Arkangel, Architects, Go Ask Alice, Before The Devil Knows You Are Dead @ Texas Necropolis, 28/03/09

01/04/2009 @ 02:36
Γελάει ο κόσμος! Δε χωρά άλλη περιγραφή. Γελάει ο κόσμος, και μαζί του και οι οπαδοί των Arkangel, με όσους επέλεξαν να αποχωρήσουν μετά τη λήξη της εμφάνισης των Architects. Από τα τριακόσια περίπου άτομα που βρίσκονταν στο χώρο, τα διακόσια αποφάσισαν να αγνοήσουν τους headliners, είτε για να συναντήσουν το πρώτο ξένο σχήμα της βραδιάς, είτε για να επισπεύσουν τη βραδινή τους έξοδο. Θα μου πείτε βέβαια πως η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού αποτελούταν από άτομα νεαρά σε ηλικία και παντελώς αδαή με την περίπτωση των Arkangel. Και πάλι όμως, δε νομίζω να δικαιολογούνται από τη στιγμή που (θεωρητικά) στηρίζουν το ευρύτερο "core" φάσμα και (πρακτικά) οι Arkangel δε βρίσκονται τόσο μακριά από τα γούστα τους. Κοινώς, πήξαμε στις εκφράσεις τύπου «support the scene» που δε βρίσκουν το ανάλογο αντίκρισμα. Σαν τις ακάλυπτες επιταγές ένα πράγμα.

Καλύτερα όμως να πιάσουμε τα πάντα από την αρχή και συγκεκριμένα από το πρώτο ελληνικό σχήμα της βραδιάς ονόματι Before The Devil Knows You Are Dead. Πρόκειται για ένα deathcore / metalcore γκρουπ που μπορεί να μην ξεπερνά τη μετριότητα από θέμα υλικού, αλλά το νεαρό της ηλικίας των μελών, σε συνδυασμό με την εκτελεστικά άψογη παρουσία, δίνει αρκετά ελαφρυντικά και προσδοκία πως με την πάροδο του χρόνου θα καταφέρουν να βρουν το δρόμο τους και στον studio τομέα. Κοινώς, ανάμεικτες ήταν οι εντυπώσεις, από κάθε δυνατή σκοπία.

Συνεχίζουμε με το δεύτερο όνομα της βραδιάς: Go Ask Alice και τα πράγματα φαίνεται να αλλάζουν δραστικά. Τα παιδιά μπορεί να παίζουν κάτι που θεωρείται τετριμμένο (κατά κόσμο γνωστό κι ως metalcore), αλλά το κάνουν με ζωντάνια, σοβαρότητα και επιμέλεια. Οι εξαιρετικές εκτελέσεις, η άψογη σκηνική παρουσία και οι πολλές πιασάρικες μελωδίες στις κιθάρες ήταν τα κύρια συστατικά ενός απολαυστικού set. Το μόνο που μένει, δηλαδή, είναι να μειώσουν την περισσή «οικειότητα» που δείχνουν προς το κοινό (όσον αφορά τη συμπεριφορά του τραγουδιστή), η οποία αποτέλεσε και το μοναδικό μελανό σημείο στην όλη εμφάνιση.



Εν συνεχεία, πρώτο ξένο σχήμα για το event δεν ήταν άλλο από τους Architects, ο χαρακτήρας των οποίων φαίνεται να έχει απομακρυνθεί εντελώς από τις Dillingerοειδείς καταστάσεις του ντεμπούτο. Για κακή μας τύχη, μοναδική επιλογή από αυτό το δίσκο αποτέλεσε το "To The Death", οι στίχοι του οποίου αναφέρονται στον Τρωικό Πόλεμο και κατά τέτοιο τρόπο αποτέλεσε άψογη προσθήκη στην όλη περίσταση. Από εκεί και πέρα το set βασίστηκε στις δύο τελευταίες δουλειές τους, οι οποίες κινούνται σε σχετικά πιο εμπορική τροχιά και -για να μην κρυβόμαστε- χάνουν ελαφρώς, εν συγκρίσει με την προαναφερθείσα αφετηρία.

Τα αρνητικά όμως δε σταματούν εδώ. Ο ήχος αποδείχθηκε μετριότατος κατά το μεγαλύτερο μέρος του set, μετατρέποντας έτσι σημαντικό μέρος των τεχνικών σημείων σε ένα άτακτο συνονθύλευμα ήχων. Ίσως και να είμαι υπερβολικός βέβαια, δεν ξέρω. Μια μεγάλη μερίδα του κοινού έδειχνε να απολαμβάνει την εμφάνιση και με το παραπάνω, γεγονός που δικαιολογείται από τη δυναμική παρουσία της μπάντας και την αμεσότητα στη μεταξύ τους επικοινωνία. Από εκεί και πέρα όμως, το κλείσιμο του set βρήκε τις εντυπώσεις μου να κυμαίνονται ελαφρώς άνω του μετρίου και κατά τέτοιο τρόπο την απογοήτευση να προηγείται μιας μισάωρης αναμονής.

