι βαριά με πολύ όμορφες ιδέες και ωραία κλιμάκωση, τα τύμπανα κοπανάνε με πόνο και χαρίζουν τα ιδανικά ξεσπάσματα εκεί που η κραυγή θέλει την συντροφιά της, ενώ τα φωνητικά κράζοντας άλλοτε στα ελληνικά και άλλοτε στα αγγλικά προσδίδουν μια απόκοσμη ατμόσφαιρα στα κομμάτια, δημιουργώντας τελικά ένα εθιστικό και ασφυκτικό αποτέλεσμα.

Bandcamp


Pleasure Leftists - The Woods Of HeavenPleasure Leftists - "The Woods Of Heaven"

Deranged

(Post-Punk)

Είναι γνωστό ότι πλέον το post-punk παίζει μπάλα σε δύο γήπεδα, τόσο στα σαλόνια των μεγάλων δισκογραφικών και των μεγάλων venues όσο και στις καταλήψεις και το δυναμικό μικρότερων και εξαιρετικά εργατικών δισκογραφικών label. Οι Pleasure Leftists θα έλεγα ότι ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία και είναι μάλλον ένα πολύ καλό παράδειγμα της ποιότητας που μπορεί να συναντήσει κανείς στον εν λόγω ήχο και σε αυτά τα λημέρια. Έρχονται από το Ohio του Cleveland και χωρίς να ανακαλύπτουν τον τροχό παίζουν όμορφη μουσική, η οποία σε συγκινεί, σε αγγίζει και γενικά διεγείρει τις αισθήσεις. Τα φωνητικά τους είναι κυριολεκτικά μια πανδαισία φωνηέντων και συμφώνων που σε συνδυασμό με την σημαντική δουλειά που γίνεται στις κιθάρες σε συναρπάζει, σε ταξιδεύει και ενίοτε αποσπά τον νου από το σώμα, ως μέρος μιας μοναδικής μεταμουσικής εμπειρίας.

Bandcamp


Κώστας Σακκαλής

Mystic Braves - Days Of YesteryearMystic Braves - "Days Of Yesteryear"

Self Released

('60s Psych Revival)

Από τα πολλά συγκροτήματα που εμπνευσμένα από τα '60s κυκλοφορούν παλαιάς κοπής ψυχεδέλεια κάθε χρόνο, υπάρχουν πάντοτε κάποια που ξεχωρίζουν για την πειστικότητά τους στον τρόπο που αναπαράγουν τις επιρροές τους και, φυσικά, την τραγουδοποιία τους. Οι από την Πόλη των Αγγέλων Mystic Braves μπαίνουν σε αυτή τη λίστα για το 2015 με τον τρίτο τους δίσκο (ίσως να έμπαιναν και με τους προηγούμενους παλιότερα αν είχαν φτάσει έγκαιρα στα αυτιά μας). Είναι περιττό να μιλήσουμε για συγκροτήματα-οδηγούς στη μουσική τους αφού είναι όλα αυτά που φαντάζεστε και πιθανώς ακόμα περισσότερα. Απλώς πατήστε στο ακόλουθο link αν η μελωδική ψυχεδέλεια είναι το κλικ σας.

Bandcamp


Mikal Cronin - MCIIIMikal Cronin - "MCIII"

Merge

(Neo-psych)

Εντάξει, ένα διακεκριμένο μέλος του συγκροτήματος του Ty Segall με κριτικές των δίσκων του να παρουσιάζονται μέχρι και στο Pitchfork δεν το λες και ακριβώς underground καλλιτέχνη. Από την άλλη και έναν μουσικό που εμφανίζεται ως τριτοπέμπτο όνομα στη μικρή σκηνή του Plissken δεν τον λες και mainstream. Ποιητική αδεία λοιπόν, να πούμε ότι ο Mikal Cronin ανήκει στο αφιέρωμά μας και η νεοψυχεδελική, μικρομελαγχολική pop που παίζει είναι από τα καλύτερα πράγματα που ακούσαμε φέτος, τουλάχιστον όπως ενσωματώνεται στο "Say", του οποίου το video clip-παρωδία στο αντίστοιχο του "You Can Call Me Al" μπορείτε να δείτε ακολούθως:

