Omen, Phantom-X, Battleroar, Embrace Fire, Emerald Sun @ Underworld Club, 24/09/06

Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 28/09/2006 @ 03:11
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες η χώρα μας έχει γίνει πόλος έλξης συγκροτημάτων που στο παρελθόν αποτελούσαν ακρογωνιαίους λίθους στο αμερικανικό power metal. Έτσι μετά τους Attacker σειρά είχαν οι Omen οι οποίοι ήρθαν στην Αθήνα για μια και μόνο εμφάνιση, προσπαθώντας να αποδείξουν ότι παρόλο που είναι ανενεργοί δισκογραφικά, είναι ακόμα ενεργοί επί σκηνής και έτοιμοι να προσφέρουν πολλά ακόμα στη μουσική μας.

Ευτυχώς η καθυστέρηση έναρξης αυτή τη φορά ήταν μικρή κι έτσι ο αρκετός κόσμος, σχετικά με άλλες φορές, που ήταν ήδη στο club υποδέχτηκε χωρίς μουρμούρες πρώτους τους Emerald Sun, μια μπάντα από τη Θεσσαλονίκη την οποία παρόλο που έβλεπα για πρώτη φορά, πραγματικά μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Στα περίπου 30 και κάτι λεπτά που έπαιξαν, οι αμιγώς heavy / power συνθέσεις τους, επηρεασμένες από όλα τα κορυφαία ονόματα του χώρου, διασκέδασαν τον κόσμο ο οποίος όπως μπορούσε συμμετείχε στην εμφάνιση τους, τραγουδώντας τα κομμάτια. Οι διασκευές που έκαναν στα "Land Of The Free" των Gamma Ray και "Eagle Fly Free" των Helloween επιβεβαίωσαν αφενός τις επιρροές τους αλλά και αφετέρου το ότι η μπάντα αν αγαπάει παρά πολύ αυτό που κάνει και κυνηγήσει τις όποιες ευκαιρίες της δοθούν, λογικά θα έχει μια πολύ καλή πορεία. Όλο το group φαινόταν πολύ δεμένο και έτσι τα τραγούδια τους ηχούσαν μια χαρά. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε ο τραγουδιστής ο οποίος, εξαιρώντας το γυμνασμένο κορμί, έμοιαζε αρκετά στον μεγάλο Rob Halford, κυρίως λόγω των φωνητικών του ικανοτήτων. Ο ήχος για ακόμα μια φορά σε opening act συγκρότημα ήταν αρκετά καλός, βοηθώντας τους στο τελικό αποτέλεσμα. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι και να πρωταγωνιστήσουν αν και εφόσον το αξίζουν. Εγκατέλειψαν τη σκηνή καταχειροκροτούμενοι, κάτι που πραγματικά τους άξιζε για την πολύ καλή εμφάνιση.

Μετά από το απαραίτητο διάλειμμα, στη σκηνή ανέβηκαν οι Embrace Fire, οι οποίοι αν και δεν είναι πολλά χρόνια στο χώρο έχουν φτιάξει ένα πολύ καλό όνομα. Το κλασικής μορφής παλιομοδίτικο heavy / power metal, με σαφείς επιρροές από τα '80s, το οποίο αρέσκονται να παίζουν, σίγουρα αρέσει στο κοινό. Όσες φορές τους έχω δει είναι πολύ καλοί. Οι Embrace Fire παρά το νεαρό της ηλικίας τους είναι από τις μπάντες που έχουν μια σταθερή απόδοση. Η εμφάνιση τους εκείνη τη βραδιά δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Όλο το group ήταν σε φόρμα, οπότε για ακόμα μια φορά το αποτέλεσμα ήταν το καλύτερο δυνατό, κάτι που ικανοποίησε τους fans του είδους. Ειδικά ο τραγουδιστής θεωρώ ότι άνετα θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό σε μπάντες του είδους. Ο ήχος τους, χωρίς να είναι τέλειος, στάθηκε και σε αυτούς σύμμαχος στην προσπάθεια τους. Μετά από περίπου 45 λεπτά εγκατέλειψαν και εκείνοι τη σκηνή καταχειροκροτούμενοι, ανανεώνοντας το ραντεβού τους με τον κόσμο για κάποιο μελλοντικό live.

