Tremonti: «Η Ελλάδα είναι ένα από τα καλύτερα μέρη που έχω παίξει ποτέ»

Ο Mark Tremonti δεν θεωρώ ότι χρειάζεται συστάσεις πλέον. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν θα χρειαζόμουν καν κάποια αφορμή για να συνομιλήσω εκ νέου μαζί του αν μου δινόταν η ευκαιρία Αλλά αφορμή υπήρξε (και μάλιστα πολύ καλή) η κυκλοφορία του πέμπτου στούντιο άλμπουμ του προσωπικού του σχήματος, του πολύ δυνατού "Marching In Time". Στην βίντεο-κλήση που πραγματοποιήσαμε ο Mark φάνηκε ευδιάθετος, αισιόδοξος ότι αφήνουμε πίσω μας τα πολύ δύσκολα και σίγουρος για την νέα του κυκλοφορία. Φυσικά, η συζήτησή μας πήγε πέραν των Tremonti και στους Alter Bridge και προέκυψε πολύ ενδιαφέρουσα, όπως θα έχετε την ευκαιρία να διαπιστώσετε παρακάτω, με τον Mark να μην κρύβει τον ενθουσιασμό του για τη χώρα μας.

Γειά σου Mark!

Γειά σου Χρήστο! Τι κάνεις;

Είμαι καλά, ελπίζω κι εσύ! Αν βλέπω καλά το σκηνικό από πίσω σου είσαι ακόμα στο δρόμο, σωστά;

Όχι, είμαι στο στούντιο μου...

Μου φάνηκε σα να είσαι έτοιμος να βγεις στη σκηνή με όλους αυτούς τους ενισχυτές από πίσω σου...

(γέλια) Όχι, αυτός είναι απλά ο τρόπος με τον οποίο μου αρέσει να περνάω καλά όταν είμαι σπίτι.

Για να είμαι ειλικρινής, είχα την αίσθηση ότι ακόμα περιοδεύεις, διαβάζοντας ανταποκρίσεις από τις συναυλίες σας. Κάνατε μια μικρή περιοδεία αυτές τις ημέρες, σωστά;

Ναι, κάναμε μια περιοδεία τριών εβδομάδων και μόλις αυτή την εβδομάδα επιστρέψαμε σπίτια μας.

Πρέπει να ακολουθήσουμε οποιονδήποτε κανόνα μπορούμε, ώστε να μπορούμε να επιστρέψουμε στο να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνω ενισχυτικές δόσεις εμβολίου, θα κάνω ενισχυτικές δόσεις

Αλήθεια, πως ήταν η όλη φάση; Έχω περιέργεια να μάθω, καθώς σε κλειστό χώρο έχουμε πολύ καιρό να δούμε κάποιο σόου εδώ στην Ελλάδα και θα ήθελα να ξέρω πως νιώθουν οι μουσικοί και πως αντιδράει το κοινό σε αυτή την επανεκκίνηση των περιοδειών. Εσύ τι αίσθηση αποκόμισες.

Ο κόσμος είναι πολύ ενθουσιασμένος. Ίσως να είναι λίγο νευρικός στην αρχή, αλλά από τη στιγμή που θα ξεκινήσει το σόου, όλοι περνάνε καλά. Ήμασταν σχεδόν για ένα μήνα σε περιοδεία και κανείς δεν αρρώστησε ούτε από την μπάντα, ούτε από το crew ή κάποιος άλλος, οπότε ήταν πολύ επιτυχημένο το όλο εγχείρημα. Σε κάποιες περιοχές ο κόσμος έπρεπε να επιδείξει πιστοποιητικό εμβολιασμού για να μπει στο χώρο της συναυλίας κι αυτό οδήγησε ορισμένους στο να επιστρέψουν τα εισιτήριά τους. Αλλά ήταν λίγες περιπτώσεις και γενικά όλα κύλησαν εξαιρετικά.

Νομίζω πάντως πως είναι απαραίτητο. Οι περιοδείες πρέπει να ξεκινήσουν ξανά, κι όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να παραμείνει βιώσιμη η μουσική βιομηχανία. Και για να γίνει αυτό πρέπει να είναι όλοι όσο πιο ασφαλείς μπορούν να είναι.

Πρέπει να ακολουθήσουμε οποιονδήποτε κανόνα μπορούμε, ώστε να μπορούμε να επιστρέψουμε στο να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

Οπότε, καταλαβαίνω πως είσαι αισιόδοξος για το 2022. Διότι, βλέπω να επαναπρογραμματίζονται περιοδείες και φεστιβάλ για του χρόνο και θα είναι κρίσιμο αυτή τη φορά να υλοποιηθούν όλα απρόσκοπτα.