Video


The Blank Tapes - Geodesic Dome PieceThe Blank Tapes - "Geodesic Dome Piece"

Royal Oakie Records

('60s Psych Revival, Neo-psych)

Σχεδόν ένας χρόνος πάει από την κυκλοφορία του δίσκου αυτού, αφού εμφανίστηκε πολύ νωρίς στο 2015, και πάνω από ένας από τη βραδιά που τους είδαμε σε ένα κατα-άδειο 6 DOGS. Τίποτα από τα δύο όμως δεν είναι ικανά να μας κάνουν να ξεχάσουμε την ποιότητα του "Geodesic Dome Piece" που κουβαλάει μέσα του όλο το παρελθόν αλλά και το παρόν της ψυχεδέλειας του San Francisco. Μεγάλο όπλο τους η κιθάρα του Matt Adams που ξέρει να παιχνιδίζει σε ένα εύρος που περιλαμβάνει τον αμερικάνικο Νότο και την ηλιόλουστη '60s pop. Oι Blank Tapes διακρίνονται για την εύκολη στο αυτί μουσική τους που υπονοεί, περισσότερο από ότι πραγματικά συνδυάζει, τα απαραίτητα μαστουρο-jam.

Bandcamp


Hooffoot - HooffootHooffoot - "Hooffoot"

Kommun 2 Records

(Jazz, Progressive Rock)

Σουηδία, φυσικά, Kommun 2, φυσικότερα και ένα ακόμα side project που αποκτά τη δική του μεγάλη αξία. Μέλη των Agusa και Oresund Sound Collective (μεταξύ άλλων), συγκροτημάτων έτσι κι αλλιώς φιλικά διακείμενων αναμετάξυ των, όπως και οι προσεχείς (σχεδόν) κοινές συναυλίες τους στην Αθήνα αποδεικνύουν, ενώνονται σε κάτι που δεν θυμίζει καθόλου κανένα από τα δύο αυτά γκρουπ. Με επίκεντρο την jazz στο rock και ακτίνες που απλώνονται στη «σχολή» του Canterbury, τους Demon Fuzz και τον Santana, το ιταλικό prog, δημιουργούν έναν μεθυστικό δίσκο όπου το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο φαίνεται να είναι η αφετηρία και η απόλυτη μουσικότητα ο τερματισμός.

Bandcamp


Death Hawks - Sun Future MoonDeath Hawks - "Sun Future Moon"

Svart

(Occult, Psychedelic)

Πώς αυτό το φιλανδικό συγκρότημα δεν έχει ακόμα κάνει το mainstream άλμα όπως για παράδειγμα οι γείτονές τους Goat παραμένει ένα μυστήριο. Μοιράζονται κοινές μουσικές ρίζες με τους αφρικάνικους ρυθμούς να είναι έντονοι (αν και σαφώς όχι αποκλειστικοί) και παρόμοια θεματική που ρέπει προς τον εσωτερισμό και το occult. Διαφέρουν ως προς τη διαφορετική, πιο λικνιστική χορευτική διάθεση και τους πιο μετριοπαθείς αλλά και εν τέλει μυστηριακούς ρυθμούς. Αν δηλαδή οι Goat είναι ο χορός της Lisa Bonet στο "Angel Heart", οι Death Hawks είναι ο χορός της Britt Ekland στο "Wicker Man". Κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά για αυτούς, θα χωρούσαν άνετα στην προσωπική μου λίστα με τα καλύτερα της χρονιάς αν κάπου προς το τέλος του δίσκου δεν βάλτωναν τόσο δα.

