Palantyr

The Ascent & The Hunger

Jawbreaker Records (2025)
Από τον Πάνο Ζαρκαδούλα, 09/07/2025
Με ρίζες στους Destrukt, οι Γάλλοι ενώνουν δύο ΕΡ σε μία κυκλοφορία με φλογερά riffs, επική ατμόσφαιρα και την Αθηνά να συναρπάζει
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Thionville, Γαλλία: από εκεί κατάγονται οι Palantyr και μόνο άγνωστοι δε μας είναι. Στο «υπόγειο» rocking του 2023 τους βρίσκουμε ως Destrukt, εκθειάζοντας το ΕΡ "The Ascent". Παράλληλα, στο πρόσφατο άρθρο με τα κορίτσια του heavy metal, η Αθηνά εξαίρεται δικαίως ως προσωπική αδυναμία. Πάμε στα φετινά τώρα ή αλλιώς τί έχουμε αν ενώσουμε δύο ΕΡ; Ένα τρίτο, που βαφτίζεται από τους τίτλους των δύο, χα. Δε θυμάμαι κάτι παρόμοιο, τουλάχιστον πρόσφατα, το λέω και ιδιαίτερο πάντως.

Οι συνθέσεις του 2023 συναντούν τρεις νέες, πάντα υπό τη σκέπη του heavy/speed metal, το οποίο κατά τόπους αποκτά επική διάσταση. Το "Broken Mirror" τούς ακολουθεί από την πρώιμη thrash/speed πορεία τους, σαφέστατα αναβαθμισμένο από την ερμηνεία της Αθηνάς, φέροντας μια Running Wild αύρα και παραμένει ένα head banger και μισό. Διασκευάζουν στο δεύτερο ΕΡ - θα χαθεί η μπάλα σε λίγο - Paul Roland, και το "Nosferatu" κερδίζει τις εντυπώσεις από την πρόσφατη συνονόματη ταινία.

Τί πάει να πει δε συγκρίνονται μεταξύ τους; Με τη σύνθεση αναζήτησα την πρωτότυπη και με την ταινία αναπόλησα τις πρότερες εκδοχές της. Επιστροφή στο τρίτο ΕΡ, ίσως και να ‘ναι το δεύτερο, δε γνωρίζω πλέον τί γίνεται. Ουσιαστικά, πέραν της διασκευής, πρόκειται για δύο ολοκαίνουργιες δημιουργίες σε άμεση ακολουθία του προηγούμενου ΕΡ και της πρόσφατης μουσικής πρότασης της μπάντας: τσαμπουκαλεμένο heavy/speed metal, κάργα ριφάτο, με τον ήχο των drums να αποτελεί highlight σε μία κυκλοφορία που μάλλον είναι δύο μαζί. Άρα τρεις.

Ο επίλογος με το "Graveyard" ακούγεται και αποδίδεται στιχουργικά μοχθηρός: θαμμένος ζωντανός, δε σε γουστάρει κανείς, πλαστικά λουλούδια γύρω και σκουλήκια να τρώνε ακόμα και το χρυσό με τον οποίο θάφτηκες αγκαλιά. Η παρουσία σου μολύνει τον αέρα τον ίδιο, ακόμα και six feet under: Τη σειρά, όχι την μπάντα. Εν ολίγοις, οι Γάλλοι συνδυάζουν metal ιδιώματα και μας τα πετούν στη μούρη με αξιοζήλευτη χαλαρότητα. Είτε κρατάνε από τα μέρη τους είτε όχι, η Αθηνά μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο πως ό,τι λέει το εννοεί. Γερό σβέρκο να έχετε και υψωμένες επικές γροθιές.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET