Perfect Beings: «Κάντε ένα διάλειμμα, βάλτε ακουστικά και κλείστε το κινητό για μια ώρα»

Παρόλο που δημιουργήθηκαν το 2012 κι έχουν ήδη κυκλοφορήσει δυο άλμπουμ, ήταν η υπογραφή τους στην - πανίσχυρη στο prog - Inside Out που τους έφερε στην επιφάνεια για να τους συστήσει σε ένα πιο διευρυμένο κοινό. Με το τρίτο τους άλμπουμ, "Vier" να κυκλοφορεί αυτό τον καιρό, ο εκ των βασικών συνθετών και κιθαρίστας του συγκροτήματος, Johannes Luley, μας μιλάει για αυτό και για διάφορα άλλα θέματα, αποδεικνύοντας πως οι απόψεις του είναι εξίσου ενδιαφέρουσες με τις μουσικές του ιδέες.

Γεια σου Johannes. Σε ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέτεις και συγχαρητήρια για το "Vier".

Σε ευχαριστώ εγώ Χρήστο. Είμαι χαρούμενος που μιλάμε.

Αρχικά, θα ήθελα να μας πεις κάποια πράγματα ως εισαγωγή για τους Perfect Beings, για όσους ίσως δεν σας είχαν ακουστά ως τώρα ή ξέρουν λίγα πράγματα για εσάς...

Οι Perfect Beings δημιουργήθηκαν στο Los Angeles το 2012, όταν συνάντησα των τραγουδιστή μας Ryan Hurtgen. Ήταν πελάτης στο στούντιο ηχογράφησης (και δισκογραφική εταιρεία που έχω, το My Sonic Temple. Κολλήσαμε με τη μια και με εντυπωσίασε με τις συνθετικές ικανότητές του καθώς και με τη φωνή του. Έτσι, φτιάξαμε μια μπάντα παρέα και κυκλοφορήσαμε δυο άλμπουμ, μέσω της My Sonic Temple. Και τα δυο έτυχαν καλής υποδοχής.

Μετά την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ μας, του "II", χάσαμε το rhythm section μας. Αποφασίσαμε ότι θα φτιάξουμε λεμονάδα με τα λεμόνια που έχουμε και έτσι συνεχίσαμε ηχογραφώντας το "Vier" ως τρίο. Για το σκοπό αυτό, προσλάβαμε τον Ben Levin να παίξει τα drums. Όμως, ο Ben δεν έμεινε για πολύ και έτσι όταν τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ αρχίσαμε να ψάχνουμε ξανά και βρήκαμε τον Sean Reinart (που έπαιζε στους Cynic), τον οποίο μας σύστησε ο παλιός μπασίστας μας, Chris Tristram. Οι δυο τους γνωρίζονται από όταν έπαιζαν μαζί στους Aeon Spoke. Αυτό, λοιπόν, μας φέρνει στο σήμερα. Πρόσφατα, μάλιστα, προσθέσαμε και δυο νέα μέλη: τον Jason Lobell στο μπάσο και τον Brett MacDonald στο σαξόφωνο και στο φλάουτο.

Για να είμαι ειλικρινής, έμαθα για την μπάντα όταν υπογράψατε στην Inside Out, καθώς είναι η πιο διάσημη (και κατ’ εμέ καλύτερη) εταιρεία στον χώρο της progressive rock μουσικής. Πως καταλήξατε να υπογράψετε μαζί της; Έχεις άποψη για τις δουλειές που κυκλοφορεί και τους καλλιτέχνες που έχει; Θεωρείς ότι θα σας βοηθήσει να επεκτείνετε το κοινό σας;

Ήμασταν σε επαφή μαζί τους τα τελευταία χρόνια. Ο Thomas Waber της Inside Out είχε ενδιαφερθεί να δουλέψει μαζί μας και στο παρελθόν, αλλά οι χρόνοι δεν βόλεψαν, καθώς επικοινώνησε μαζί μας μόλις είχαμε κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ μας. Όταν το "Vier" είχε σχεδόν ολοκληρωθεί το έστειλα στον Thomas κι αυτός το λάτρεψε. Λίγους μήνες μετά είχαμε το συμβόλαιο στα χέρια μας. Ελπίζουμε πως ενώνοντας τις δυνάμεις μας με την Inside Out θα μας επιτρέψει να παρουσιάσουμε την μουσική μας σε ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό. Το πόσο μεγαλύτερο, ο χρόνος θα δείξει.