Ναι. Κι εμείς μόλις ανακοινώσαμε την Ευρωπαϊκή μας περιοδεία για τον Ιανουάριο και σκοπεύουμε να την υλοποιήσουμε και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνω ενισχυτικές δόσεις, θα κάνω ενισχυτικές δόσεις. Ό,τι χρειαστεί.

Η Ελλάδα είναι ένα από τα καλύτερα μέρη που έχουμε παίξει ποτέ

Βρέθηκα κι εγώ πρόσφατα στο Παρίσι και η αίσθηση που αποκόμισα είναι ότι ο κόσμος φαίνεται έτοιμος να επιστρέψει στις συναυλίες…

Εμείς θέλουμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Ένα από τα καλύτερα μέρη που έχουμε παίξει ποτέ.

Θα σε ρωτούσα αργότερα επί αυτού, αλλά μιας και το ανέφερες, τι θυμάσαι από αυτή την εμφάνιση;

Ήταν φοβερά! Το κοινό ήταν εκπληκτικό! Ήταν μια από τις ημερομηνίες που εμφανιζόμασταν με τους Iron Maiden σε φεστιβάλ. Το κοινό είχε τρομερή ένταση, έκανε ότι τους ζήταγες να κάνουν! Όλοι συμμετείχαν. Όλοι σήκωναν χέρια, όλοι φώναζαν με όση ένταση είχαν, ήταν τρομερά! Και το τοπίο ήταν φανταστικό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου αυτό το σόου.

Αυτό είναι καλό, διότι ίσως έτσι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να σε ξαναδούμε στα μέρη μας! Πάμε στη νέα δουλειά σου, όμως, καθότι όπως φαίνεται όλη αυτή η κατάσταση με το lockdown δεν σε εμπόδισε να γράψεις και να κυκλοφορήσεις ένα ακόμα εξαιρετικό άλμπουμ…

Σε ευχαριστώ πολύ!

Ανάμεσα στους Alter Bridge και τους Tremonti, διαρκώς κυνηγάω deadlines και πάντα πρέπει να βιαστώ και να δουλέψω πολύ σκληρά. Αυτή τη φορά, όμως, είχα όσο χρόνο ήθελα...

Οπότε, να σε συγχαρώ για το "Marching In Time". Θεωρώ πως πρόκειται για μια πολύ δυνατή προσθήκη στη δισκογραφία σου. Πώς νιώθεις εσύ για αυτό;

Είμαστε όλοι πολλοί χαρούμενοι με αυτό. Αυτός ήταν ο πρώτος δίσκος στον οποίο είχαμε την ευκαιρία να ξοδέψουμε όσο χρόνο χρειαζόμασταν για την προ-παραγωγή του. Τίποτα δεν πιέστηκε χρονικά. Είχαμε όλο το χρόνο του κόσμου για να διασφαλίσουμε ότι θα ήταν 100% όπως χρειαζόταν να είναι. Κι αυτή είναι η πρώτη φορά στην καριέρα αυτής της μπάντας που είχαμε την ευχέρεια να κάνουμε κάτι τέτοιο. Όλες τις υπόλοιπες φορές… καταλαβαίνεις… Όταν κινούμαι ανάμεσα στους Alter Bridge και τους Tremonti, διαρκώς κυνηγάω deadlines και πάντα πρέπει να βιαστώ και να δουλέψω πολύ σκληρά. Αυτή τη φορά, όμως, είχα όσο χρόνο ήθελα να το τελειώσω.

Όταν έχεις ένα επερχόμενο deadline, μερικές φορές υποχρεούσαι να επικεντρωθείς σε αυτό που ο δίσκος πρέπει να είναι, παρά στα όσα θα μπορούσε να είναι αν διεύρυνες περεταίρω τη φαντασία σου

Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον σημείο, καθότι κάποια από τα άλμπουμ που έχεις κυκλοφορήσει χρειάστηκαν πολύ χρόνο για να ετοιμαστούν και άλλα τα τελείωσες πολύ γρήγορα, κι αυτές είναι δυο τελείως διαφορετικές μεταξύ τους προσεγγίσεις. Ποια προτιμάς; Θες να έχεις όσο χρόνο νιώθεις ότι χρειάζεσαι ή προτιμάς να κάνεις γίνονται τα πράγματα γρήγορα όταν δημιουργείς ένα άλμπουμ;

Μου αρέσει να παίρνω το χρόνο μου. Μου αρέσει να παίρνω το χρόνο μου και να εξερευνώ διαφορετικά πράγματα πριν μπω στο στούντιο. Όταν έχεις ένα επερχόμενο deadline, μερικές φορές υποχρεούσαι να επικεντρωθείς ακριβώς σε αυτό που ο δίσκος πρέπει να είναι, παρά στα όσα θα μπορούσε να είναι αν διεύρυνες περαιτέρω τη φαντασία σου. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, να γίνεις λίγο πιο πειραματικός. Έχεις τη δυνατότητα να ακολουθήσεις περισσότερους δρόμους (σ.σ.: go down different rabbit holes) όταν έχεις περισσότερο χρόνο στα χέρια σου.

