Το Rocking επιλέγει τις «υπόγειες» κυκλοφορίες του 2020

Leave us alone without music and we shall be lost and in confusion at once

Φτάσαμε, αισίως, σε αυτό το σημείο της αρχής κάθε νέας χρονιάς. Το σημείο όπου ανακαλούμε για μια τελευταία φορά τα όσα σπουδαία προσέφερε μουσικά το προηγούμενο έτος, όχι όμως με την ταμπέλα «μερικών ακόμη άλμπουμ» που έπεσαν στην αντίληψη μας και αξίζει να ακούσει κανείς.

Η παρακάτω επιλογή κυκλοφοριών από όλο το φάσμα του σκληρού ήχου έχει την ιδιαιτερότητα της «υπόγειας» υπόστασης, εκείνου του κοινού μυστικού μεταξύ λίγων που αδημονεί να μαθευτεί από περισσότερους, αφού η αξία του είναι πολλαπλάσια της δημοφιλίας που απολαμβάνει. Κι αυτό διότι το underground βρίθει από ανάλογες περιπτώσεις που περιμένουν να αποκαλυφθούν ανά πάσα στιγμή, τυχαία ή ηθελημένα και δίχως απαραίτητα «μεσάζοντες» (εταιρείες ή γραφιάδες) ανάμεσα στον εκάστοτε δημιουργό (και το έργο του) και τον ακροατή.

Εμείς, από την πλευρά του μουσικόφιλου και συλλέγοντας υλικό που, υπό άλλες συνθήκες, θα διεκδικούσε τη δική του θέση μεταξύ των εντυπωσιακών κυκλοφοριών που παρουσιάζουμε εντός της κάθε χρονιάς, διαλέξαμε και σας παραθέτουμε τις δικές μας επιλογές που θεωρήσαμε ότι αξίζουν να φέρουν τον τιμητικό τίτλο της «υπόγειας κυκλοφορίας» - προφανώς μακριά από κάθε λογική περισσευμάτων ή επιτήδευσης.

Happy digging, λοιπόν, για ακόμη μια χρονιά και... προσοχή στα εξώφυλλα.


A Culture Of Killing - The Feast Of Vultures, The Cry Of Dove
(Anarcho-Punk)

A Culture Of Killing - The Feast Of Vultures, The Cry Of Dove

Σε περίπτωση που ο τίτλος (ανατρέξτε στην προέλευσή του) δεν προϊδεάζει για το ποιόν των Ιταλών A Culture Of Killing, τότε ίσως η λέξη Crass να δίνει το στίγμα. Ο δεύτερος δίσκος τους όμως, όπως και στην παράλληλη περίπτωση των Subdued, δεν επαναφέρει απλώς μια πολύ συγκεκριμένη, και πιθανώς παρωχημένη, αισθητική. Παίρνουν την ηχητική πρόταση των The Mob, την εμποτίζουν με το ύφος των Subhumans και των The Cure και την επεκτείνουν σε διευρυμένα '80s εναλλακτικά μονοπάτια. Το αποτέλεσμα, ποικιλόμορφο και αναβαθμισμένο ηχητικά σε σχέση με την πρωτόλεια μορφή του σε κασέτα το 2019, προσφέρει με τόσο υπέροχο τρόπο αυτό το συναίσθημα του καταραμένου, απελευθερωτικού χορού πάνω από ερείπια, ώστε, όσο απελπιστικό και αν ακούγεται, να προσφέρει όραμα και όχι φρούδες ελπίδες. [Α.Ζ.]

Bandcamp


Acerus - The Tertiary Rite
(Heavy Metal)

Acerus - The Tertiary Rite

Πρόκειται για το alter ego του Daniel Corchado, δηλαδή των The Chasm, μιας ιστορικής death metal μπάντας από το Μεξικό. Δεν είναι ο πρώτος μουσικός, ο οποίος μας συστήνεται στον ακραίο χώρο και στη συνέχεια «ξεδίνει» με heavy metal. Ουκ ολίγοι το έχουν επιχειρήσει, με συνήθως αξιοπρεπέστατα αποτελέσματα. Τέτοιο ακριβώς είναι και ο εν λόγω δίσκος, με την όποια αναγνωρισιμότητα των TheChasm να συμπαρασύρει και τους Acerus, που όμως φροντίζουν από μόνοι τους να απασχολούν ευχάριστα το metal ακροατήριο. Εξαιρετικό heavy metal που γειτνιάζει με thrash, doom, epic, με μυστικιστική ατμόσφαιρα, δίχως να του λείπουν και τα προοδευτικά στοιχεία. Σκοτεινή στιχουργική προσέγγιση στα χνάρια των Mercyful Fate, φοβερή κιθαριστική δουλειά, συνθέτουν έναν δίσκο που ήρθε η ώρα να φτάσει στα αυτιά πολλών. Γιατί πολύ απλά είναι από τους καλύτερους του είδους για το 2020. [Π.Ζ.]

Bandcamp


Bastyon - Bastyon
(Heavy Metal)

Bastyon - Bastyon

Αυτά είναι τα καλά, που σκάνε από το πουθενά και σε πιάνουν εξαπίνης. Οι Σκώτοι ρίχνονται στα βαθιά με το ντεμπούτο τους, δίχως πρότερα demo ή EP. Εκ πρώτης όψεως και μόνο, δε θέλγουν. Το εξώφυλλο αποτυγχάνει οικτρά να μεταδώσει την ουσία της μουσικής τους: με το ένα πόδι στα μεταλλικά '80s και με το έτερο σε αυτά των '90s, βγάζουν δύναμη και μελωδία, με μπροστάρη τον Andy Johnson (φωνητικά, κιθάρες). Σύντομες και περιεκτικές συνθέσεις, που πετυχαίνουν διάνα τον στόχο τους. Ο δίσκος ακούγεται μονορούφι, το repeat είναι άμεσο, ενώ οι προσδοκίες που δημιουργούνται για το μέλλον πάνε χέρι-χέρι με ένα γκρίζο συναίσθημα: κι αν γίνουν μία από τις πάμπολλες υποσχόμενες μπάντες, που για κάποιον λόγο χάθηκαν; [Π.Ζ.]

