Θα αντέξει το συναυλιακό σύστημα τις επιπτώσεις του Bataclan;

Δεν θα μπω στη διαδικασία να σκεφτώ αν υπήρχαν άλλοι λόγοι που ανάγκασαν μπάντες σαν τους Foo Fighters ή τους Lamb Of God να επιλέξουν την πρόωρη επιστροφή στα σπίτια τους. Αν δεν νιώθουν ασφαλείς να «κάνουν την δουλειά» τους και έχουν την επιλογή να μην πάνε στη δουλειά τους... ε δεν θα πάνε.

Και μου φαίνεται μικροπρεπές αυτό που έκανε ο Schmier των Destruction να κατηγορήσει τους Lamb Of God για αυτή τους την απόφαση, βρίσκοντας την ευκαιρία να τους αποκαλέσει «υπερτιμημένους» για να προκαλέσει θόρυβο. Ούτε καν το όνομά τους δεν είχε το θάρρος να πει...

Πίσω στο θέμα μας, μετά τα (άσχετα μεταξύ τους) περιστατικά σε Ρουμανία και Γαλλία, εν ώρα συναυλιών, το θέμα έχει αρχίσει και περιπλέκεται, με αποτέλεσμα όλοι οι εμπλεκόμενοι (μπάντες, προσωπικό, κόσμος) περιμένουν να δουν τι επιφυλάσσει η επόμενη ημέρα.

Παραδείγματος χάριν, πόσο θα επηρεάσει όλη αυτή η κατάσταση τα μεγάλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ του καλοκαιριού; Έχοντας ήδη κινήσει τις διαδικασίες για να παραβρεθώ στο Hellfest του 2016, στη Γαλλία, δεν είναι παράλογο να μου περάσει από το μυαλό το ότι, αν το Bataclan αποτέλεσε στόχο των τρομοκρατών, τότε γιατί να μην είναι και το Clisson με τους εκατό χιλιάδες επισκέπτες; Είναι κάτι που υποθέτω απασχολεί ήδη τους διοργανωτές του, αλλά τι πραγματικά μπορεί να γίνει για να προφυλαχθούν αυτά τα αχανή φεστιβάλ, όπως το Hellfest, το Download, το Rock Am Ring κλπ;

Ήδη, η μεγαλύτερη εταιρεία συναυλιών στον κόσμο, η Live Nation, ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην εφαρμογή εκτάκτων μέτρων ασφαλείας σε όλα τα επίπεδα, μετά τα όσα συνέβησαν στο Παρίσι, αλλά και στο Βουκουρέστι. Λογική και σωστή κίνηση για να προστατεύσει το «προϊόν» της, αλλά ας περιμένουμε να δούμε τι εννοούν στην πράξη και πως θα εφαρμοστεί.

Όμως, προκύπτουν δυο σημαντικά προβλήματα.

Πρώτον, τα επιπλέον μέτρα ασφαλείας συνεπάγονται επιπλέον κόστος διοργάνωσης, το οποίο σε έναν βαθμό θα απορροφηθεί από το κέρδος των διοργανωτών και των μουσικών, αλλά το υπόλοιπο αναπόφευκτα θα πάει στην τιμή του εισιτηρίου. Μια ακόμα αύξηση στις -ήδη αρκετά υψηλές- τιμές των εισιτηρίων των συναυλιών είναι δύσκολο να προεξοφλήσεις κανείς τι αντίκτυπο θα έχει, αλλά σίγουρα δεν ακούγεται καλή ιδέα.

Όπως, επίσης, δεν είναι εύκολο να πει κάποιος αν η προσέλευση του κόσμου σε συναυλίες και φεστιβάλ θα επηρεαστεί σημαντικά από τον φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων σε αυτά. Εδώ, μπορεί να φαίνεται πως έχει ένα μικρό δίκιο ο Schmier που υποστηρίζει ότι ακυρώνοντας οι ίδιες οι μπάντες τις εμφανίσεις τους, ενισχύουν αυτόν τον φόβο, αλλά σας προτρέπω να διαβάσετε (όλη αν μπορείτε) την τοποθέτηση του εξαιρετικού αυτού τύπου, του Randy Blythe, ο οποίος ίσως σας κάνει να ανησυχήσετε λίγο περισσότερο μέσα από τα λεγόμενά του.

Σε μια εποχή που όλη η μουσική βιομηχανία έχει στραφεί στο συναυλιακό κομμάτι, καθώς το δισκογραφικό δεν μπορεί να την συντηρήσει, τι θα γίνει αν κι αυτό συρρικνωθεί σημαντικά το εισόδημα της από τις συναυλίες; Μπορεί εν τέλει να μην γίνει τίποτα -και το εύχομαι αυτό- αλλά με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας το μέλλον σίγουρα δεν φαντάζει ιδιαίτερα ευοίωνο τη δεδομένη χρονική στιγμή.