Μεγάλωσα ως metalhead, συνεχίζω να λατρεύω τη metal μουσική

Αυτό είναι το πέμπτο άλμπουμ που κυκλοφορείς με το solo project σου σε εννέα χρόνια, γεγονός αρκετά εντυπωσιακό. Ειδικά, αν αναλογιστείς ότι με τους Alter Bridge έχετε κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ, αν διατηρήσεις αυτό το ρυθμό, σύντομα θα έχεις περισσότερα άλμπουμ με τους Tremonti. Αλήθεια, τι πυροδοτεί την έμπνευσή σου για αυτό το project; Επίσης, σου είναι ενδεχομένως πιο εύκολο για κάποιο λόγο να γράφεις μουσική για αυτό το σχήμα;

Το ένα πράγμα που με ενθουσιάζει σε αυτό το σχήμα είναι το ότι τραγουδάω. Λατρεύω να τραγουδάω από τότε που ήμουν παιδί και οι φωνητικές μελωδίες ήταν πάντα το αγαπημένο μου πράγμα να γράφω. Οπότε το να έχω την δυνατότητα να τις τραγουδάω εγώ επιτέλους σε αυτή την μπάντα είναι πολύ απελευθερωτικό.

Βασικά, γράφω μουσική όλη την ώρα, οπότε αυτό εδώ είναι ένα ακόμα σχήμα για να την εξωτερικεύσω. Κυρίως, την πιο βαριά πλευρά της μουσικής που γράφω. Μεγάλωσα ως metalhead, συνεχίζω να λατρεύω το metal και με αυτή την μπάντα καταφέρνω να μπαίνω σε αυτά τα χωράφια, έστω λίγο. Δεν είναι τόσο βαριά όσο κάποιες από τις μπάντες που ακούω, αλλά και πάλι μπαίνω λίγο στα χωράφια τους.

Αλήθεια, θα ήθελες κάποια μέρα να πας πιο πολύ σε αυτή την κατεύθυνση… να κάνεις κάτι τελείως metal, σαν αυτό που γουστάρεις;

Ναι, εννοείται θα ήθελα. Μια μέρα, ίσως... (γέλια)

Δεν θα μπορούσα να τραγουδήσω στο στυλ του Tom Araya

Κάποιες από τις αγαπημένες σου μπάντες είναι και δικές μου αγαπημένες, οπότε θα είχε πολύ ενδιαφέρον να έβλεπα πως θα προσάρμοζες στο στυλ σου αυτές τις μουσικές. Θα ήθελα να το δω αυτό…

Το πιο δύσκολο πράγμα σε αυτό θα ήταν το κομμάτι των φωνητικών. Με το μουσικό κομμάτι δεν θα είχα κανένα θέμα, αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί μου. Έτσι έμαθα να παίζω κιθάρα, παίζοντας αυτά τα τραγούδια. Αλλά όσον αφορά το κομμάτι του να τραγουδήσω, δεν πρόκειται να βγάλω κάτι στο στυλ που τραγουδάει ο Tom Araya. Για αυτού του είδους τα πιο επιθετικά φωνητικά, θα πρέπει να δουλέψω αρκετά. Καταλαβαίνεις ποια λέω, τα φωνητικά που πρέπει να αγνοήσεις τις μελωδίες και να πας για μια πιο brutal προσέγγιση. Αυτό είναι κάτι που δεν έχω καταφέρει να το κάνω.

Κρατάς μια εξαιρετική ισορροπία. Και για μένα πχ, μου μου αρέσουν τα thrash, πιο επιθετικά riff αλλά και η πιο μελωδική, alternative προσέγγιση για την οποία έχεις γίνει τόσο γνωστός. Οπότε, το πάντρεμα αυτών των δυο είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ, τόσο στους Tremonti, όσο και στους Alter Bridge.

Σε ευχαριστώ!

