Χαμένος ανάμεσα σε όρια και συναρτήσεις αναζητά το σταθερό του σημείο στη μουσική που ακούει. Θαυμαστής μοναχά της μελωδίας, αδιαφορεί μεν για το είδος του πλαισίου που την παρέχει, όχι όμως και για...

Set For Tomorrow
Impulse
Ηλεκτρονικό, χορευτικό metalcore. Κι άλλο; Κι άλλο. Καλύτερο από άλλα; Εε...
Όποιος είχε τύχει να βρει στο δρόμο του το πρώτο άλμπουμ των Set For Tomorrow, θα είναι αρκετά εξοικειωμένος με το τι παίζουν και πώς. Στο “Dreaming In Analogue” οι αδυναμίες της μπάντας ήταν αρκετές ώστε να εγκλωβίσουν το υλικό τους σε ένα μέτριο, στην καλύτερη περίπτωση, επίπεδο και τελικά να μας οδηγήσουν να το προσπεράσουμε γρήγορα. Φέτος η πεντάδα από το Ρίτσμοντ κυκλοφορεί ένα καινούργιο EP τεσσάρων κομματιών, με τίτλο “Impulse”, και αποφασίσαμε να μην είμαστε καχύποπτοι και να δώσουμε άλλη μία ευκαιρία.
Σε πρώτη φάση να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι σίγουρα πιο ποιοτικό από τον πριν τέσσερα χρόνια δίσκο τους. Έχει κάποιες μελωδικές γραμμές που κερδίζουν θετικές αντιδράσεις, ειδικά στο “CTRL”, αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία που παραπέμπουν σε dance ξεσπάσματα και βελτιωμένα φωνητικά. Αυτό το τελευταίο μάλιστα με κάνει να μην είμαι σίγουρος αν είναι ο ίδιος τραγουδιστής, αφού η συγκεκριμένη αδυναμία ήταν πολύ αισθητή στο παρελθόν. Δυστυχώς όμως δεν είναι όλα καλύτερα. Υπάρχουν ακόμα τα cringe σημεία, ειδικά στο δεύτερο κομμάτι του EP, “Do You”, και λείπει το τραγούδι που θα ανεβάσει το επίπεδο του συνόλου, το χιτάκι που θα τραβήξει την προσοχή και θα ξεχωρίσει. Εν γένει ακούς πράγματα που έχεις ξανακούσει και θα ξανακούσεις πολλές φορές ακόμα, σε σημεία καλύτερα δοσμένα από το μέσο όρο, αλλά όχι παντού και όχι τόσο ώστε να σε πείσουν.
Παρά το γεγονός ότι έχουν κάνει ένα καθαρό βήμα βελτίωσης, δεν είναι σε επίπεδο ακόμα ώστε να μπορέσουν να κρατήσουν διακριτή θέση σε ένα πιεσμένο χώρο που έχει μια πάρα πολύ μεγάλη δεξαμενή συγκροτημάτων, ποιοτικών μάλιστα, η οποία γίνεται συνεχώς μεγαλύτερη και απαιτητικότερη με τρελούς ρυθμούς. Δεν ξέρω για το μέλλον, αλλά στο παρόν οι Set For Tomorrow δεν κέρδισαν τη μάχη.