Gravesend

Το νεοϋορκέζικο τρίο των Gravesend κυκλοφόρησε πριν μερικές εβδομάδες το ολοκληρωμένο του ντεμπούτο. Το "Methods Of Human Disposal" είναι ένα ισοπεδωτικό σφηνάκι 28 λεπτών και 15 συνθέσεων, μέσα στο οποίο συμπυκνώνεται, τόσο το ύφος όσο και η ουσία black/death metal, κυρίως του war παρακλαδιού, καθώς και grindcore. Οι Gravesend συνθέτουν και παραδίδουν έναν άκρως επιθετικό και μηδενιστικό δίσκο, ο οποίος δεν είναι απλώς ένα soundtrack μιας σκοτεινής εποχής.

Όπως και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις, καθίσταται σαφές πως, ο extreme hardcore πυρήνας του ήχου των Gravesend, κινεί τα νήματα. Η έμφαση τους, πέρα από τις χρονικές διάρκειες των συνθέσεων, στο ύφος μερικών riffs καθώς και σε, πέραν των blastbeats, τυμπανιστικούς ρυθμούς, ξεδιπλώνει την grind/powerviolence αντίληψη του σχήματος. Οι Gravesend δεν αποσκοπούν στο να ηχούν κενά επιθετικοί, ή απλώς βλάσφημοι. Η στοχευμένη τους επίθεση, αναδύεται από κακόφημα στενά, υπονόμους, βουτηγμένη στη λάσπη, τον ιδρώτα, το αίμα, τη απαισιοδοξία, και στοχεύει με το μαχαίρι στα δόντια για να εκδικηθεί.

Το "Methods Of Human Disposal", είναι ογκώδες, λασπωμένο, απροσπέλαστο και ασήκωτα βαρύ. Το μπάσο παίζει καθοριστικό ρόλο, αντανακλώντας, μαζί με τα πρωτόγονα ρυθμικά μέρη, τον ακατάσχετο νιχιλισμό του war black metal. Η γενεαλογία των Gravesend, φτάνει στους Profanatica, περνάει στους Revenge και επιστρέφει τη χάρη με κομμάτια όπως το ομότιτλο ή το "Ashen Piles Of The Incinerated". Η ισορροπία ανάμεσα σε τέτοιες βάναυσες ηχητικές επιθέσεις και σποραδικά ιντερλούδια, επιτρέπει στο άλμπουμ, χωρίς να εφησυχάζει, να μην ηχεί μονότονο. Σε αυτό συμβάλλει και η ποιότητα των κιθαριστικών riff, η οποία επιτρέπει σε εναλλαγές ταχύτητας, όπως αυτή ανάμεσα στα "Trinity Burning" και "Needle Park", να εκμεταλλεύονται το μέγιστο momentum ώστε να συνθλίψουν τους ακροατές. Ταυτόχρονα, αντηχώντας περιπτώσεις όπως οι Ruin Lust ή οι Black Curse, διανθίζουν με αιχμηρά riff σαν και αυτά του "Absolute Filth" τις χαρακτηριστικές συνθέσεις.

Η επιλογή των δύο αυτών συγκροτημάτων ως σημείων αναφοράς δεν ήταν τυχαία. Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ανθίζει μια, συγγενούς ύφους black/death σκηνή, η οποία, χωρίς, τουλάχιστον προς το παρόν, να πιάσει επίπεδα Ωκεανίας, παρουσιάζει τη μια ενδιαφέρουσα δουλειά μετά την άλλη. Οι Gravesend, πλάθουν έναν κόσμο εχθρικό, εξαιτίας του ρεαλισμού που επιστρατεύουν. Κοινωνούν από την hardcore παράδοση της πόλης, μελετούν το metallic hardcore των '90s, και, κινούμενοι εντός του extreme metal, πλάθουν ένα ρεαλιστικό, αλλά βίαιο, σκηνικό. Το σχεδόν Celtic Frost "Scum Breeds Scum" αντηχεί αυτή ακριβώς την ιδέα. Τα νεκρικά φωνητικά, δεν είναι απλώς συμπληρωματικά. Κάθε πτυχή, από τη χαρακτηριστική φωτογραφία του εξωφύλλου έως την τελευταία νότα, φαντάζουν επικίνδυνα προσιτές.

Η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, δεν είναι απαραίτητα κοσμοθεωρία, όσο και κυνική παρατήρηση. Οι Gravesend του "Methods Of Human Disposal", την περισυλλέγουν από κάθε εκατοστό της πραγματικότητας από την οποία εμπνέονται, και, αφού την αφήσουν να σαπίσει περαιτέρω, τη φορτώνουν σε ένα φτυάρι και την επιστρέφουν. Πίσω από τον ορυμαγδό των τραγουδιών, ο οποίος ενισχύεται από μια αρκούντως μουντή παραγωγή, κρύβεται μια εθιστική απόλαυση. Ουσιαστικά, ο αρνητισμός των Gravesend, όσο εκ φύσεως εχθρικός και να ηχεί, εγκυμονεί μια πιθανή ταύτιση. Δεν εννοώ πως οι ακροατές μετουσιώνουν την ηχητική επίθεση σε υπαρκτή, προς πάσα κατεύθυνση. Η εκπολιτισμένη καταπίεση και χαλιναγώγηση αντικοινωνικών συμπεριφορών και απέχθειας, εδώ όμως βρίσκει μια καλλιτεχνική διοχέτευση.

Το ντεμπούτο των Gravesend δεν αποτυπώνει απλώς μια ταραγμένη, και βαθιά πληγωμένη εποχή κοινωνικών ανακατατάξεων και συγκρούσεων. Αποτυπώνει τον ψυχισμό του ατόμου, ως κεντρική έννοια σε έναν κόσμο, ο οποίος, παρά τις μορφές που αλλάζει ως προς την οργάνωσή του, φροντίζει να το μεταχειρίζεται ως αντικείμενο, όχι ως υποκείμενο. Οι Gravesend, απλώς το επισημαίνουν, αναδεικνύοντας το με αφοπλιστική ηχητική ειλικρίνεια. Το "Methods Of Human Disposal", δεν επιδιώκει τίποτα περισσότερο από το να αποτελέσει το ηχητικό ισοδύναμο της παρακμής (της Νέας Υόρκης). Το πετυχαίνει με τρόπο που δεν γίνεται να αγνοηθεί.

Bandcamp
Youtube