Metal Church, Desert Near The End, Solitary Sabred @ Κύτταρο, 27/06/17

Καταπληκτική εμφάνιση από μια πραγματικά σπουδαία μπάντα

Από τους Κώστα Πολύζο, Βασίλη Σκιαδά, 29/06/2017 @ 14:45

Θεωρούσα την κίνηση να φέρει κάποιος τους Metal Church πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς και στα πάνω τους είναι μετά το περσινό πολύ καλό "XI" με την επανεμφάνιση του Mike Howe πίσω από το μικρόφωνο, αλλά και έχουν πολύ μεγάλη ιστορία ως μια από τις καλύτερες και πιο σημαντικές U.S. Power Metal μπάντες. Η χρονική στιγμή, όμως, παρέμενε ερωτηματικό τόσο για την προσέλευση του κόσμου όσο και για τις συνθήκες που θα επικρατούσαν στο Κύτταρο. Καθημερινή (εργάσιμη) και με τον αφρικανικό καύσωνα επί των πυλών γαρ.

Στις 20:00 ακριβώς, σε ένα μισοάδειο Κύτταρο, οι Κύπριοι Solitary Sabred ανέβηκαν στη σκηνή και ομολογώ πως αυτό το κάτι μεταξύ Sanctuary και Helstar αμερικανοαναθρεμμένο power metal τους δεν μου φάνηκε καθόλου αδιάφορο. Το αντίθετο θα έλεγα. Πόσο μάλλον όταν το υποστηρίζουν με τόσο καλό παίξιμο. Τρία τέταρτα της ώρας και τραγούδια όπως τα "Slayer's Oath", "Burn Magic, Black Magic" και "Sarah Lancaster (The Witch's Breed)" μεταξύ άλλων, ήταν αρκετά για να πείσουν τον αμύητο στη μουσική τους περί της ποιότητας τους τόσο ως συνθέτες όσο και ως μουσικούς.

Solitary Sabred

Ακούσαμε και την κυπριακή version του «heavy metal σ' αγαπώ», ενημερωθήκαμε για τις μελλοντικές τους κινήσεις σχετικά με τον καινούργιο δίσκο, φρεσκάραμε τα αγγλικά μας ανάμεσα στα κομμάτια καθώς για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο τραγουδιστής τους απευθυνόταν στο κοινό εν μέρει και σ' αυτήν τη γλώσσα και όλα καλά. Σίγουρα αξίζουν την προσοχή του κοινού του ιδιώματος που υπηρετούν.

Γύρω στις 21:00 εμφανίστηκαν οι Αθηναίοι Desert Near The End ή μήπως θα έπρεπε να πούμε οι Αθηναίοι Iced Earth; Δεν θυμάμαι να έχω ξανακούσει μπάντα με τόσο καρμπόν ήχο με τους Αμερικάνους σε βαθμό που αγγίζει τα όρια του παρεξηγήσιμου. Πέραν της μουσικής ομοιότητας, ακόμα και ο τραγουδιστής τους είναι σε χροιά ίδιος ο Matt Barlow.

Desert Near The End

Στα 45 λεπτά, λοιπόν, που κράτησε η εμφάνισή τους ακούσαμε τραγούδια και από τα τρία άλμπουμ τους και άσχετα αν κάποιος γούσταρε ή όχι, αυτό που άκουγε δεν μπορούσε να μην παραδεχτεί πως παικτικά ήταν αρτιότατοι. Θα ακουστεί μάλλον κλισέ, αλλά δεν παύει να είναι αλήθεια πως πρέπει να βρουν την ταυτότητά τους και να βγάλουν λίγο περισσότερο νεύρο πάνω στη σκηνή, καθώς ταλέντο φαίνεται πως υπάρχει.

Ήρθε όμως η ώρα για τους headliner και υπό τους ήχους του soundtrack από το "Terminator" ένα ένα τα μέλη των Αμερικάνων πατάνε τη σκηνή και το πανηγύρι αρχίζει με το "Fake Healer" και τον κόσμο να τραγουδάει την εισαγωγή. Ο ήχος είναι τέλειος από την αρχή αλλά το πραγματικό σοκ θα έρθει όταν ανοίξει το στόμα του ο Mike Howe και τραγουδήσει τους πρώτους στίχους. Δεν θα κάτσω να προσπαθήσω να εξηγήσω τους λόγους που στα 52 του ο Mike βγάζει τέτοια ένταση και τέτοιο πάθος στις ερμηνείες του λες και είναι ακόμα 30αρης, αλλά πραγματικά η φωνή του ήταν κάτι που ακόμα και ο πιο αισιόδοξος οπαδός δεν παίζει να το περίμενε.