Αποτελούμε ένα niche σε ένα niche

Γενικά, πόσο βοηθητικός θεωρείς ότι είναι ο ρόλος μιας εταιρείας στις μέρες μας και ειδικά για μια μπάντα σας εσάς που παίζει δύσκολη μουσική για ένα niche της μουσικής αγοράς;

Βοηθάει πολύ, ειδικά από τη στιγμή που η Inside Out έχει την υποστήριξη της Song πίσω της. Οπότε, ξεκάθαρα, φτάνει σε περισσότερο κόσμο σε σχέση με την μικρή δική μου εταιρεία. Επιπρόσθετα, αποτελούμε ένα niche στο niche, από τη στιγμή που το roster των καλλιτεχνών της Inside Out είναι στην πλειονότητά του πιο βαρύ σε σχέση με τους Perfect Beings. Έτσι, θεωρώ πως μπορούμε να καλύψουμε ένα ακροατήριο που απολαμβάνει περισσότερο το κλασσικό prog ύφος, συνδυασμένο με έναν πιο μοντέρνο ήχο. Επίσης, έχουμε σημαντική προοπτική να κάνουμε crossover πέραν της prog αγοράς.

Επίσης, η πρόσληψη του Sean Reinert τράβηξε την προσοχή πολλών prog οπαδών, καθώς είναι γνωστός για την δουλειά του με μπάντες όπως οι Cynic κλπ. Καθώς δεν παίζει drums στο άλμπουμ τι πιστεύεις ότι μπορεί να προσφέρει στους Perfect Beings; Ποιο κομμάτι του παιξίματός του σου αρέσει περισσότερο;

Ο Sean ήταν ενθουσιασμένος που εντάχθηκε στη μπάντα. Νομίζω πως του προσφέρουμε την δυνατότητα να παίξει με ένα φρέσκο στυλ, διαφορετικό από αυτό που είχε επιδείξει στις μπάντες με τις οποίες έπαιζε στο παρελθόν. Φυσικά, θα είχε παίξει και στο άλμπουμ, αλλά όταν μιλήσαμε τα μέρη των drums είχαν ήδη ηχογραφηθεί. Ανυπομονούμε να γράψουμε νέα μουσική με τον Sean θέλουμε να ελπίζουμε πως έχουμε πολλούς ακόμα δίσκους να βγάλουμε.

Αυτό που ξεχώρισα με τη μια στο παίξιμό του ήταν η ακρίβειά του και το πόσο ωραία ακουγόταν το kit του. Αυτός κι ο Jason κρατάνε το πλοίο σταθερό, κι αυτό αποτελεί την μισή μάχη. Η εκδοχή του στο "Vier" είναι αρκετά διαφορετική από αυτή του Ben. Στις πρόβες, όλοι είναι ενθουσιασμένοι με το πώς ακουγόμαστε με τον Sean και ανυπομονούμε να φέρουμε αυτό το έπος στη σκηνή.

Οφείλω να σου πω πως απολαμβάνω το "Vier". Η ποιότητα που έχει είναι αδιαμφισβήτητη και είναι φρέσκο και διαφορετικό από τα συνήθη. Είχατε ένα συγκεκριμένο όραμα όταν ξεκινήσατε να γράφετε μουσική ή αφήσατε την δημιουργική διαδικασία να σας οδηγήσει στο τελικό αποτέλεσμα;

Σε ευχαριστώ Χρήστο! Ξεκινήσαμε έχοντας κατά νου να ηχογραφήσουμε ένα άλμπουμ διπλού βινυλίου, με τέσσερεις διακριτές πλευρές και αυτή ήταν στην πραγματικότητα η μόνη παράμετρος που θέσαμε εξαρχής στους εαυτούς μας. Α, και το ότι οι τέσσερεις πλευρές θα ήταν αδιάκοπες, και για αυτό έχουμε αυτές τις τέσσερεις μεγάλες σε διάρκεια σουίτες, κατά την παράδοση του "Tales From Topographic Oceans" (σ.σ.: των Yes) ή του "Incantations" του Mike Oldfield. Δεν είναι και πολλοί οι καλλιτέχνες που ακολούθησαν αυτό το μονοπάτι από τα τέλη της δεκαετίας του '70. Θέλαμε να δώσουμε μια νέα τροπή σε αυτό το concept. Η πρόκληση με το εν λόγω format συγκεκριμένα για μένα, είναι πως δεν θέλω ποτέ ο ακροατής να νιώσει ότι βαριέται.

