Fat White Family

Τι κάνει αλήθεια ένα συγκρότημα σπουδαίο; Αν θεωρήσουμε ότι είναι καθαρά ζήτημα μουσικής τότε οι Fat White Family, με τους δύο δίσκους που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι πριν λίγο καιρό, μάλλον θα δυσκολεύονταν να μπουν σε αυτή τη κατηγορία. Αν όμως το ζήτημα δεν είναι καθαρά θέμα ήχου αλλά ως κριτήριο παίρνουμε την επιρροή, τη στάση και κυρίως την αισθητική όπως εκφράζεται σε κάθε πτυχή που αφορά μια ομάδα μουσικών, τότε ναι, με σιγουριά, αυτοί οι Άγγλοι είναι σπουδαίοι!

Πώς αλλιώς εξάλλου να χαρακτηρίσεις ένα συγκρότημα που έπαιξε τόσο σημαντικό ρόλο στη γέννηση μιας ολόκληρης σκηνής; Και, με βάση τα προβλήματα που αντιμετώπισαν τα τελευταία χρόνια με την πρόσκαιρη απόλυση του Saul Adamczewski και τα μπλεξίματα με ναρκωτικές ουσίες που τους έφεραν στο όριο της διάλυσης, το γεγονός ότι κυκλοφόρησε τελικά τρίτος δίσκος είναι από μόνο του μια μικρή επιτυχία.

Από το πρώτο άκουσμα του "Feet", που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν λίγο καιρό, είναι ξεκάθαρο ότι μιλάμε για μια νέα ηχητική κατεύθυνση με μπόλικη διάθεση πειραματισμού που φλερτάρει με το mainstream και πάει το συγκρότημα ένα βηματάκι παραπέρα. Στην περίπτωση όμως που δεν σας άρεσε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας καθώς το κομμάτι δεν είναι απολύτως αντιπροσωπευτικό του δίσκου. Παράλληλα όμως, όσοι ελπίζατε να ακούσετε κάτι που να θυμίζει το πρωτόγονο art-punk του "Champagne Holocaust", είναι σίγουρο πως θα απογοητευτείτε καθώς το συγκρότημα από το Νότιο Λονδίνο προσπαθεί, και όντως καταφέρνει με απόλυτη επιτυχία, να επανεφεύρει τον εαυτό του στη νέα του δουλειά.

Έτσι, ενώ οι περισσότεροι συντοπίτες τους σκληραίνουν τον ήχο τους και στρέφονται προς πιο punk φόρμες, οι Fat White Family στη νέα τους δουλειά λοξοκοιτάζουν προς το new wave και καταλήγουν να εμπνέονται από τον Nick Cave και τον Leonard Cohen. Αρκετά πιο glam, με γερές δόσεις 80ίλας, pop αναταράξεις και industrial πινελιές, ο Lias Kaci Saoudi και η παρέα του εξελίσσονται σε όλα τα επίπεδα, συνδυάζοντας στοιχεία από την τριλογία του Βερολίνου του Bowie αλλά και τους Laibach, οι οποίοι, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, δείχνουν να είναι οι πνευματικοί καθοδηγητές του συγκροτήματος, κυρίως σε επίπεδο αισθητικής.

Σε περίπτωση λοιπόν που δεν έχει γίνει ξεκάθαρο μέχρι αυτή τη στιγμή, οι Fat White Family επέστρεψαν και μας παρέδωσαν αυτό τον δίσκο που όλοι περιμέναμε από αυτούς ώστε να μπορούμε να τον τρίψουμε στη μούρη όσων επιμένουν να τους αμφισβητούν. Γιατί μου είναι πραγματικά δύσκολο να σκεφτώ κάποιον άλλο δίσκο της τρέχουσας δεκαετίας που να είναι τόσο ιντριγκαδόρικος και πλούσιος ηχητικά, τόσο φιλόδοξος σε όλα τα επίπεδα, τόσο υπέροχα προβοκατόρικος και, παράλληλα, τόσο προσιτός προς το ευρύ κοινό.

Η νέα δουλειά των Fat White Family είναι ένα πραγματικό αριστούργημα που όσο περισσότερο το ακούει κανείς, τόσο περισσότερο βυθίζεται σε αυτό. Αν νοιώθετε απογοητευμένοι από τη σύγχρονη rock και δεν έχετε ακούσει Fat White Family, μην χάνετε άλλο χρόνο. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της δεκαετίας που έχει τα προσόντα για να ανανεώσει το ενδιαφέρον σας στη σύγχρονη μουσική.