Poem: «Δεν αρνούμαστε την καταγωγή μας, αλλά δεν μένουμε και σε αυτή»

Οι Poem ανήκουν στην ελίτ των εγχώριων σχημάτων και η αλήθεια είναι πως μας έλειψαν αυτά τα επτά χρόνια που μεσολάβησαν από το ντεμπούτο άλμπουμ τους ως το ολοκαίνουργιο "Skein Syndrome". Παρ' όλα αυτά, η νέα τους δουλειά είναι τόσο εντυπωσιακή που θα αποζημιώσει όλους όσους την περίμεναν καρτερικά. Ο τραγουδιστής / κιθαρίστας Γιώργος Προκοπίου μας μίλησε για την περίοδο αυτή που μεσολάβησε, για τη μουσική του νέου άλμπουμ, καθώς και για τα μελλοντικά πλάνα του συγκροτήματος, λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν την ευρωπαϊκή περιοδεία τους στο πλευρό των Amorphis.

Αρχικά, συγχαρητήρια για το νέο άλμπουμ. Δεδομένης της μεγάλης αναμονής, πώς νιώθετε τώρα που επιτέλους κυκλοφορεί;

Ευχαριστούμε πολύ, είναι μια περίοδος που περιμέναμε με μεγάλη ανυπομονησία. Αισθανόμαστε χαρά και επιθυμία να μοιραστούμε με τον κόσμο την νέα μας δουλειά. 

Επτά χρόνια μοιάζουν πραγματικά πολλά. Υποθέτω θα έχετε πολλά να πείτε για τους λόγους που σας έκαναν να καθυστερήσετε τόσο πολύ. Μπορείτε να συνοψίσετε τους κυριότερους;

Η πιο βασική αιτία για την καθυστέρηση είναι η αλλαγή των μελών που ξεκίνησε το 2010, με την αποχώρηση του drummer Κάμιλ και λίγο αργότερα του μπασίστα Κώστα, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από τον Σταύρο και τον Στράτο αντίστοιχα. Αμέσως ξεκινήσαμε να δουλεύουμε το υλικό για το "Skein Syndrome" και το ολοκληρώσαμε έχοντας τον Γιώργο Αναγνώστου ως βασικό κιθαρίστα. Αποχώρησε όμως κι εκείνος για προσωπικούς λόγους το 2014 και μετά από λίγο ήρθε ο Laurence.

Αυτό που μου προκαλεί περισσότερη αίσθηση είναι ότι είχατε το άλμπουμ συνθετικά έτοιμο εδώ και δύο χρόνια και επιλέξατε να το δουλέψετε εκ νέου μέχρι να βγει το αποτέλεσμα όπως θέλατε. Προσωπικά, επικροτώ όσο δεν πάει αυτή την απόφαση, αλλά δεν φοβηθήκατε ότι ο χρόνος αυτός θα σας κοστίσει;

Ήταν κάτι που σκεφτόμασταν συνεχώς μετά την ολοκλήρωση του υλικού του "Skein Syndrome". Είχαμε καθυστερήσει πολύ και φοβόμασταν ότι ο κόσμος θα απογοητευτεί περιμένωντας αυτό το CD. Ειλικρινά είχαμε πολύ μεγάλη ανυπομονησία να το μοιραστούμε. Δεν είχαμε κάνει προπαραγωγή κι έτσι το πρώτο αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό. Αφού ζυγίσαμε τα πράγματα αποφασίσαμε να μην το κυκλοφορήσουμε κι αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε τη δουλειά μας πιο επαγγελματικά. Ξαναγράψαμε το άλμπουμ από την αρχή και με τη βοήθεια του Έκτορα Τσολάκη στη μίξη και του Steve Lado στο mastering έχουμε στα χέρια μας αυτό που πραγματικά επιθυμούσαμε για τη μουσική μας.

