Immortal

Μετά τα δράματα αποχωρήσεων και το σχίσμα που επήλθε στους Immortal, η συνέχιση της κληρονομιάς τους από τους Demonaz και Horgh, ήταν μια απόφαση που συζητήθηκε. Το "Northern Chaos Gods" του 2018 αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη, όχι τόσο σε σχέση με την ηχητική του κατέυθυνση, όσο με την αποφασιστικότητα και την ποιότητα με την οποία το προσέγγισε ο Νορβηγός. Πέντε χρόνια μετά, και με τον Horgh να έχει αποχωρήσει και τον Spektre (Gaahls Wyrd, Svartelder) να ηχογραφεί τα τύμπανα, αλλά και τον Abbath να μην έχει κλείσει την πόρτα της επιστροφής, οι Immortal επιστρέφουν.

Το "War Against All", εμπνευσμένο από το κλασικό "Battles In The North", είναι η πεισματική απόπειρα του Demonaz να διατηρήσει ζωντανό και επίκαιρο ένα ιδιαίτερο σχήμα (κάτι που φαίνεται και από την ύπαρξη σύνθεσης ονόματι "Immortal"). Η προσέγγιση του νέου δίσκου των Immortal, δεν μπορεί να αγνοήσει την αδιαφιλονίκητη ταυτότητά τους, ούτε να παραμερίσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε. Η κληρονομιά του θρυλικού νορβηγικού black metal σχήματος, που το καθιστά διαφοροποιημένο σε σχέση με τους ομοίους του (αν και το "No Sun" κλείνει το μάτι προς το 1994), δεν επιτρέπει περιθώρια ξεστρατίσματος. Ξέρεις τι θα ακούσεις, και γνωρίζεις ποιες οι απαιτήσεις εκ των προτέρων.

Αυτή τη φορά, η μελωδικότητα και οι επικές, Bathory-ικής έμπνευσης, στιγμές, γέρνουν τη ζυγαριά προς μια πιο επιβλητική προσέγγιση. Το εναρκτήριο ομότιτλο συνεχίζει εκεί που σταμάτησε το προηγούμενο άλμπουμ, αλλά με στιγμές όπως το "Wargod", που κλείνει το μάτι σε κλασικές κορυφές της μπάντας, η μελωδικότητα και η επική διάθεση ξετυλίγονται αρκούντως ποιοτικά. Ναι, η προσωπική καλλιτεχνική διαδρομή του Demonaz σε I και "March Of the Norse", αφήνει έντονο το στίγμα της στο "War Against All". Εν μέρει αναμενόμενο, αφού ο συνένοχος στο έγκλημα Ice Dale (Enslaved, Audrey Horne), εδώ έρχεται και ηχογραφεί τα μέρη του μπάσου. To "War Against All" όμως στην τελική, είναι ένα ψυχωμένο άλμπουμ των Immortal.

Τα 39 λεπτά του δίσκου κυλούν αναίμακτα, με τον Demonaz να προσπαθεί να αγγίξει και να παρουσιάσει κάθε πτυχή του ήχου τους. Χαρακτηριστικά φωνητικά και στιχουργικές αναφορές, μεγάλα μελωδικά περάσματα, όμορφα mid-tempo σημεία, ολοκληρωμένα τραγούδια που εξυπηρετούν ένα σκοπό. Σε κανένα σημείο όμως του δίσκου, ακόμα και στο υπέροχο "Return To Cold", δεν υπάρχει η εμπνευσμένη στιγμή που να πείσει πως το "War Against All" διεκδικεί μια ξεχωριστή θέση στη δισκογραφία της μπάντας. Ναι, συναισθηματικά, όπως ξεδιπλώνεται και στο φινάλε του άλμπουμ με το μυστικιστικό "Blashyrk My Throne", οι Immortal χτύπησαν και πάλι ευαίσθητη χορδή. Μάλλον όμως πρόκειται για αυτή της νοσταλγίας.

To "War Against All" δεν είναι ο δίσκος που θα μυήσει κάθε περαστικό στα χιονισμένα ηχοτοπία των Immortal. Αποτελεί όμως ένα άλμπουμ του οποίου οι οκτώ συνθέσεις δεν διαθέτουν περιττή στιγμή. Συμπαγές και με ξεκάθαρη στόχευση, θα προσφέρει τις στιγμές απόλαυσης και τα χαμόγελα που αναζητεί κάθε άτομο που έχει οποιουδήποτε είδους οπαδική σχέση με τους Immortal. Διατηρεί το σχήμα ζωντανό, αλλά όχι επίκαιρο. Σίγουρα αποτελεί πιο πειστικές παρακαταθήκες από τους τελευταίους δίσκους του Abbath. Η σύγκριση βέβαια, καθαρά μουσικά δεν έχει τόσο νόημα. Απαντά όμως, στο τι πρεσβεύβει το κεφάλαιο Immortal στο σήμερα. Και αμφιβάλλω αν θα μπορούσε να έχει υψηλότερο ταβάνι από το "War Against All", καλώς ή κακώς.

Youtube