Entombed

Left Hand Path

Earache (1990)
Από τον Φίλιππο Αλέκου, 05/03/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Στοκχόλμη, Αύγουστος του 1989. Μία μπάντα εφήβων μπαίνει στο στούντιο για να ηχογραφήσει το τρίτο και τελευταίο demo της βραχύβιας, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, πορείας της. Το “Drowned” demo tape αποτελεί την τελευταία ηχογράφηση των Nihilist. Οι αυξανόμενες προστριβές με τον μπασίστα Johnny Hedlund οδηγούν το γκρουπ στη διάλυση. Ο μεν αποφασίζει να ακολουθήσει το όνειρο του παίζοντας μπάσο και τραγουδώντας στη νέα του μπάντας, τους Unleashed. Οι υπόλοιποι δεν χάνουν χρόνο και η έλλειψη bass player δεν τους πτοεί. Λίγες μέρες μετά την διάλυση των Nihilist, οι Alex Hellid και Uffe Cederlund στις κιθάρες, ο Lars-Göran Petrov πίσω από το μικρόφωνο και ο πολυπράγμων Nicke Andersson στο drum kit υιοθετούν το όνομα Entombed και ετοιμάζονται να γράψουν ιστορία, βάζοντας την Σουηδία ψηλά στο χάρτη του death metal βασιλείου. Υπογράφουν συμβόλαιο με την Earache, πάλαι ποτέ κραταιά εταιρία για τον extreme ήχο και τον Δεκέμβριο του 1989 μπαίνουν στα διαβόητα Sunlight studio με παραγωγό τον Tomas Skogsberg για να ηχογραφήσουν τον δίσκο Βίβλο του Σουηδικού death. Πολλά μπορούν να γραφτούν για αυτό το πραγματικά εκπληκτικό ντεμπούτο. Από το μονολιθικό, εναρκτήριο άσμα “Left Hand Path” με το στοιχειωμένο outro και τα ατελείωτα solo που το στολίζουν, μέχρι το "Premature Autopsy" με τα παραμορφωμένα φωνητικά του L - G, που κλείνει την cd έκδοση του δίσκου, έχουμε ένα αδιάκοπο, θανατηφόρο όργιο. Τα κομμάτια διαδέχονται το ένα το άλλο τόσο φυσικά, που δημιουργούν ένα πραγματικό wall of sound που σε εγκλωβίζει στους φρενήρης ρυθμούς του. Η φυσική ροή που δημιουργείται στα 47 και κάτι λεπτά του δίσκου όμως δεν σημαίνει ότι τα τραγούδια επαναλαμβάνονται ή έχουν ομοιότητες. Αντιθέτως, το album αναμιγνύει ιδανικά τις επιρροές τεσσάρων παιδιών που δεν είχαν προλάβει καλά καλά να κλείσουν τα 18 και είχαν μεγαλώσει κατά κύριο λόγο με hardcore / punk ακούσματα. Στο booklet του δίσκου μπορεί κάποιος να διαβάσει τις metal μπάντες που επηρέασαν τα μέλη και προκάλεσαν την πυρηνική έκρηξη που ονομάστηκε “Left Hand Path”. Οι βασιλιάδες του thrash, Slayer, η σαπίλα των Autopsy και οι παράνοια των underground, grind ηρώων Repulsion, είναι βασικά συστατικά του εκρηκτικού μίγματος των τραγουδιών της μπάντας. Υλικό φυσικά προϋπήρχε. Δεν ήταν όλα τα κομμάτια καινούρια. Τα υπέρμετρα groovy “Revel In Flesh”, “When Life Has Ceased” και “Supposed To Rot” δημιουργούν μια αχτύπητη επιθετική τριπλέτα, που παρασέρνει ακόμα και έναν αμύητο ακροατή σε ένα ξέφρενο mosh, ενώ τα πιο deathlier “Abnormally Deceased” και “Morbid Devourment” σε επαναφέρουν απότομα στη ζοφερή πραγματικότητα και το σκοτεινό tempo του album. Και όταν κάποιος αναλογιστεί ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για νέες ενορχηστρώσεις τραγουδιών που προϋπήρχαν από τα session των Nihilist, δεν μπορεί παρά να απορεί και να θαυμάσει την ικανότητα 15χρονων παιδιών να γράφουν riff, ογκόλιθους, όπως o δυναμίτης στο “Supposed To Rot”. To “Left Hand Path” μπορεί να χρειάστηκε μόλις μια βδομάδα για να ηχογραφηθεί, αλλά ανάγκασε με την χαρακτηριστική, ογκώδη παραγωγή του και τις καταιγιστικές του συνθέσεις μία ολόκληρη σκηνή να υποκλιθεί στη δύναμη των Entombed. Οι Grave, οι Dismember, οι Darkthrone και οι Carnage είναι μερικές μόνο από τις πιο γνωστές μπάντες που αργότερα πέρασαν από τα συγκεκριμένα στούντιο, σε μία προσπάθεια να μπολιάσουν τη μουσική τους με τον τραχύ, έντονο ήχο που βγάζουνε οι κιθάρες στο ντεμπούτο των Entombed. Έναν ήχο που όχι τυχαία παρομοιάστηκε με αυτόν αλυσοπρίονου και χαρακτήρισε από κει και έπειτα την Στοκχόλμη και την Σουηδική death metal σκηνή. Το μόνο που δεν κατάφερε ο δίσκος, είναι να προϊδεάσει τον ακροατή για την μελλοντική εξέλιξη των Entombed. Μία εξέλιξη που, πολύ αμυδρά, θα φανεί ένα χρόνο μετά. Οι Andersson και Cederlund θα σταματήσουν να μοιράζονται τα χρέη μπασίστα, αφού το κατάλληλο άτομο θα βρεθεί στο πρόσωπο του Lars Rosenberg, των Carbonized, ενώ ο Lars-Göran Petrov θα αποχωρήσει για ένα μικρό χρονικό διάστημα, ικανό όμως για προλάβουν οι υπόλοιποι να ηχογραφήσουν το magnum opus της μπάντας… … τη συνέχεια όμως, θα την διαβάσετε σε επόμενο flashback. “What man's created, man can destroy Bring to light, That day of joy!”

  • SHARE
  • TWEET