​Their Methlab: «Δεν ξενερώνουμε ποτέ!»

Με ιδιαίτερη χαρά, το Rocking.gr συστήνεται με μία από τις καλύτερες πρωτοεμφανιζόμενες ελληνικές μπάντες της τρέχουσας χρονιάς

Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 20/06/2019 @ 12:38

Μετά από διεργασίες και δουλειά αρκετών χρόνων, οι Their Methlab μας παρουσίασαν το ντεμπούτο τους "The Last Second" μόλις πριν από λίγους μήνες και, ευτυχώς τους «έπιασαν» οι πανταχού παρούσες κεραίες του Θεοδόση Γενιτσαρίδη. Θα μπορούσαν να μου έχουν διαφύγει και να έχω χάσει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και καλοπαιγμένα psych/post metal της χρονιάς ως τώρα. Είναι γεγονός ότι το άλμπουμ φανερώνει μια μπάντα που, αν και δεν κάνει κάτι νεωτεριστικό, διαθέτει μια εξαίρετη αισθητική και γνωρίζει πώς να χτίσει μια κινηματογραφική rock πρόταση με φαντασία, παίρνοντας υψηλότατο βαθμό για τη μελωδικότητα της.

Περιμέναμε η τριάδα να επιστρέψει από την περιοδεία της για να βρούμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το ταξίδι των Their Methlab ως τώρα. Η περιπέτεια απλώνεται από τα Ιωάννινα ως την Αθήνα και από τη φοιτητική ζωή ως το χάος της πρωτεύουσας, με κοινό παρανομαστή μόνο τη δίψα για καλή μουσική. Οι Their Methlab είναι πρωτίστως βαμμένοι ακροατές, «μυρίζουν» το underground και δείχνουν να έχουν το κατάλληλο attitude, όντας ισόποσα ευγενείς, φιλοσοφημένοι και αλάνια! Πιστεύουμε ότι θα μας απασχολούν συχνά στο μέλλον. Ανακαλύψτε τους!

Σας καλωσορίζω στο Rocking.gr! Πάρα πολύ ωραία δουλειά, συγχαρητήρια! Το "The Last Second" έχει κυκλοφορήσει εδώ και τέσσερις μήνες, ποια είναι η υποδοχή που έχει εισπράξει ως τώρα;

Καλώς σας βρήκαμε και ευχαριστούμε πολύ! Αυτό που έχουμε λάβει μέχρι στιγμής είναι ένα πολύ όμορφο feedback, είτε μέσω μηνυμάτων είτε μετά από κάποιο live. Τα βινύλια έχουν κάνει φτερά! Η αλήθεια είναι ότι είμαστε και εμείς οι ίδιοι χαρούμενοι και με το ηχητικό αλλά και με το αισθητικό αποτέλεσμα του δίσκου.

Πρόκειται για το πρώτο σας ολοκληρωμένο άλμπουμ, η πρώτη δήλωση, η χειραψία μας. Τώρα που σίγουρα έχετε δουλέψει και νεότερο υλικό, θα αλλάζατε κάτι στον δίσκο;

Δεν ξέρω αν είμαστε τελειομανείς σε τέτοιο βαθμό. Πιθανόν να αλλάζαμε τη σειρά με τους τίτλους των κομματιών στο οπισθόφυλλο γιατί είναι γραμμένα λάθος. Καθαρά για ψυχαναγκαστικούς λόγους, καταλαβαίνεις.

Είστε μια μπάντα που γεννήθηκε στα Γιάννενα και προσφάτως μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Ο λόγος της μετακόμισης ήταν η μπάντα; Βάλτε μας μέσα σε αυτό το ταξίδι!

Στα Γιάννενα ήμασταν φοιτητές, που σημαίνει ότι αργά η γρήγορα θα φεύγαμε από την πόλη. Η επιλογή του να έρθουμε στην Αθήνα έγινε και για προσωπικούς λόγους του καθενός μας, αλλά και για να μπορέσουμε να είμαστε στο μέρος που είναι πιο ζωντανή η σκηνή, που γίνονται συναυλίες κάθε μέρα, σκεπτόμενοι σαν ακροατές αλλά και σαν μουσικοί.

