Eluveitie

Οι κόρακες έπαψαν ξαφνικά το πολεμόχαρο, μανιασμένο τραγούδι τους. Το μονοπάτι καθάρισε από τα νεράγκαθα και τα σκορπισμένα βάτα. Ο αέρας, καθάριος πια, απαλλαγμένος από τη σκοτεινή υποβόσκουσα ηρεμία, πιο φωτεινός, χαμογελά στα αυτιά μας και οι ψίθυροι θυμίζουν τώρα περισσότερο από ποτέ ένα folk, νεραϊδένιο παραμύθι. Σύμμαχοί του, η ελβετική γαελική και όσο κι αν ψάξετε το Qenya λεξικό, οι αδερφοί Kirder το πήραν μαζί τους και δε θα το ξαναδούμε ποτέ πια. Δεν έχεις να κάνεις τίποτε άλλο παρά να αφήσεις τα πόδια σου να ακολουθήσουν το ανακάτεμα των βιολιών με το hurdy gurdy, να επιτρέψεις στα χείλη σου να σφυρίξουν ρυθμικά τους παραδοσιακούς σκοπούς και οι προσδοκίες σου να είναι αμιγώς μεταλλικές ή, ακόμη καλύτερα, καθόλου.

"Evocation I - The Arcane Dominion" είναι ο τίτλος του τρίτου κατά σειρά πονήματος των Ελβετών folk metallers και το πρώτο μέρος του "Evocation" project, το οποίο θα αποτελείται από δύο άλμπουμ, που, Eru (Θεού) θέλοντος, το δεύτερο, "Evocation II - Visions", θα το έχουμε στα τέλη του ίδιου χρόνου. Βέβαια, κάπου εδώ το metal παραμερίστηκε και βρέθηκε στην άκρη για χάρη του folk καπρίτσιου, το οποίο του επέτρεψε να κρατήσει τα melodic death αντρικά φωνητικά με τους δικούς του όρους, όντας αισθητά περιορισμένα. Αν λοιπόν περιμένετε να ακούσετε τη συνέχεια των "Spirit" και "Slania" λυπάμαι, αλλά χάσατε. Η στοργική αγκαλιά των συνδαιτυμόνων Korpiklaani σας περιμένει. Αν πάλι εντάσσεστε στους φίλους της τρελοπαρέας του Chrigel, θα αποζημιωθείτε με ευχές, ξόρκια και μύθους για τον Kernunnos στα γαελικά, βιολιά, bagpipes, παραδοσιακές γκάιντες, φλάουτα και κιθάρες unplugged.

Με δυο νεοφερμένους στη σύνθεσή της, τους Kay Brem (μπάσο) και Pade Kistler (bagpipe, πνευστά), η φοβερή και τρομερή «ξωτική» οχτάδα σφράγισε κι επίσημα τους αδερφικούς της δεσμούς με τους Branâ Keternâ, κάνοντας ένα τολμηρό βήμα, πέρα από αυτό που μας είχε συνηθίσει, ρισκάροντας να χάσει τους traditional metal οπαδούς της, προσεγγίζοντας ταυτόχρονα ένα πιο «εναλλακτικό» κοινό που αρέσκεται σε folk, παραδοσιακά ακούσματα. Γι' αυτό ακριβώς το σκοπό, επιστρατεύτηκε η Anna Murphy σε ρόλο front τραγουδίστριας και τα νανουρίσματα απέκτησαν αγγελική μορφή, οι πολεμόχαρες ιαχές, δε, στοργική εικόνα. Αρωγός στο στήσιμο του project, η guest εμφάνιση του αξιοσέβαστου Alan Nemtheanga (Primordial), που δάνεισε τη φωνή του στα "Sacrapos - The First Glance" και "Nata", και της Mina The Fiddler (Branâ Keternâ) + της πεντάχορδης βιόλας της που το γλίστρημα των δαχτύλων της στα "Within The Grove" και "Gobanno" φαντάζει στα αυτιά μου κελάρυσμα γάργαρου παγωμένου νερού.

Το "Evocation I - The Arcane Dominion" δεν είναι ένα δύσκολο άλμπουμ: με διάρκεια που φτάνει τα 50 λεπτά, μια αξιοζήλευτη κρυστάλλινη παραγωγή και 15 συνθέσεις που ως σκοπό έχουν την αφήγηση ενός παραδοσιακού μύθου σε μια γλώσσα που μετρά 2000 και πλέον χρόνια, επαναπροσδιορίζει την έννοια της μελωδίας με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο. Εύκολα θα ξεχωρίσεις με την πρώτη κιόλας ακρόαση το ξεσηκωτικό "Brictom" στις φόρμες που μας έχουν συνηθίσει οι Eluveitie και το αδιαμφισβήτητο highlight "The Arcane Dominion", την ώρα που το χιτ "Omnos" επιχειρεί πλύση εγκεφάλου με ήχο και εικόνα, όντας και το πρώτο video clip του άλμπουμ. Για να μην αναφερθώ στο αφηνιασμένο πανηγύρι του "The Cauldron Of Renascence", κάνοντάς το το νέο "Tegernako", και την χορονείρωξη του instrumental "Memento" που ούτε τον Roibéard Ó Bogail θα αφήσει ασυγκίνητο. Αν και κορυφαία στιγμή του δίσκου για μένα είναι η ολοφάνερη επιρροή «Rotting Christ» στο folk στήσιμο των φωνητικών του "Dessumiis Luge", όπου οι κορασίδες Anna και Meri ξεπερνούν κάθε προσδοκία με τον πρωτοφανή λυρισμό της χροιάς τους, κι αν στο μεταξύ ακούσεις κι εσύ ψιθύρους ξωτικών να θρυμματίζουν την πάχνη του μισοσκόταδου στα αυτιά σου, σημαίνει πως είμαι σε καλό δρόμο.

Το τόλμημα είναι μεγάλο και το στοίχημα στην απόδοση δύσκολο. Ο Chrigel όμως θεώρησε σωστό να το επιχειρήσει(σουν), θέτοντας εαυτό εκτός πρωταγωνιστικού ρόλου στο κεφάλαιο «frontman vocalist». Πιστεύω πως θα βγουν κερδισμένοι σε αυτή τη νέα τους προσπάθεια -ήδη η αποχώρηση των διδύμων είχε σημάνει την έλευση μιας νέας αρχής-, αν και θα χάσουν ενδεχομένως τους πολεμόχαρους metalοδιψείς φίλους τους. Eluveitie, amin khiluva lle a' gurtha ar' thar. Aaye!