Bandcamp


Black Market Brass - Undying Thirst
(Funk/Afrobeat)

Black Market Brass - Undying Thirst

Τα έχουμε πει πολλάκις φέτος για τους TheSorcerers, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και για ένα συγκρότημα που μπορεί να έκανε λιγότερη αίσθηση, όμως ακολούθησε από κοντινή απόσταση ποιοτικά. Οι Black Market Brass από τη Μινεάπολη βρίσκονται κι αυτοί στα ίδια χνάρια afrobeat ήχων αν και ίσως κλίνοντας περισσότερο προς το funky συστατικό του ήχου παρά το jazz σε σχέση με τους Sorcerers. Ένας λόγος παραπάνω από την πρώτη κιόλας νότα του πολυπληθούς συγκροτήματος με το εκτεταμένο σχήμα πνευστών τα πάντα να φανερώνουν μία κατάσταση αυξημένης αδρεναλίνης, είτε αυτή ορίζεται από διάθεση για χορό, είτε από μία αίσθηση περιπέτειας σε ανεξερεύνητες αφρικανικές ζούγκλες με επικίνδυνα μυστικά, όπως εξάλλου υποννοεί και το εξώφυλλό τους. Ίσως οι Budos Band πολύ να ήθελαν να είχαν κυκλοφορήσει φέτος αυτόν τον δίσκο, ο οποίος θα σε κάνει να βγάλεις γούστα σε ελάχιστο χρόνο. Κι αν έχεις μια επιπλέον συμπάθεια στους Goat τότε ναι, θα ευχαριστηθείς το άλμπουμ άκοπα, ακόμα κι αν δεν έχει τον έθνικ χαρακτήρα της σουηδικής κολεκτίβας. Περισσότερο afrobeat, περισσότερο Fela Kuti, η πρόταση των Black Market Brass πήρε ήδη το δρόμο της για το πικάπ. [Κ.Σ. / Γ.Ζ.]

Bandcamp


Blessed Black - Beyond The Crimson Throne
(Heavy/Doom/Stoner)

Blessed Black - Beyond The Crimson Throne

Οι ιστορίες του Λευκού Λύκου είναι συνήθως «προνόμιο» του heavy/power/epic metal. Ο θρύλος του Έλρικ ταιριάζει γάντι εκεί και σχεδόν έχει καταχωρηθεί ασυνείδητα στο θυμικό των ακροατών. Οι Αμερικάνοι εκ Cincinnati όμως δε σκαμπάζουν από ψυχαναγκασμούς και στερεότυπα, ο αλμπίνος δε χωράει σε στεγανά, πόσο μάλλον μουσικά. Με αιχμή τα τεράστια riff και solo τους πλέκουν ιστορίες για χάρη του και μα τον Άριοχ, πόσο του πάει το stoner/doom κοστούμι δε λέγεται. Αναπόφευκτα ακούγονται και επικοί, όχι όμως στην ομάδα των «ορθόδοξων», αλλά σε αυτήν όπου το επικό ορίζεται από μπάντες όπως οι The Sword, Khemmis. Εντυπωσιακό ντεμπούτο με υπέροχο εξώφυλλο, ακούγεται στο τέρμα. Αυτά τα τραγούδια το αξίζουν. "I'll give you what you seek, you are now bound to me. The oath will never break, this is the choice you made, the cost it must be paid". [Π.Ζ.]

Bandcamp


Bruges - A Thread Of Light
(Noise Rock)

Bruges - A Thread Of Light

Το Chicago είναι μια πόλη με έντονη noise rock παράδοση καθώς αποτελεί τη βάση μερικών εκ των σημαντικότερων εκπροσώπων της σκηνής. Οι Bruges είναι ένα τετραμελές σχήμα που πατάει γερά στον ήχο της πόλης ενώ, παράλληλα, οι επιρροές του εντοπίζονται σε ένα ευρύ φάσμα που ξεκινάει από τους Unsane και τους Shellac και φτάνει μέχρι τους Swans και τους Boris. Το "A Thread Of Light" είναι το underground αδερφάκι του ντεμπούτου των Human Impact, που κυκλοφόρησε μέσα στο 2020, και αν σας άρεσε το ένα, είναι δεδομένο ότι πρέπει να ακούσετε και το άλλο. [Α.Α.]

Bandcamp


Crystal Spiders - Molt
(Stoner/Doom Rock)

Crystal Spiders - Molt

Είναι αξιοθαύμαστο το πόση ενέργεια και όγκο βγάζουν δυο άτομα. Το μπάσο και τα ντραμς της Brenna Leath και του Tradd Yancey αντίστοιχα, δίνουν μια ίσως ξεχασμένη διάσταση στο ιδίωμα αυτό. Ίσως σαν τον ήχο των Royal Thunder στην αρχή της καριέρας τους.Η συνύπαρξη του σχεδόν ωμού κι ακατέργαστου ήχου με τις φωνητικές μελωδίες της Leath, δένουν αρμονικά. Η ασφυκτική κι ομιχλώδης ατμόσφαιρα του "Molt" δε σε πνίγει κι αυτό οφείλεται στις διακριτικές ενέσεις του μελωδικού συστήματος. Fillerless δίσκος. [Γ.Ζ.]