Τελευταίο ελληνικό group, πριν τα δύο ξένα, ήταν οι Battleroar. Η εν λόγω μπάντα έχει πια αποκτήσει πολύ καλή φήμη στο εξωτερικό και έχει θέσει εαυτόν ως μια από τις καλύτερες πρέσβειρες του epic / heavy metal ήχου, ειδικά μετά την κυκλοφορία του παρά πολύ καλού δεύτερου δίσκου της. Η εμφάνιση τους ήταν ένα στοίχημα με το ελληνικό κοινό που έπρεπε να κερδίσουν, μιας και η τελευταία τους εμφάνιση στη χώρα μας δεν ήταν 100% καλή. Μετά από περίπου μια ώρα που ήταν στη σκηνή, πιστεύω ότι κατάφεραν να μας χαρίσουν ίσως την καλύτερη εμφάνιση τους επί ελληνικού εδάφους. Με κομμάτια όπως τα "Victorius Path", "Morituri Te Salutant", "Vampire Killer", "Egyptian Doom", "Dyvim Tvar", "The Sword Of Crom", "SwordBrothers" και "Siegecraft" «άναψαν φωτιά» στο club πορώνοντας τον κόσμο ο οποίος συμμετείχε ενεργά, τραγουδώντας τους στίχους των κομματιών τους. Σε όλη τη διάρκεια του set τους όλοι ήταν σε φόρμα, έχοντας μια σταθερή απόδοση καλοκουρδισμένης μηχανής. Η μπάντα άφησε για το τέλος ότι καλύτερο μπορούσε: Στη σκηνή ανέβηκε ο mainman των Omen, Kenny Powell, ο οποίος αρχικά έπαιξε μαζί τους, όπως και στο πρώτο album, το "Megaloman", δημιουργώντας παραλήρημα στο κοινό. Στη συνέχεια και για κλείσιμο ακούστηκε το ομώνυμο "Battleroar", ένα κομμάτι σήμα κατατεθέν. Είναι αδύνατον να περιγραφεί τι έγινε επί σκηνής στο άκουσμα του κομματιού. Όλη η σκηνή γέμισε από κόσμο που χτυπιόταν στους ρυθμούς της μουσικής, δίνοντας το τέλειο φινάλε σε μια μεγάλη εμφάνιση - πάρτυ. Ο ήχος σε γενικές γραμμές ήταν όπως αρμόζει σε τέτοιου είδους συγκροτήματα, δίνοντας την ώθηση στη μπάντα γι' αυτό που μας χάρισε. Πραγματικά ανυπομονώ για το επόμενο δισκογραφικό αλλά και συναυλιακό τους βήμα.

Το πρώτο ξένο συγκρότημα, και προτελευταίο του billing, της βραδιάς ήταν οι Αμερικανοί Phantom-X, στους οποίους τραγουδιστής είναι ο Kevin Goocher που είναι παράλληλα και frontman των Omen. Οι Phantom-X, περιοδεύοντας αυτό το διάστημα μαζί τους, χαρίζουν στους οπαδούς στιγμές πραγματικής απόλαυσης. Εξαιτίας των Battleroar αλλά και επειδή ο κόσμος μάλλον δεν ήξερε τη μπάντα, δυστυχώς ο μεγαλύτερος όγκος του κοινού είχε αποχωρήσει από το μαγαζί, μάλλον για να φορτίσει τις μπαταρίες του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει ο παλμός που ίσως θα τους άρμοζε. Παρ' όλα αυτά, η μπάντα έκανε ότι μπορούσε για να διασκεδάσει το κοινό. Το αμερικανικού ύφους καλοπαιγμένο power που αρέσκονται να παίζουν τους κατατάσσει στα καλά εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας τους τώρα πια, μια και η εν λόγω χώρα έχει μεγάλη έξαρση σε πιο βαρείς ήχους. Στην περίπου μια ώρα που ήταν στη σκηνή, παίζοντας κομμάτια άλλοτε γρήγορα και άλλοτε αργά, θεωρώ ότι ικανοποίησαν στο έπακρο όσους τους παρακολούθησαν, δίνοντας την εντύπωση ότι η μπάντα έχει τα φόντα να πρωταγωνιστήσει. Ο ήχος, όπως συνήθως γίνεται σε κάθε live, ήταν ο καλύτερος μέχρι εκείνη τη στιγμή και σίγουρα τους βοήθησε έτσι ώστε η παρθενική τους εμφάνιση στη χώρα μας να στεφτεί με επιτυχία. «Αποχώρησαν» από τη σκηνή καταχειροκροτούμενοι δίνοντας ραντεβού για μια εκ νέου εμφάνιση.

