1. Parquet Courts - Human Performance
|
 |
Πάρτε χαρτί και σημειώστε: νέες κορυφές- check, πίστη στις καταβολές- check, τρελές ενορχηστρώσεις-check, κιθαριστικός δυναμισμός- check, χιούμορ- check, μουσικοί που σκέφτονται- check. Οι Νεοϋορκέζοι ρίχνουν μία ταχύτητα, παίζουν την artistic indie rock τους με κότσια και αγάπη και γνωρίζουν τον λόγο που είναι τόσο θυμωμένοι. Ο δίσκος του 2016! |
|
2. David Bowie - Blackstar |
 |
Το πανέμορφο κύκνειο άσμα ενός σπουδαίου showman, μία υπενθύμιση της θνητότητας, ακόμα κι όταν γι' αυτή τραγουδά ένας εξωγήινος. Λίγο πριν το τέλος, ο μεγάλος Bowie έφτιαξε μουσική που θα μνημονεύουμε για πάντα. |
|
3. Savages - Adore Life |
 |
Σκοτεινές και μυστηριώδεις, με νεύρο και ατόφιο πάθος, οι Savages προσφέρουν την πιο ειλικρινή post-punk για φέτος. |
|
4. Explossions In The Sky - The Wilderness
|
 |
Ο «έρημος τόπος» των σπουδαίων Explossions In The Sky αποτελεί άνετα το πιο συγκινησιακά φορτισμένο post-rock άλμπουμ της χρονιάς. |
|
5. Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree
|
 |
Προϊόν ενός θλιβερού γεγονότος, ένας σπαρακτικός θρήνος, μία σκληρή αλήθεια. Ο πρίγκιπας του Σκότους είναι γυμνός, σε μία βαθιά ανθρώπινη αφήγηση για να υπενθυμίσει πως η τέχνη δεν προσφέρει μόνο αισθητική απόλαυση αλλά και κάθαρση (πρωτίστως κάθαρση). |
|
6. Bon Iver - 22, A Million
|
|
Η πιο "δύσκολη" δουλειά των Bon Iver είναι ένα καλλιτεχνικό παζλ που χρήζει αποκωδικοποίησης και προσοχής, ανταμείβοντας σε μέχρι και την τελευταία νότα. |
|
7. Bazooka - Άχρηστη Γενιά
|
 |
Ο ελληνόφωνος punk rock δίσκος της χρονιάς, βρώμικος και αυθάδικος όσο πρέπει. |
|
8. Tindersticks - The Waiting Room |
 |
Αυτή η μυσταγωγική οπτικοακουστική εμπειρία είναι ό,τι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει η μπάντα την τελευταία πενταετία. Μη φοβάσαι τη μελαγχολία, η εσωστρεφής art rock έχει αναλγητικές ιδιότητες.
|
|
9. Iggy Pop - Post Pop Depression |
 |
Eπιστροφή για τον ακούραστο Iggy, που βάζει όλη την ενέργεια και έμπνευσή του σε μία απολαυστική σύμπραξη με τον Josh Homme.
|
|
10. Radiohead - A Moon Shaped Pool |
 |
Οι πρώτες ακρόασεις δεν με ενθουσίασαν. Όμως, με πίστη και υπομονή, οι Radiohead κατάφεραν να φτάσουν μέχρι εδώ και με λίγες ακόμα επαναλήψεις πιθανόν υψηλότερα. Εξαιρετικές ενορχηστρώσεις, μοναδική ατμόσφαιρα που ισορροπεί ανάμεσα στο οικείο και το πρωτόγνωρο - τα πέντε χρόνια καρτερικότητας νομίζω άξιζαν.
|
|
11. Beach Slang - A Loud Bash Of Teenage Feelings |
 |
Το εφηβικό ταπεραμέντο που κουβαλάνε οι Beach Slang υπήρξε μία έντονη «ταβανοβουρτσιά» αισιοδοξίας και ζωντάνιας σε έναν κατά τ' άλλα δύσκολο χρόνο. Power chords, τσαμπουκάς κι ένας 40άρης που ζει το νεανικό του όνειρο. A punk rock success story.
|
|
12. Daughter - Not To Disappear |
 |
Η εύθραυστη φωνή της Elena Tonra και οι αιθέριες μελωδίες που τη συνοδεύουν, δημιουργούν υψηλές προσδοκίες για το μέλλον της indie pop.
|
|
13. City Of The Sun - To The Sun And All The Cities In Between |
 |
Πρωτότυπο και ταξιδιάρικο DIY flamenco acoustic post-rock (ναι, όλα αυτά σε ένα).
|
|
14. Yndi Halda - Under Summer |
 |
Ιδιαίτερες -αν όχι τολμηρές- συνθέσεις, επικά εκλεκτικά δεκάλεπτα -και βάλε- tracks και ελάχιστη προσθήκη φωνητικών: ένα ικανοποιητικό άκουσμα από τον χώρο του post-rock, που όσο κι αν μου αρέσει, κάποιες φορές επαναλαμβάνεται. Εδώ δεν βαριέσαι ούτε λεπτό.
|
|
15. Shearwater - Jet Plane And Oxbow |
 |
Στο μεταίχμιο μεταξύ πολιτικού σκεπτικισμού και καλής pop, ξεπηδά το 8ο άλμπουμ - indie διαμάντι των Shearwater.
|
|