Δεν θέλω να επαναλαμβάνω τον εαυτό μου με κάθε άλμπουμ, οπότε ψάχνω νέους τρόπους για να εμπνευστώ

Θα χαρακτήριζα το "Marching In Time" ως «ίδιο αλλά διαφορετικό», υπό την έννοια ότι έχεις έναν καθιερωμένο και αναγνωρίσιμο ήχο για τους Tremonti, αλλά την ίδια στιγμή υπάρχουν μικρά στοιχεία που το διαφοροποιούν από τις προηγούμενες δουλειές σας. Συμφωνείς με αυτό; Είναι κάτι που προσπαθείς να επιτύχεις;

Ναι, προσπαθώ να κάνω κάθε νέο δίσκο να ακούγεται σαν η εξέλιξη του ήχου σε κάτι διαφορετικό. Πάντα θα είναι η μελωδία στο επίκεντρο, καθώς είναι το πιο σημαντικό στοιχείο. Αλλά δεν θέλω να επαναλαμβάνω τον εαυτό μου με κάθε άλμπουμ, οπότε ψάχνω νέους τρόπους για να εμπνευστώ. Πάντα προσπαθώ να γίνομαι όσο πιο δημιουργικός μπορώ, σκεπτόμενος πράγματα εκτός πλαισίου ως συνθέτης.

Αυτήν τη φορά αγάπησα το να τραγουδάω σαν τον Frank Sinatra. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις όταν ακούς τον δίσκο, αλλά αυτού του είδους το υλικό σε βοηθά να ελέγχεις πολύ καλύτερα τη φωνή σου

Στη συγκεκριμένη δουλειά, τι ήταν αυτό που σε βοήθησε να σκεφτείς εκτός πλαισίου; Ποιο στοιχείο σε ενέπνευσε να το συμπεριλάβεις στη μουσική σου;

Κυρίως το να γράφω σε πλήκτρα ή το να σκέφτομαι διαφορετικά time signatures και γενικά το να μαθαίνω νέες τεχνικές στην κιθάρα. Επίσης, εξάσκησα τα φωνητικά μου περισσότερο από ποτέ στο παρελθόν. Ασχολήθηκα σε βάθος με την Big Band σκηνή μεταξύ του προηγούμενου κι αυτού του δίσκου και παρόλο που αυτό δεν επηρέασε καθόλου το μουσικό κομμάτι, σε φωνητικό επίπεδο με έκανε να συμφιλιωθώ με τις χαμηλότερες συχνότητες της φωνής μου. Παλιότερα στην καριέρα μου, ήθελα πάντα να τραγουδάω ψηλότερα κι αυτό δεν ακουγόταν σαν την φυσική φωνή μου, αλλά αυτή τη φορά αγάπησα το να τραγουδάω σαν τον Frank Sinatra. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις όταν ακούς τον δίσκο, αλλά αυτού του είδους το υλικό σε βοηθά να ελέγχεις πολύ καλύτερα τη φωνή σου.

Είναι πολλοί οι τραγουδιστές που ισχυρίζονται ότι είναι πιο απαιτητικές οι χαμηλές από ότι οι ψηλές συχνότητες της φωνής και πως βοηθάνε στο να διατηρείς καλύτερο έλεγχο.

Κι εγώ πλέον το συνειδητοποίησα κι επιτέλους αγκάλιασα αυτή τη πλευρά της φωνής μου…

Νομίζω πως είχες πάντα καλή φωνή, αλλά όντως βελτιώνεσαι και είναι λογικό. Τώρα, όπως ανέφερες και πριν, είχες περισσότερο χρόνο για την ετοιμασία του δίσκου, οπότε ήθελα να ρωτήσω αν αυτό αποτέλεσε αφορμή και για περεταίρω αλλαγές στην προσέγγιση της δημιουργίας του. Όπως το αν ο Eric (σ.σ.: Friedman - κιθαρίστας) είχε μεγαλύτερη συνεισφορά σε αυτό. Ή συνεχίζεις να ετοιμάζεις τα πάντα μόνος σου και μετά δίνεις το υλικό στους υπόλοιπους να το μάθουν και να βάλουν ο καθένας την πινελιά του;

Γράφω όλα τα τραγούδια και μετά βρίσκομαι με τον Eric Friedman, τον κιθαρίστα και του παρουσιάζω όλες τις ιδέες που έχω γράψει. Είναι κατά κάποιο τρόπο το φίλτρο μου. Θα του παίξω τα αγαπημένα μου μέρη και θα δω την ανταπόκρισή του σε αυτά.

Είναι δύσκολο για έναν συνθέτη να δουλεύει μέσα σε μια φούσκα και να μην λαμβάνει το feedback άλλων ανθρώπων, οπότε με βοηθάει να ολοκληρώσω τις ενορχηστρώσεις και να διαλέξω τα καλύτερα τραγούδια. Επίσης, προγραμματίζει όλα τα drums και το μπάσο. Οπότε, ο Eric είναι το δεξί μου χέρι.