Bandcamp


Дажд ("Dažd") - Крв и Cеме
(Hardcore/ Balkan Folk)

Дажд (Dažd) - Крв и Cеме

Οι Σέρβοι Dažd δεν είναι συνηθισμένη μπάντα. Ο δεύτερος δίσκος τους, έντεκα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, τους βρίσκει να παραδίδουν ένα άκρως εξωτικό αποτέλεσμα. Αυτό το σχήμα, αναμειγνύει σε ένα σκουριασμένο τσουκάλι, ετερόκλητες επιρροές, ηχώντας ως μια (promethean) crust punk εκδοχή των Isengard. Οι Amebix και οι Killing Joke, χαρίζουν τα ασήκωτα μέρη τους, σε ένα τελετουργικό trance, το οποίο, εμποτισμένο με γηγενείς επιρροές, στο neo-folk πνεύμα των πατέρων Current 93, δημιουργεί μια ηχητική επίθεση ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Αυτός ο δίσκος δεν έχει πιασάρικες στιγμές, αλλά η ωμή του παραγωγή, τα απεγνωσμένα και περίπλοκα, φωνητικά και κυρίως η δουλειά στα κρουστά, μετατρέπουν τα 35 του λεπτά σε μια από τις πιο υποβλητικές και πνιγηρές εμπειρίες που θα αντιμετωπίσετε. [Α.Ζ.]

Bandcamp


Dunwich - Tail-Tied Hearts
(Post-Metal)

Dunwich - Tail-Tied Hearts

Από τη Μόσχα μάς πρωτοσυστήνονται οι Dunwich, με την εκ πρώτης όψεως τόσο όμορφα Lovecraft-ική τους αισθητική να προσελκύει το ενδιαφέρον μεμιάς. Πράγματι, ο "Tail-Tied Hearts" αποτέλεσε ένα ντεμπούτο ποικιλόμορφο κι αινιγματικό, καθώς το σχήμα απλώνεται μουσικά σε χωράφια που ξεκινούν από το post-rock/metal, διασχίζουν το ατμοσφαιρικό black και καταλήγουν στο female-fronted occult rock που κορυφώθηκε στις αρχές τις προηγούμενης δεκαετίας. Η Margarita έχει μια υπέροχη, τόσο αιθέρια μα και τόσο εύπλαστη φωνή, η οποία αποτελεί και το κεντρικό σημείο των περισσότερων συνθέσεων, δίνοντας την άνεση στα υπόλοιπα όργανα να χτίσουν ατμοσφαιρικές δυστοπίες γύρω της. Perfer et obdura, τούτοι οι Ρώσοι ήρθαν για να μείνουν. [Σ.Κ.]

Bandcamp


Ellesmere - Wyrd
(Progressive Rock)

Ellesmere - Wyrd

Από μία χώρα που το progressive rock όχι μόνο το αγάπησε αλλά και το ενσωμάτωσε στη μουσική της παράδοση αρκετά ώστε να δημιουργήσει το δικό της υβρίδιο, δεν πρέπει να ξαφνιαζόμαστε όταν ανακαλύπτουμε διαμαντάκια. Οι Ιταλοί Ellesmere είχαν και σε προηγούμενες περιπτώσεις βρει τον τρόπο να συγκεντρώνουν γύρω από τον ηγέτη και μπασίστα τους Roberto Vitelli θρυλικά ονόματα του prog και αυτή τη φορά είναι ο θρυλικός σαξοφωνίστας David Jackson των Van Der Graaf Generator, o ένας εκ των δύο υπέρτατων βιολιστών του prog David Cross (King Crimson), o φλαουτίστας αδελφός και συνεργάτης του Steve, John Hackett και ο συνυφασμένος με τα πλήκτρα των Flower Kings Tomas Bodin. Το αποτέλεσμα είναι οργασμικό και σε καμμία περίπτωση απλά μία τυχαία συνάθροιση σημαντικών μουσικών. Αυτό που όμως σίγουρα καταφέρνει η συμμετοχή τόσων διαφορετικών σε παρελθόν ονομάτων είναι να μην υπάρχει ξεκάθαρο χαρακτηριστικό αφού τα neo-prog πλήκτρα, οι rock progressivο italiano μελωδίες και το βρετανικό συμφωνικό rock θολώνουν τα όρια. [Κ.Σ.]

Bandcamp


Exhalants - Atonement
(Post Hardcore/Noise Punk)

Exhalants - Atonement

Δεν εξηγείται αλλά εδώ ενώνονται οι Deftones με τους Metz χωρίς τελικά η μουσική να μοιάζει με καμία από τις δύο μπάντες. Το μπάσο ακούγεται σαν πρωταγωνιστής. Θα μπορούσαμε να τους βάλουμε πλάι στους Daughters. Οι φωνές μπερδεύονται πίσω από τον hardcore χαρακτήρα μεταξύ At The Drive-In και Fugazi χωρίς πάλι να μοιάζουν τελικά με κανένα. Αν υπήρχε βραβείο πως να χρησιμοποιείς τις επιρροές σου χωρίς να αντιγράφεις ή να μοιάζεις με αυτές, αυτοί θα έπαιρναν το χρυσό. Έχουν λαμπρό μέλλον μπροστά τους. Το θορυβώδες rock τους δεν κωλώνει. Ο ήχος τους είναι αρκετά προοδευτικός και η μανία τους απολαυστική. Θα μπορούσαν να είναι οι Melvins ή οι The Jesus Lizard της εποχής... Στο ξεκίνημά τους. Είναι αδιανόητα καλό noise-rock. [Θ.Γ.]

