Dead Cross: «Ήμασταν σαν μια οικογένεια που δένεται διαμέσου μιας κρίσης»

Οι Dead Cross δεν είναι ένα ακόμη σχήμα με επιφανή μέλη. Όπως θα διαπιστώσετε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο κιθαρίστας Michael Crain, η τετράδα διακατέχεται από ένα δέσιμο που διόλου τυχαίο δεν είναι. Η άφιξη του δεύτερου δίσκου τους, "II", πέντε χρόνια μετά το εξαιρετικό τους ντεμπούτο, πραγματοποιήθηκε σε μια εποχή, που η λέξη «δύσκολη», είναι πολύ επιεικής για να την περιγράψει.

Η κοινωνικοπολιτική συγκυρία, o αγώνας του Crain με τον καρκίνο, η μάχη του Patton με τους προσωπικούς του δαίμονες, και φυσικά η πανδημία, όλα έπαιξαν τον ρόλο τους στη διαμόρφωση του εξαιρετικού δίσκου. Όπως όμως θα διαπιστώσετε και στα λόγια του Crain, το πείσμα και το πάθος, δεν έλειπαν, αλλά αντιθέτως έδωσαν εκ νέου χαρακτήρα και προσωπικότητα στον ήχο τους. Πίσω από την οργή και την αχαλίνωτη έμπνευση της τετράδας των Patton, Lombardo, Crain και Pearson, υπήρχε ένα οικογενειακό δέσιμο. Οι Dead Cross λοιπόν, μας αποκαλύπτονται μέσα από τα λόγια του σπουδαίου μουσικού!

Η δημιουργία αυτού του άλμπουμ ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν για να αναρρώσω και να ζήσω

Καλησπέρα, είμαι ο Αποστόλης και σας καλωσορίζω στο Rocking.gr! Κυκλοφορείτε το "II" πέντε χρόνια μετά το ομότιτλο ντεμπούτο σας. Πότε αποφασίσετε να ξαναμαζευτείτε και να συνθέσετε νέα μουσική;

Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω σε νέο υλικό το 2018 έπειτα από την ευρωπαϊκή μας περιοδεία. Βέβαια, ως συνθέτης, γράφω riffs διαρκώς οπότε έχω κάτι ως απόθεμα για να επιλέγω από αυτό. Το 2019 όμως διαγνώστηκα με καρκίνο οπότε αυτό ξεκάθαρα αποτέλεσε τροχοπέδη στην πρόοδό μας. Ήταν κατά τη διάρκεια των θεραπειών, όταν αφυπνήστηκα ουσιαστικά και απέκτησα διαύγεια του νου. Ειλικρινά πίστευα πως επρόκειτο να πεθάνω και ένιωθα πολύ νευριασμένος και ήθελα να τα αψηφήσω όλα. Προς το τέλος των θεραπειών και ακόμη πολύ βαριά άρρωστος επικοινώνησα με τους υπόλοιπους και τους είπα «ας κλείσουμε ένα στούντιο να φτιάξουμε επιτέλους αυτό τον δίσκο».

Τα παιδιά ήταν τόσο ενθαρρυντικά και γεμάτα θετική ενέργεια αλλά ανησυχούσαν πραγματικά για το εάν ήμουν αρκετά υγιής ώστε να τα καταφέρω. Μόλις συναντηθήκαμε νομίζω πως κατέστη σαφές πως η δημιουργία αυτού του άλμπουμ ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν για να αναρρώσω και να ζήσω. Με τη συγκατάθεση των υπολοίπων επικοινώνησα με την Ipepac και τον Ross και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Ο χαρακτηρισμός "super group" είναι κολακευτικός αλλά και ανόητος. Σίγουρα δεν θεωρώ τον εαυτό μου σουπερ σε τίποτα!

Έχετε ονομαστεί αρκετές φωρές ως super group, εξαιτίας της κληρονομιάς των υπόλοιπων project σας ως καλλιτέχνες. Πως αντιμετωπίζεις αυτή την «ταμπέλα» και πως καταφέρνετε να ισορροπείτε δημιουργικά ανάμεσα σε διαφορετικές μπάντες;

Αυτή είναι μια σπουδαία ερώτηση. Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό "super group", θεωρώ πως είναι κολακευτικός αλλά και ανόητος. Σίγουρα δεν θεωρώ τον εαυτό μου σούπερ σε τίποτα! Το να ισορροπείς τον χρόνο σου ανάμεσα στα διάφορα πρότζεκτ είναι τέχνη, χα χα! Μερικές φορές γίνεται ανυπόφορο αλλά δεν είναι τυπικά τόσο κακό όσο κάποιο θα σκεφτόταν. Πρέπει απλά να βάλεις προταιρεότητες. Για παράδειγμα οι Dead Cross δεν έχουν κλεισμένες τόσες συναυλίες οπότε δεν θα περάσω, προφανώς, τον χρόνο μου να ξαναμαθαίνω και να προβάρω το υλικό τους τώρα.