Απέκτησα μια κόρη κατά τη διάρκεια του COVID και αυτό το τραγούδι αποτελεί την πατρική μου συμβουλή

Το ομότιτλο τραγούδι σίγουρα ξεχωρίζει. Σου ήταν προφανές όταν το συνέθετες ότι θα είναι το ομότιτλο και το βασικό τραγούδι γύρω από το οποίο θα δομήσεις το άλμπουμ; Επίσης γιατί επέλεξες να το βάλεις τελευταίο τραγούδι στον δίσκο;

Όσον αφορά στην τελευταία ερώτηση, διότι είναι ένα τραγούδι διάρκειας 7:30 λεπτών και αν έχω καταφέρει να σε κάνω να ακούσεις όλο το άλμπουμ ως εκείνο το σημείο, ξέρω πως έχω την προσοχή σου. Αν το έβαζα ας πούμε δεύτερο στη σειρά, ενδεχομένως κάποιος να μην έδινε την απαραίτητη σημασία και δεν το ήθελα αυτό. Θέλω να το ακούσουν οι ακροατές που ξέρω ότι είναι επικεντρωμένοι σε αυτό που ακούνε κι αν κάποιος έχει φτάσει στο τέλος του δίσκου, τότε θα είναι συγκεντρωμένος. Για αυτό το έβαλα τελευταίο.

Αλλά, ναι, ήξερα ότι θα ήταν σημαντικό κομμάτι του δίσκου. Ο τίτλος του τραγουδιού ήταν ήδη στο μυαλό μου ως τίτλος για τον δίσκο. Κι επίσης θεώρησα ότι ήταν εξαιρετικό τραγούδι για να παρουσιάσουμε τον νέο μας drummer, ο οποίος έκανε τρομερή δουλειά σε αυτό το τραγούδι. Και το θέμα με το οποίο καταπιάνεται είναι ένα πολύ προσωπικό θέμα για μένα. Απέκτησα μια κόρη κατά τη διάρκεια του COVID και αυτό το τραγούδι αποτελεί την πατρική μου συμβουλή, μιλώντας - είτε σε έναν γιό, είτε σε μια κόρη - στο παιδί μου αυτή τη δύσκολη περίοδο. Οπότε, αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για ένα πολύ προσωπικό τραγούδι.

Ναι, φυσικά. Και είναι εμφανές ότι μιλάς από καρδιάς στους εν λόγω στίχους...

Ναι, σίγουρα.

Για τα υπόλοιπα τραγούδια, τι σε ενέπνευσε για να γράψεις στίχους;

Κάθε τραγούδι έχει διαφορετικό θέμα. Το "A World Away"... δεν ξέρω αν γνωρίζεις το "Shed My Skin" από το πρώτο άλμπουμ των Alter Bridge…

Το ρωτάς; Πρέπει να το τραγουδήσω για να σου το αποδείξω; (γέλια)

Μου λες ότι μπορείς να τραγουδήσεις τόσο ψηλά; Εγώ δεν μπορώ πάντως... (γέλια)

[σ.σ.: κάνω ότι προσπαθώ να τραγουδήσω το ρεφραίν]

Αυτός είσαι! Λοιπόν, έγραψα εκείνο το τραγούδι για μια περίοδο της ζωής μου στην οποία αναφέρεται και το "A World Away". Οπότε, μπορείς να πεις ότι το "A World Away" και το "Shed My Skin" αποτελούν δυο εκδοχές του ίδιου θέματος, με το "A World Away" να έχει μια πιο επιθετική προσέγγιση στο όλο θέμα. Έχει να κάνει με το να είσαι εγκλωβισμένος κάπου που δεν θες να είσαι και βρίσκεις τη δύναμη να σηκώνεσαι, να φτιάχνεις τα πράγματά σου και να φεύγεις χωρίς να κοιτάς πίσω σου, και να υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι θα αλλάξεις τα πράγματα. Δεν πρόκειται απαραίτητα για μια γεωγραφική αλλαγή. Θα μπορούσε να είναι μια αλλαγή δουλειάς, μια αλλαγή καριέρας, μια αλλαγή σπιτιού, οτιδήποτε… Έχει να κάνει με το να βρίσκεις τη δύναμη, να σηκώνεσαι και να κάνεις την κίνηση.

Το επόμενο τραγούδι, το "Now And Forever" έχει να κάνει με το πως χτίζουμε τοίχους γύρω από τους εαυτούς μας, για να προστατευτούμε από τα πληγωθούμε με οποιονδήποτε τρόπο. Αλλά όσο περισσότερα τείχη χτίζεις, τόσο περισσότερο αλλάζεις ως άνθρωπος. Δεν είσαι πιο εκείνο το αθώο παιδί, έχεις γίνει πιο άτεγκτος. Και με αυτό καταπιάνεται το συγκεκριμένο τραγούδι.

Κάθε τραγούδι έχει το δικό του θέμα.

Το "Under The Sun" μοιάζει να έχει ένα ενωτικό μήνυμα… Θέλω να πω δεν είναι όλα τα τραγούδια απαραίτητα προσωποκεντρικά.