Ξεκινήσαμε με κάποια demo βασισμένα σε πιάνο που είχε ο Ryan. Συνήθως προγραμματίζω τα μέρη των drums, ώστε να έχουμε μια ιδέα του πως ακούγονται. Έπειτα ξεκινάμε να δουλεύουμε πάνω σε αυτά τα πρώτα σχέδια. Μόλις ηχογραφηθούν τα τύμπανα, συνεχίζουμε αναζητώντας επιπλέον όργανα που θα χρησιμοποιηθούν. Σε αυτό τον δίσκο μοιράσαμε τις συνθετικές αρμοδιότητες, αναθέτοντας μια μεγάλη σύνθεση σε κάθε ένα από τα τρία μέλη (καθώς εκείνη την εποχή είχαμε μείνει τρεις). Η τέταρτη σκοπεύαμε να συντεθεί από όλους μαζί. Έτσι, ο Ryan σχεδίασε το πλαίσιο για το "Guedra", εγώ είχα την ευθύνη του "The Golden Arc" και ο Jesse έκανε το "Vibrational". Μόλις η βασική δομή είχε αποτυπωθεί, όντως αφήναμε την δημιουργική διαδικασία να μας καθοδηγήσει.

Κάντε ένα διάλειμμα, βάλτε τα ακουστικά σας και κλείστε για το κινητό σας για μια ώρα. Κάνει καλό στην ψυχή

Ξέρω πως είναι κάπως περίεργη ερώτηση, αλλά πως θα περιέγραφε την μουσική σας σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει; Το prog μοιάζει να ταιριάζει σαν περιγράφει, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι κι αυτό σημαίνει κάτι συγκεκριμένο πλέον.

Συμφωνώ τόσο πολύ με αυτό. Αλήθεια, τι τα θέλουμε αυτά τα είδη στην πραγματικότητα; Οι Perfect Beings προσπαθούν να γράψουν μουσική που θα ακούγεται και μετά από τριάντα ή σαράντα χρόνια. Θα έλεγα πως είναι επιβλητική μουσική που χρειάζεται μια δεδομένη προσοχή. Το “Vier” είναι μια πρόκληση για όσους ζουν στην σύγχρονη κοινωνία του 24/7. Που όλοι είναι πάντα ενεργοί, πάντα συνδεδεμένοι. Κάντε ένα διάλειμμα, βάλτε τα ακουστικά σας και κλείστε για το κινητό σας για μια ώρα. Κάνει καλό στην ψυχή.

Οι King Crimson είναι μια ορχήστρα της σύγχρονης εποχής

Για να το κάνω λίγο πιο εύκολο (ίσως και λίγο πιο δύσκολο) ποιες τρεις μπάντες θα έβαζες δίπλα στους Perfect Beings και θα τράβαγες παράλληλες γραμμές με τη μουσική σας;

Αυτήν την εποχή αντλώ πολύ έμπνευση από τον John McLaughlin. Φυσικά, πάντα αντλούσα, απλά πρόσφατα τον είδα στην αποχαιρετιστήρια περιοδεία των Mahavishnu Orchestra. Είναι 75 χρονών και τα σπάει. Μου υπενθύμισε πόσο μεγάλη έμπνευση υπήρξε σε όλη μου την καριέρα. Ένα από τα πρώτα άλμπουμ που τον άκουσα να παίζει ήταν το "Jack Johnson" του Miles Davis και πρέπει να ήμουν περίπου 10 ή 11 χρονών.

Η τάση μου να παίρνω απρόβλεπτες στροφές στη μουσική προέρχεται από την αγάπη μου για τον John Jorn και τους Mr. Bungle. Δεν κάνουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα με αυτούς τους τύπους που το έχουν ανάγει σε τέχνη, αλλά που και που υπάρχουν αυτές οι αρκετά ακραίες αλλαγές στην μουσική των Perfect Beings.