Video


Lazy Aftershow - The Legacy Of AutomobilesLazy Aftershow - "The Legacy Of Automobiles"

Self Released

(Desert Rock)

Δικοί μας και καμάρι μας, οι Θεσσαλονικείς Lazy Aftershow μετά το πολύ καλό ομώνυμο ντεμπούτο τους συνεχίζουν με ένα EP που μέχρι νεοτέρας κυκλοφορεί μόνο διαδικτυακά για downloading και μάλιστα δωρεάν. Η μουσική βέβαια έχει αξία ανεξάρτητα από την τιμή της και για αυτό και το σχεδόν μισάωρο αυτό δείγμα της δουλειάς τους αξίζει να ακουστεί και να διαδοθεί. Συνεχίζει στους γνωστούς χαλαρούς ρυθμούς τους και τo instrumental ύφος, με τα τραγούδια να εξελίσσονται γύρω από κάποια κεντρικά μελωδικά ή ρυθμικά μοτίβα και ενορχήστρωση που μπορεί να ενταχθεί στο desert rock ή στο post rock ή και στο post punk αλλά, όπως καταλαβαίνετε, στην πραγματικότητα ξεπερνά τα είδη.

Bandcamp


Chastity Belt - Time To Go HomeChastity Belt - "Time To Go Home"

Hardly Art

(Alt, Shoegaze)

Ένα girl-group τυπικά, αν και δεν έχει τίποτα από τα στερεότυπα του είδους (τις sexy γυναίκες ή τις άγριες rock αμαζόνες), οι Chastity Belt αποτελούν έναν σοβαρό αντίλογο στο έτσι κι αλλιώς ανδροκρατούμενο rock. Μελωδικές αλλά καθόλου γλυκανάλατες ξέρουν να παίζουν με τις εύηχες συνθέσεις όσο και με τον θόρυβο έχοντας τις κιθάρες στο προσκήνιο είτε αυτές πηγάζουν από μία showgaze ομίχλη είτε από Cramps-ικό surf / garage. Ακόμα πιο πρωτότυποι οι προβληματισμοί που εκφράζουν με τους στίχους τους που δίνουν μία αναγκαία σύγχρονη, θηλυκή και απελευθερωμένη ματιά στις σχέσεις και την ενήλικη ζωή εν γένει: «To all the girls in the world, trying to take off their shirts, ladies it's okay to be slutty.»

Video


Sacri Monti - Sacri MontiSacri Monti - "Sacri Monti"

Tee Pee

(Heavy Psych)

Ένα από τα ιδιώματα που με συνέπεια τροφοδοτούν τις υπόγειες κυκλοφορίες κάθε χρονιάς είναι το λεγόμενο heavy psych ή και stoner, αν πλέον ο ευρύς αυτός όρος θεωρείται δόκιμος. Στα προσωπικά μου γούστα κανείς «υπόγειος» καλύτερος φέτος από τους (περιέργως) Αμερικάνους Sacri Monti. Θα έλεγε κανείς ότι κομίζουν γλαύκα εις Αθήνας παίζοντας ένα ήδη εξελιγμένο στο έπακρο είδος και η αλήθεια είναι ότι τίποτα το πρωτοποριακό δε φέρνουν στη μουσική αυτή. Όμως την αποδίδουν με φαντασία, πειστικότητα, ένταση και πώρωση αρκετή ώστε να κάνουν τα riff τους να ακούγονται φρέσκα, τo fuzz τους πρωτόλειο και τον μονολιθικό ήχο τους αυθόρμητο. Κερασάκι στην τούρτα το ομώνυμο έπος που blues-άρει και space-άρει και αναπτύσσεται ηδονικά.