Όχι δεν είναι. Κάθε τραγούδι είναι διαφορετικό και έχει ενδιαφέρον το ότι κάποια τραγούδια, όπως το "Under The Sun" μοιάζουν να έχουν διαφορετικά νοήματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Ξεκίνησα να γράφω αυτό το τραγούδι έχοντας κατά νου έναν φανταστικό πολιτισμό που έχει ξεχαστεί από τον Θεό και έχει βρεθεί σε σκοτεινές εποχές, αλλά κατέληξε σε κάτι τελείως διαφορετικό. Προέκυψε ως ένα τραγούδι επιστράτευσης (σ.σ.: call to arms).

Επίσης, έχω την αίσθηση πως απέφυγες να γράψεις μια κλασσική μπαλάντα. Υπάρχουν τραγούδια που είναι πιο power ballads, αλλά είναι πιο ηλεκτρισμένα σε σχέση με κάποια τραγούδια που είχες στο "A Dying Machine". Ήταν σκόπιμο ή προέκυψε έτσι;

Εμ, θα έλεγα πως το "Not Afraid To Lose" είναι η μπαλάντα αυτού του δίσκου…

Ναι, όντως...

Είναι αυτό και είναι και το "The Last One Of Us", το οποίο δεν είναι ακριβώς μπαλάντα αλλά περισσότερο ένα folky rock τραγούδι. Όταν κοιτάζω τον ολοκληρωμένο δίσκο θέλω να υπάρχουν οι απαραίτητες δυναμικές και αυτά τα δυο τραγούδια αποτελούν τις απαραίτητες στιγμές για να πάρεις μια ανάσα από όλα τα τραγούδια υψηλής ενέργειας. Δεν ήθελα να βάλω κάποια επιπλέον μπαλάντα στον δίσκο, θεωρώ ότι θα τον επιβράδυνε κατά κάποιο τρόπο.

Θα ήθελα πολύ να έχουμε κάτσει παρέα με τον Myles και να δουλέψουμε μαζί πάνω στο "Ides Of March"

Επιστρέφω στο ομότιτλο τραγούδι και σε κάτι που σκεφτόμουν. Τόσο αυτό όσο και το "Ides Of March", το ομότιτλο τραγούδι από το πρόσφατο άλμπουμ του Myles θεωρώ ότι θα μπορούσαν να είναι τραγούδια των Alter Bridge με τις απαραίτητες, μικρές τροποποιήσεις. Πρώτον, συμφωνείς; Δεύτερο, θεωρείς ότι οι σόλο δουλειές σας αφαιρούν κάτι από τους Alter Bridge ενδεχομένως; Ή μήπως όλες οι πλευρές επωφελούνται κατά κάποιο τρόπο, καθώς όλα είναι τραγούδια του «Alter Bridge σύμπαντος»;

Αρχικά, να πω ότι συμφωνώ πως αμφότερα τα δύο τραγούδια θα μπορούσαν σίγουρα είναι τραγούδια των Alter Bridge. Όταν άκουσα το "Ides Of March" το λάτρεψα, με τρέλανε! Ο σόλο δίσκος του Myles είναι φοβερός και ειδικά αυτό το τραγούδι, λατρεύω την τροπή που παίρνει. Θα ήθελα πολύ να έχουμε κάτσει παρέα με τον Myles και να δουλέψουμε μαζί πάνω σε αυτό το τραγούδι. Βέβαια, είμαι χαρούμενος που το έκανε μόνος του γιατί βγήκε πολύ καλό.

Το "Marching In Time" επίσης θα μπορούσε να είναι ένα Alter Bridge τραγούδι. Ακόμα κι ο drummer μας ο Scott όταν το άκουσε με πήρε και μου είπε «φίλε, αυτό το τραγούδι έπρεπε να είναι των Alter Bridge». Αλλά του είπα «Ξέρεις κάτι; Αυτό το τραγούδι έπρεπε να το τραγουδήσω εγώ. Το θέμα με το οποίο καταπιάνεται έχει να κάνει με εμένα να τραγουδάω στο παιδί μου. Δεν θα ήθελα να το τραγουδήσει κάποιος άλλος. Είναι σημαντικό για μένα». Κι έτσι επέλεξα να είναι τραγούδι των Tremonti.

Τα σόλο project μας δεν μας αποσπούν από τους Alter Bridge. Μόνο τους δυναμώνουν»

Πάντως, δεν θεωρώ ότι τα σόλο project μας, μας αποσπούν από τους Alter Bridge. Μόνο τους δυναμώνουν. Κι εγώ κι ο Myles γράφουμε διαρκώς νέα μουσική. Δεν είναι ότι στερεύουμε από τραγούδια και δεν θα έχουμε να βάλουμε στους δίσκους. Κι όσο πιο μακριά ακολουθούμε τα μονοπάτια στα οποία μας πάνε τα σόλο project μας, τόσα περισσότερα κόλπα και χρώματα προσθέτουμε στους Alter Bridge όταν βρισκόμαστε ξανά μαζί.

