Raketkanon, Chronoboros, Tenants @ Temple, 14/11/19

Το Temple πλημμύρισε, κυριολεκτικά, για να αποχαιρετήσει για πάντα μία από τις κορυφαίες/πιο παλαβές live μπάντες των τελευταίων ετών

Από τον Μάνο Πατεράκη, 19/11/2019 @ 16:49

Μετά από τρεις δίσκους και επτά χρόνια πορείας, το θεότρελο, θορυβώδες κουαρτέτο από τη Γάνδη αποφάσισε για τους δικούς του, αυστηρά καλλιτεχνικούς, λόγους να διαλυθεί. Πριν το κάνει, θα περνούσε έναν ολόκληρο χρόνο προσφέροντας ανά τον κόσμο αυτό που το έκανε ξεχωριστό: τις παρανοϊκές ζωντανές του εμφανίσεις. Μετά το 2020, το καθένα από τα μέλη πρόκειται να ακολουθήσει αυτόνομη πορεία σε άλλα συγκροτήματα, οπότε όπως καταλαβαίνετε πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση για να μην χάσουμε τα νέα τους, πιθανότατα σε ακόμα πιο underground μονοπάτια.

Προσωπικά, το βράδυ της Πέμπτης ήταν η τρίτη φορά που θα τους έβλεπα. Σίγουρα δεν θα κολυμπούσα στα σοκάκια του Κεραμεικού για να δω για πολλοστή φορά μια μπάντα αν δεν ήταν εγγυημένα κάτι ξεχωριστό. Η πρώτη φορά ήταν το 2014, τις εποχές που το θερινό Plissken ήταν μια φεστιβαλάρα της οποίας το line-up δεν πίστευες πως γίνεται να υπάρχει στη χώρα μας. Οι Raketkanon τότε, με έναν μόλις δίσκο ανά χείρας, είχαν θερίσει κάνοντας stage diving σε κοινό 15 ατόμων! Το τι ακολούθησε στο Death Disco ένα χρόνο μετά – όταν κυκλοφόρησε και το δεύτερο άλμπουμ τους - δεν μπορεί εύκολα να αποτυπωθεί στο διαδικτυακό μας χαρτί και θα αρκεστώ στη λέξη ανεπανάληπτο.

Φέτος μας αποχαιρετούν με τον τρίτο και τελευταίο δίσκο τους, ο οποίος είναι αρκετά πιο μαλακός και alt από το sludge-οειδές παρελθόν τους. Πριν πάμε όμως σε αυτά, είχαμε δύο εξίσου θορυβώδεις αθηναϊκές μπάντες να ανοίγουν τη σκηνή. Με μια μικρή καθυστέρηση, βέβαια, καθότι εννιά παρά το Temple ήταν οπλισμένο με σφουγγαρίστρες και το προσωπικό να προσπαθεί να στεγνώσει τον χώρο από την εισροή υδάτων. Είπαμε, είχαμε καταιγίδα επικών διαστάσεων και αρκούντως ταιριαστή.

Πρώτοι στη σκηνή οι Tenants, πιο φρέσκια μπάντα δεν πάει. Το ντεμπούτο τους ηχογραφήθηκε μόλις τον περασμένο Ιούλιο και κυκλοφόρησε τέλη του Οκτώβρη (το ακούτε όλο στο Bandcamp τους). Υποθέτω, χωρίς να βάζω το χέρι μου στη φωτιά, πως επρόκειτο και για την πρώτη κανονική τους live εμφάνιση και ως τέτοια το πρόσημο ήταν θετικό. Η μουσική τους κινείται σε noise rock μονοπάτια, με punk rock και ‘90s alternative rock υπόνοιες. Παρόλο που ο ήχος δεν τους έκανε τη χάρη και σε σημεία φάνηκε μια έλλειψη δεσίματος ή εμπειρίας, είχαν τις στιγμές τους, προεξέχοντος του "Madness", το οποίο δικαίως απέσπασε την καλύτερη αντίδραση από το κοινό.

