Ανασκόπηση 2010: Doom / Stoner / Sludge / Heavy Rock

Είναι η μόνη αλήθεια και δε χρειάζεται καν πρόλογο. Αυτά είναι για τους αναποφάσιστους και τους άπιστους. Γονατίστε ταπεινά και ασπαστείτε την.

Season Of The Witch
Ο πολυπόθητος επανασχηματισμός των Kyuss (Kyuss Lives! πλέον) χαροποίησε άπαντες, το άκουσμα όμως της είδησης πως δε θα συμμετάσχει ο Josh Homme ξενέρωσε τους μισούς, που πιστεύουν πλέον πως ο John Garcia είναι ο μοναδικός φτωχός Μασόνος. In Brant Bjork we trust... Επανασυνδέσεων συνέχεια με τους Acrimony, που έπειτα από οκτώ χρόνια ξανασκάσανε μύτη ως Sigiriya και λογικά θα προκαλέσουν αίσθηση, καθώς τα νέα δείγματα γραφής είναι τουλάχιστον ενθαρρυντικά. Ο Armando Acosta (ιδρυτικό μέλος και drummer των Saint Vitus) βαρέθηκε το επίγειο doom και πήγε να μάθει λίγη μπαλίτσα στα Χερουβείμ και στα Σεραφείμ, ενώ ανακοινώθηκε πως οι θρυλικοί Pentagram αναμένεται να μας επισκεφθούν στις 18 Απριλίου. In Bobby Liebling we (don't) trust... Τέλος, οι Witchcraft δεν κυκλοφόρησαν ούτε φέτος καινούργιο δίσκο.

On March The Saints
Τι έκαναν οι παραδοσιακά μεγάλοι της σχολής; Monster Magnet και Spiritual Beggars έβγαλαν αμφότεροι νέα πραμάτεια και δίχασαν φίλους κι εχθρούς για ξεχωριστούς λόγους. Στην περίπτωση της απεξάρτησης συμπάσχουμε, στο σύνδρομο όμως της Gossow-ίτιδας, όχι... Cathedral, Wino, Brant Bjork, Electric Wizard, Unearthly Trance, Black Label Society, High On Fire και Count Raven (ακόμα και με το split με τους Griftegård) κράτησαν ψηλά το λάβαρο των Μεγάλων, με τους Karma To Burn να ακολουθούν από κοντά και τα Next Top Models να έπονται από πίσω.

Sons Of Kyuss
Οι My Sleeping Karma με το "Tri" συντήρησαν τη δικαιολογημένη αγάπη μας γι' αυτούς, οι Διόσκουροι Σουηδοί Asteroid και Blowback, με τα "II" και "800 Miles" αντίστοιχα, πλησίασαν πιό κοντά από ποτέ στην κορυφή, κρατώντας σφιχτά από το χέρι τους γείτονές τους Lonely Kamel, που και με τη δεύτερη εξαιρετική τους δουλειά ("Blues For The Dead") συγκίνησαν τόσο τους stoner-άδες όσο και τους λάτρεις των blues. Οι δικοί μας γείτονες Stonebride μάς σύστησαν μέσω του πολύ καλού "Inner Seasons" την κροατική εκδοχή τους για το τί εστί stoner και οι Sahara Surfers μάς σαγήνευσαν με το χάρτινο αεροπλάνο τους, την ίδια ώρα που το "III" των Sasquatch και το "Dysfunctional Majesty" των Red Giant επέκτειναν το σερί των επιτυχιών της πολυαγαπημένης Small Stone Records.

Children Of The Grave
Στην απέναντι όχθη του ίδιου ποταμού, οι underground ήρωες Atlantean Kodex εκπλήρωσαν στο έπακρο τις προσδοκίες (πλην του γράφοντα κι ενός ακόμα συντρόφου) που είχαν δημιουργήσει από το 2007, κυκλοφορώντας φέτος το "The Golden Bough", με τον πρώην τραγουδιστή τους, Phil Swanson, να μην απογοητεύει ούτε και τώρα με το "Sacrifice" των Seamount. Το "Destroyers Of The Faith" των Χιλιανών Procession σήκωσε στις πλάτες του παραδοσιακό doom κι έθεσε σοβαρή υποψηφιότητα για doomster-άκι της χρονιάς, οι Sheavy τα έφεραν βόλτα με δύο δίσκους, με το "The Golden Age Of Daredevils" να κατατροπώνει με ευκολία το "Disfigurine", οι Sahg τρίτωσαν το καλό με το "III", ενώ δε θα μπορούσαμε φυσικά να παραλείψουμε την «ωραία μου κυρία», Jex Thoth, που αφού συνεπήρε κόσμο και κοσμάκη στο Roadburn Festival μας χαροποίησε εις διπλούν, τόσο με την προσωπική της μπάντα όσο και με τους Sabbath Assembly.

In A Sludge Swamp
Στα λασπωμένα νερά τέλος, Kylesa και Suma ενθουσίασαν δικαιολογημένα τους λάτρεις του είδους, οι οποίοι λογικά θα ευχαριστήθηκαν και το "Matador" των Zoroaster, το "Ritual Abuse" των Cough βρέθηκε ίσως λίγο πιο μπροστά από όλα τα υπόλοιπα, οι Bongripper με το οργανικό "Satan Worshipping Doom" αξίωσαν και κέρδισαν μια θέση στις σημαντικότερες κυκλοφορίες του ιδιώματος, οι The Sword ικανοποίησαν και πάλι με τον trademark πλέον ήχο τους, ενώ οι μερακλήδες θα τρίβουν ακόμα τα χέρια τους για το "Stoned" των θεοπάλαβων Acid Witch (Τα "If Hell Exists" και "Sabbath Of The Undead" κοντράρονται για τον ύμνο της χρονιάς) και τα split των Unearthly Trance/Suma και Cough/The Wounded Kings.

