(Earth Crisis), Eden Demise, Malignant @ Arch Club, 07/07/24
Ή αλλιώς, πώς η απουσία μιας μπάντας οδήγησε σε ένα αξιομνημόνευτο εγχώριο live
Αυτό το κείμενο προοριζόταν σίγουρα να είναι πολύ διαφορετικό από εκεί που τελικά καταλήγει σήμερα. Το άκουσμα του ερχομού των ιστορικών Earth Crisis τόσο για τους οπαδούς του hardcore όσο και γι’ αυτούς του metalcore, για πολλούς επίσης, πηγή έμπνευσης για να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους εντελώς. Κατά συνέπεια, παρά την πληθώρα συναυλιακών εκδηλώσεων το δεδομένο διάστημα, μεγάλος αριθμός κόσμου βρέθηκε την Κυριακή έξω από το Arch Club για την πρώτη εμφάνιση των Earth Crisis στην Αθήνα. Ωστόσο, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία αοριστία που σιγά σιγά γίνεται ανησυχία, σχετικά με τις ώρες εμφάνισης, και στόμα με στόμα συνειδητοποιούμε ότι κάποιο πρόβλημα διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα, είναι πως τελικά οι Earth Crisis επρόκειτο να επιβιβαστούν σε μία πτήση που τελικά ακυρώθηκε λόγω τεχνικού προβλήματος και παρά τις όποιες προσπάθειες να επιβιβαστεί το συγκρότημα σε κάποια άλλη πτήση, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες της διοργάνωσης, αυτό δεν ήταν εφικτό κατά τρόπο με τον οποίο το συγκρότημα θα έφτανε εγκαίρως στην Αθήνα. Επιπλέον, ήταν αδύνατο να επαναπρογραμματιστεί η συναυλία σε σύντομο χρονικό διάστημα, λόγω του προγράμματος των Earth Crisis για το καλοκαίρι. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για αυτή την τροπή των πραγμάτων. Είναι τρομερά ριψοκίνδυνο να κανονίζεις την πτήση ενός συγκροτήματος λίγες ώρες πριν από την εμφάνισή του στη χώρα; Σίγουρα ναι. Παράλληλα όμως, είναι μερικές φορές και ανέφικτο να γίνει έγκαιρος προγραμματισμός πτήσεων εάν ένα συγκρότημα βρίσκεται στη διάρκεια κάποιας πολύ εντατικής περιοδείας με σχεδόν καθημερινές εμφανίσεις.
Σε κάθε περίπτωση και στα πλαίσια εποικοδομητικής κριτικής, ίσως το μόνο που να μπορώ να προσάψω είναι ότι δεν υπήρξε έγκαιρη διαδικτυακή ενημέρωση του κοινού σχετικά με τα τεκταινόμενα στο συναυλιακό χώρο - η όποια ανακοίνωση έγινε μόνο μετά το πέρας της συναυλίας που πραγματοποιήθηκε εν τέλει. Θαρρούμε πως θα ήταν κάπως πιο χρήσιμο να γίνει διαδικτυακά η ανακοίνωση για το τι προέκυψε λίγο νωρίτερα και να μην περιοριστεί στην ενημέρωση αποκλειστικά των παρευρισκομένων στο χώρο, από τη στιγμή που επιβεβαιώθηκε πως οι Earth Crisis δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται εγκαίρως στη χώρα. Παρ’ όλα αυτά, βρέθηκε σύντομα λύση για το τι θα μπορούσε να συμβεί εφόσον πολύς κόσμος βρισκόταν ήδη εκεί. Εν ολίγοις, θα γινόταν επιστροφή χρημάτων στους κατόχους εισιτηρίων, ενώ τα υπόλοιπα συγκροτήματα θα πραγματοποιούσαν κανονικά την εμφάνισή τους με πολύ μειωμένο αντίτιμο, σαν να είχαμε να κάνουμε δηλαδή με ένα τυπικό ντόπιο χαρντκορ live, από αυτά που αγαπάμε - και καλό θα ήταν να στηρίζουμε συχν(οτερ)ά. Κρίμα για όσους ήταν εκεί και έφυγαν θα πω, παρότι καταλαβαίνω την όποια απογοήτευση, ίσως θα ήταν λίγο πιο τίμιο να στηρίξεις τις μπάντες σου εφόσον βρίσκεσαι ήδη εκεί.