Tenants

Τη σκυτάλη πήρε η τριπλέτα των Chronoboros, αθηναϊκή hardcore, sludge, noise μπάντα - η πιο βαριά πινελιά της βραδιάς. Το πρώτο τους EP χρονολογείται το 2015. Το 2017 έβγαλαν το "Νο Dirt Or Silver Will Have As Sated" για το οποίο είχαμε γράψει άκρως εγκωμιαστικά σχόλια όταν είχε βγει. Εντελώς συμπτωματικά, είχαν και αυτοί καινούργιο δίσκο. Το δεύτερο full-length τους, "The Mass Saw Acres Of Chain", είχε κυκλοφορήσει μόλις τρεις μέρες νωρίτερα.

Chronoboros

Από το πρώτο κομμάτι φάνηκε πόσο προβαρισμένοι και δουλεμένοι είναι στο να φέρουν εις πέρας τη live απόδοση των φοβερά τεχνικών συνθέσεών τους. Όσο κι αν το πλέγμα ειδών που παίζουν δεν είναι εύκολο για έναν ακροατή που τυχαία παρευρέθηκε στο Temple, είναι φανερό ότι ο καθένας θα αντιλαμβανόταν πως μόνο εύκολα δεν είναι αυτά που παίζουν. Ο καταιγιστικός ντράμερ της μπάντας με τις πολύπλοκες ρυθμικές αλλαγές αποτέλεσε το τσιμέντο σε αυτό το πολύπλοκο χτίσμα από μελωδίες, αντιχρονισμούς και ξεσπάσματα. Το μπάσο ακολουθούσε άρτια τα ντραμς, κάνοντας τη βαση ακόμα πιο σταθερή, έτσι ώστε να πατήσουν πάνω η κιθάρα και η φωνή. Συνολικά, αποτέλεσαν φοβερή προθέρμανση γι’ αυτό που θα ακολουθούσε.

Raketkanon

Σειρά για τους Raketkanon. Η άκρως hardcore συναυλιακή νοοτροπία των Βέλγων μεταφράζεται σε live σχετικά μικρής διάρκειας μα άπειρης ενέργειας. Το setlist τους περιλάμβανε στιγμές, ισομοιρασμένες και από τα τρία άλμπουμ. Το "Fons" από τη φετινή τους δουλειά έδωσε το έναυσμα για να ακολουθήσει το "Nico Van Der Eeken" με τις μελβινσικές του κιθάρες.

Raketkanon

Ο Pieter-Paul Devos είναι αδιαμφισβήτητα ο μπροστάρης της μπάντας, αυτός που την παίρνει από το χέρι και της δίνει την ώθηση. Έκανε το δικό του show, κατέβαινε μέχρι τον ηχολήπτη για να τον φιλήσει, στρίγγλιζε με όλη του τη δύναμη, χτυπιόταν στα πατώματα... Ένας σωστός Mike Patton στα νιάτα του. Από κοντά και ο πανύψηλος πληκτράς Lode Vlaemnick που χοροπηδούσε σαν τρελός και έκανε τα σανίδια να φθάνουν στα όριά τους. Τα πλήκτρα, άλλωστε, είναι το κλου της μουσικής της μπάντας και έδωσαν το κάτι παραπάνω ηχητικά.

Raketkanon

Η πορεία του live είχε τις διακυμάνσεις της. Αλλού πιο επιθετικοί και άγριοι ("Harry"), αλλού πιο λασπώδεις, αργοί και ασήκωτοι, κυρίως στα κομμάτια του ντεμπούτου. Η κορυφή της συναυλίας και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη ανταπόκριση από το κοινό ήρθε νωρίς, με τα "Florent" και "Ricky" να κάνουν τον κόσμο να συμμετέχει στο κοπάνημα. Ναι μεν δεν έφτασαν τη συναυλία τους του 2015 - είπαμε τέτοια πράγματα δεν γίνονται κάθε μέρα – ωστόσο απέδειξαν γιατί αποτελούν τέτοια μπαντάρα και πώς απογειώνουν επί σκηνής τα καλά στουντιακά τους κομμάτια.Η φράση που μένει αυτόματα στο μυαλό είναι μία. Κρίμα που διαλύονται.

SETLIST

 

Fons
Nico Van Der Eeken
Florent
Ricky
Judith
Harry
Herman
Ernest
Lou
Suzanne
Pjotr

 

  • SHARE
  • TWEET