Επίσης, το ότι είδα τους King Crimson το προηγούμενο καλοκαίρι ήταν πολύ αναζωογονητικό. Πήγαμε με τον Ryan και τον Jesse και όλοι μας εντυπωσιαστήκαμε το ίδιο. Τους θαυμάζω ως μια ορχήστρα της σύγχρονης εποχής. Και το κάνουν εδώ και αρκετό καιρό. Πραγματικά σε εμπνέει αυτό που κάνουν.

Έχουμε πίστη στην εξέλιξη του ακροατή

Θεωρώ πως ένας εκ των πιο σημαντικών παραγόντων στην μουσική που παίζεται είναι να βρείτε με κάποιο τρόπο μια ισορροπία μεταξύ του πόσο «απαιτητική» και πόσο «διασκεδαστική» είναι. Είναι κάτι που σκέφτεστε κι εσείς. Προβληματίζεσαι ίσως ότι κάποιοι μπορεί να βρίσκουν την μουσική σας λίγο πιο δύσκολη από ότι θα ήθελαν ή θεωρείς ότι το ακροατήριό σας δεν έχει τέτοιους προβληματισμούς;

Φυσικά κι έχει. Εντούτοις, εμείς επιχειρούμενα κάνουμε το απαιτητικό διασκεδαστικό και να το κάνουμε με έναν τρόπο που μοιάζει άκοπος. Αλλά καταλαβαίνω τι θες να πεις. Στην περίπτωσή μας θεωρώ πως τα φωνητικά βοηθάνε τον κόσμο να συνδεθεί με τη μουσική μας, αν τους φανούν πολύ απαιτητικά τα υπόλοιπα κομμάτια. Λέγοντας αυτό, θεωρώ ότι το ακροατήριό μας μπορεί να το διαχειριστεί. Έχουμε πίστη στην εξέλιξη του ακροατή. Θέλω να πως, δεν είναι μουσική για pop ραδιόφωνο, σωστά;

Ίσως και να κάνω λάθος, αλλά η αίσθηση που αποκόμισα είναι πως οι τέσσερεις σουίτες του άλμπουμ έχουν κάτι σαν «βασικό χαρακτήρα» η κάθε μια. Το "Guedra" είναι "jazzy", το "The Golden Arc" είναι «συμφωνικό», το "Vibrational" είναι κάπως ψυχεδελικό και το "Annunaki" είναι σαν μια μίξη των προηγουμένων και λίγο πιο βαρύ. Θα συμφωνούσες μαζί μου; Βλέπεις κι εσύ κάποιο δεδομένο χαρακτήρα σε καθένα τους;

Ναι. Κάθε σουίτα έχει την δική της γεύση ή/και προσωπικότητα. Οι περιγραφές σου ταιριάζουν όντως, αλλά επίσης θα μπορούσες να πεις ότι το "Guedra" είναι glam, το "The Golden Arc" έχει επιρροές από world music, το "Vibrational" είναι ηλεκτρονικό και το "Annunaki" folky. Το "Vier" είναι πολλά πράγματα. Γενικά, μου αρέσουν τα πιο βαριά μέρη, αλλά και τα πιο jazz σημεία. Είναι ταξιδιάρικο.

Το άλμπουμ έχει τέσσερις μεγάλες συνθέσεις που επιμερίζονται σε δεκαοκτώ διακριτά κομμάτια. Πως προτιμάς να προσεγγίσει κάποιος το "Vier", ως άλμπουμ με τέσσερεις ή δεκαοκτώ συνθέσεις και γιατί; Τι διαφορά έχει;

"Vier" σημαίνει «τέσσερα» στα Γερμανικά (και στα Ολλανδικά), οπότε το άλμπουμ έχει φτιαχτεί για να αντιμετωπίζεται και να ακούγεται ως μια συλλογή τεσσάρων αδιάσπαστων σουιτών. Το μετανιώνουμε που έπρεπε να τις σπάσουμε για λόγους download. Στο CD είναι αδιάσπαστο όπως επίσης και το βινύλιο. Έτσι προτιμάμε να ακούσει κάποιος το άλμπουμ, γιατί με αυτό τον τρόπο φτιάχτηκε.