Μέσα σε όλα όσα μεσολάβησαν υπογράψατε με την Intromental, μια εταιρεία που ως agency χειρίζεται σπουδαίες μπάντες. Πώς προέκυψε αυτό;

Τον Αύγουστο του 2014 ταξιδέψαμε στην Ρουμανία στο Rockstadt Extreme Festival, όπου εκεί είδαμε για πρώτη ουσιαστική φορά το πως ανταποκρίνεται στη μουσική μας ο κόσμος στο εξωτερικό. Πριν ακόμα επιστρέψουμε στην Ελλάδα είχαμε πάρει την απόφαση να δώσουμε μία μεγαλύτερη ευκαιρία σε αυτό που κάνουμε κι έτσι το κυνηγήσαμε λίγο περισσότερο χωρίς να περιοριστούμε στο εσωτερικό της  χώρας όπως είχε συμβεί με το "Greay Secret Show". Ξεκινήσαμε τις επαφές με διάφορες εταιρείες management και booking εκτός Ελλάδας μέχρι που ένας καλός φίλος από τη Ρουμανία ο Dan, μας πρότεινε να επικοινωνήσουμε με τον Lars Larsen και την εταιρεία του Intromental. Στείλαμε το υλικό μας, ενδιαφέρθηκαν για εμάς κι έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας.

Για πείτε μας και λίγο πώς καταλήξατε στην σουηδική ViciSolum. Είχατε συζητήσεις και με άλλες δισκογραφικές πριν καταλήξετε εδώ που είστε;

Υπήρχαν προτάσεις, όπως και συζητήσεις με διάφορες εταιρείες όμως η Vicisolum έδειξε ότι μας ήθελε περισσότερο. Είναι μία εταιρεία που έχει ήδη συνεργασία με τον manager μας και μας αντιμετώπισε πολύ δίκαια γι' αυτό και συμφωνήσαμε τελικά μαζί τους. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την επιλογή μας, διότι μας δείχνουν ότι πιστεύουν σε εμάς πάρα πολύ!

Πάμε λίγο και στη μουσική του "Skein Syndrome". Εντοπίζω σημαντικές διαφορές σε σχέση με το "The Great Secret Show". Η πρώτη και κύρια είναι ότι πλέον έχετε εστιάσει στα στοιχεία της μουσικής που σας αντιπροσωπεύουν όταν στο προηγούμενο άλμπουμ δείχνατε τάση να εισάγετε όσο το δυνατόν περισσότερα ετερόκλητα στοιχεία μπορούσατε. Ισχύει; Αν, ναι η αλλαγή αυτή ήρθε συνειδητά;

Διαφορές σίγουρα υπάρχουν κι αυτό οφείλεται σίγουρα σε μεγάλο βαθμό στην σύνθεση της μπάντας. Από το 2010 έχουν αλλάξει ριζικά τα πράγματα όμως η ψυχολογία και η νοοτροπία παραμένει ίδια. To "Great Secret Show" ήταν ένα άλμπουμ με τα δικά του «θέλω» και ως πρώτη δισκογραφική δουλειά μας σύστησε στον κόσμο καλύτερα απ' όσο φανταζόμασταν. Τώρα το "Skein Syndrome" έρχεται να μας δώσει ταυτότητα και χαρακτήρα μπάντας που πατάει γερά στα πόδια της και είναι έτοιμη να μεταδώσει το στίγμα της σε όλο τον κόσμο. 

Ένας δεύτερος παράγοντας που πρέπει να επισημάνω είναι η απίστευτη βελτίωση στον τομέα των φωνητικών. Καλή φωνή είχες και τότε, αλλά στο "Skein Syndrome" ο τρόπος που τραγουδάς δείχνει έναν καλλιτέχνη που μελέτησε, ωρίμασε, έμαθε και το βγάζει αυτό μέσα από τις ερμηνείες του. Πώς βλέπεις τον εαυτό σου να έχει εξελιχθεί ως ερμηνευτής;

Είτε κάποιος είναι ερμηνευτής είτε είναι οργανοπαίχτης οφείλει να προσπαθεί να εξελίσσεται και να βελτιώνεται πάντα. Η πρόοδος είναι ένα στοιχείο που δηλώνει αυτήν την προσπάθεια. Χαίρομαι πολύ που παρατηρείται εξέλιξη και πρόοδος πάνω στη δουλειά μου.

Ο τίτλος "Skein Syndrome" τι υπονοεί; Μήπως ότι έχουμε την τάση να μπλέκουμε τη ζωή μας και να την κάνουμε ένα κουβάρι που μετά προσπαθούμε να ξετυλίξουμε;

Είναι κι αυτός ένας τρόπος να το δει κάποιος. To "Skein Syndrome" από τον τίτλο και τα κομμάτια ως το artwork, όλα εκφράζουν μια ενιαία ιδέα η οποία έχει να κάνει με την ματαιοδοξία την οποία οι άνθρωποι κυνηγούν από όταν βγούν στην κοινωνία. Αποτέλεσμα αυτού είναι να ξεχνούν πώς πραγματικά να είναι ευτυχισμένοι και τελικά να χάνουν το στόχο τους ως υπάρξεις. Το καταλαβαίνουν ή το θυμούνται ξανά όταν πια έχουν μεγαλώσει και τότε συνηθώς είναι αργά.