Bandcamp


Fren - Where Do You Want Ghosts to Reside
(Progressive Rock)

Fren - Where Do You Want Ghosts to Reside

Δεν χρειάστηκαν πάνω από τρία στοιχεία για να με κάνουν να ακούσω αμέσως το Where Do You Want Ghosts to Reside των Fren. Η βάση τους στην Πολωνία, το πρώτο κομμάτι τού ντεμπούτου άλμπουμ τους ονομάζεται Twin Peaks και έχουν ένα εκπληκτικό art cover. Τώρα, το τι συμβαίνει μέσα στο άλμπουμ είναι πραγματικά μια μουσική πανδαισία. Θα έλεγε κάποιος πως όλοι αυτοί οι αρτίστικοι και ώριμοι ήχοι βγαίνουν από κάποια μπάντα που έχει ήδη μεσουρανήσει στα μοναδικά 70'ς. Κι όμως, οι Fren φαίνεται πως είναι όχι μόνο λάτρεις τού παρελθόντος αλλά η μαθητεία τους στον προοδευτικό rock ήχο στέφεται με άριστα. Από King Crimson και Camel μέχρι Änglagård και CBP. Ένα ορχηστρικό κινηματογραφικό ταξίδι ήχων με πρωταγωνιστή το mellotron. Όλα τα υπόλοιπα καλύπτονται από πιάνο, organs, synthesizers, κιθάρες καθώς κι ένα άλλης κλάσης μπάσο που τολμά να περάσει σε jazz διαστάσεις. Όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες και οι Πολωνοί φαίνεται πως το ξέρουν πολύ καλά αυτό. [Ε.Λ.Ε.]

Bandcamp


Heads - Push
(Post Punk)

Heads - Push

Δεν μου είναι ακόμη ξεκάθαρο αν οι Heads είναι από το Βερολίνο ή από τη Μελβούρνη και πού τελικά έχουν τη βάση τους. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως ο τρίτος δίσκος τους, σε παραγωγή του Magnus Lindberg των Cult of Luna, αποτελεί μια ασύλληπτη κυκλοφορία που συνδυάζει άψογα τα καλύτερα στοιχεία του post-punk και του noise rock. Οι Heads δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από ανερχόμενα μεγαθήρια της σκηνής και με το "Push" τολμούν ένα γενναίο βήμα προς μια πιο mainstream αναγνώριση. Έχουν ψυχή, έχουν ικανότητες, έχουν τιθασεύσει τις επιρροές τους, και πραγματικά το μόνο που μένει πια είναι περισσότερος κόσμος να ξεβουλώσει τα αυτιά του και να ασχοληθεί μαζί τους. [Α.Α.]

Bandcamp


Hydra - From Light To The Abyss
(Doom Rock/Metal)

Hydra - From Light To The Abyss

Αυτό το κάτι μεταξύ full length & EP των Πολωνών Hydra είναι σαγηνευτικό. Αυτό το κάτι μεταξύ doom rock & doom metal είναι το μπάσταρδο παιδί που θα αναγνωρίσουν οι Black Sabbath. Αυτό το αντιγράφω, δεν αντιγράφω τον Ozzy είναι μαεστρικό. Ο πρώτος δίσκος των Hydra, ευτυχώς δε σου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα περί της ποιότητάς του. Είναι καλοζυγισμένος κι έχει προσωπικότητα. Έχει ατμόσφαιρα κι άπλετο groove. Αν υπάρχει κάτι επιλήψιμο, αυτό είναι η μη κοπή του σε βινύλιο, τουλάχιστον επί του παρόντος. Είναι κρίμα τα solosτης κιθάρας και του μπάσου να μην αυλακώνονται. [Γ.Ζ.]

Bandcamp


Κ.F.R. - Nihilist
(Black Metal)

Κ.F.R. - Nihilist

O πολυπράγμων Maxime Taccardi, επίσης εικαστικός, φροντίζει συχνά πυκνά να ξεδιπλώνει δια μέσου διαφορετικών οδών τους δαίμονες που τον βασανίζουν. Στην κορυφαία του στιγμή, αυξάνει τα Thorns σημεία, εντείνει το ambient, δημιουργεί ηχητικούς εφιάλτες, και το αποτέλεσμα, με την κατάλληλη παραγωγή και τα απαραίτητα graphic videos για συνοδεία, να είναι προκλητικά ισοπεδωτικό. Οι μετρημένες παραδοσιακές πινελιές, σε συνδυασμό με την έμφαση στην ατμόσφαιρα μεν, καίρια διαφοροποίηση των συνθέσεων δε, προσφέρει ένα άλμπουμ το οποίο απαιτεί από τους ακροατές μια συγκεκριμένου είδους υπομονή και επιμονή για να ασχοληθούν. Αν ανταπεξέλθουν, θα δουν πως πίσω από το, πιθανώς επιτηδευμένα καλοστημένο αποτέλεσμα, κρύβεται ένα αφοπλιστικά ειλικρινές και ποιοτικό άλμπουμ. Ο δημιουργός του βέβαια, ήδη έβαλε πλώρη για νέες περιοχές. [A.Z.]

