ProgSession #8: Touch

Από τον Πάνο Παπάζογλου, 08/11/2011 @ 15:35
Όση χαρά προσφέρει στους απανταχού μουσικόφιλους η παρακολούθηση της επικαιρότητας και η βιωματική συναίσθηση του παρόντος, άλλο τόσο, και ίσως και περισσότερο, ενδιαφέρον έχει η ενασχόληση με το άγνωστο παρελθόν, με το σκάλισμα της Ιστορίας, με τις πιο αφώτιστες γωνιές της. Στα πλαίσια αυτής της διαστροφής, το Rocking.gr κάθε μήνα θα παρουσιάζει, μέσω μίας στήλης που καθόλου τυχαία επέλεξε να παίξει με τις λέξεις progress και obsession, ένα δίσκο από το ευρύτατο φάσμα και την κληρονομιά του progressive rock, που δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει ενός cult συλλεκτικού επιπέδου.

Days of progressive past Vol. 8:

Touch - Touch
1968
Coliseum

Μπορεί το progressive rock ως ιδίωμα να γεννήθηκε και να γιγαντώθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, ιδίως μετά το μοναδικό "In The Court Of The Crimson King" των μεγάλων King Crimson και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, όμως αν παραβλέψουμε τα διαδικαστικά και τις χρονολογίες, οι Αμερικανοί Touch και το ντεμπούτο τους προηγήθηκαν, έστω και για λίγο, των παραπάνω. Μια μπάντα με εξαιρετικά βραχύβια πορεία, ένα μόνο εντυπωσιακό και επιδραστικότατο άλμπουμ, λογικό ήταν να αφεθεί στη λήθη και να επανέλθει στα πικάπ των ακροατών του ήχου κάποια στιγμή, όταν θα το δικαίωνε η φήμη και η υστεροφημία του.

Σύμφωνα με τον Don Gallucci, πληκτρά και ιθύνοντα νου της μπάντας, το "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band", που είχε προηγηθεί, τούς παρέσυρε, όπως και τόσους άλλους μουσικούς άλλωστε, σε μια φοβερή δίνη δημιουργικότητας και πειραματισμού. Έτσι λοιπόν, οι Touch, με επιρροές από Beatles, πρώιμους Pink Floyd, Vanilla Fudge και ολίγη από Jimi Hendrix, αμέσως μετά τη σύστασή τους ξεκίνησαν να ηχογραφούν το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ τους. Σε μια εποχή που είχε ήδη ξεκινήσει να προκαλεί ο Frank Zappa, να ζωγραφίζει ο Keith Emerson με τους The Nice και οι Beatles να «προοδεύουν» ολοένα και περισσότερο, αυτό το άλμπουμ έμοιαζε να βγήκε την κατάλληλη εποχή, πάνω στις εξελίξεις.

Το "Touch" είναι το πρώτο στην ουσία progressive rock άλμπουμ που έβγαλαν οι Η.Π.Α. και η ιστορική του αξία, παράλληλα με την πραγματικά προοδευτική μουσική του, το μετατρέπουν αυτομάτως σε ένα άλμπουμ μυθικό. Ακόμα και με μια ακρόαση του "Friendly Birds" ή του "The Spiritual Death Of Howard Greer" και του "Down At Circ's Place" αντιλαμβάνεται κάποιος την επαναστατικότητα στις ενορχηστρώσεις ή τα φωνητικά και το πρώιμο symphonic prog ερέθισμα που οδηγεί στις γνωστές απογειώσεις. Όσον αφορά τις ενορχηστρώσεις ιδιαίτερα, πράγματα που πλέον σε progressive rock άλμπουμ θεωρούνται απαραίτητα και αυτονόητα, χρησιμοποιούνται ίσως για πρώτη φορά και, σε συνδυασμό με τη χρήση εφέ, organ και ορχηστρικών σημείων που εναρμονίζονται με τα παραπάνω, προσφέρουν μια καθαρή δήλωση μιας μουσικής περιπέτειας που ξεκινούσε. Στο "Friendly Birds", φερ' ειπείν, διακρίνονται ήδη οι βασικές επιρροές των Yes ή των Genesis της κλασικής περιόδου, δύο συγκροτημάτων που απογείωσαν το είδος λίγα χρόνια μετά και τα μέλη τους ανέφεραν τους Touch ως ένα από τα ερεθίσματα για την πρώιμη μουσική τους τατυτότητα.

Οι Touch με το ένα και μοναδικό άλμπουμ που παρέδωσαν κατάφεραν να συνδυάσουν τις τεχνοτροπίες των ψυχεδελικών συγκροτημάτων, πάνω σε ένα πλαίσιο κλασικών και jazz επιρροών, κάτι που αυτόματα μεταφέρει το "Touch", όσον αφορά τον ήχο του, λίγα χρόνια μετά. Ηχογραφημένο στα διάσημα Sunset Sound Studios της California, το άλμπουμ προκαλεί τις εντυπώσεις με την παραγωγή του και την ποικιλία των ήχων του, ιδίως στα πλήκτρα, σε μια εποχή πριν την άνοδο των synthesizers.

Μετά την κυκλοφορία του, οι Touch δεν περιόδευσαν και μοιραία εξαφανίστηκαν, μιας και η εταιρία δεν υποστήριζε πλέον το άλμπουμ. Το "Touch", στην επανακυκλοφορία του σε CD, περιέχει μερικά ακόμα bonus κομμάτια και live εκδόσεις, όπως π.χ. αυτήν του "Alesha And Others", κάτι που δείχνει την ποιότητα των μουσικών και την προσπάθειά τους να αποδώσουν ζωντανά ένα εξαιρετικά πολύπλοκο υλικό για την εποχή εκείνη. Ένα άλμπουμ της πρώιμης prog εποχής, γεμάτο με ήχους που άνετα αντιλαμβάνεται κάποιος και σε προσπάθειες που το διαδέχθηκαν και η επιρροή των Touch, όσο ανεπαίσθητη και αν φανεί σε κάποιον, υπήρξε σημαντική, αν αναλογιστεί κανείς τι ακολούθησε.

Μετά την απαραίτητη βόλτα από την Αμερική, το σκάφος του ProgSession θα απογειωθεί ξανά για ένα νέο ταξίδι με συνοδοιπόρους all star χωρατατζήδες.

Πάνος Παπάζογλου
  • SHARE
  • TWEET