Το να νιώθεις καλά με το να «μην γνωρίζεις» και να αγκαλιάζεις την αβεβαιότητα είναι το κλειδί για να ξεπεράσεις τον όποιο φόβο

Επίσης, θα ήθελα κάποιες εξηγήσεις για τους στίχους. Έχουν συγκεκριμένα θέματα με τα οποία καταπιάνονται σε κάθε σουίτα και ποια είναι αυτά; Επίσης, πόσο σημαντικούς θεωρείτε τους στίχους για τη μουσική σας;

Σούπερ σημαντικούς! Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τη φωνή και τους στίχους. Η μουσική παίρνει ώθηση από αυτούς. Οι στίχοι του “Vier” βασίζονται στον αυτό-κατοπτρισμό των αγώνων και των θριάμβων μας, ζώντας στον μοντέρνο κόσμο. Οι τέσσερεις σουίτες έχουν ξεχωριστές ιστορίες, αλλά την ίδια στιγμή περιπλέκονται και συνδέονται μεταξύ τους. Κάθε μια έχει σκοπό να βρεις ένα «μυστικό» ή να βρεις ένα «κλειδί» για να ξεκλειδώσεις κάποια γνώση ή απάντηση στη ζωή, αλλά η πραγματικότητα είναι πως δεν υπάρχουν απόλυτες απαντήσει και πως οι όποιες απαντήσεις μόνο οδηγούν σε ακόμα περισσότερες ερωτήσεις. Το να νιώθεις καλά με το να «μην γνωρίζεις» και να αγκαλιάζεις την αβεβαιότητα είναι το κλειδί για να ξεπεράσεις τον όποιο φόβο. Αυτό το άλμπουμ έχει να κάνει με την συνειδητοποίηση ότι οι άνθρωποι γίνονται ένα με τις μηχανές και την τεχνολογία. Δεν ζούμε πλέον με τους κιρκάδιους ρυθμούς μας. Είναι μια συνεχής ροή πληροφορίας που ταΐζει τις επιθυμίες μας.

Το "enter the center" έχει μια γίογκικη προσέγγιση. Με όλο το χάος της πληροφορίας που υπάρχει γύρω μας συνεχώς, είναι η συνειδητοποίηση πως είμαστε ένα, πως είμαστε δυνατοί, μακάριοι αν απλά ξεκουραστούμε στο κέντρο μας. Κι αυτό το ακούμε στις πολυρυθμικές μουσικές δομές σαν να είναι τα στοιχεία που κινούν τα πάντα. Σαν να έχουμε τραβήξει την κουρτίνα πίσω από την οποία κρύβεται η μεγάλη μηχανή και μπορούμε να δούμε πως όλα αυτά τα γρανάζια και τα μπουλόνια δουλεύουν. Μάλλον το παραφιλοσοφώ τώρα... χαχα

Πριν κλείσουμε αυτή την κουβέντα πες μου και τα αγαπημένα σου άλμπουμ του 2017...

Ειλικρινά, δεν έχω ακούσει καθόλου νέα μουσική... Συνήθως είμαι πολύ απασχολημένος είτε με την οικογένειά μου, είτε με το στούντιο μου, είτε με την μπάντα μου για να ακούσω νέο υλικό...

Και τέλος, τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους Perfect Beings;

Ανυπομονούμε να προωθήσουμε το "Vier" και να το παρουσιάσουμε ζωντανά. Παίζουμε στο Rosfest τον Μάιο. Θα παίξουμε και κάποια τοπικά σόου στο Los Angeles και μιλάμε με ατζέντηδες για να δούμε τις προοπτικές για περιοδεία. Πέραν τούτου, θα ηχογραφήσουμε πολλά ακόμα άλμπουμ και φυσικά θα κατακτήσουμε τον κόσμο...

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και εύχομαι κάθε επιτυχία...

Σε ευχαριστώ πολύ Χρήστο για αυτή την συνέντευξη. Μου άρεσαν πολύ οι ερωτήσεις σου. Παρακαλούμε όλοι να μοιραστούν τα νέα για το καινούργιο μας άλμπουμ, το οποίο μπορείτε να αγοράσετε εδώ.

Μην ξεχνάτε να μας επισκέπτεστε, να μας ακολουθείτε κι αν θέλετε να γραφτείτε στην mailing list μας. Θα θέλαμε πολύ να επικοινωνήσετε μαζί μας.

Τέλος, τα δυο πρώτα άλμπουμ μας είναι διαθέσιμα στο website μας.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Vier" από τον Χρήστο Καραδημήτρη.