Daphne And The Fuzz

2 AM

Inner Ear (2018)
Από την Βάσω Καραντζάβελου, 29/11/2018
Είναι πολύ καλό να θέλεις να σπάσεις καλούπια, αλλά όχι και τόσο ελπιδοφόρο να προσπαθείς να χωρέσεις σε άλλα, καινούργια και πιο φανταχτερά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Δύο χρόνια έχουν συμπληρωθεί από το ντεμπούτο τους και οι Daphne And The Fuzz κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους, "2 AM", όπου φαίνεται να αλλάζουν μουσική ρότα. Ο πρώτος δίσκος θα λέγαμε πως ήταν ένα  όμορφο κράμα των γενικότερων επιρροών σε ρετρό αισθητική και κατάφερε να διακριθεί για τη χαρμόσυνη ανεμελιά που προκαλούσε. Σήμερα, η μουσική χρονοκάψουλα εναρμονίζεται με το σήμερα και τις τάσεις της εποχής. Η αθωότητα δίνει τη θέση της σε πιο στέρεες βάσεις και το κλίμα γίνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου ηλεκτρονικό.

Στο "Daphne And The Fuzz" υπήρχε μία σύνθετη μουσική ταυτότητα που θύμιζε tribute στις βασικές επιρροές, οι οποίες διανθίζονταν με σύγχρονες προσθήκες-σημεία αναφοράς της προσωπικότητας της μπάντας. Το "2 AM", από την άλλη, πατάει και με τα δύο πόδια στο εδώ και τώρα και περιλαμβάνει κομμάτια από τα περισσότερα κεφάλαια της σύγχρονης pop.

Στο "Space And Sound" ακούς πιο έντονα αυτό που ονομάζουμε dream pop (προσωπικά μου θύμισε Beach House), ενώ το "Waiting" θα μου κολλούσε και στο πιο πρόσφατο δίσκο των Arctic Monkeys, με το synth να προσθέτει ένα ανεπαίσθητο sci-fi στοιχείο. Το "All These Things" σπάει με post-punk ένταση την συμβατική upbeat αρμονία που διαχέεται σε ολόκληρο το άλμπουμ και μαζί με το "Glitter and Dust" αποτελούν τις πιο δυνατές στιγμές μιας δουλειάς που ξεφεύγει απ’ όποιο δείγμα είχαμε λάβει μέχρι στιγμής από τους Daphne and the Fuzz.

Το ότι διαφέρει σημαίνει κι ότι είναι καλύτερο από το πρωτότοκο αδελφάκι του; Σίγουρα τέτοιου είδους αξιολογικές κρίσεις είναι εντελώς υποκειμενικές. Αν το δούμε λίγο πιο σφαιρικά, η Δάφνη και η παρέα της πλησιάζουν ευφάνταστα έναν τόπο που είχαν ελαφρώς ακουμπήσει στο παρελθόν. Είναι πολύ καλό να θέλεις να σπάσεις καλούπια αλλά όχι και τόσο ελπιδοφόρο να προσπαθείς να χωρέσεις σε άλλα, καινούργια και πιο φανταχτερά. Φιλόδοξη η δεύτερη ολοκληρωμένη κυκλοφορία των Daphne And The Fuzz, που προσπαθούν να σπρώξουν τη δημιουργικότητα τους έξω από την πεπατημένη, αλλά η νέα αμφίεση μοιάζει πιο πολύ με δανεικό κοστούμι από βεστιάριο παρά με tailor made στα μέτρα τους. Το αποτέλεσμα δεν είναι κακό, ούτε και κάτι που θα ακούσεις για τρίτη-τέταρτη φορά χωρίς να το βαρεθείς.

  • SHARE
  • TWEET