Entropia

Αν μη τι άλλο, οι Entropia από την Olesnica της Πολωνίας είναι ένα γκρουπ που έχει κερδίσει τον σεβασμό μας με το κοφτερό τους σπαθί. Μετά από τρία άλμπουμ - με το "Vacuum" του 2018 να είναι για τον γράφοντα ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς του - δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι το νέο τους βήμα ήταν πολυαναμενόμενο, ακόμα και με τα ασφυκτικά δεδομένα της υπέρμετρης metal παραγωγής της εποχής μας. Και όπως πάντα, όταν ένα γκρουπ είναι τόσο πολυσχιδές όσο οι Entropia, δεν μπορείς ποτέ να προβλέψεις τί τροπή θα πάρουν τα πράγματα.

Αν θεωρήσουμε τους Entropia ως ένα, συνολικά, προοδευτικό blackened sludge σχήμα, στο "Total" είναι εμφανές πως το βάρος πέφτει στον όρο "προοδευτικό". Από το εναρκτήριο "Retox" γίνεται αμέσως ξεκάθαρο ότι η μουσική έχει ανέβει κι άλλα σκαλιά ως προς το τεχνικό της επίπεδο. Τα riffs είναι περίτεχνα και γεμάτα «διακοσμήσεις» και τα ορμητικά τύμπανα δημιουργούν σύνθετες και καταιγιστικές δίνες, αλλάζοντας συχνά την εσωτερική κατεύθυνση των συνθέσεων. Τα "Mania" και "Orbit" κινούνται επίσης περίπου στο ίδιο μήκος κύματος και το "Total" μοιάζει να κινείται σε έναν χειμαρρώδη ρυθμό ακραίου progressive metal.

Είναι όμως φανερό ότι για να κερδίσουν κάτι, έχουν θυσιάσει κάτι άλλο: το άλμπουμ καθώς ρέει δίνει την εντύπωση ότι έχει απολέσει ολοκληρωτικά τα ψυχεδελικά στοιχεία που χαρακτήριζαν τους Entropia, στοιχεία που τους έκαναν πριν μερικά χρόνια να φαίνονται σαν συναγωνιστές των Oranssi Pazuzu. Εδώ λείπει αυτός ο εσωτερικός ψυχικός στροβιλισμός. Λείπουν επίσης και οι δυναμικές, όλα τα μέρη ακούγονται σαν η μπάντα να παίζει στα κόκκινα και, σε συνδυασμό με την πεντακάθαρη μα κρύα παραγωγή και τις μεγάλες διάρκειες, όλα φέρνουν το "Total" στα πρόθυρα να χαρακτηριστεί ως ανούσια εντυπωσιακό και κουραστικό.

Κι εκεί που ήμουν έτοιμος να κατηγορήσω την μπάντα ότι φρόντισε να εντυπωσιάσει χωρίς να προσέξει το βαθύτερο καλλιτεχνικό της περιεχόμενο, σκάει το ομώνυμο 15λεπτο track και, ως δια μαγείας, όλα λειτουργούν άψογα. Από το πρώτο riff η μουσική σε αιχμαλωτίζει, το αργό tempo αφήνει την μπάντα να χρωματίσει τον καμβά της με φαντασία, να παιχνιδίσει με ρυθμικά μοτίβα, να ακουστεί ταυτόχρονα προοδευτική μα και βαριά και για 15 ολόκληρα λεπτά να σε τριπάρει σε μια μεγάλη μυσταγωγία. Αυτό το φανταστικό τραγούδι είναι για μένα η απόδειξη ότι οι Entropia μπορούν ακόμα να κάνουν τα σωστά πράγματα και μάλιστα τόσο καλά όσο και οι καλύτεροι συνάδελφοι τους.

Κλείνοντας το άλμπουμ με το "Final", οι Entropia δίνουν την εντύπωση ότι δεν έκαναν ένα γεμάτο και ξεκάθαρο βήμα προς τα εμπρός. Κυνηγώντας κάτι που στο μυαλό τους είναι περισσότερο ολιστικό και ολοκληρωτικό, δείχνουν να νερώνουν κάποια από τα πράγματα που τους κάνουν μοναδικούς. Φυσικά είναι ολοφάνερο ότι, ανά πάσα στιγμή, είναι ικανοί για πολύ μεγάλα πράγματα και σε στιγμές αυτό το μεγαλείο αγγίζεται. Για όλες όμως τις υπόλοιπες, το "Total" δεν πετυχαίνει πλήρως τον σκοπό του, όχι λόγω έλλειψης ταλέντου αλλά λόγω συγκεχυμένης στρατηγικής. Ίσως σε κάποιους η νέα κατεύθυνση φανεί ως πρόοδος, εγώ θα περιμένω η τράπουλα να ανακατευτεί εκ νέου.

Bandcamp