Eatin' Dust
Για τους μεγάλους τα γράψαμε και πριν, οπότε οι φετινές απογοητεύσεις, ένεκα της προσμονής των, επικεντρώνονται κυρίως στους Hour Of 13 με το ανέμπνευστο "The Ritualist", στο αδιάφορο "As A Dog Returns" των Place Of Skulls και στο "When Mountains Roar" των πάλαι ποτέ doomsters Wall Of Sleep. Ανάξιo για περαιτέρω αναφορά κρίνεται τo "Last Sunrise" των Apostle Of Solitude, οι Witchsorrow κούρασαν με χαρακτηριστική ευκολία χάρη στον ομότιτλο δίσκο τους, οι Alunah αδίκησαν το συμπαθέστατο συνθετικά "Call Of Avernus" εξαιτίας των εκνευριστικών γυναικείων φωνητικών και οι Mother Misery επαναπαύθηκαν στις δάφνες του προ τριετίας "All Eyes On You". Ας προσέχατε...

Jug Fulla Sun (The Silver Future)
Εδώ ξεκινάνε τα ζόρια τα μεγάλα, αλλά θα την παλέψω. Οι Καναδοί Black Wizard με τον ομώνυμο δίσκο, το "Circle Of The Sun" των Arc Of Ascent που έκανε σκόνη και θρύψαλλα τις παλιοσειρές, οι Keef με τους Crowned In Earth κι ο φόρος τιμής τους στον Wino μέσω των "Stoned To Doom" και "Visions Of The Haunted" αντίστοιχα, οι Γερμανοί Samsara Blues Experiment με τις ψυχεδέλειές τους, οι Groan με τον «Κοιμώμενο Μάγο» τους, η απίστευτη δυάδα των Olde Growth, οι λυρικοί doomsters Wheel, το "The Ruins At Dusk" των Αμερικάνων Archon, ή μήπως οι Σουηδοί Noctum με το παρολίγον δίδυμο αδελφάκι του πρώτου δίσκου των Witchcraft, ονόματι "The Seance"; Ας διαλέξω καλύτερα της επόμενης χρονιάς: Orchid - "Capricorn".

Local Dopes To Infinity
Τα ελληνικά φυντάνια άνθισαν πιότερο θαρρώ από οποιαδήποτε άλλη χρονιά κι αυτή τη φορά η Αθήνα προσκύνησε Θεσσαλονίκη και Πάτρα. Το "Duality" των Agnes Vein και το "Subtopia" των Fields Of Locust συνεχίζουν να συγκλονίζουν, οι Speedblow με το "Fields Of Doom" και οι Lucky Funeral με το "The Dirty History Of Mankind" μοίρασαν γούστα δεξιά κι αριστερά, οι Full House Brew Crew τα πόνταραν όλα και καλά έκαναν και οι Prejudice Reborn εμφανίστηκαν κυριολεκτικά την ύστατη στιγμή με το EP "Rain Must Fall", δημιουργώντας άκρατη ανυπομονησία για το δίσκο που θα κυκλοφορήσουν μέσα στο 2011. Ανυπομονησία παρόμοια με εκείνη για το πρώτο full length album των 1000mods. Ο Billy Anderson στο Χιλιομόδι Κορινθίας λέμε! 

(Never) Tired Of Being Alive
Τα ματάκια μας είδανε για δεύτερη φορά τους Colour Haze επί ελληνικού εδάφους (και unplugged), για πρώτη φορά τους Clutch, Saint Vitus και solo τον Wino, ξαναείδαν επίσης Karma To Burn, My Sleeping Karma, Spiritual Beggars και Brant Bjork, ενώ ο χώρος διεξαγωγής του live των Isole και Ereb Altor απέτρεψε αρκετούς στο να παραβρεθούν. Χάσαμε (αλλά δεν ξεχάσαμε) τους Backdraft και τους Orange Goblin που ταξίδεψαν στα Χανιά, όπως ταξιδέψαμε κι εμείς στην Ολλανδία για το Roadburn Festival και καταφέραμε να στείλουμε και ανταπόκριση εν μέσω αντίξοων συνθηκών (και δεν αναφέρομαι στο παλιοηφαίστειο). Και του χρόνου μας...

Demon Cleaning
Για ακόμη μιά χρονιά τα πήγαμε περίφημα. Το stoner-o-doom ζει και βασιλεύει, εκεί που δέκα μέτριες κυκλοφορίες βγαίνουν, εκατόν δέκα ξεφυτρώνουν και συνεχίζουν να ευφραίνουν καταδικασμένους μπαφοκράτορες. Το sludge δείχνει να στρέφεται αργά αλλά σταθερά σε πιο rock φόρμες, με τα πρώτα -λίγα- δείγματα αυτού να του κολλάνε γάντι και το ρεύμα τείνει να παρασύρει στο άμεσο μέλλον ακόμα περισσότερους μουσικούς και συγκροτήματα. Εδώ θα είμαστε να τα ξαναπούμε...

Γιώργος Ζαρκαδούλας