Primal Fear

Πιστοί στο ανά δύο χρόνια ραντεβού τους με το κοινό, οι Primal Fear επιστρέφουν φέτος με τη δέκατη τρίτη κατά σειρά κυκλοφορία τους, το εύγλωττα (sic) τιτλοφορούμενο "Metal Commando". Το heavy/power σεξτέτο από το Esslingen, λοιπόν, σίγουρα θα μπορούσε να υποστηρίξει αυτόν τον - μεταξύ μας, λίγο κλισέ - προσδιορισμό, καθώς στα κάτι λιγότερο από 25 χρόνια που δραστηριοποιείται, έχει καταφέρει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του είδους του, με όπλα τη δισκογραφική συνέπεια και τις εντυπωσιακές ζωντανές εμφανίσεις.

Έτσι, το "Metal Commando" φαντάζει ως «σιγουράκι» ως προς τα όσα έχει να προσφέρει προτού καν ακούσει κάποιος νότα μέσα από εκείνο, αφού και μόνο το λογότυπο που φέρει στο εξώφυλλο του, εξασφαλίζει - τρόπον τινά - το ποιόν του. Κοινώς, μοσχαναθρεμένο, μπομπάτο, αυστηρά προσηλωμένο στην τευτονική metal παράδοση και δεδομένα πωρωτικό για όσο διαρκεί heavy/power, με τις μανιέρες που οι Primal Fear (δηλαδή το συνθετικό δίδυμο των Sinner/Karlsson) έχουν τελειοποιήσει πολλούς δίσκους πίσω παρούσες, αλλά και αυτήν την αίσθηση του αειθαλούς να κυριαρχεί.

Δεν θα γινόταν και διαφορετικά, άλλωστε, όταν η σφιχτοδεμένη τσιρίδα του - πιθανότατα σταθερότερου και πιο συνεπή top class τραγουδιστή της σκηνής - Ralf Scheepers σε κάνει να αναρωτιέσαι αν το ημερολόγιο γράφει 1997, το songwriting παρουσιάζει ευελιξία και ισορροπεί μεταξύ των πιο στακάτων ("I Am Alive", "The Lost And The Forgotten"), των ξεκάθαρα power ("My Name Is Fear", "Halo"), αλλά και των πιο «εναλλακτικών» ("I Will Be Gone" και το δεκατριών λεπτών "Infinity") στιγμών και η μπάντα καταφέρνει εν τέλει να συγκρίνεται πλέον μονάχα με τον εαυτό της.

Σε ό,τι αφορά το τελευταίο - και παρατηρώντας και τις πιο πρόσφατες δουλειές των «παλιοσειρών» της συνομοταξίας του ευρωπαϊκού power metal, μονάχα οι HammerFall μοιάζουν να μπορούν να σταθούν επάξια στα όσα έχουν καταφέρει τα εδώ αναφερόμενα «κομάντο του metal», με συγκριτικό πλεονέκτημα των Primal Fear να φαντάζει το γεγονός πως δεν έχουν παρουσιάσει πραγματικά απογοητευτικό δίσκο στην πλούσια δισκογραφία τους. Και, σε βάθος χρόνου πλέον, η συνέπεια και η διατήρηση της ποιότητας σταθερά σε ένα υψηλό επίπεδο κρίνεται περισσότερο απαραίτητη, σε σχέση με την αγκίστρωση σε περασμένα μεγαλεία και τις προσπάθειες νεκρανάστασης ενός παρελθόντος που έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

"Delivering The Goods" τιτλοφορείται ένα αγαπημένο άσμα της μεγαλύτερης επιρροής των Primal Fear, οι οποίοι και στο "Metal Commando" καταφέρνουν ακριβώς αυτό ˙ να προσφέρουν ένα απολαυστικό άλμπουμ ακριβώς στο ύφος που αρέσκονται και όλοι περιμέναμε. Με τις φωνές περί επανάληψης και στασιμότητας να φαντάζουν διασκεδαστικές σχετικά με ένα είδος που έχουμε μάθει να το αγαπάμε με τα καλά και τα κακά του, το euro-power metal που τελικά γουστάρουμε είναι έτσι. Πεισματάρικο, ανεπίδεκτο δραστικών αλλαγών, προσκολλημένο σε αξίες που με τα χρόνια μοιάζουν παρωχημένες στο σύγχρονο μουσικό γίγνεσθαι, αλλά παρόλα αυτά εκείνο που θα σε κάνει να σφίξεις τη γροθιά σου στον αέρα με αγνή πώρωση και να σιγοτραγουδάς τους παιδικούς του στίχους - τσιτάτα σε άκυρες στιγμές.