
Michael Kiwanuka
Small Changes
O Michael Kiwanuka συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το 2019, εμφανίζοντας το πιο ώριμό του πρόσωπο
Πέρασαν πέντε χρόνια από τον τελευταίο δίσκο του Βρετανού καλλιτέχνη, ένα διάστημα που απ’ ότι φαίνεται μόνο καλό του έκανε δημιουργικά. Μετά την επιτυχία του "Kiwanuka (2019)", το οποίο του απόφερε μια υποψηφιότητα για Grammy και ένα βραβείο Mercury, η πίεση ήταν δεδομένη για την επόμενη κυκλοφορία του. Ο μουσικός πήρε τον χρόνο του, μετακόμισε από το Λονδίνο στις ακτές της Νότιας Αγγλίας, απέκτησε δύο παιδιά και επέστρεψε εν τέλει με τον πιο κατασταλαγμένο δίσκο του. Από την πρώτη κιόλας νότα του εναρκτήριου "Floating Parade", καταλαβαίνει κανείς πόσο αβίαστα και φυσικά βγήκε αυτή η δουλειά. Είναι ένας δίσκος που δεν χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και δυνατά σημεία όπως ο προκάτοχός του, αλλά κυλάει απαλά και χωρίς να περιμένουμε κάτι το αναπάντεχο να συμβεί. Μεγάλο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα έπαιξε φυσικά και η συμμετοχή των Danger Mouse και Inflo στην παραγωγή.
Το ομώνυμο "Small Changes" είναι πραγματικά μια ωδή στην περίοδο αλλαγών, όπου τα προβλήματα θα λυθούν απλά, χωρίς εντάσεις. Αντίστοιχα το τελευταίο "Four Long Years", είναι μια μπαλάντα άκρως συγκινητική που κλείνει ιδανικά τον δίσκο, εμπνευσμένη από τα χρόνια της αναμονής και της υπομονής ίσως. Γενικά υπάρχει μια συνοχή σε όλα τα τραγούδια, όλα κάπως μοιάζουν, αλλά για κανένα λόγο δεν είναι ένας δίσκος μονότονος. Ο Kiwanuka κατάφερε να συλλάβει μια συγκεκριμένη διάθεση και να την κρατήσει ζωντανή χωρίς να κουράσει καθόλου. Είναι σαν η επιλογή κάθε νότας και ο τρόπος που θα τοποθετηθεί αυτή στο κομμάτι να έχει μελετηθεί εξονυχιστικά, ώστε να μην μας διαταράξει σε καμία περίπτωση την γαλήνη και την σχεδόν θρησκευτική κατάνυξη που νιώθουμε ακούγοντας τα τραγούδια του. Και όλα αυτά γιατί είναι ένας δίσκος που έχει "ψυχή" δικαιώνοντας απολύτως το είδος της μουσικής που υπηρετεί.
Οι ρυθμικές κιθάρες, οι funk μπασογραμμές, τα μινιμαλιστικά ντραμς, τα gospel φωνητικά δημιουργούν ένα ιδανικό background για τη ζεστή φωνή του Kiwanuka και τους ειλικρινής στίχους του. Τραγούδια σαν το "One and Only" ή το "Rebel Soul" σίγουρα θα εκτιμηθούν από το ευρύ κοινό. Τα σολιστικά σημεία είναι λίγα και τα συναντάμε κυρίως στα "Lowdown part i" και "Lowdown part ii", καθώς ειδικά το δεύτερο, θυμίζει κάτι από "Shine on your Crazy Diamonds" θα τολμήσω να πω.