Hexvessel

Ο έβδομος δίσκος των Φινλανδών (επί το πλείστον) Hexvessel φαίνεται πως αποκαλύπτει το πραγματικό τους προσωπείο. Η αιρετική αυτή δήλωση, ειδικά συνυπολογίζοντας την επιρροή και παρακαταθήκη του σχήματος στο σύγχρονο dark folk με τα πέντε πρώτα άλμπουμ του, αποσκοπεί κυρίως στην εκκόλαψη της αισθητικής του. Το προ διετίας "Polar Veil" βρήκε το σχήμα του Kvohst να στρέφεται προς πιο majestic black metal μονοπάτια, και ήταν ένας δίσκος που, αναμενόμενα λόγω του παρελθόντος του μουσικού, αγκαλιάστηκε από το black metal ακροατήριο. Μην ξεχνάς, πως μιλάμε για μερίδα μιας σκηνής, η οποία ακόμη ακολουθεί ταγμένα μουσικούς όπως ο Garm, ακριβώς εξαιτίας της διαδρομής και της επιρροής που είχαν στη διαμόρφωση των μουσικών οριζόντων του.

Εκ των υστέρων, το νέο άλμπουμ των Hexvessel, "Nocturne", είναι το προσωπικό στοίχημα του McNerney. Το περιεχόμενο του δίσκου, είχε κάνει πρεμιέρα στο Roadburn 2024, ως "Music For Gloaming: A Nocturne By The Hexvessel Folk Assembly", ένα commissioned project όπου ο Kvohst πλαισιωμένος από τους Hexvessel και όχι μόνο, θα ξεδιπλωνόταν σε ένα ταξίδι σε όλες τις ηχητικές εκφάνσεις της πορείας του. Το αποτέλεσμα, όπως γράψαμε στην ανταπόκρισή μας, συγκλονιστικό, τουλάχιστον. Η άφιξη της μουσικής, ραφιναρισμένης και δουλεμένης περαιτέρω, ως full-length άλμπουμ, συνεπώς, δεν μας έπιασε εκ προοιμίου, αλλά δεν μας άφησε και επίγευση ανακύκλωσης.

Το "Nocturne", είναι μια μαγευτική σονάτα στο παγανιστικό, ψυχρό, σκοτάδι, υπό τους ήχους παραδοσιακού black metal. Η μία ώρα που διαρκεί το άλμπουμ, συνοψίζει στο έπακρο όλη την πορεία του Kvohst, των Hexvessel. Οι συνεισφορές της Saara Nevalainen (επίσης Šamane), του Aleksi Kiiskilä (Grave Pleasures, Šamane) και του Juho Vanhanen (Oranssi Pazuzu) σε φωνητικά και κιθάρες, καθοριστικές. Οι δέκα συνθέσεις του άλμπουμ διαθέτουν post-punk ρυθμικά μέρη, έντονα synths ως ambiance, έναν δαντελένιο μελωδικό black metal σκελετό, και κυρίως πολλές ατμοσφαιρικές folk επιρροές, ειδικά στις φωνητικές γραμμές. Ο Kvohst, συνθέτει μια σουίτα, εμπνευσμένος από δημιουργούς όπως οι Glass και Ligetti, και παραδίδει ίσως την πιο ολοκληρωτική φωνητική του ερμηνεία.

Το υλικό του "Nocturne" είναι απαιτητικό, εξαιτίας της διάθεσης του να λειτουργήσει ως ένα ενιαίο έργο, με κορυφώσεις και καθόδους. Υπάρχουν στιγμές που λάμπουν, όπως η αστρική δυσαρμονία του "Mother Destroyer" ή το mid-tempo επιβλητικό "A Dark & Graceful Wilderness", επηρεασμένο από Darkthrone εποχής "Panzerfaust", αλλά, η πραγματική δυναμική είναι η κάθαρση που επέρχεται στο φινάλε. Λίγο πριν όμως αυτό καταφθάσει, ο χωροχρόνος για λίγο διαστέλλεται. Το "Unworld", είναι η στιγμή που τηλεμεταφέρει το δράμα από κάποιο ερημικό σκοτεινό δάσος σε μια φουτουριστική σκουληκότρυπα. Ο Vicotnik ενώνει ξανά τις δυνάμεις του με το πνευματικό του τέκνο, και το επτάλεπτο αποτέλεσμα, φόρος τιμής στους Dodheimsgard, είναι συγκλονιστικό, φορτισμένο, ανυπέρβλητο.

Το "Nocturne" επιτυγχάνει μια αξιοσημείωτη ισορροπία. Διαθέτει υπόβαθρο και πολλαπλές αποχρώσεις, ενώ παραμένει προσιτό. Το φιλτράρισμα των επιρροών και το ταλέντο όλων των εμπλεκομένων, επιτρέπει στα κομμάτια του άλμπουμ να σε κερδίσουν δίχως φθηνά κόλπα. Οι επιρροές, είναι διακριτά τοποθετημένες στο κάδρο, έτσι ώστε αυτό που φεγγίζει στο τέλος, να είναι το φως ενός μουσικού, που όσο έχει αγαπηθεί, άλλο τόσο έχει υπηρετήσει πολλάκις και πιστά, τις σκοτεινές μουσικές τέχνες. Οι Hexvessel ίσως βρήκαν την Ιθάκη τους, πιθανώς να εξημέρωσαν τους μουσικούς τους δαίμονες, αλλά δεν μένουν ασφαλείς. Το "Nocturne" είναι μια ειλικρινής κατάθεση από δημιουργούς που δύνανται να φέρουν τον κόσμο στα μέτρα τους και να καθηλώσουν συνειδητοποιημένα ακροατήρια. Και εμείς τους αγαπάμε λίγο περισσότερο πλέον.

Bandcamp
Youtube