Μετά το απαραίτητο mini sound check αλλά και μερικά λεπτά ξεκούρασης των υπολοίπων, στη σκηνή ανέβηκε ο Kenny Powell, κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Omen, πλαισιώνοντας όλα τα μέλη των Phantom-X πλην του κιθαρίστα, τα οποία (φωνή, drums και μπάσο) αποτελούν την τωρινή, προσωρινή (;) σύνθεση των Omen. Ο κόσμος είχε πια σχεδόν γεμίσει το μαγαζί ανυπομονώντας να ξεκινήσουν. Η μπάντα δεν τους χάλασε το χατίρι. Τα πρώτα δευτερόλεπτα του "The Curse" δόνησαν το χώρο, προκαλώντας παροξυσμό στους οπαδούς. Τα "Dragon's Breath" και "Ruby Eyes (Of The Serpent)" ακολούθησαν, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση στους οπαδούς και αποδεικνύοντας ότι παρόλο που οι μουσικοί έχουν αλλάξει άρδην σχετικά με το ένδοξο παρελθόν, ευτυχώς οι νέοι αποδίδουν το ίδιο καλά. Όλοι ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Προσωπική άποψη ότι η σύνθεση αυτή είναι καλύτερη από εκείνη της τελευταίας φοράς που εμφανίστηκαν στη χώρα μας. Στο set list τους είχαν μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, όπως τα "Death Rider", "Warning Of Danger" (στο οποίο έγινε ο χαμός), "Fear The Night", "The Axeman", "Die By The Blade" κλπ, αλλά και κάποια κομμάτια από την τελευταία τους δουλειά, όπως τα "1000 Year Reign" και "Eternal Black Dawn", τα οποία δυστυχώς δεν έχουν την αίγλη του παρελθόντος, κάτι που φάνηκε και από τις αντιδράσεις του κόσμου.

Ο ήχος στην αρχή δεν ήταν καλός, όσο περνούσε όμως η ώρα καλυτέρευε όλο και περισσότερο, βοηθώντας στο έπακρο την ηχητική επίθεση της μπάντας. Ο κόσμος αντιμετώπισε τη μπάντα με τη μεγαλοπρέπεια που της αρμόζει. Συνεχώς τραγουδούσε και «χόρευε» όλα τα κομμάτια, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα μέσα στο χώρο που πραγματικά έχω παρά πολύ καιρό να δω. Μετά από περίπου μιάμιση ώρα εγκατέλειψαν τη σκηνή καταχειροκροτούμενοι, δίνοντας δυστυχώς τέλος σε μια μεγαλειώδη εμφάνιση. Μετά από λίγο ξαναβγήκαν για το πρώτο encore: Τα "Battle Cry" και "Thorn In Your Flesh" (ειδικά το δεύτερο που ακουγόταν για πρώτη φορά) πραγματικά ενθουσίασαν το κοινό, το οποίο πραγματικά δε νομίζω να είχε αλλά αποθέματα δυνάμεων. Κάπου εκεί και μετά την απαραίτητη "καληνύχτα", ο Kenny Powell κάνοντας stage diving απέδειξε τη σχέση αλληλεξάρτησης του με τον κόσμο. Λόγω του περασμένου της ώρας, πολλοί αποχώρησαν χάνοντας την τελευταία πολύ καλή στιγμή που μας προσέφεραν: Ο κιθαρίστας και ο drummer των Phantom-X μαζί με τον Powell έπαιξαν πολύ καλά live το "Whole Lotta Rosie", δίνοντας και την εύθυμη νότα στη βραδιά.

Κάπου εκεί η αυλαία έπεσε. Μια αξέχαστη εμφάνιση των Omen ανήκε πια στο παρελθόν. Το εν λόγω live είναι τρανή απόδειξη του ότι αν κάτι το έχεις στο αίμα σου, όσο χρονών και να είσαι δεν το ξεχνάς. Κρίμα που η συναυλία δεν έγινε σε μεγαλύτερο χώρο για να την απολαύσουν ακόμα περισσότεροι και να τραγουδούν: You live by the sword you'll die by the blade / Stand for the fight your life I will take / You'll die by the blade.

Το πλήρες set list τους ήταν:
The Curse / Dragon's Breath / Ruby Eyes (Of The Serpent) / 1000 Year Reign / Death Rider / Terminator / Warning Of Danger / Eternal Black Dawn / Fear The Night / The Axeman / Die By The Blade / Teeth Of The Hydra
Encore 1: Battle Cry
Encore 2: Thorn In Your Flesh / Whole Lotta Rosie

  • SHARE
  • TWEET