H εγχώρια σκηνή έχει διαμάντια να δείξει πίσω απο κάθε είδος

Σχετικά με το μουσικό κομμάτι, πώς είναι τα πράγματα στην Αθήνα, καλύτερα, χειρότερα ή όπως τα περιμένατε;

Συναυλίες για όλα τα γούστα 365 μέρες το χρόνο ! Λίγο ακριβά μεν, αλλά με τεράστια ποικιλία και συχνότητα δε. Τώρα στο κομμάτι της underground, η εγχώρια σκηνή έχει διαμάντια να δείξει πίσω απο κάθε είδος.

Το όλο αστικό περιβάλλον και οι έντονοι ως τρελοί ρυθμοί της μεγαλούπολης σας εμπνέει συνθετικά ή σε στιγμές σας «μπλοκάρει»;

Αυτό είναι κάτι το οποίο επεξεργαζόμαστε συνεχώς. Νομίζω η αλλαγή του τρόπου ζωής μας με πενθήμερη εργασία και τρεχάλα σε αντίθεση με τη φοιτητική, έχει παίξει τον ρόλο της στη προσέγγιση μας ως προς τη σύνθεση και την πρόβα. Ο χρόνος είναι ελάχιστος. Κατά τα άλλα, δε ξενερώνουμε ποτέ.

Their Methlab

Πίσω στο άλμπουμ! Καταρχήν, πολύ όμορφος ήχος. Μας δίνετε μερικά στοιχεία για την παραγωγή;

Η ηχογράφηση έγινε στον προσωπικό μας χώρο BlackBox Studio από τον μπασίστα μας Δημήτρη Σπανό και τον Νίκο Δημητρακάκο τεχνικό ήχου από το Unreal Studio. Ο Νίκος ήρθε με δυο βαλίτσες μικρόφωνα και η όλη διαδικασία κράτησε 14 μέρες. Η μίξη και το mastering έγιναν στο Unreal Studio στη Νέα Σμύρνη.

Αν και σε πρώτη όψη οι μελωδίες ίσως φαίνονται «απλές», είναι τρομερά όμορφες και αποτελεσματικές. Πώς δουλεύονται τα κομμάτια σας; Δουλεύετε πολύ με το μυαλό ή προτιμάτε να «φεύγετε» με το feeling και μετά προσπαθείτε να το αναπαράγετε;

Το να «φύγουμε» και μετά να προσπαθήσουμε να το αναπαράξουμε είναι κάτι που έχουμε προσπαθήσει αρκετές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Αυτές οι στιγμές είναι μικρά μουσικά πυροτεχνήματα οι οποίες γεννιούνται και πεθαίνουν φευγαλέα συνήθως μέσα σε μια πρόβα, ένα τζαμάρισμα και εκεί είναι όλη η μαγεία τους. Αν προσπαθήσεις να το ξανακάνεις, έχει χάσει όλη τη ροή του. Συνεπώς ΟΤΑΝ συνθέτουμε, δουλεύουμε πιο εγκεφαλικά.

Kατά βάση αισθανόμαστε μεταλλάδες

Μου αρέσει πολύ στα πρώτα τρία tracks που η κιθάρα διατηρεί ένα ευγενικό distortion και δεν γίνεται τρομερά heavy. Νομίζω θα ήταν λίγο προβλέψιμο. Είναι συνειδητή απόφαση να το ελέγξετε ή είναι απλώς ότι έχετε περισσότερο rock παρά metal καταβολές;

Ενδιαφέρον το σχόλιο σου, δεν το είχαμε παρατηρήσει αυτό. Η αλήθεια είναι ότι κατά βάση αισθανόμαστε μεταλλάδες!

Έχουμε φίλους από το grindcore μέχρι την jazz

Αισθάνεστε ότι είστε μέρος της ψυχεδελικής σκηνής; Και τέλος πάντων, τί είναι για εσάς η ψυχεδέλεια; Είναι ήχος; Είναι συναίσθημα;

Αισθανόμαστε ότι είμαστε μέρος μιας γενικότερης σκηνής που συνηθίζεται να λέγεται underground και μέσα εκεί έχουμε φίλους από το grindcore μέχρι την jazz. Όταν είσαι ακροατής, όλα είναι μουσική.