Bandcamp


Lifvsleda - Det Besegrande Lifvet
(Black Metal)

Lifvsleda - Det Besegrande Lifve

Το καλύτερο black metal ντεμπούτο του 2020. Πιθανώς, και ένας από τους καλύτερους δίσκους σουηδικού black metal που (δεν) έχετε ακούσει. Αν θυμάστε τα μεγαλεία των Armagedda, τότε ξέρετε τι να περιμένετε. Το θέμα είναι πως εδώ δεν υφίστανται απλώς blastbeats, σκιστά φωνητικά και σιδηροδρομικά riffs. Εδώ, και υπενθυμίζω πως πρόκειται για ένα ντεμπούτο, οι συνθέσεις ηχούν τόσο προσεγμένες, που πνέουν ισόποσα, ψύχος, οργή, μοναξιά και ισοπέδωση. Οι Σουηδοί πέτυχαν να ισορροπήσουν μεταξύ ταχυτήτων, αποκρυφισμού και παγανισμού, και κυρίως να ηχούν ταυτόχρονα ώριμοι και ωμοί. Δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να επαναλάβουν αυτό το επίτευγμα, αλλά το "Det Besegrande Lifvet" στα 40 λεπτά που διαρκεί ηχεί λες και είναι κάποια κλασική προ 25ετίας κυκλοφορία. Στο σήμερα. Μυστήριο, όπως και τα μέλη τους. [Α.Ζ.]

Bandcamp


Lotto - Hours After
(Free Jazz/Noise)

Lotto - Hours After

Μινιμαλισμός. Θόρυβος. Πειραματισμός. Το τρίο των Mike Majkowski, Paweł Szpura και Łukasz Rychlicki μπλέκει synth, ηλεκτρονικά στοιχεία και πολλά εφέ με τύμπανα, μπάσο και κιθάρα. Αυτοσχεδιασμός, παρατηρήσεις και φαντασία. Σκοτεινό, δύσκολο και στοιχειωμένο. Είναι ένα μονότονο, επίμονο και επίπονο, αλλά με περίσσιες εικόνες πειραματικό και βαρύ rock που στην πραγματικότητα ακολουθεί jazz συνταγές και θορυβώδεις τζούρες. Είναι το πιο παράξενο post-rock που θα ακούσεις. Οι τέσσερις συνθέσεις δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Έχουν η κάθε μια δικό της τρόπο και άλλη μορφή. Ακούγονται όμως σαν τέσσερα μέρη ενός έργου. Δεν θα εντοπίσεις φως εδώ. Δύσκολα θα βρεις μελωδία. Όλα είναι σκούρα. [Θ.Γ.]

Bandcamp


Magick Brother, Mystic Sister - Magick Brother, Mystic Sister
(Psychedelic/Progressive Rock)

Magick Brother, Mystic Sister - Magick Brother, Mystic Sister

Το μοιρασμένο από άποψη φύλων ισπανικό συγκρότημα, βρήκε στο προφανώς επηρεασμένο από Gong όνομά του μία απόλυτα ταιριαστή αφήγηση σε αυτό που δημιουργούν και στους συμπατριώτες τους Pan Y Regaliz τους μουσικούς καθοδηγητές τους. Ακροβατώντας διαρκώς ανάμεσα στο παλιό, το καλό, progressive rock, όπως ας πούμε της σκηνής του Canterbury, στην ψυχεδέλεια και με τις απαραίτητες jazz και folk επιρροές, φτιάχνουν ένα άλμπουμ που έχει κάτι το μυστικιστικό με την έννοια που έχει ένας παγανιστικός, λικνιστικός χορός. Το κυρίαρχο φλάουτο και τα σποραδικά γυναικεία φωνητικά είναι που σε κάνουν να πιστεύεις ότι το Stonehenge είναι στην Ισπανία τελικά, ενώ το ζεύγος μπάσο-ντραμς είναι που είναι ικανό να κάνει το σώμα να ακολουθεί τα πόδια σου. Είναι όμως το σύνολο που δένει όλα τα στοιχεία από τα οποία προήρθε που αξίζει τα εύσημα για κάτι που είναι ταυτόχρονα οικείο και φρέσκο. [Κ.Σ.]

Bandcamp


Modern Color - From The Leaves Of Your Garden
(Shoegaze)

Modern Color - From The Leaves Of Your Garden

Τρίτο άλμπουμ από το συγκρότημα από την California και πλέον όλα τα hardcore στοιχεία του παρελθόντος έχουν αντικατασταθεί από indie υπνωτικές μελωδίες και dream pop ηχητικές αναζητήσεις. Κι αυτό δεν είναι κάτι κακό. Το αντίθετο θα έλεγα. Οι Modern Color εδώ μοιάζουν να έχουν βρει τον ήχο τους ισορροπώντας παράλληλα μεταξύ δύο-τριών σκηνών, αφού μπορεί το άλμπουμ να πατάει κυρίως στο shoegaze, όμως σε αυτό συναντάμε στοιχεία που ξεκινάνε από το punk και φτάνουν μέχρι την pop. Μελαγχολικό, διασκεδαστικό, ήρεμο αλλά και ξέφρενο, το "From The Leaves Of Your Garden" στο τέλος σου αφήνει μια υπέροχα γλυκόπικρη αίσθηση όπως όλα τα πραγματικά σπουδαία άλμπουμ της σκηνής. [Α.Α]

Spotify


Molchat Doma - Monument
(Post-Punk/New Wave)

Molchat Doma - Monument

To trio από τη Λευκορωσία, φαντάζει τα τελευταία χρόνια ως το καλύτερα κρυμμένο μυστικό της post-punk σκηνής. Εμπνεόμενο από τη σοβιετική αρχιτεκτονική και το, τόσο ταιριαστό για τη γενιά και την εποχή μας, καταθλιπτικό συναίσθημα, οι εν λόγω doomers είδαν τον τρίτο τους δίσκο να μπαίνει σε μεγαλύτερα «σαλόνια», τόσο εξαιτίας της νέας δισκογραφικής, όσο και της εμπορικής του απήχησης. Η μουσική όμως των Molchat Doma, αν και φαινομενικά απλή, προσφέρει περισσότερα από απλή διασκέδαση. Η καλύτερη κυκλοφορία τους, δίχως περιττή ή αδύναμη στιγμή, διευρυμένη ηχητικά (και συνθετικά και τεχνικά), αποδεικνύει πως τα ηχοτοπία που δημιουργούν μπορούν να επηρεάσουν σε ένα βαθύτερο, ψυχαγωγικό επίπεδο, όσους εντρυφήσουν σε αυτά και δεν μείνουν απλώς στο όποιο hype της κουλτούρας του εφήμερου. [Α.Ζ.]

