Pentagram, Infidel, Lucky Funeral @ AN Club, 18/04/11

Από τον Φίλιππο Αλέκου, 26/04/2011 @ 11:57
Ευτυχήσαμε να δούμε τους Black Sabbath όπως έπρεπε, με μπροστάρη τον Ozzy, σε μια εμφάνιση που θα μνημονεύεται για πολλά πολλά χρόνια ακόμα. Ακολούθησαν τα εκλεκτά τέκνα τους, Trouble, και πέρυσι, πάλι στο AN Club, βιώσαμε μια μοναδική εμφάνιση από τους Saint Vitus. Αυτοί που έλειπαν από τις παλιοσειρές του doom ήταν οι Pentagram. Κάλλιο αργά, όμως, παρά ποτέ, που λένε και στο χωριό μου, καθώς η φετινή πλούσια συναυλιακά χρονιά μας επεφύλασσε και την πρώτη live εμφάνιση τους στην Ελλάδα.

Άγγλοι στην ώρα τους, οι Lucky Funeral βρέθηκαν εννιάμιση η ώρα στη σκηνή του AN για να σφυρίξουν την έναρξη του live. Όπως και τις προηγούμενες φορές που τους είχα δει ζωντανά, έτσι και αυτήν ήταν τίγκα στο κέφι, με μία εξαιρετική εμφάνιση που σίγουρα ζέστανε το μισογεμάτο μέχρι εκείνη την ώρα club. Αναμφίβολα μία από τις καλύτερες ελληνικές μπάντες, αν τους πετύχετε πουθενά μην τους χάσετε.

Σειρά πήραν οι Infidel και από το κέφι υψηλών τόνων των Lucky Funeral πέσαμε σε πιο λιμνώδη, αργόσυρτα doom νερά. Μπορεί ηχητικά οι Infidel  να είναι πιο κοντά στους headliners, αλλά φάνηκαν να συγκινούν σχετικά μικρότερη μερίδα του προοδευτικά αυξανόμενου κοινού.



Ένα κοινό που δεν έβλεπε την ώρα να δει στη σκηνή ζωντανά ένα συναυλιακό του απωθημένο. Με το που έσκασε πρώτος ο Victor Griffin ξέσπασε σε κραυγές και χειροκροτήματα. Η κατά το ήμισυ νεανική μπάντα -έτσι για να πέφτει ο μέσος όρος- είχε ήδη πάρει τις θέσεις της όταν έκανε την εμφάνιση της η μορφή/φωνή του συγκροτήματος. Η κακιά μάγισσα, Bobby Liebling, εμφανώς «κόκκαλο», πήγε με δυσκολία προς το μικρόφωνο και μας χαιρέτησε, δηλώνοντας πόσο χαρούμενος ήταν που έπαιζε για πρώτη φορά στην... Ιταλία.



Και κάπου εκεί άρχισαν να μου δημιουργούνται αμφιβολίες σχετικά με το μέλλον την συναυλίας και την απόδοση του Bobby. Ο ίδιος φρόντισε να μου τις διαψεύσεις όμως -και αφού διόρθωσε την προηγούμενη δήλωση, μετά από παρέμβαση του μπασίστα- με τις πρώτες νότες του "Day Οf Reckoning", οι οποίες ξεσήκωσαν το κοινό και γρήγορα μας παρέσυραν στον κόσμο των Pentagram.



Τα classics γρήγορα διαδέχτηκαν το ένα το άλλο, με το "Forever Μy Queen" (αγαπημένο Pentagram κομμάτι του γράφοντα) να ακολουθεί και να δίνει τη θέση του στο "The Ghoul". Το καλύτερο της υπόθεσης, πέραν του setlist, ήταν ότι κάθε λεπτό που περνούσε ο Bobby φαινόταν να ζωντανεύει -ή τέλος πάντων κάτι παρεμφερές, σύμφωνα με το δικό του ορισμό της λέξης ζωντανός-, χαρίζοντας μας τις γνωστές γκριμάτσες του, το γούρλωμα των ματιών και τα πειράγματα, πότε στο μπάσο και πότε στην κιθάρα.



Φυσικά, από το setlist δεν έλειψαν και κομμάτια από το φετινό δίσκο της μπάντας, "Last Rites", παρότι παρέλειψαν με μαεστρία να συμπεριλάβουν ό,τι κυκλοφόρησαν μετά το "Day Of Reckoning". Βέβαια, όταν παίζονται ζωντανά μπροστά σου τραγουδάρες όπως το "Evil Seed", το "Relentless" ή το "20 Buck Spin", που «έκλεισε» το άτυπο πρώτο μέρος της συναυλίας και έδωσε το έναυσμα για το εξίσου άτυπο «encore» -με τα "Sign Οf Τhe Wolf" και μια παντελώς ξεχειλωμένη, τίγκα ψυχεδελική, αλλά τέλεια, εκδοχή του "When Τhe Screams Come", με πρωταγωνιστή τον Victor Griffin και τον Liebling «χυμένο» στο πάτωμα- ε, το να γκρινιάζεις για το ποια τραγούδια έλειψαν ή τη διάρκεια του live είναι τουλάχιστον φαιδρό.



Ειδικά όταν η μπάντα έχει δώσει τον καλύτερο της εαυτό, σε μία εξαιρετική εμφάνιση, ο Griffin έχει «μαγέψει» με την εξάχορδη θεά στα χέρια του και ακόμα και η «γριά» έχει δώσει ό,τι έχει επί σκηνής για να ευχαριστήσει το «μικρότερο αλλά πιο ξέφρενο κοινό που είχε πότε» (δικά του λόγια). Μέχρι και ο drummer μας τίμησε στο τέλος με stage diving. Συνολικά ένα άψογο live. Άντε να παίρνουν σειρά σιγά-σιγά και οι Witchfinder General τώρα.  

Setlist:

Day Of Reckoning
Forever My Queen
The Ghoul
Into The Ground
Deist
Evil Seed
Call The Man
Relentless
Nothing Left
All Your Sins
20 Buck Spin
Sign Of The Wolf (Pentagram)
When The Screams Come

Φίλιππος Αλέκου

Περισσότερες φωτογραφίες:

Pentagram:














Infidel:








Lucky Funeral:






  • SHARE
  • TWEET