Θεωρώ ότι πρέπει να δουλεύουμε από κοινού με τον Myles τα τραγούδια των Alter Bridge

Πάμε, λοιπόν, στην επόμενη ερώτηση που έχει να κάνει με το επόμενο βήμα των Alter Bridge. Αν δεν κάνω λάθος έχετε κλείσει να μπείτε στο στούντιο την άνοιξη του 2022 για να γράψετε το νέο άλμπουμ. Έχετε αρχίσει να συζητάτε επί αυτού, να ανταλλάσσετε ιδέες και τα σχετικά; Ή θα το πάτε με ότι προκύψει εκείνη την στιγμή μέσα στο στούντιο και με ότι ιδέες φέρει ο καθένας σας; Έχεις κάποια εικόνα ή ιδέα στο μυαλό σου περί αυτού;

Έχω αρχίσει να γράφω εντατικά για αυτό τον δίσκο ως τώρα και είχα μια καλή περίοδο γραψίματος. Είμαι ενθουσιασμένος με αυτά που έχω γράψει. Πριν μερικές μίλησε ο manager μου με τον Myles κι ο Myles τον ρώταγε «άκουσα ότι ο Mark λέει στις συνεντεύξεις πως έχει ήδη γράψει κάποια πράγματα και πρέπει να κάτσω να γράψω κι εγώ. Μήπως σου είπε ο Mark την κατεύθυνση ή κάποιο άλλο στοιχείο;». Δεν θέλω να πω στον Myles την κατεύθυνση που έχω ακολουθήσει, διότι δεν θέλω να επηρεάσει την δική του παραγωγική ροή. Θα βρεθούμε τον Ιανουάριο παρέα και θα συνθέσουμε το υλικό που θα έχουμε. Νομίζω πως τελικά τα τραγούδια των Alter Bridge προκύπτουν καλύτερα όταν κάθε τραγούδι έχει μέρη τόσο δικά μου όσο και του Myles μέσα του.

Λέγοντας αυτό, ίσως πρέπει να αρχίσω τελικά να στέλνω κάποιες ιδέες πάνω στις οποίες δουλεύω στον Myles και να του πω να μου στείλει μερικές δικές του ώστε να ολοκληρώσουμε ο ένας τις ιδέες του άλλου. Είναι πάντα ωραίο όταν το κάνουμε αυτό. Στο τελευταίο άλμπουμ ("Walk The Sky") γράψαμε ο καθένας τα δικά του τραγούδια και απλά τα βάλαμε στον δίσκο. Ήταν έξι δικά του κι έξι δικά μου αν θυμάμαι καλά. Το οποίο λειτούργησε μια χαρά και μας άρεσε, αλλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να το κάνουμε σε κάθε δίσκο. Θεωρώ ότι πρέπει να συνεχίσουμε να το μοιράζουμε και να δουλεύομε από κοινού στα τραγούδια όπως κάνουμε συνήθως.

Είναι πρώτα από όλα θεραπευτικό για εμάς τους ίδιους να γράφουμε αυτά τα τραγούδια και είναι εκ νέου θεραπευτικό το να βλέπουμε τον υπόλοιπο κόσμο να ταυτίζεται με αυτά

Νομίζω πως συμφωνώ κι εγώ με αυτό. Διότι συνδυάζετε διαφορετικά επιμέρους στοιχεία από τα διαφορετικά μονοπάτια που ακολουθείτε στις σόλο δουλειές σας κι είναι ο συνδυασμός που κάνει μοναδικό τον ήχο των Alter Bridge. Αλήθεια, όταν ξεκινούσατε τους Alter Bridge μπορούσες να φανταστείς ότι οι μουσικές τους θα εξελίσσονταν σε τόσο σημαντικές για τόσους πολλούς ανθρώπους; Μπορεί να μην πιάσετε ποτέ τα νούμερα που έκαναν οι Creed κάποτε – όπως δύσκολα θα τα πιάσει οποιαδήποτε νέα μπάντα – αλλά έχω την αίσθηση πως ο αντίκτυπος που έχουν οι μουσικές των Alter Bridge στους οπαδούς τους είναι μεγαλύτερος. Το βλέπεις κι εσύ; Είναι κάτι που περίμενες να συμβεί;

