Jodis

Black Curtain

Hydra Head (2012)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 14/12/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Αυτή είναι σίγουρα μία από τις τελευταίες κυκλοφορίες της Hydra Head Records. Όπως έχουμε πει, η δισκογραφική αποφάσισε τον τερματισμό της λειτουργίας της σταδιακά μέχρι το τέλος του έτους. Μια τριάδα όνειρο που αποτελείται από τον ιδρυτή της Hydra Head και πασίγνωστο από την θητεία του στους Isis, Aaron Turner (κιθάρα, φωνητικά), τον ασυναγώνιστο James Plotkin (μπάσο) και τον drummer των Khanate, Tim Wyskida, κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο της μετά το "Secret House" του 2009.

Κιθάρα που χτίζει αργά και μεθοδικά τον ήχο της, επιδίδεται σε ασταμάτητο distortion και αποδίδει το απόλυτο κρεσέντο θορύβου. Τα φωνητικά είναι χαμηλά και εκφράζουν μια στενοχώρια που μπερδεύει το συναίσθημά μας. Τα τύμπανα, σπάνια και δραματικά. Αδράνεια, θλίψη και ευαισθησία σε βαθμό που συνδυαζόμενα καταλήγουν σε μια «απαίσια» αίσθηση απομόνωσης.

To "Βlack Curtain" είναι ένα μείγμα πειραματικού minimal drone και ατμοσφαιρικού ambient με doom ύφος. Απευθύνεται αποκλειστικά σε φίλους των Menace Ruine, Locrian, Gnaw, KTL, Terra Tenebrosa, Jesu, Iroha, The Angelic Process, Mamiffer και Sunn 0))).

Αν και οι έξι συνθέσεις ακολουθούν τα ίδια βήματα, δεν μπορώ να χαρακτηρίσω το δίσκο μονότονο. Πομπώδη κομμάτια, με φθαρμένους ήχους, σε πάρα πολύ αργούς ρυθμούς γεμίζουν το μυαλό μας και καταλαμβάνουν τον χώρο απόλυτα. Το καλύτερο έρχεται στο τέλος με το "Beggar's Hand" να σκοτεινιάζει αρκετά. Χαμηλές κιθάρες και στοιχεία από όλες τις προηγούμενες συνθέσεις συμβάλλουν στο να δημιουργηθεί μια κατάμαυρη υπόγεια ατμόσφαιρα. Σπλαχνικό, ζοφερό και όμορφο.

Αργό και καταθλιπτικό το «Μαύρο Παραπέτασμα» λοιπόν «χαλάει», με την καλή έννοια(;), τη διάθεσή μας. Στιγμές ανατριχίλας το κατατάσσουν σαν μια αξιοθαύμαστη κυκλοφορία για το είδος, η οποία αν προσεχθεί θα αγαπηθεί ιδιαιτέρως από τους fans του noise / drone.
  • SHARE
  • TWEET