Metal Church

Καθώς η βραδιά προχωρούσε ήταν εμφανές πως η απόδοση της μπάντας ήταν μονίμως στο 10. Τα παλιά τραγούδια έτυχαν θερμότατης ανταπόκρισης από τον κόσμο, ενώ και εκείνα του "XI" φάνηκε να στέκουν μια χαρά στη ροή της συναυλίας. Από πλευράς επικοινωνίας τα πράγματα κρατούνται σε τυπικό επίπεδο χωρίς πλατειασμούς και αυτό βοηθάει ακόμα περισσότερο από άποψη συνοχής της εμφάνισής τους.

Metal Church

Ο χρόνος κυλάει νεράκι με κομματάρες όπως τα "Start The Fire", "Gods Of Second Chance" και "Date With Poverty" αλλά μετά το "Watch The Children Play" και το μπόλικο sing along από τον κόσμο και τον Howe να λειτουργεί ως άλλος υποβολέας στο ρεφρέν, η όλη φάση μοιάζει με κατηφόρα και έτσι φτάσαμε χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι στο τελευταίο τραγούδι της κανονικής διάρκειας "Beyond The Black", όπου η αρχοντική του εκτέλεση σκόρπισε ρίγη συγκίνησης. Τα "Badlands" και "Human Factor" θα αποτελέσουν το encore της εμφάνισης των Metal Church και με τον Mike Howe να μας ευχαριστεί για την στήριξη και την αγάπη μας, μας αποχαιρέτησαν με την υπόσχεση πως σε λίγο θα ήταν και πάλι μαζί με όποιον παρέμενε στον χώρο του merchandise για να κουβεντιάσουν και να φωτογραφηθούν μαζί τους.

Metal Church

Συνολικά πέραν του Howe και την απίστευτη κατάσταση της φωνής του, το κάθε μέλος έβαλε το δικό του λιθαράκι για να μας μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό η εμφάνιση των Metal Church στο μυαλό μας. O Vanderhoof, παρέα με τον Rick Van Zandt, έπαιζαν με χειρουργική ακρίβεια τα κιθαριστικά τους θέματα, ενώ και το ρυθμικό μέρος των Steve Unger και του «νέου» Stet Howland ήταν πολύ δυνατό. Ο κόσμος τραγούδησε πολύ και έδειξε να το ευχαριστιέται ιδιαίτερα, αλλά έλειψαν οι εκδηλώσεις «παραφροσύνης» και αυτό έχει ίσως ως εξήγηση τον μεγάλο ηλικιακό μέσο όρο του κοινού καθώς το Κύτταρο ήταν γεμάτο με «σεβάσμιους γέροντες» πέριξ των 40. Όποιος δεν ήρθε νομίζω πως έχασε μια σπουδαία εμφάνιση από μια πραγματικά σπουδαία μπάντα.

Metal Church

Σύνοψη

Απόδοση: Εμφάνιση 10άρι ακατέβατο. Δεμένοι, καλοπροβαρισμένοι και επιβλητικοί, με έναν Mike Howe απλά συγκλονιστικό.

Setlist: Νομίζω πως με 3-4 τραγούδια παραπάνω δεν θα μπαίναμε καν στη διαδικασία να το σχολιάσουμε, αλλά η αλήθεια είναι πως έλειψαν τα "Ton Of Bricks", "Metal Church", "Losers In The Game" και "In Harm's Way". Έχουν σπουδαίο κατάλογο τι να λέμε τώρα.

Ήχος: Μπόμπα! Ογκώδης και πεντακάθαρος.

Συνθήκες: Το μοναδικό μείον της βραδιάς ήταν πως σκάσαμε από τη ζέστη και μόνο όταν ανοίγανε τον εξαερισμό/air-condition (όχι ιδιαίτερα συχνά) γινόντουσαν κάπως πιο ανθρώπινα τα πράγματα. 

Προσέλευση: Όχι sold out, αλλά σχετικά ικανοποιητική δεδομένων των συνθηκών. Η αρχική απογοητευτική εικόνα βελτιώθηκε πάρα πολύ κατά τη διάρκεια της εμφάνισης των Metal Church.

Support: Πολύ καλοί οι Solitary Sabred, καλοί μεν, πολύ Iced Earth δε οι Desert Near The End

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής

SETLIST

Fake Healer
In Mourning
Needle And Suture
Start The Fire
Reset
Gods Of Second Chance
Date With Poverty
No Tomorrow
Watch The Children Play
No Friend Of Mine
Killing Your Time
Beyond The Black

Encore:

Badlands
Human Factor

  • SHARE
  • TWEET