City Of The Sun

Έχεις προσπεράσει άπειρες φορές υπαίθριους μουσικούς. Ίσως να έχεις κοντοσταθεί για να απολαύσεις κάποιους από αυτούς. Μετά τη γνωριμία με τους City Of The Sun (σαφής αναφορά στους Sun City Girls;) δεν θα ξαναδείς τους καλλιτέχνες του δρόμου με το ίδιο μάτι. Η μπάντα αποτελείται από τους κιθαρίστες John Pita και Avi Snow και τον Zach Para, που χειρίζεται τα κρουστά. Ξεκίνησαν παίζοντας στο μέτρο της Νέας Υόρκης και σε διάφορα πάρκα της πόλης, μέχρι που τους ανακάλυψαν οι διοργανωτέςτου TED και τους ζήτησαν να παίξουν ένα σετ στο τοπικό event. Έκτοτε αναδείχτηκαν σε ένα σαφώς ευρύτερο κοινό και εξασφάλισαν την πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους με τίτλο "To The Sun And All The Cities In Between".

Ο όρος με τον οποίο αυτοπροσδιορίζεται η μπάντα ονομάζεται "acoustic post-rock" και ομολογώ πως μου έκανε εντύπωση αφού το post-rock στη συνήθη μορφή του είναι ηλεκτρισμένο και σίγουρα πιο φασαριόζικο. Σύντομα όποιοι αρχικοί δισταγμοί μου εξανεμίστηκαν με την εισαγωγή του "Brothers" και δεν τρύπωσαν στο μυαλό μου ούτε για μισό δευτερόλεπτο κατά την ωριαία διάρκεια του άλμπουμ.

Μαγευτικό από την πρώτη κιόλας ακρόαση, δεν σε αφήνει στιγμή να ανασάνεις, απλά σε καθηλώνει σε μία παθητική και συνάμα γοητευτική περιήγηση στον ακουστικό ήχο έξω από τα συνηθισμένα. Με το replay, το μυαλό σου μπαίνει σε περίεργα μονοπάτια, εντοπίζοντας «μουσικόφιλες» παραπομπές. Latin, flamenco, folk και swing jazz είναι οι βασικές μόνο ηχητικές επιρροές των Νεοϋορκέζων, τις οποίες μπλέκουν στο όλο indie concept τους υπό post-rock πρίσμα. Αυτή η δυναμική είναι που συνέχει ολόκληρο τον δίσκο, με τις instrumental συνθέσεις και τη σύνδεση ανάμεσα στα κομμάτια να δημιουργούν ένα συμπαγές σύνολο από το οποίο δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιο κομμάτι.

Ελαφρώς ανώτερα μελωδικά θα τολμήσω να χαρακτηρίσω τα "You & I... And New York", "Those Days Are Now" και "Everything", αν και συνολικά το "To The Sun And All The Cities In Between" είναι μία εξαιρετική προσπάθεια που επανεισάγει την ambient ακουστική μουσική. Δεν υπάρχουν συγκλονιστικές ανατροπές, ο δρόμος, όμως, είναι ανοιχτός για περαιτέρω αυτοσχεδιασμό και παράλληλα προκαλεί το μυαλό σου να εντοπίσει όλα τα multi culti στοιχεία που παντρεύτηκαν και έδωσαν αυτόν τον δίσκο. Ένα βαθιά ικανοποιητικό και έξυπνο άκουσμα που ξεφεύγει από τα στενά όρια των συντηρητικών μουσικών ταμπελών.

Υ.Γ 1: Φόρεσε ακουστικά για μεγαλύτερη απόλαυση
Υ.Γ 2: Την επόμενη φορά που θα πετύχεις κάποιον μουσικό του δρόμου και σου φανεί ενδιαφέρων, δώσε κανένα ψιλό. Και πού ξέρεις, ίσως πιάσει τόπο.