Ο λόγος τώρα για τους Malignant που παρόλο που δεν βασίζονται όλοι στην Ελλάδα, βρέθηκαν εγκαίρως εδώ για τις ανάγκες της συναυλίας. Παρά το σχετικά μικρό της ηλικίας τους, οι Malignant έχουν καταφέρει να κερδίσουν γρήγορα κοινό και όχι άδικα, μιας που δουλεύουν ακατάπαυστα και η ενέργειά τους έχει δέσει πολύ γρήγορα με ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, ζωντανά και δισκογραφικά. Αυτό που τους τιμάει λίγο περισσότερο όμως είναι ότι έχουν πάρει τις αποφάσεις τους σχετικά με το που στέκεται το metallic hardcore τους κοινωνικοπολιτικά. Προτού βγουν στη σκηνή, τα σύμβολα της απελευθέρωσης του Παλαιστινιακού λαού απασχολούν κατά κύριο λόγο το σκηνικό τους στήσιμο. Και για τη γράφουσα, δεν τίθεται ζήτημα του με ποια πλευρά είμαστε και αν υπάρχει διαφωνία δεν υπάρχει και λόγος του να συνεχίσει κανείς να διαβάζει αυτό το κείμενο - ας μπει μια τελεία όμως εδώ καθώς δεν κάνουμε ιστορικοπολιτική ανάλυση σε αυτές τις γραμμές. Θα προσθέσουμε όμως, ότι το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής το οποίο τους απασχολεί προσωπικά και θεματικά, δεν είναι μικρότερης σημασίας.
Δεν θέλω να ξέρω πως μπορεί να ήταν το συναίσθημα του «κλεμμένου» ενθουσιασμού των Malignant σχετικά με το να βρεθούν στην ίδια σκηνή με ένα συγκρότημα που εμφανώς τους έχει επηρεάσει πολυεπίπεδα. Σίγουρα στενάχωρο, οι Malignant όμως δεν άφησαν αυτή την απογοήτευση να τους αποτρέψει από το να αποδώσουν για άλλη μια φορά εξαιρετικά. Η συνταγή τους δουλεύει τέλεια, σίγουρα έχει τραβήξει τα βλέμματα, ο ήχος τους μεστός. Η αναμονή για ένα full length δίσκο από μεριάς τους ίσως και να είναι το πιο σημαντικό πράγμα που περιμένουμε από τη νέα γενιά του ευρύτερου εγχώριου hardcore. Με πολύ μεγάλη μου χαρά, σε κάθε τους εμφάνιση φαίνονται να γίνονται όλο και πιο σοβαροί - με την έννοια του ότι δεν επικρατεί η χαρά του «κάνουν αυτό που αγαπούν» αλλά η επιμονή του να το κάνουν τέλεια, όλο και πιο δουλεμένοι, έτοιμοι για μεγάλα πράγματα να έρχονται μπροστά τους.
Στη συνέχεια της βραδιάς, έχουμε και την εμφάνιση των Eden Demise. Με τον ολοκαίνουριο δίσκο τους "Acts Of Defiance" στις αποσκευές τους, δέκα μάλιστα χρόνια μετά την τελευταία τους full-length δουλειά, οι Eden Demise είχαν κάποια πράγματα να αποδείξουν - και το συγκεκριμένο βράδυ τα κατάφεραν περίτρανα. Δεν ήταν παρά λίγους μήνες νωρίτερα που ξαναείδαμε τους Eden Demise ως opening act των Terror και Dying Wish, ωστόσο κάποια τεχνικά προβλήματα στην εν λόγω εμφάνιση δεν τους άφησαν να δείξουν την πραγματική τους αξία. Αυτή τη φορά, οι Eden Demise ανέβηκαν στη σκηνή με τον αέρα headliner και τον ήχο που πραγματικά του αρμόζει. Metallic hardcore γραμμένο με έμφαση στις κιθάρες και φωνητικά που προορίζονται για να σπάσουν τα κόκκαλα όσων βρίσκονται από κάτω - στην προκειμένη περίπτωση, δεν είδα και κανέναν να διστάζει.
Με ένα πολύ πλήρες σετ από όλο το υλικό τους, οι Eden Demise έδωσαν μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση που δείχνει και την πολυετή εμπειρία τους στο σανίδι. Θα ήταν πραγματικά υπέροχο να μιλάμε για μια γιορτή του metallic hardcore εάν είχαμε και την εμφάνιση των Earth Crisis, με τα δύο ελληνικά συγκροτήματα σε τόσο καλή φόρμα. Σημασία όμως, έχει να σταθούμε και στα λόγια των Eden Demise σχετικά με το πως πρέπει να στέκει ο κόσμος της σκηνής στη μεταξύ του συνδιαλλαγή, αλλά και να μας μείνει ένα μάθημα πως τα συγκροτήματα μας, είναι ικανά να δίνουν τέτοια lives, και πρέπει να τα στηρίζουμε, για να μη διαλύονται μετά από λίγα χρόνια ενώ έχουν τέτοιες δυνατότητες, αποφεύγοντας σκληρά λάθη του παρελθόντος.
Παρόλο λοιπόν που τα πράγματα μπορεί να πήγαν αρκετά ανάποδα το συγκεκριμένο βράδυ, τουλάχιστον είχαμε την ευκαιρία να περάσουμε όμορφα κάνοντας μια ενδοσκόπηση στο τι συμβαίνει στην ευρύτερη hardcore σκηνή του σήμερα. Αναπόφευκτο, όσο είχαμε μπροστά μας δύο τρανά, ποιοτικότατα παραδείγματα και εκπροσώπους τόσο του ακάθεκτου παρελθόντος όσο και του αδυσώπητου μέλλοντος. Μακάρι σύντομα, να απολαύσουμε και τους ίδιους τους Earth Crisis.
Φωτογραφίες: Ειρήνη Τάτση