Αυτή τη στιγμή είμαι σε περιοδεία με τους Fidlar ως lead κιθαρίστας τους οπότε την πλειοψηφία του χρόνου μου την περνάω διατηρώντας το υλικό μας φρέσκο στο μυαλό και τα χέρια μου. Επόμενο στη λίστα είναι αγαπημένα μου πρότζεκτ όπως οι Cowards ή μια νέα power violence μπάντα που συμμετέχω, ονόματι Cant. Και έτσι, δεδομένου του ποιό σχήμα έχει στο προσεχές μέλλον κλεισμένη συναυλία ή ηχογραφήσεις, εκεί αφιερώνω τον χρόνο μου.

Έπαιξε ρόλο η πανδημία στο πόσο οργισμένοι ακούγεστε στο δίσκο;

Όχι. Δεν μου καιγόταν καρφί. Είχα μόλις επιβιώσει μια θανατηφόρα μάχη με τον καρκίνο οπότε προσπαθούσα να είμαι όσο το δυνατόν περισσότερο δραστήριος με τα σκυλιά μου και να ζω τη ζωή μου όσο καλύτερα μπορούσα δεδομένων των συνθηκών. Τώρα, για τον Mike (σ.σ. Patton), ξέρω πως ήταν διαφορετική ιστορία. Πέρασε πολύ δύσκολα στην απομόνωση (σ.σ. δες παρακάτω). Οπότε, για να απαντήσω την ερώτησή σου, είμαι σίγουρος πως η παγκόσμια πανδημία είχε πολλά να κάνει με τους στίχους και το περφόρμανς του στο άλμπουμ. Για μένα ήταν ο καρκίνος.

Ήμασταν κυριολεκτικά σαν μια οικογένεια που δένεται διαμέσου μιας κρίσης

Στο δελτίο τύπου που συνόδευσε την ανακοίνωση του άλμπουμ, αναφέρεστε στη διάγνωσή σου ως μια καθοριστική στιγμή που επηρέασε τον δίσκο ως προς τις θεματικές της φιλίας και της αλληλεγγύης. Θα ήθελες να επεκταθείς περισσότερο;

Ξανά, φαίνεται πως λειτούργησε ως καταλύτης για το δίσκο. Δεν είχα νιώσει ποτέ πιο κοντά με τους άλλους από ότι έκανα στο στούντιο για αυτό το άλμπουμ. Ήμασταν κυριολεκτικά σαν μια οικογένεια που δένεται διαμέσου μιας κρίσης. Μας έφερε όλους τόσο κοντά.

Υπάρχει ένα αίσθημα πόνου ανάμεσα στα τραγούδια νομίζω, αλλά ο δίσκος δεν ηχεί στιγμή απαισιόδοξος. Καταφέρατε να ισορροπήσετε τα συναισθήματά σας κατά τη δημιουργία του άλμπουμ;

Όσον αφορά εμένα, δεν ισορρόπησα τα εσωτερικά μου αισθήματα ούτε στιγμή. Είναι όλα τους διάσπαρτα παντού σε αυτό το καταραμένο άλμπουμ. Όπως ανέφερα προηγουμένος, έπαιξα όπως ένιωθα. Ο Ross και τα υπόλοιπα παιδιά έκαναν το ίδιο, είμαι σίγουρος. Νιώθω πως οι ενέργειές μας συνέκλιναν αβίαστα.

