Grim Love

Είναι κάποιες φορές που σου έρχεται η σφαλιάρα από το πουθενά, από εκεί που δεν το περιμένεις και χάνεις την μπάλα. Αυτό γενικά σπάνια το θες, συνήθως δεν είναι για καλό οι σφαλιάρες και αυτές μάλιστα είναι που πονάνε περισσότερο. Εκτός από τη μουσική, εκεί οι σφαλιάρες από το πουθενά, ή και οι κλωτσιές στη μούρη, είναι συνήθως δίσκοι που δεν περίμενες να σου αρέσουν τόσο και έρχονται από εκεί που δεν τους έψαχνες. Οι Grim Love μου έσκασαν μια τέτοια αυτές τις μέρες και ακόμα δεν έχω συνέλθει.

Αλλά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, οι Grim Love είναι καινούργια μπάντα, από τα μέρη μας, και παίζουν ένα μοντέρνο, δυναμικό μείγμα από αμερικάνικα εμπορικά υποείδη του σημερινού metal. Άλλοτε ακουμπάνε περισσότερο σε metalcore αισθητική με ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια και breakdowns, αλλού παίρνουν αγκαλιά τους Stone Sour και τους Five Finger Death Punch ενώ σε αρκετά σημεία θα ακούσεις groovy hard rock/alt metal που θα έπαιζε άνετα σε ραδιόφωνο μετά από Breaking Benjamin. Μεγάλο ατού της μπάντας είναι η εξαιρετική φωνή του Πέτρου (από τους Devil Made Me Do It) που στέκεται τόσο στον Corey Taylor και τον Moody όσο και στον Stapp (Creed) με μερικά γυρίσματα να πιάνουν λίγο τον τρόπο που τραγουδάει πλέον ο Sully των Godsmack. Φυσικά η φωνή από μόνη της, χωρίς κομματάρες να έχει να τραγουδήσει δε θα πετύχαινε τίποτε, αλλά ένα "Hell Unfolds" να ακούσεις θα καταλάβεις ότι απ’ αυτές η μπάντα έχει στο συρτάρι της. Ο δίσκος έχει ακόμα και πιο hardcore ριφ να παίξει, όπως αυτό που ανοίγει το δίσκο, και πιο Βρετανικά, αλλά η συνολική κατεύθυνση, με σημαντικό το ρόλο εδώ της πολύ καλής παραγωγής, είναι σταθερά στον πιο μοντέρνο ήχο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού.

Το πρώτο άλμπουμ των Grim Love με έπιασε απροετοίμαστο, η πολύ μικρή του διάρκεια με άφησε να θέλω κι άλλο, αλλά όλα θα παιχτούν στο πώς το αύριο θα τους φέρει σε θέση να παρουσιάσουν ένα επόμενο βήμα με λίγο πιο ξεκάθαρα προσωπικό χαρακτήρα και ίσως λίγο περισσότερα τραγούδια.