Video


Glaze Of Cathexis - Trade Wind NavigatorsGlaze Of Cathexis - "Trade Wind Navigators"

Self Released

('60s Psych Revival, Neo-psych)

Όταν η Beatle-ική pop διυλίζεται μέσα από σχετικώς πιο σύγχρονες μορφές του rock με στόχο πάντοτε ένα ψυχεδελικό αποτέλεσμα, αυτό που προκύπτει είναι οι Glaze Of Cathexis. Η '60s κιθάρα στο ομώνυμο τραγούδι όπου τα φωνητικά εναλλάσσονται από το αφηγηματικό βασικό μέρος στο εκστατικό ρεφρέν είναι το μοτίβο στο οποίο στηρίζονται με διάφορες πάντοτε όμορφες παραλλαγές σε όλο το δίσκο, αν και ομολογουμένως δεν λειτουργούν πουθενά τόσο καλά όσο οι αντιθέσεις του συγκεκριμένου τραγουδιού. Εξακολουθεί όμως το σύνολο των τραγουδιών να αποτελεί έναν κρυμμένο θησαυρό για τους πιο παραδοσιακούς φίλους του psychedelic rock.

Bandcamp


Giobia - The MagnifierGiobia - "The Magnifier"

Sulatron Records

(Space Rock)

Η Sulatron Records ξέρει από καλό space έχοντας αν μη τι άλλο ως ιδρυτή της τον Sula Bassana με την εξαιρετική δισκογραφία τόσο προσωπική όσο και ως μέλος των Zone Six ή των Electric Moon. Αυτό λοιπόν από μόνο του είναι μία εγγύηση για τη μουσική των Giobia που προσεγγίζει από μία heavy προοπτική το space rock. Σημαντικό στοιχείο ότι δεν ντρέπονται να χρησιμοποιήσουν συμβατικές μελωδικές φράσεις στο διαστημικό τους περιτύλιγμα. Δυσκολεύομαι πάντα πολύ σε αυτό το ιδίωμα να προσδιορίσω τι είναι αυτό που κρατάει το ενδιαφέρον, που κάνει έναν δίσκο να ξεχωρίζει από τους άλλους, που δίνει ουσία αντί για μόνο ύφος. Ό,τι και να είναι, οι Giobia το έχουν.

Video


Kill West - Smoke BeachKill West - "Smoke Beach"

Echodrug

(Neo-psych)

Η νεοψυχεδέλεια τύπου Black Angels δεν φυτρώνει μόνο στο Austin ούτε καν μόνο στην Αμερική, όπως αποδεικνύουν μεγαλοπρεπώς οι Αργεντινοί Kill West. Οι ίδιοι ορίζουν πολύ ευφυώς  τη μουσική τους ως deathsurf / fogrock αλλά στην πραγματικότητα είναι ο γνώριμος πνιγμένος στο reverb και τα πειραγμένα σαν από πηγάδι φωνητικά ήχος, με την drone επανάληψη, το υπόγειο groove και τις υποδόριες μελωδίες. Παρουσιάζουν ένα δίσκο αριστούργημα από την αρχή μέχρι το τέλος. Αν και αυτό που παίζουν είναι απολύτως σημερινό και το momentum για επιτυχία είναι τώρα, πιθανώς η καταγωγή τους να αποτελέσει εμπόδιο για να φτάσει η μουσική τους στα ευρύτερα ακροατήρια που τους αξίζουν. Όμως εμείς ξέρουμε καλύτερα, έτσι δεν είναι;

Video


Big Blood - Double Days I & IIBig Blood - "Double Days I & II"

Don't Trust The Ruin

(Acid, Avant Folk)