Υπήρξε μια στιγμή που είχα εντελώς παραιτηθεί από τον δίσκο ή από τις ελπίδες του να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Mike Patton ακύρωσε τις επερχόμενες συναυλίες του με σκοπό να επικεντρωθεί στην ψυχική του υγεία. Σε πρόσφατες συνεντεύξεις του, μίλησε επίσης για τους προσωπικούς του δαίμονες που τράφηκαν από την πανδημία. Επηρέασε καθόλου η κατάστασή του τη δημιουργία του "II";

Είχαμε μόλις ολοκληρώσει τη μουσική και την είχαμε στείλει στον Mike στις αρχές του 2020, και σκέψου πως το άλμπουμ μόλις τώρα κυκλοφόρησε. Οπότε, ναι, ξέρω πως είχε να αντιμετωπίσει πολύ σκληρά πράγματα. Επικοινωνούσα μαζί του όσο πιο συχνά μπορούσα, ενώ μια φορά οδήγησα μέχρι το San Francisco, για να τον επικσεπτώ. Τον αγαπώ αυτό τον άνθρωπο. Τους αγαπώ όλους στους Dead Cross. Είναι αδύνατο να περάσουμε όλα όσα περάσαμε μαζί και να μην αναπτύξουμε μια ειλικρινή σχέση. Αλλά ναι, υπήρξε μια στιγμή που είχα εντελώς παραιτηθεί από το δίσκο ή από τις ελπίδες του να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή, όσον αφορά αυτό το θέμα.

Ο Gabe Serbian δεν ήταν από αυτό τον κόσμο. Το ωμό ταλέντο και η φαντασία του δεν μπορούν να μετρηθούν ή να αναπαραχθούν

Τον περασμένο Μάιο, έφυγε από τη ζωή ο Gabe Serbian, και μόνο να φανταστώ μπορώ τις συνέπειες στην ψυχολογία του Justin και όλων σας. Πως αντιμετωπίζετε την απώλεια; Επηρέασε καθόλου το άλμπουμ;

Φυσικά, ήταν τόσο σκληρό. Πφφ. Δεν μπορώ καν να διανοηθώ τι προκάλεσε στον Justin. Ο Justin λάτρευε τον Gabe Serbian. Μεγάλωσαν μαζί. Ήταν σχεδόν κυριολεκτικά αδέρφια. Όλοι μας ήμασταν. Ο Gabe Serbian δεν ήταν από αυτό τον κόσμο. Το ωμό ταλέντο και η φαντασία του δεν μπορούν να μετρηθούν ή να αναπαραχθούν. Όσον αφορά όμως το "II", το άλμπουμ είχε ολοκληρωθεί και είχε φύγει για να κοπούν οι δίσκοι.

Ας μιλήσουμε και για το δίσκο καθεαυτό. Επιλέξατε ξανά σκελετό για εξώφυλλο. Παίζει ρόλο η αισθητική στους Dead Cross;

Ναι φίλε, ο Eric Livingston είναι ιδιοφυία. Αγαπώ πόσο οργανικά προέκυψε αυτό το θέμα. Επίσης αυτός και ο Andy Wallace είναι σκληροί καριόληδες (σ.σ. "bad mother fuckers").

Αντλώ πολλές επιρροές από καλλιτέχνες όπως οι Daniel Ash, East Bay Ray, Rick Agnew, Kirk Hammet και Jeff Hanneman

Μουσικά, εμπνέεστε εκ νέου από crossover/thrash/hardcore. Παρά το γεγονός πως τα δελτία τύπου λένε πως τιμάτε την αγαπημένη σας μουσική, εγώ θεωρώ πως λάμπει και η προσωπικότητά σας στο άλμπουμ. Τι βρίσκετε σε αυτά τα ιδιώματα και τα ενσωματώνετε στον τόσο ρευστό σας ήχο;

Νομίζω πως θα ήταν ασφαλές να πούμε πως με τον Dave στην ομάδα θα υπάρχει προφανώς μια thrash metal επιρροή, ενώ με εμένα και τον Justin θα έχεις heavy post-punk, noise, grind. Αυτοί είμαστε. Με αυτό το δίσκο δεν ήταν πως υπήρχε κάποια συνειδητή κατεύθυνση που ακολουθούσαμε. Όσον αφορά εμένα και το μουσικό μου όργανο, αντλώ πολλές επιρροές από καλλιτέχνες όπως οι Daniel Ash, East Bay Ray, Rick Agnew, και τα συναφή. Μου αρέσει το μελαγχολικό κιθαριστικό παίξιμο. Όμως, τα thrash και metal κοψίματά μου είναι έντονα επηρεασμένα από άτομα όπως οι Kirk Hammet και Jeff Hanneman. Αγαπώ το μέταλ.

