Downfall Of Gaia

Suffocating In The Swarm Of Cranes

Metal Blade (2012)
Από τον Μανώλη Κληρονόμο, 03/10/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Γερμανοί μέχρι πρότινος, ήταν από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα του ακραίου underground ήχου. Και πώς να μην είναι, όταν ήδη από το demo τους το 2008 και κυρίως με το ντεμπούτο τους "Epos" του 2010, κατάφεραν και συνδύασαν με μοναδικό τρόπο το crust των Fall Of Efrafa, με το ατμοσφαιρικό sludge των Neurosis και το καταθλιπτικό black των Wolves In The Throne Room, δημιουργώντας έναν ήχο γεμάτο δύναμη, ένταση και συναίσθημα;

Στο νέο τους πόνημα - από τη Metal Blade αυτή τη φορά, οι Downfall Of Gaia συνεχίζουν να πειραματίζονται και να εξελίσσουν τον ήχο τους, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τα πιο straight-forward ηχοτοπία των προηγούμενων δίσκων, εναγκαλίζοντας το ατμοσφαιρικό στοιχείο ακόμα περισσότερο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώνουν τις διάρκειες, προσθέτωντας αρκετά μινιμαλιστικά, εσωστρεφή περάσματα που αντιπαραβάλλονται στα χαοτικά, πολύπλοκα και σκοτεινά θέματα. Το crust περιορίζεται, το ατμοσφαιρικό black με τα έκρυθμα blasts έχει την τιμητική του, τα φωνητικά απομονώνονται στο background και έτσι δίνεται περισσότερη έμφαση στην καταθλιπτική και πυκνή ατμόσφαιρα.

Ο δίσκος εναλλάσσεται εξαιρετικά ανάμεσα σε κλασικές κιθαριστικές, γεμάτες echo, post-metal γραμμές, σε φρενήρη πριμάτα ξεσπάσματα και αργόσυρτα σημεία τιγκαρισμένα στη βρωμιά και το feedback. Αν και το post στοιχείο θα μπορούσε να είναι σαφέστατα πιο μειωμένο γιατί μόνο τότε είναι που φλερτάρουν λίγο με τη βαρεμάρα, παρ' όλα αυτά καταφέρνουν και δημιουργούν ένα όμορφο μωσαϊκό. Τα εμβόλιμα αλλοπρόσαλα riff στο "I Fade Away" θα φέρουν στον νου τους Deathspell Omega και αποτελούν ένα από τα καλύτερα σημεία του δίσκου, ειδικά με τον τρόπο που κολλάνε πάνω στο ατμοσφαιρικό sludge, ενώ πανέμορφη και μεγαλειώδης είναι η αρχή με το οργανικό "Vulnus" που κάνει μια βουτιά στην καταθλιπτική άβυσσο και είναι πραγματικά κρίμα που δεν επαναλαμβάνεται και αργότερα στον δίσκο. Από εκεί και πέρα, οι πραγματικά εντυπωσιακές στιγμές είναι λίγες αλλά, παρ' όλα αυτά, ο δίσκος καταφέρνει και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι τέλους.

Στον τρίτο τους δίσκο (δεύτερο full length), οι Downfall Of Gaia σπρώχνουν τη μουσική τους ένα μικρό αλλά σταθερό βήμα μπροστά και, παρά τις αδυναμίες που διέπουν το "Suffocating In The Swarm Of Cranes", δείχνουν ότι έχουν ακόμα πολλά να δώσουν.
  • SHARE
  • TWEET