Bandcamp


Mooch - Hounds
(Desert/Psychedelic Rock)

Mooch - Hounds

Πόσο έξω να πέσει κανείς σε δίσκο που συνυπογράφει την παραγωγή ο Brant Bjork; Πόσο έξω να πέσει σε δίσκο που κυκλοφόρησε 20/04/20; Εδώ που τα λέμε, λίγο. Η δυναμική και το groove του "Hounds" παραπέμπουν πάραυτα σε Brant Bjork, υπάρχει όμως κι ο απροσδόκητος, μα καλοδεχούμενος παράγοντας Jim Morrison. Όχι σε άμεση συνάρτηση με τη μουσική των Mooch, αλλά με τα φωνητικά τους κι αυτό καθιστά την πρότασή τους πιο ιντριγκαδόρικη. Ακόμα πιο πολύ κι από τις grunge αναφορές τους; Ποιος ξέρει… [Γ.Ζ.]

Bandcamp


Mountaineer - Bloodletting
(Post/Doom/Americana)

Mountaineer - Bloodletting

Το προσωπικό μου underground πουλέν για τη χρονιά που πέρασε. Εκεί που θα νομίζεις ότι οι φωνητικές πολυφωνίες θαυμάζουν τους Fleet Foxes ή εκεί που τα κιθαριστικά αρπίσματα θα σε κάνουν να ορκιστείς ότι ακούς έναν post rock δίσκο, σκληρά και αργά μέρη με τρανό βάρος θα σου συνθλίψουν την καρδιά. Η ανάταση συμπλέκεται με την πτώση, η μελαγχολία με τη φυσιολατρεία και η ευαισθησία με την αιχμή. Το "Bloodletting" είναι ένας φανταστικός δίσκος που πατάει κάτω πολλά post ή doom ονόματα - αν και ίσως δεν ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο. Κρατάει σταθερά στραμμένο το βλέμμα του σε κάποιο αθέατο βουνό. [Α.Κ.]

Bandcamp


MAN - Erase
(Screamo)

NØ MAN - Erase

Το συγκρότημα από την Washington γεννήθηκε από τις στάχτες των ˗ηρώων του underground- Majority Rules και αποτελείται από τα ίδια τρία μέλη με την προσθήκη της Maha Shami στα φωνητικά. Στο δεύτερο άλμπουμ τους λοιπόν, οι NØ MAN μας παραδίδουν παθιασμένο, άκρως τσαμπουκαλεμένο screamo, με έντονες hardcore πινελιές και αρκετά sludge περάσματα, που σε αρπάζει από τη μούρη και για 22 λεπτά δεν σε αφήνει να ανασάνεις. Μελωδικότητα, μπασάρες, ατμοσφαιρικά περάσματα, σάπια φωνητικά, το "Erase" έχει απ’ όλα και σίγουρα αξίζει την προσοχή σας! [Α.Α.]

Bandcamp


No Note - If This Is The Future Then I’m In The Dark
(Post-Hardcore)

No Note - If This Is The Future Then I’m In The Dark

Έχει πιο rock χαρακτήρα και πιο τεχνική και μαθηματική παικτική αντίληψη από τον σωρό στα screamo/hardcore/noise δισκάκια της χρονιάς που πέρασε. Τελικά είναι πιο metal από όλα του είδους. Είναι καλά κρυμμένο, αλλά ανώτερο από τα περισσότερα που κυκλοφόρησαν τη χρονιά αυτή. Δεν υπάρχει περίπτωση οπαδός της μουσικής που στηρίζεται στην αλητεία, τον πανικό και τον θόρυβο και θεωρείται σκληρή να μην γουστάρει με αυτό εδώ το παραλήρημα κιθάρων, φωνών και ρυθμού! Μια στιγμή είναι emo, την άλλη πλησιάζει metalcore βρωμιές και στο βάθος ακούς post-hardcore ιδέες. Απίθανο! [Θ.Γ.]

Bandcamp


Odraza - Rzeczom
(Prog/Black Metal)

Odraza - Rzeczom

Αν οι Πολωνοί είχαν ακουστεί λίγο παραπάνω μπορεί να έπαιρναν τυπικά και άτυπα τον τίτλο του καλύτερου προοδευτικού και προχωρημένου black metal της χρονιάς. Θέλει αρκετά ακούσματα για να το καταλάβεις. Όταν όμως τα καταφέρεις θα διαπιστώσεις το μεγαλείο του. Έχει κάτι από "Blackjazz". Είναι απίστευτο διαμάντι που όμως κάποιοι θα λατρέψουν και κάποιοι θα μισήσουν. Αυτή είναι η μοίρα του δύσκολου, παράξενου και συνήθως του πολύ καλού. Αυτές οι progressive metal, μέχρι και jazz επιρροές το κάνουν τόσο διαφορετικό και σχετικά πιο δύσκολο από οτιδήποτε άλλο. Ξεκινάει από τρελούς ρυθμούς και περνάει σε εκλεπτυσμένα τύμπανα, συνεχίζει με βία και χάνεται σε μαγευτικές ατμόσφαιρες που γυρνάνε σε απίθανες εκπλήξεις γεμάτες ρευστή ποικιλότητα και ασύλληπτες κραυγές. Για φίλους των Ruins, Deathspell Omega, Sigh, Schammasch και Dødheimsgard. [Θ.Γ.]