Τι νόημα έχει η οπτική μου για τον κόσμο εάν δεν περιέχομαι και εγώ μέσα σε αυτή;

Γιατί επιλέξατε να ανοίξετε το άλμπουμ με το τραγούδι "Love Without Love" και περί τίνος πρόκειται;

Το "Love without Love" δεν ήταν η πρώτη μου επιλογή για το άλμπουμ χαχαχ! Ήθελα το "Animal Espionage" να ανοίγει το δίσκο. Ένιωθα πως ήταν πιο γρήγορο και θα λειτουργούσε καλύτερα ως εναρκτήριο του άλμπουμ, όμως η πλειοψηφία επικρατεί σε μια δημοκρατία. Όσον αφορά τις πολιτικές αποχρώσεις στο γράψιμό μας, δεν είναι δύσκολο να μην επηρεαστείς από όσα συμβαίνουν γύρω μας. Σε κάποιο σημείο θα διαμορφώσεις άποψη, ή τουλάχιστον θα έχεις σκέψεις και αναφορικά με την επικαιρότητα.

Μπορώ όμως να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου όσον αφορά αυτό, αλλά το άλμπουμ ήταν αρκετά ενδοσκοπικό για μένα. Ήταν προσωπικό. Αγαπώ τον διπλανό μου. Αγαπώ τον κόσμο. Αλλά μου είναι δύσκολο να αγαπήσω τον εαυτό μου. Συνεπώς, επικεντρώθηκα εκεί. Τι νόημα έχει η οπτική μου για τον κόσμο εάν δεν περιέχομαι και εγώ μέσα σε αυτή; Στιχουργικά θεωρώ πως η πολιτική ήταν σίγουρα κινητήριος δύναμη. Ο Mike και κυρίως ο Justin είναι πολιτικά οξυδερκείς και αρκετά πιο επηρεασμένοι από ότι εγώ.

Όταν κυκλοφορήσατε ως single το "Christian Missile Crisis", εκκινήσατε επίσης μια διαδικτυακή δημοπρασία για δύο συλλεκτικές Fender, με σκοπό να ενισχύσετε οικονομικά τα American Foundation for Suicide Prevention (San Diego chapter) και The Satanic Temple’s Religious Reproductive Rights Campaign. Συνδέεται το κομμάτι θεματικά με αυτή σας την απόφαση;

Αυτή είναι μια ερώτηση που θα απαντούσε καλύτερα ο Justin από ότι εγώ. Νομίζω πως αυτές οι φιλανθρωπίες ήταν επιλογή του Justin. Οργάνωσε και καθοδήγησε αυτή την καμπάνια. Όσον αφορά τον τίτλο του δίσκου, είναι στην πραγματικότητα ένας τίτλος που εμπνεύστηκα στα τέλη των ‘90s για ένα project που ετοίμαζα με τους Justin και Chris Hathwell από Festival of Dead Deer. Ήμουν σε μια πολύ σκοτεινή περίοδο εκείνη την εποχή οπότε το project δεν έβγαλε ποτέ καρπούς. Χαίρομαι που βλέπω τον τίτλο να βρίσκει ένα πανέμορφο μόνιμο σπίτι.

Ο δίσκος κλείνει με το "Imposter Syndrome", ένα από τα καλύτερα τραγούδια σας κατά τη γνώμη μου. Επαναλαμβάνεται στους στίχους η φράση "it takes one to never know one", ένα λογοπαίγνιο στη διάσημη έκφραση. Πώς αντιλαμβάνεσαι το κομμάτι στιχουργικά και γιατί το επιλέξατε ως φινάλε;

Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος το πώς αυτό το τραγούδι κατέληξε τελευταίο στο άλμπουμ αλλά σίγουρα βγάζει νόημα. Στιχουργικά το αντιλαμβάνομαι πλήρως. Είναι σαν ένα γράμμα αγάπης του Mike Patton προς τον κόσμο και τους οπαδούς του. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να υποδείξω το τι ακριβώς προσπαθεί να πει επειδή η ποίηση μπορεί να είναι πάντα κάτι το υποκειμενικό αλλά…….

Τελευταία ερώτηση, και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου! Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους Dead Cross έπειτα από την κυκλοφορία του "II"; Ελπίζω να έρθετε στο μέλλον και στην Ελλάδα για καμιά συναυλία!

Ειλικρινά δεν είμαι σίγουρος για το τι επιφυλάσσει το μέλλον για την μπάντα. Θα ήθελα να σου δώσω μια οριστική απάντηση. Ελπίζω να περιοδεύσουμε ατελείωτα για αυτό το άλμπουμ (σ.σ. tour fuck out of this record). Αυτό είναι που εύχομαι.