Selwyn Birchwood

I'm smellin' smoke / and I know something's burning

O καπνός από τη φωτιά που άναψε στα blues αυτός ο Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας είναι ορατός παγκοσμίως από το 2014 και το ντεμπούτο του στην ιστορική Alligator.

Με μια πρόταση που συνδυάζει τη διασκέδαση της soul και του funk της Motown με την blues παράδοση και το μυστήριο του Νότου, ξεχωρίζει ανάμεσα στους πολλούς που κυρίως μαϊμουδίζουν τους κορυφαίους αυτών των ιδιωμάτων.

Η μουσική του είναι φτιαγμένη για πάρτι και για διασκέδαση και σε αυτό το άλμπουμ καταφέρνει - όσο αυτό είναι δυνατό - να αιχμαλωτίσει την ενέργεια των ζωντανών του εμφανίσεων και να μας δώσει να καταλάβουμε τι προσέφερε στις συναυλίες του πριν τον σταματήσει η πανδημία του COVID-19.

I'm serious as a heart attack

Από τις πρώτες νότες του funky "I'd Climb Mountains" καθίσταται φανερό το ταλέντο, η ενέργεια όπως και η στόχευση του άλμπουμ. Χορός και διασκέδαση. Και αν περιμένεις λίγη περισσότερη βρόμικη κιθάρα έρχεται το κολασμένο lap steel να «γκρινιάξει» για μια ψεύτρα γυναίκα που τον οδήγησε στο "I Got Drunk, Laid And Stoned" ενώ το βαρύτονο σαξόφωνο κρατάει τον ρυθμό σε μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην ενορχήστρωση.

You can't steal my shine

Κάπως έτσι εξελίσσεται και το υπόλοιπο άλμπουμ. Οι groovy ρυθμοί υποστηρίζονται από την πλουσιότατη παραγωγή και τα περισσότερα τραγούδια κορυφώνονται με ένα φανταστικό σόλο κιθάρας. Εξαίρεση το υπέροχο soul "One More Time"στο οποίο o Birchwood κάνει πίσω για να αφήσει τον Regi Oliver να προσφέρει ένα συναισθηματικό σόλο με το σαξόφωνο του.

Listen to your mama when she's telling you / That girl will be the death of you

Ανάμεσα στα πολλά δυνατά τραγούδια ξεχωρίζει το ντουέτο με την Diunna Greenleaf στο "Mama Knows Best", ένας ωραίος (και κλασικός όσον αφορά στο στίχο) διάλογος μεταξύ μαμάς και γιού για την κοπέλα του δεύτερου όπως και ο ύμνος στη νυκτερινή ζωή και τις συναυλίες "Freaks Come Out At Night" o οποίος θα σας «ξεβιδώσει» στο χορό.

I'm sitting here crying, Lord/ I'm sitting here begging / At rock bottom

Αδύναμα σημεία (ή fillers αν προτιμάτε) δεν θα συναντήσετε σε αυτήν τη δουλειά. Επίσης δεν θα βρείτε διασκευές, κάτι πολύ σπάνιο στο blues στερέωμα.

Αντιθέτως θα ανακαλύψετε ένα μπουκέτο δεκατριών φρεσκότατων και ανεβαστικότατων συνθέσεων που θα καλύψουν πολλά από τα κενά που μας έχει δημιουργήσει η πανδημία.

Ακούτε εδώ και επενδύετε εδώ.