Πάμε και στα επιμέρους τραγούδια τώρα. Για ποιους λόγους επιλέχτηκε το “Passive Observer” ως πρώτο δείγμα, μέσα από το άλμπουμ; Πείτε μας και σε τι αναφέρονται οι στίχοι αν θέλετε...

Το "Passibe Observer" είναι ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι του "Skein Syndrome", υπό την έννοια ότι συγκεντρώνει πολλά μουσικά στοιχεία τα οποία ο ακροατής θα συναντήσει ακούγοντας το CD. Εκφράζει ακριβώς την κεντρική ιδέα του άλμπουμ. Δηλαδή, το πώς η ζωή περνάει απο μπροστά μας κι εμείς την παρακολουθούμε παθητικά. Κοιτάμε όλα τα δεινά και τα αποδεχόμαστε ως φυσιολογικά γιατί έτσι μας έχουν μάθει να κάνουμε κοινωνία, θρησκεία κλπ.

Το animated video είναι πραγματικά ωραίο. Πώς προέκυψε η ιδέα;

Είχαν πέσει διάφορες ιδέες στο τραπέζι με αυτή του animated video να είναι η επικρατέστερη. Ο σημαντικότερος λόγος ήταν ο βαθμός δυσκολίας που υπήρχε για να οπτικοποιήσουμε ένα τραγούδι όπως είναι το "Passive Observer". Το ταλέντο του Χάρη Κουντούρη μας έβγαλε απο το αδιέξοδο και μας οδήγησε σε ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα.

Το "Fragments" είναι μια από τις πιο επιθετικές στιγμές του δίσκου, που σε σημεία θύμισε ως και Machine Head. Είναι μέσα στην παλέτα των επιρροών σας τέτοιες μουσικές;

Το "Fragments" είναι ένα ιδιαίτερο τραγούδι και αυτό γιατί η συγκεκριμένη σύνθεση έχει το dna και του πρώτου μας ντράμερ Kamil K. Ομολογουμένως είναι ένα δυνατό κομμάτι με πολλά στοιχεία που όλα μαζί δένουν αρμονικά. Επιρροές όπως οι Machine Head επιτρέπεται να υπάρχουν και δεν περιορίζονται μόνο στο συγκεκριμένο κομμάτι.

Το "The End Justifies The Means" είναι απλά και όμορφα το αγαπημένο μου τραγούδι του άλμπουμ, Θα ήθελα να ήξερα για τι μιλάει. Επίσης, τι ξεχωριστό θεωρείτε ότι έχει μουσικά;

Για εμάς οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους αποτελούν έναν επίσης σημαντικό παράγοντα στη ζωή μας είτε είναι πετυχημένες είτε όχι. Το συγκεκριμένο κομμάτι αναφέρεται σε μία σχέση που δεν ευδοκίμησε. Είναι ίσως το καλύτερο τραγουδι για να δηλώσει η μπάντα ότι δεν περιορίζεται μόνο στο progressive. Δεν θα λέγαμε ότι έχει κάτι το ξεχωριστό απο τα άλλα μιας και θεωρούμε όλα τα τραγούδια παιδιά μας. Μας ευχαριστεί όμως που ενώ δεν είναι το κλασσικό progressive τραγούδι μπορεί να γίνει το αγαπημένο σε αυτού του είδους κοινό. 

Τι θα απαντούσατε σε κάποιον που θα ισχυριζόταν ότι το riff φέρνει πολύ στην τεχνοτροπία του "Deliverance" των Opeth;

Ότι δεν ήταν αυτός ο σκοπός μας αν σε κάποιον το θυμίζει. Η μουσική είναι όπως τα μαθηματικά, άπειρη και συνδυάζεται με ποικίλους τρόπους.Εμάς μας προέκυψε αυτό, μας άρεσε και το αφήσαμε. Ευχόμαστε στο μέλλον να υπάρξουν άλλες μπάντες που θα πηρρεάζονται απο τον δικό μας ήχο και θα βρίσκεις σε αυτούς δικά μας στοιχεία.