Bandcamp


Okuden - Every Dog Has Its Day but It Doesn’t Matter Because Fat Cat Is Getting Fatter
(Free Jazz, Avant-Garde Jazz)

Okuden - Every Dog Has Its Day but It Doesn’t Matter Because Fat Cat Is Getting Fatter

Είναι οι Mat Walerian στα πνευστά (σαξόφωνο, κλαρινέτο, φλάουτο), Matthew Shipp, στο πιάνο, William Parker στο μπάσο και το shakuhachi (ένα μακρύ ιαπωνικό φλάουτο από μπαμπού) και Hamid Drake στα κρουστά. Σίγουρα από τους καλύτερους αυτοσχεδιαστές στη μουσική αυτήν τη στιγμή. Οκτώ συνθέσεις (όλες του Walerian) με διψήφιο αριθμό λεπτών στη διάρκεια, συντελούν σε μια δίωρη πειραματική, ελεύθερη και προχωρημένη jazz που βγάζει τον καλύτερο εαυτό του κουαρτέτου. Ενδοσκοπικό, ποικίλο, παράξενο, τρελό, χαρούμενο, παρανοϊκό και ατμοσφαιρικό. Μουσική σαν αγχωτικό θρίλερ. Μουσικές χωρίς ευδιάκριτη δομή αλλά με απίστευτη ροή. Αδιανόητη free jazz για φίλους του πειραματισμού, του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού και της χωρίς μέτρο και όρια μουσικής![Θ.Γ.]

Bandcamp


Pink Cigs - Pink Cigs
(Heavy Rock/Punk/Blues)

Pink Cigs - Pink Cigs

Είναι στιγμές που όταν ακούς την περιβόητη παπαριά πως η ροκ πέθανε, ψάχνεις άμεση απάντηση μέσω παραδείγματος. Ε, πλέον δε θα σκέφτεσαι καθόλου. Το ντεμπούτο των Pink Cigs είναι ακριβώς αυτό: Το κέρασμα στους άπιστους της μακροημέρευσης της ροκ μουσικής.Φασαριόζικο κι αλήτικο. Ενίοτε φωνακλάδικο και πάνκικο, άλλοτε με blues διάθεση, μα πάντα πιστό στις διδαχές του rock 'n’ roll. Όπως τις υπηρετούν σήμερα μπάντες σαν τους Clutch και τους Gentlemans Pistols και συνεχίζουν την κληρονομιά που τους άφησαν σπουδαίοι καλλιτέχνες του παρελθόντος. [Γ.Ζ.]

Bandcamp


Ring Van Möbius - The 3rd Majesty
(Progressive Rock)

Ring Van Möbius - The 3rd Majesty

Αναλογικός ήχος, '70s αισθητική και προσέγγιση, πομπώδη φωνητικά μέρη˙ υπό συνθήκες το "The 3rd Majesty" θα μπορούσε να αποτελεί κάποιο χαμένο διαμαντάκι από τη Βρετανία εκείνης της εποχής. Αντίθετα, το ημερολόγιο γράφει 2020 και δημιουργοί τούτου του άλμπουμ είναι μια παρέα αρχαιολάτρων μουσικών με έδρα το Karmøy της σύγχρονη prog-oμάνας Νορβηγίας, οι οποίοι έχουν βαλθεί να παίξουν καθ’ ομοίωση των ινδαλμάτων τους (βλέπε ELP, Van Der Graaf Generator). Και τα καταφέρνουν υπέροχα, δημιουργώντας εικόνες από ένα μουσικό παρελθόν που δεν έζησαν σε πρώτο χρόνο και με τόσο εκλεκτική και παροξυσμική δημιουργική ένταση που πείθουν άπαντες για το αγνό των προθέσεων τους. [Σ.Κ.]

Bandcamp


Shadow Wraith - Leap Castle
(Heavy Metal)

Shadow Wraith - Leap Castle

Αυτό είναι το heavy metal που θέλουμε. Ψυχωμένο, σοβαρό, χωρίς περιττά φτιασίδια αλλά με τόνους επικό συναίσθημα και αποθέματα ουσίας για άλλα τόσα άλμπουμ του χώρου. Οι Shadow Wraith έχουν ως ορμητήριο την Pennsylvania των US of A και μας βουτούν με τα μπούνια στο υπόγειο ατσάλι, όπως εκείνο σφυρηλατήθηκε στα obscure late '90s/early '00s. Η ονοματολογία παρεμφερών ηχητικά σχημάτων δεν είναι απαραίτητη, αλλά προσωπικά όταν βρίσκω υλικό που μου θυμίζει τους αδικοχαμένους Jacobs Dream εκείνης της εποχής ή τους θρυλικούς Jag Panzer, δεν μπορώ να μην στέκομαι ενθουσιασμένος απέναντι του. [Σ.Κ.]

Spotify


Some Stranger - Meet In Secret, Speak In Code
(Alternative Rock/Indie)

Some Stranger - Meet In Secret, Speak In Code

Από ένα ξεχασμένο συρτάρι του 2014 ξεθάφτηκε ο δίσκος που έγραψε ο Daniel Danger (The Saddest Landscape) και οι φίλοι του (μέλη των Shai Hulud, Daytrader, κ.α.). Ένα πιασάρικο αμάλγαμα alternative και progressive rock που καταφέρνει να ακούγεται και της εποχής του αλλά και φρεσκότατο. Τα φωνητικά του TYM είναι ακριβώς εκεί που πρέπει στη μίξη (δηλαδή τόσο μπροστά που νομίζεις ότι ακούς δύο διαφορετικές μίξεις ταυτόχρονα). Μελωδίες και άγιος ο θεός, με τις κιθάρες και τα εφφέ του Danger να δίνουν πόνο σε σχεδόν κάθε κομμάτι. Αν σου αρέσουν μπάντες όπως Nothing More ή παλιούς Karnivool, σίγουρα το "Meet In Secret, Speak In Code" θα έχει πράγματα να σου δώσει με το παραπάνω. [Ι.Τ.]