Σίγουρα όχι κάτι για όλους αλλά οι λίγοι (και εκλεκτοί;) που θα το εκτιμήσουν πιθανότατα θα ενθουσιαστούν. Οι Big Blood έβγαλαν δύο δίσκους φέτος που τυπικά και ουσιαστικά είναι ένας, χωρισμένος σε δύο μέρη. Κάτι σαν διασταύρωση των Espers με τους Comus, χρησιμοποιούν ακουστικά όργανα και μία folk φιλοσοφία αν και αυτό που δημιουργούν δεν είναι εύκολο να ενταχθεί τελικά σε συγκεκριμένο είδος. Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι άνετο άκουσμα, περισσότερο δημιουργεί αισθήματα ανησυχίας παρά ηρεμεί. Είναι όμως και πολύ ενδιαφέρον, απρόσμενο, εναλλακτικό. Για πρώτη προσέγγιση με τη μουσική τους μάλλον ενδείκνυνται οι διασκευές τους στο "Disintegration" των Cure και το "Planet Caravan" των Black Sabbath.

Video


Γαβριήλ Φιλιππόπουλος

Dispirit - SeparationDispirit - "Separation"

Self Released

(Doom, Death, Black Metal)

Μία από τις πλέον εμβληματικές μορφές του παγκόσμιου underground είναι ο John Gossard (Weakling, Asunder, The Gault κ.ά.). Ένας πιστός στρατιώτης της ακραίας heavy μουσικής και πιστός ακόλουθος των D.I.Y. αρχών. Με το death / black όχημα των Dispirit υπάρχει από το 2000 και έχει κυκλοφορήσει τρία μνημεία της μουσικής μας (οφείλετε να τσεκάρετε άμεσα τα "Rehearsal At Oboroten" και "11112"). Το "Separation" αποκλείεται να αφήσει ασυγκίνητο οποιονδήποτε ασχολείται επισταμένως με τον συγκεκριμένο ήχο. Lo-Fi, μακρόσυρτες και υποχθόνιες ηχογραφήσεις που απλά σηκώνουν τρίχες και τρομάζουν.

Bandcamp


Black Trinity - New LPBlack Trinity - "New LP"

Self Released

(Black Metal)

Εγχώρια δύναμη με πολύ δυνατές κυκλοφορίες οι Black Trinity, αλλά αρκετά low profile. Κλασικό παράδειγμα συγκροτήματος που δείχνει πως δεν αρκεί να έχεις σωστές επιρροές αλλά πως πρέπει να τις φιλτράρεις μέσα από το δικό σου πρίσμα. Και να βάζεις τον γαμημένο χαρακτήρα σου. Οι εν λόγω τράγοι τα κάνουν όλα και μάλιστα αρκετά εμπνευσμένα. Το "New LP" είναι μία εξαιρετική αποτύπωση του παγωμένου οράματος των Darkthrone.

Bandcamp


Malthusian - Below The HengiformMalthusian - "Below The Hengiform"

Invictus Productions

(Death Metal)

Οι άνθρωποι είναι κτήνη. Οι Ιρλανδοί Malthusian έχουν ανέβει σε αυτό το απόκοσμο death metal τρένο που τρέχει στην παγκόσμια Underground σκηνή εδώ και καμιά 8ετία. Οι ίδιοι έχουν μόλις δύο κυκλοφορίες (η πρώτη τους δουλειά "MMXIII" σπέρνει πανικούς) και με το -ήδη εξαντλημένο- "Below The Hengiform" αγχώνουν ήδη τους Portal και Ulcerate για το αν θα χάσουν τα πρωτεία τους.

Bandcamp


Kalpa - Sequences*Kalpa - "Sequences*"

Self Released

(Post, Atmospheric, Sludge Metal)

Έχω την τύχη να παρακολουθώ τους Kalpa σχεδόν από το πρώτο τους live. Οπότε είμαι κοινωνός του μουσικού τους σχεδίου σε όλη του τη διαδρομή. Μία διαδρομή που περιλαμβάνει τόνους προσωπικότητας και έμπνευσης. Το "Sequences*" είναι μία τεράστια δήλωση, μουσικά, κοινωνικά και πολιτικά, παρότι instrumental. Εκεί που οι Isis παράτησαν το sludge και μαζί με τους Pelican άκουσαν προσεκτικά το "The Eye Of Every Storm" των Neurosis. Και μετά όλοι αυτοί είπαν να θυμηθούν τις επιρροές τους από το σκοτεινό hardcore. Αν τύχει και τους δείτε ζωντανά μην αναρωτηθείτε αν είναι οι ίδιοι για τους οποίους μιλάμε. Πρόοδος λέγεται και (α)συνέχεια.

