Metallica / Slayer / Megadeth / Anthrax

Λίγα πράγματα μπορεί να αναφέρει κάποιος για αυτό το διπλό DVD και να μην είναι χιλιοειπωμένα, είτε αφορά στις μπάντες αυτές καθ' αυτές, είτε στο event που έλαβε χώρα λίγο πριν οι 4 μεγάλοι του thrash κατηφορίσουν και προς τα δικά μας μέρη. Σπουδαίο το εγχείρημα και μάλλον επιτυχημένο οικονομικά, αφού θα επαναληφθεί φέτος στην Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και σε χώρες από όπου δεν πέρασε το πακέτο, ανταλλάσσοντας ρόλους με τους Iron Maiden. Σημάδια των καιρών κι αυτά.

Επανέρχομαι στο τι περιέχει η κυκλοφορία, γιατί θα μακρηγορήσω με τις αγαπημένες μου αμπελοφιλοσοφίες περί μουσικής βιομηχανίας και δεν είναι του παρόντος. Περιέχει -κατά σειρά- τις εμφανίσεις των Anthrax, Megadeth, Slayer και Metallica, που δε διαφέρουν παρά σε λεπτομέρειες σε σχέση με το τι εκτυλίχτηκε στα μάτια μας ώρες μετά, ειδικά για τους τρεις πρώτους, το setlist των οποίων ήταν ίδιο. Οι διαφορές κυρίως αφορούν στους Megadeth και στους Anthrax, που υποχρεώθηκαν σε παραστάσεις μικρότερου βεληνεκούς, λόγω της δεύτερης σκηνής που χρησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα, αλλά καλύτερα εδώ σε μικρότερη σκηνή, με τον κόσμο να βράζει από κάτω, παρά αυτό το μάλλον άψυχο αποτέλεσμα που προκύπτει από το DVD. Για thrash συναυλία μιλάμε. Επίσης, η προσέλευση του κόσμου πρέπει να ήταν μεγαλύτερη από ό,τι εδώ, ενώ, με αφορμή τη ζωντανή αναμετάδοση της συναυλίας σε κινηματογράφους ανά τον κόσμο, είχαμε και την -κλασσική πλέον- απόδοση του "Am I Evil" στο τέλος του set των Metallica από όλα σχεδόν τα μέλη των τεσσάρων σχημάτων, εκτός των Slayer, τους οποίους εκπροσώπησε μόνο ο Lombardo.

Από τεχνικής πλευράς, το υψηλό budget επιτρέπει τις πολλές και καλές λήψεις, την ευκρίνεια σε εικόνα και ήχο ή την επιλογή μεταξύ stereo και 5.1 dolby ήχου, καθιστώντας άρτιο το αποτέλεσμα, χωρίς να περιμένουμε κάτι λιγότερο. Από συσκευασία, το κουτί που προτίμησα περιέχει επιπρόσθετα τα 5 audio cd καθώς και διάφορα ευχάριστα μεν, αλλά αδιάφορα extra μπιχλιμπίδια, όπως φωτογραφίες και μια πένα. Για συλλέκτες ή για βαρεμένους οπαδούς η αγορά είναι δεδομένη, αλλά μπορώ να πω πως έχω δει και πιο πλήρεις ή εντυπωσιακές κυκλοφορίες.

Αν πρέπει να κρίνω την αξία της κυκλοφορίας από το πόσο συχνά θα καταλήγω σε αυτήν όταν θέλω να δω κάτι από τις τέσσερις αυτές μπάντες, εδώ έχουμε ένα θέμα. Η εμφάνιση των Anthrax αξίζει πραγματικά, αλλά και πάλι θα προτιμήσω το "Music For Mass Destruction" με τον αγαπημένο μου Bush, από τους Slayer θα προτιμήσω το "Still Reigning" και από τους Megadeth το πρόσφατο "Rust In Peace Live". Όσο για τους Metallica, θα προέτρεπα κάποιον να πάρει το "Orgullo, Pasión y Gloria" από το Μεξικό, που με κόλλησε στον τοίχο. Από την άλλη, εδώ κάποιος έχει μαζεμένα περισσότερα πράγματα και ένα σημαντικό κομμάτι της metal ιστορίας για τη δισκοθήκη του.

Εν τέλει, είναι αδύνατο να μην περάσει κάποιος καλά παρακολουθώντας αυτό το DVD και ενδεχομένως αξίζει μόνο και μόνο για να έρχονται ξανά μπροστά στα μάτια μας οι στιγμές που υπό βροχή ζούσαμε στο "Ride The Lightning".