Η ταμπέλα "psych" φοριέται πολύ, πόσο εύκολο είναι για ένα γκρουπ να διαφοροποιηθεί και να ξεχωρίσει λίγο από αυτόν τον χαμό;

Όσο δύσκολο είναι να διαφοροποιηθεί και να ξεχωρίσει και στη reggae. Γενικώς το να κάνεις τον ήχο σου να ξεχωρίσει είναι θέμα δημοτικότητας, το hype που λέμε και όχι θέμα μουσικής. Υπάρχουν αρκετές μπάντες εκεί έξω που παίζουν ¨παππάδες¨ αλλά δεν τους ακούει/γνωρίζει κανείς γιατί έχουν λίγα like στο facebook και λίγους followers στο Instagram.

Έχουμε πολλά μονοπάτια να εξερευνήσουμε ακόμα οι τρείς μας

Πιστεύεις ότι ενδέχεται να προσθέσετε κι άλλα όργανα στο μέλλον ή απολαμβάνετε τις υπέροχες προκλήσεις ενός τρίο;!

Έχουμε πολλά μονοπάτια να εξερευνήσουμε ακόμα οι τρείς μας, οπότε μάλλον θα παραμείνουμε έτσι για την ώρα. Αν προσθέταμε κάτι άμεσα στον ήχο μας πιθανόν θα ήταν πειραματικά μπλιμπλίκια.

Το εξώφυλλο είναι υπέροχο και δένει όμορφα με τον τίτλο. Ποιο είναι "Το Τελευταίο Δευτερόλεπτο";

Στο ένθετο που συνοδεύει το βινύλιο υπάρχει γραμμένο το εξής: That split moment right before you get what you longed-for. That tiny space in time and the feeling that lives inside it. The Last Second. Η συγκεκριμένη φωτογραφία του εξωφύλλου περικλείει ακριβώς την αισθητική που θέλουμε να αποδώσουμε γύρω από τον τίτλο του δίσκου.

Οπτικά η αισθητική μου φέρνει λίγο συνειρμούς από GY!BE. Υπάρχουν καλλιτέχνες/μπάντες που θεωρείτε επιρροές σας;

Mogwai, Russian Circles, Red Sparrowes, Porcupine Tree, Faith No More, Tides From Nebula, Baroness, Jakob είναι μόνο μερικοί από αυτούς. Προφανώς έχουμε επηρεαστεί και από σχήματα της εγχώριας σκηνής: Fuzzy Nerds, VIC, Last Rizla, Misuse, The Bliss.

Κάθε instrumental μπάντα οφείλει να σκέφτεται «κινηματογραφικά»! Σε τι είδος φιλμ θα ταίριαζαν τέλεια οι Their Methlab;

Σίγουρα σε κάποιο μοντέρνο western επιστημονικής φαντασίας.

Εγώ θα σας έβαζα σε ταινία Jarmusch, δεν ξέρω γιατί. Μια που φτάσαμε εδώ, πείτε και αγαπημένους σκηνοθέτες!

Darren Aronofsky, Wes Anderson, o Jarmusch, Guy Ritchie, Christopher Nolan.

Παίζετε live όσο συχνά θέλετε; Κλεισμένα live για το κοντινό μέλλον;

Άλλες φορές υπάρχουν αρκετά live στο ημερολόγιο μας, άλλες φορές όχι. Είμαστε άνθρωποι που μας αρέσει πολύ το σανίδι και συνεπώς το κυνηγάμε όσο μπορούμε. Μόλις γυρίσαμε από την πρώτη μας Ευρωπαϊκή περιοδεία με live σε Βουλγαρία, Σερβία, Ρουμανία, Τσεχία, Ουγγαρία και Αυστρία (σ.σ: οι πληροφορίες μας λένε ότι η μπάντα τα πήγε εξαιρετικά σε αυτό το πρώτο τους διεθνές tour). Τώρα στα κοντά δεν έχουμε κάποιο άλλο live κλεισμένο.

Πότε να περιμένουμε το «κρίσιμο δεύτερο άλμπουμ»;! Ή είναι πολύ νωρίς;

Για την ώρα είμαστε συγκεντρωμένοι σε διάφορα πράγματα που έχουμε κατά νου, ένα από αυτά είναι και μια ακόμη κυκλοφορία. Για τον δεύτερο δίσκο, έχουμε ακόμα. Μας πήρε μόλις 6 χρόνια για τον πρώτο, οπότε...

Δεν θα σας κουράσω άλλο, ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας κι εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία! Τελευταία κουβέντα σ' εσάς!

Ευχαριστούμε πολύ Αντώνη :)

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "The Last Second" από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη.

  • SHARE
  • TWEET