Δημοσθένης Ιωάννου: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015

Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς

Από τον Δημοσθένη Ιωάννου, 27/12/2015 @ 17:50

Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2015, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.

(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)


1. Baroness - Purple
	To soundtrack του θριάμβου! Ένας εκπληκτικός, σχεδόν άριστος, δίσκος από τέσσερις ανθρώπους που το σύμπαν έβαλε στο ίδιο στούντιο με τον πιο παράδοξο τρόπο. Το "Purple" είναι ο καλύτερος δίσκος των Baroness.

2. High On Fire - Luminiferous
	Το "Luminiferous" είναι ένας οδοστρωτήρας. Αυτή η μπάντα, με τρία όργανα, ισοπεδώνει ό,τι σταθεί μπροστά της. Ο Matt Pike μπορεί να έκοψε το αλκοόλ, αλλά εμπνεύστηκε, για άλλη μία φορά, μελωδίες από τους πίνακες του Frank Frazetta και τον Conan τον βάρβαρο. Not for the faint of heart.

3. Uncle Acid & The Deadbeats - The Night Creeper
	Αυτή η μπάντα είναι ο ορισμός του cult. Είναι τόσο μαθητές του Iommi όσο και του Τζακ του αντεροβγάλτη, όμως το "The Night Creeper" είναι το πιο ώριμο και πιασάρικο άλμπουμ τους. Φανταστείτε τους Sabbath με τη φωνή του John Lennon και απολαύστε το μετά τα μεσάνυχτα...

4. Elder - Lore
	Ένα άλμπουμ διάρκειας 60 λεπτών με μόνο πέντε τραγούδια. Πέντε ταξίδια στις χώρες των Mastodon, των Isis, των Opeth και των '70s πατεράδων τους. Αυτή η μπάντα ξέρει να χτίζει, να γκρουβάρει, να ροκάρει και να συνεπαίρνει. Άψογοι.

5. Lamb Of God - VII: Sturm Und Drang
	Κανείς δεν περίμενε το καινούργιο Lamb Of God τόσο γρήγορα και σίγουρα κανείς δεν τον περιμένε τόσο ποιοτικό. Βρίσκεται πολύ ψηλά στη δισκογραφία τους και περιέχει μερικές από τις πιο τολμηρές τους ιδέες. Σχολείο για όλους τους metalcore-αδες.

6. The Sword - High Country
	Οι Τεξανοί ξέρουν να γράφουν riff-αρες είτε παίζουν stoner metal είτε hard rock. Το "High Country" δεν είναι ο καλύτερός τους δίσκος, είναι όμως αυτός που θα φέρει mainstream κοινό στην πόρτα τους.

7. Jeff Rosenstock - We Cool?
	Αυτός ο τρελαμένος πανκάς γράφει από την ψυχή του. Ακομπλεξάριστος, ειλικρινής, άμεσος, απρόβλεπτος και διασκεδαστικός, όπως το punk rock που γουστάρω.

8. My Sleeping Karma - Moksha
	Εθιστικός δίσκος. Χωρίς λόγια. Μόνο μουσική. Για ταξίδι, για διάβασμα, για βόλτα, για οδήγηση, για έρωτα, για κουβέντα, για σκάλωμα, για χάσιμο...

9. Enforcer - From Beyond
	Έμαθα τους Enforcer από μία μπλούζα που φόραγε ο Μπάμπης των Planet Of Zeus σε ένα live. Ο πιο '80s τρόπος για να μάθεις μία μπάντα, η οποία τυχαίνει να παίζει '80s heavy metal! Απολαυστικός δίσκος, δυνατές ιδέες και σβέλτες.

10. Deafheaven - New Bermuda
	Οι Deafheaven δεν είναι φούσκα. Μπορεί, το 2013, η τύχη (και η hipster κοινότητα) να έδωσε φήμη στο black metal του "Sunbather", το φετινό "New Bermuda", όμως, θα τους δώσει σεβασμό. Tον αξίζουν.

11. Tribulation - The Children Of The Night
	Νυχτερινός, δρακουλιάρικος, αιμοδιψής και βαρύς. Επίσης ευαίσθητος, παθιασμένος και ερωτικός είναι ο δίσκος των Tribulation που αν ισχυριστούν πως ζούνε εδώ και αιώνες, αλλά κοιμούνταν μέσα σε φέρετρα κάπου στην Τρανσυλβανία... θα το πιστέψω.

12. Iron Maiden - The Book Of Souls
	Οι Maiden στα εξήντα τους με έκαναν να νιώσω έφηβος για 92 ολόκληρα λεπτά. Τόσο διαρκεί ο δίσκος τους και γι' αυτό τους είμαι ευγνώμων. Επίσης χαίρομαι που δεν έγιναν γραφικοί, ούτε θυσίασαν την ποιότητά τους στο βωμό του C-D-E.

13. Glen Hansard - Didn't He Ramble
	Αληθινή, απλή και ρομαντική μουσική από έναν 45-χρονο Ιρλανδό. Η δεύτερη solo κυκλοφορία του Glen Hansard μας ταξιδεύει από την Ιρλανδία μέχρι τη Νέα Ορλεάνη και είναι ο αγαπημένος μου singer-songwriter δίσκος για το 2015.

14. Ghost - Meliora
	Με το "Majesty" από το "Meliora" οι Ghost με κέρδισαν. Φοβερή παραγωγή, ζεστές κιθαριές, όμορφες hard rock ιδέες, φωνητικά φτιαγμένα για συναυλίες και ένα από τα ωραιότερα εξώφυλλα της χρονιάς.

15. Between The Buried And Me - Coma Ecliptic
	Η πρώτη τους απόπειρα με το progressive rock. Το jazz / fusion / death metal τους με κούραζε, εδώ τα βρήκαμε. Θεατρικός δίσκος, πολύ πυκνή μουσική που χρειάζεται υπομονή, αλλά ανταμοίβει όπως κάθε rock όπερα που σέβεται τον εαυτό της.