Η αλήθεια είναι ότι έχουμε μια πολύ-πολύ φανατική βάση οπαδών. Είναι πολλοί παθιασμένοι κι αυτό μας βοηθάει ως συνθέτες, καθώς γνωρίζουμε ότι τα τραγούδια που θα γράψουμε θα σημαίνουν τόσα πολλά για τόσο πολύ κόσμο. Ξέρεις, είμαστε μια μπάντα που δεν τραγουδάει για… δεν γράφουμε μουσική για πάρτι… καταλαβαίνεις. Η μουσική μας είναι έντονα συναισθηματική, μιλάει για την πραγματική ζωή, καταπιάνεται με βαθιά θέματα, στα οποία ο κόσμος θέλει να εμβαθύνει όταν ακούει μουσική. Είναι κάτι με το οποίο παθιαζόμαστε κι εμείς, τόσο η θεματολογία των στίχων όσο και με την όλη διάθεση που δημιουργείται.

Έτσι, όταν ο κόσμος συνδέεται με αυτό που κάνουμε, είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο για εμάς. Είναι πρώτα από όλα θεραπευτικό για εμάς τους ίδιους να γράφουμε αυτά τα τραγούδια και είναι εκ νέου θεραπευτικό το να βλέπουμε τον υπόλοιπο κόσμο να αντιδρά τόσο θετικά, να ταυτίζεται με αυτά, να έχει τόσο αντίκτυπο στις ζωές τους και να κάνουν τατουάζ τους στίχους στα σώματά τους.

Έχουμε γίνει στενοί φίλοι με πολλούς από αυτούς τους οπαδούς που έρχονται στις συναυλίες μας. Είναι τύποι που ταξιδεύουν μαζί μας, είτε στις ΗΠΑ είτε στην Ευρώπη, μένουμε στα ίδια ξενοδοχεία, πηγαίνουμε στα ίδια εστιατόρια και έχουν δημιουργήσει μια ξεχωριστή ομάδα ανθρώπων. Δεν είναι πως και παλιά με τους Creed δεν είχαμε φανατικούς οπαδούς. Είχαμε περισσότερους αριθμητικά οπαδούς, απλά τώρα έχω την αίσθηση πως οι τωρινοί οπαδοί μας έχουν εμβαθύνει περισσότερο στο συγκρότημα. Όπως είπα και πιο πριν, έχουμε πραγματικά ισχυρή βάση οπαδών.

Ο νούμερο ένα στόχος στη ζωή μου είναι να γράφω τα καλύτερα τραγούδια που μπορώ

Με βάση αυτό που ανέφερες νωρίτερα, αναφορικά με το πόσο σου αρέσει να τραγουδάς, σκεφτόμουν πως θεωρείσαι από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες της γενιάς σου και είσαι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους συνθέτες στη rock μουσική τα τελευταία 20-25 χρόνια. Και τώρα καθιερώνεσαι και ως τραγουδιστής μετά από πέντε άλμπουμ με τους Tremonti. Ποιο από αυτά τα καπέλα προτιμάς και για ποιο θα ήθελες να αναγνωρίζεσαι περισσότερο;

Θέλω να αναγνωρίζομαι ως συνθέτης. Αυτό ήταν πάντα το κύριο για μένα. Ούτε το να τραγουδάω, ούτε το να παίζω κιθάρα, αλλά το να γράφω τραγούδια. Ο νούμερο ένα στόχος στη ζωή μου είναι να γράφω τα καλύτερα τραγούδια που μπορώ. Δεν με νοιάζει αν είναι στο πιάνο ή στα drums, δεν με νοιάζει αν τραγουδάω χαμηλά ή ψηλά, καλά ή άσχημα. Θέλω το τραγούδι να είναι καλό, κι αυτό είναι το μόνο που με νοιάζει.

Οκ λοιπόν. Πάμε σε μια δύσκολη ερώτηση: Ποια είναι τα τρία τραγούδια για τα οποία είσαι περισσότερο υπερήφανος που τα έγραψες;

Θα πω το "Blackbird", το "In Loving Memory" και το "A Dying Machine"

Τρομερά όλα, αλλά θα προσέθετα άλλα 20. Ή 30. Ή 50…

(γέλια) Σε ευχαριστώ τόσο πολύ!

Να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου. Ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε κι από κοντά. Ως τότε συνέχισε να γράφεις σπουδαίες μουσικές που είναι σημαντικές για πολύ κόσμο. Εμού συμπεριλαμβανομένου…

Σε ευχαριστώ πολύ! Το εκτιμώ ιδιαίτερα. Και να ξέρεις ότι θα κάνω ό,τι μπορώ για να έρθω εκεί στην Ελλάδα. Είναι από τα καλύτερες rock αγορές που έχω δει ποτέ μου!

Κι εγώ θα προσπαθήσω να το διαδώσω!

(γέλια) Τέλεια!