Bandcamp


Παροξυσμός - Σήψη ΓενεώνΠαροξυσμός - "Σήψη Γενεών"

Self Released

(D-beat, Hardcore, Grindcore)

Πραγματικό πολυεργαλείο ο Βαγγέλης (τύμπανα, φωνή στους Παροξυσμός) στην εγχώρια ακραία σκηνή. Με ό,τι καταπιάνεται θα είναι από ένα στάνταρ level ποιότητας και πάνω. Εδώ με τους Παροξυσμός και το τελευταίο "Σήψη Γενεών" συνεχίζει να ξερνάει μίσος για την κοινωνία με την οποία συνδιαλεγόμαστε και ζούμε παράλληλα. Φρενιασμένο και φουλ τσαντισμένο hardcore με άφθονες δόσεις early Napalm Death grindcore. Απαραίτητο σφηνάκι για πάρα πολλές χρήσεις.

Bandcamp


Of Feather And Bone - Embrace The Wretched FleshOf Feather And Bone - "Embrace The Wretched Flesh"

Good Fight

(Grindcore, Hardcore)

Αποκάλυψη και νεύρα. Πολλά νεύρα οι Of Feather And Bone. Σιδηροδρομιακό και hadcore-ίζον grindcore στο πρώτο τους full length "Embrace The Wretched Flesh". Επιρροές από Nasum, Rotten Sound και Uphill Battle όσο και στο beatdown hardcore των Bulldoze. Άλλος ένας δίσκος που ακούγεται με προσοχή για οι λειτουργίες του είναι πολυποίκιλες. Νεύρα. Πολλά νεύρα.

Bandcamp


Gut Feeling - Gut FeelingGut Feeling - "Gut Feeling"

Goodwill Records / SP Discos

(Hardcore, Punk)

Μικρό και περιεκτικό το ομώνυμο τελευταίο EP των Gut Feeling. Αλήτικο punk από κάποιες παλιές καραβάνες του hardcore / punk (ενδεικτικά στους Gut Feeling υπάρχουν μέλη των Catharsis και Undying). Με δύο κυκλοφορίες όλες και όλες στο ενεργητικό τους, απλά σε κολλάνε στον τοίχο με το καθαρό βλέμμα που αντηχεί η μουσική τους. Ναι είναι παράδοξη η προηγούμενη φράση αλλά το όραμα των Gut Feeling είναι το ίδιο το punk. Θέλουν να πουν πολλά, έχουν να πουν πολλά και τα καταθέτουν με γρήγορα hardcore / punk έπη όπως οι θεοί Champion. Από τα πιο θετικά και πωρωτικά  πράγματα που κυκλοφόρησαν αυτή τη σκατοχρονιά.

Bandcamp


Condition - Actual HellCondition - "Actual Hell"

Iron Lung Records

(D-beat, Crust)

Πραγματικά στις καθυστερήσεις της χρονιάς (για μένα) εμφανίστηκε το καλιφορνέζικο τέρας των Condition. D-beat βρωμιά και δυσωδία μέχρι το τέλος του κόσμου. Βασικά ο τίτλος του δίσκου, "Actual Hell", είναι εξόχως κυριολεκτικό. Σε αυτό προσδοκά. Θα χορεύουμε πάνω στα κουφάρια αυτό του σάπιου κόσμου με ένα συνεχές και βροντερό τούπα τούπα.

Bandcamp


Φωτογραφία εξωφύλλου: Sebastiao Salgado, Serra Pelada, Brazil, 1986

  • SHARE
  • TWEET