Στα οχτώ λεπτά του "Bound Insanity" περνάτε πολλά διαφορετικά στοιχεία της μουσικής σας. Αλήθεια, πόσο progressive θεωρείτε ότι είσαστε και τι είναι progressive στις μέρες μας;

Η αλήθεια είναι πως δεν προσπαθήσαμε ποτέ να προσεγγίσουμε αυτό τον όρο. Οδηγηθήκαμε εκεί εξαιτίας των διαφορετικών επιρροών μας. Ποτέ δεν μπήκαμε στη διαδικασία της συνταγής. Δεν μπορούμε να απαντήσουμε στο τι είναι progressive μπορούμε όμως να το νιώσουμε και να το μεταδώσουμε.

Δεύτερη αγαπημένη σύνθεση στο "Weakness", με το εξαιρετικό ρεφρέν. Συμφωνείς πως εδώ κρύβεται η πιο δυνατή ερμηνεία σου στον δίσκο; Τι έχεις να πεις για αυτό το τραγούδι;

Είναι ένα εξαιρετικά συναισθηματικό κομμάτι το οποίο μιλάει για τη σχέση ενός πατέρα με το παιδί του. Το συγκεκριμένο είναι αφιερωμένο στον πατέρα μιας καλής μας φίλης, ο οποίος έφυγε το 2013 και η ίδια μας έχει ζητήσει όταν το παίζουμε να την κάνουμε να συγκινείται. Δίνουμε όλοι τον καλύτερό μας εαυτό.

Στο "Desire" μοιάζετε να δηλώνετε με απόλυτο τρόπο πως «εν αρχή οι Tool». Είναι όντως η βάση της μουσικής σας αυτή η μπάντα;

Θα λέγαμε καλύτερα ότι το "Desire" είναι εξίσου πολυπρόσωπο. Εν αρχή είναι ένα τσάμικο του Γιώργου Αναγνώστου και μετά απο αρκετές φουρτούνες κάνουν την εμφάνισή τους και οι Tool. Οπως και να 'χει δεν αρνούμαστε την καταγωγή μας, αλλά δεν μένουμε και σε αυτή.

Το κλείσιμο έρχεται με το "Remission Of Breath" που είναι ίσως και το πιο πολύπλοκο τραγούδι του άλμπουμ στο μυαλό μου. Τι το καθιστούσε ιδανικό για να κλείσει το "Skein Syndrome" κατά την άποψή σας;

Το κομμάτι περιγράφει τη στιγμή του θανάτου σε έναν πόλεμο, τις σκέψεις και τα συναισθήματα, τη λύτρωση τη στιγμή της διαγραφής της αναπνοής. Την απελευθέρωση. Είναι ένα πολύ δυνατό τραγούδι και ίσως λίγο πιο δύσκολο να κατανοηθεί.  Δεν επιλέχθηκε ως κλείσιμο του άλμπουμ, αλλά ως μια γεύση του τι θα ακολουθήσει στο επόμενο. 

Αλήθεια, σας ενοχλεί η αναφορά στις επιρροές που εντοπίζονται; Προσωπικά, νιώθω πολύ άνετα να μιλάω για αυτές, διότι νιώθω πως τις έχετε αφομοιώσει ιδανικά στο δικό σας χαρμάνι.

Η μουσική είναι άπειρη όπως αναφέραμε και προηγουμένως και οι επιρροές επίσης. Κάθε μουσικός κουβαλάει αρκετές απο τα παιδικά του χρόνια κι είναι αυτές που βοηθούν σε μεγάλο βαθμό την έμπνευσή του για τα τραγούδια που θα γεννηθούν. Οπως καταλαβαίνεις όχι μόνο δεν μας ενοχλεί, αντιθέτως, όταν αναφέρεσαι σε μπάντες μεγαθήρια για να προσεγγίσεις τη μουσική μας, αυτό μας τιμάει.