Bandcamp


Tav - Tav
(Post Rock)

Tav - Tav

Ένα από τα εντυπωσιακότερα ντεμπούτα της χρονιάς! Οι πρωτοεμφανιζόμενοι Tav από τη Γερμανία δηλώνουν απλώς ότι παίζουν ατμοσφαιρικό rock, αν και οι μακροσκελείς συνθετικές φόρμες τους φέρνουν κοντά σε αυτό που λέμε post. Αυτό που έχει κυρίως όμως σημασία ενώ ξετυλίγεται το κουβάρι του "Tav" είναι το συναίσθημα: ένα ανεξήγητο, γκρίζο χρώμα που σε πλημμυρίζει χωρίς να σου επιβάλλεται. Οι σκέψεις που έβαζες στην άκρη γιατί δεν ήθελες να αντιμετωπίσεις. Μια αλήθεια που ποτέ δεν βρήκες το κουράγιο να ξεστομίσεις. Όλα είναι εδώ, κεκαλυμμένα πίσω από μεγάλες κορυφώσεις κι ένα ημί-βλοσυρό κεντροευρωπαϊκό πνεύμα. [Α.Κ.]

Bandcamp


The Oh Hellos - Boreas
(Indie/Folk)

The Oh Hellos - Boreas

Οι Τεξανοί The Oh Hellos έχουν ένα πολύ σεβαστό ακροατήριο, επιμένουν όμως σε μια ανεξάρτητη καλλιτεχνική πρακτική που τους δίνει ύψος στα μάτια μας. Ακολουθώντας το σκάλωμα που έχουν φάει με τα σημεία του ορίζοντα και τους ανέμους, το "Boreas" είναι ένα φανταστικό 20λεπτο EP που τραγουδάει για τον άνεμο του Βορρά με τη μελωδική indie folk του. Οι επτά συνθέσεις όμως έχουν όμως μεγάλη ποικιλία ιδεών, ωραιότατους ρυθμούς, μαγικές πολυφωνίες κι έντονες αναφορές σε traditional folk ήχους, διαχωρίζοντας κατά συνέπεια τους The Oh Hellos από πολλές άλλες, καλές πλην προβλέψιμες μπάντες του χαοτικού αυτού ιδιώματος. [Α.Κ.]

Bandcamp


Väki - Kuolleen Maan Omaksi
(Black Metal)

Väki - Kuolleen Maan Omaksi

Ξεπερνώντας μετά δυσκολίας τη θέαση του εξωφύλλου (κράτησε αρκετά λεπτά), δημιουργία του Adam Burke, ο οποίος μεταξύ άλλων έχει φιλοτεχνήσει δουλειές των Eternal Champion, Megaton Sword, Spirit Adrift, Temple of Void, Bell Witch, Vektor και πλείστων ακόμα μπαντών, έρχεσαι αντιμέτωπος με την ηχητική αλήθεια του δίσκου: θανατίλα, απελπισία, δυσοίωνη και χαοτική ατμόσφαιρα. Μια άβολη και κλειστοφοβική κατάσταση, σαν να παρακολουθείς το Begotten ένα πράγμα.Οι Φινλανδοί ντεμπουτάρουν εντυπωσιακά, αποδεικνύονται εξίσου ικανοί σε γρήγορες και μεσαίες ταχύτητες, ενώ δε διστάζουν να ταιριάξουν το παρελθόν και το παρόν του black metal. Σαφώς πιο κοντά στις διδαχές της ισλανδικής-γαλλικής σχολής, παρά σε αυτές της σκανδιναβικής, φανερώνουν προοπτικές για μεγάλες συγκινήσεις. Έχουνε και σόλο, αμέ. Τους καλωσορίζουμε με ανοιχτές αγκάλες.[Π.Ζ.]

Bandcamp


Wills Dissolve - Echoes
(Prog/Black Metal)

Wills Dissolve - Echoes

Εκ πρώτης όψεως, οι Αμερικανοί Wills Dissolve έχουν αρκετά extreme metal στοιχεία - κυρίως από τα black και death ιδιώματα. Και όμως, το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο "Echoes", αποτελεί στην ουσία του ένα γνήσιο και περιπετειώδες δημιούργημα προοδευτικού metal. Η 32 λεπτών διάρκειας ομώνυμη σύνθεση έχει ξεκάθαρα διαστρικές διαθέσεις και μπολιάζει ambient, post και space στοιχεία με τρόπο πηγαίο και σφιχτοδεμένο. Πρόκειται για ένα πραγματικό ηχητικό ταξίδι που, ενώ θα μπορούσα να πω ότι απευθύνεται σε ακροατές που αρέσκονται σε Opeth-ικά ακούσματα, έχει τελικά τη δική του ξεχωριστή σφραγίδα ταυτότητας. [Α.Κ.]

Bandcamp


ΥΓ: Λόγω τεχνικού λάθους, παρουσιάστηκαν ξανά τέσσερις δίσκοι από το αντίστοιχο περσινό υπόγειο άρθρο μας. Ο «δαίμων του τυπογραφείου», βλέπετε, δεν κάνει διακρίσεις και, ως γνωστόν, αρέσκεται στα πιο σκληρά ακούσματα... 

  • SHARE
  • TWEET