Αλήθεια, τι προσδοκίες έχετε από το νέο άλμπουμ; Ποιοί είναι οι ρεαλιστικοί στόχοι που μπορεί να θέσει μια μπάντα από αυτή τη χώρα που παίζει progressive metal;

Αν μιλήσουμε για τη βάση μας που είναι η Ελλάδα, σίγουρα ως στόχο έχουμε να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος εξαιτίας της καθυστερημένης δεύτερης κυκλοφορίας. Βέβαια, αυτός δεν είναι ο κυριότερος στόχος μας. Γνωρίζοντας πραγματικά μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε με αυτό το άλμπουμ, στοχεύουμε να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας ό,τι κι αν συνεπάγεται με αυτό. Βασικό για μας είναι και θα είναι να μην χαλάσει ποτέ αυτή η ομάδα.

Μιλώντας με πολλούς ανθρώπους που κινούνται στον χώρο διεθνώς, προσωπικά έχω μεγάλες προσδοκίες, παρόλο που συνήθως δεν χαρακτηρίζομαι ως ο πιο αισιόδοξος σε τέτοια θέματα. Είναι η διεθνής καταξίωση το όνειρο που κυνηγάτε;

Θα ήταν ψέματα να σου πούμε ότι παίζουμε μόνο για εμάς. Αν ήταν έτσι δεν θα υπογράφαμε ποτέ με εταιρεία. Φυσικά και κυνηγάμε το όνειρο και δεν θα σταματήσουμε μέχρι να γίνει πραγματικότητα.

Πώς σκοπεύετε να υποστηρίξετε το άλμπουμ; Ήδη ανακοινώθηκε ευρωπαική περιοδεία με τους Amorphis και τους Textures. Πώς και προέκυψε αυτό το πακέτο και τι περιμένετε απ' αυτή την επικείμενη περιοδεία;

Η δουλειά μας είναι να στηρίξουμε το άλμπουμ ζωντανά. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε υποχρεωμένοι να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό σε κάθε μας εμφάνιση. Από 'κει και πέρα δουλειά της εταιρείας είναι να το υποστηρίξει μέσω διαφήμισης και του management να μας κανονίζει τις συναυλίες. Είμαστε τυχεροί και συνεργαζόμαστε με άψογους επαγγελματίες και καταπληκτικούς ανθρώπους. Η Vicisolum έχει ήδη αρχίσει τη προώθηση του άλμπουμ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και η Intromental έχει ήδη πραγματοποίσει ένα όνειρό μας με αυτό το tour που έρχεται. Η ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτό είναι ότι η Intromental έστειλε το άλμπουμ μας στον manager των Amorphis, όπως φανταζόμαστε ότι έκαναν κι άλλες μπάντες του εξωτερικού, κι ένας συνδυασμός ικανότητας του manager μας και τύχης έφεραν αυτό το αποτέλεσμα. Απο την περιοδεία περιμένουμε τα πάντα και τίποτα. Αυτό όμως που θέλουμε σίγουρα, είναι να το ζήσουμε 100%.

Αλήθεια, έχει η Ελλάδα κοινό για να στηρίξει αυτόν τον ήχο ή ακόμα βλέπετε τους ίδιους, λίγους ανθρώπους κάθε φορά στα live;

Πιστεύουμε οτι έχει κόσμο η σκηνή στην Ελλάδα και αυτό φαίνεται απο τις μεγάλες μπάντες που έρχονται από το εξωτερικό και γεμίζουν τους συναυλιακούς χώρους. Το στοίχημα το δικό μας είναι να πείσουμε τον κόσμο ότι αξίζουμε την ίδια προσοχή.

Πες μου τα άλμπουμ που άκουσες τα τελευταία χρόνια και θεωρείς ότι κάνουν τη διαφορά στην προοδευτικά σκεπτόμενη metal μουσική.

Κάποια που έχουμε ξεχωρίσει είναι : το "Road Salt Two" - Pain Of Salvation, "Coal" - Leprous, "Crack The Skye" - Mastodon, "The Raven That Refused To Sing" - Steven Wilson μεταξύ άλλων. Και απο ελληνικές μπάντες αγαπάμε πολύ το "Orvam" - Need, "Human" - Mother Of Millions, "Static Apathy In Fast Forward" - Tardive Dyskinesia και πάρα πολλά άλλα.

Και πάλι συγχαρητήρια για την εξαιρετική νέα δουλειά. Να ευχηθώ μόνο να μην χρειαστούν ξανά τόσα χρόνια για να ακούσουμε την επόμενη δουλειά σας.

Σε ευχαριστούμε πολύ για το βήμα που μας δίνεις να αναδείξουμε τη δουλειά μας και όσο αφορά την επόμενη θα έχετε νέα μας σύντομα.