Architects set list:

01. You'll Find Safety
02. Always
03. Early Grave
04. Borrowed Time
05. Dethroned
06. Numbers Count For Nothing
07. We're All Alone
08. Left With A Last Minute
09. To The Death
10. Buried At Sea
11. Follow The Water

Φτάνοντας στο κομμάτι των Arkangel, ο γράφων οφείλει να επανέλθει στο θέμα του προλόγου και να ζητήσει συγγνώμη για το προκλητικό των δηλώσεών του, παρόλο που αδυνατεί να γίνει αντικειμενικός. Για την ακρίβεια, δε χωρά αντικειμενικότητα εκεί που μόνο το συναίσθημα μιλά, ειδικά από τη στιγμή που η συναυλία ανάγεται σε τέχνη κι όχι σε ένα απλό «προϊόν». Αν κι εδώ που τα λέμε, δύσκολα περιγράφεις ως «τέχνη» αυτό που ακολούθησε.



Η ώρα πλησίαζε τις 12 και η ατμόσφαιρα στο ακροατήριο έμοιαζε τουλάχιστον πνιγηρή, λόγω της ανησυχίας που τρέφαμε περί πιθανών περικοπών στο set. Τίποτε όμως δεν πήγε στραβά. Τουναντίων, η συναυλία αποδείχθηκε τόσο αξιομνημόνευτη, που αγγίζει τα όρια της εμπειρίας, σε σημείο που την θυμάσαι λες και βλέπεις τα πάντα υπό το πρίσμα μιας φωτογραφικής μνήμης, καρρέ προς καρρέ. Πρώτη εικόνα: "From Heaven We Fall" και οι λέξεις χάνουν κάθε νόημα. Αυτό αποτέλεσε και το άνοιγμα που ώθησε αρκετούς παρευρισκόμενους σε παροξυσμό, για να ακολουθήσει το "Slow But Heavy", με τα 5 μέλη να δίνουν τα «πάντα όλα» στη σκηνή, με σθένος που έμοιαζε σχεδόν απαράμιλλο. Η συνέχεια στη βία έλαβε χώρα με το "Annihilating Your Peace" από την δισκάρα "Hope You Die By Overdose" και κάπου εκεί η φιγούρα του Jeff Hanneman έκανε για πρώτη φορά αισθητή την παρουσία της.



Πραγματικά, οι Arkangel είναι οι αντίστοιχοι Slayer αυτής της σκηνής και όχι μόνο λόγω των μουσικών επιρροών τους. Τα beatdowns έσκαγαν πιο ανελέητα από ποτέ, ο Baldur όργωνε μανιωδώς τη σκηνή, o Kirby (παρόλο που κράτησε low profile) στάθηκε ηγετική μορφή στις κιθάρες, ενώ ο μπασισταράς ονόματι Mehdi παρέδωσε και το τελευταίο ίχνος ενέργειας με όγκο που ρίχνει τοίχο. Ο David, πάλι, πίσω από τα τύμπανα -όντας αφανής ήρωας- δε μας άφησε λεπτό να πάρουμε ανάσα, ενώ εξίσου σημαντική αποδείχθηκε η συμβολή του Rour στη δεύτερη κιθάρα, ο οποίος κατάφερε να κλέψει μεγάλη μερίδα των εντυπώσεων.

Όσον πάλι αφορά το set list, κάλυψε με τον καλύτερο τρόπο όλες τις κυκλοφορίες του γκρουπ. Σημαντικά highlights, δε, αποτέλεσαν το Bolt-Throwerικό "Damned Forever", το γεμάτο ένταση "Fallen Angels We Are", το πασίγνωστο άσμα "How We See The World", καθώς και το ιδανικό κλείσιμο με το αναπάντεχο "Built Upon The Graves" που προέρχεται από την πρώτη δουλειά του σχήματος με τίτλο "Prayers Upon Deaf Ears".



Εν κατακλείδι, φτάνουμε στον τυπικό επίλογο που εκθειάζει το γκρουπ, παρουσιάζοντας τους Arkangel, στην περίπτωσής μας, ως απτόητους και θριαμβευτές. Μην παραξενεύεστε, όλα όσα αναφέρθηκαν είναι πέρα για πέρα αληθινά. Μέσα σε μία ώρα γεμάτη με αγνό τσαμπουκά, οι Arkangel τίμησαν αυτούς που έδειξαν τον πρέποντα σεβασμό, ανέβασαν τον πήχη για όλους τους συναδέλφους τους, έσπρωξαν σε μια έκρηξη βίας ακόμη και τους πιο συγκρατημένους οπαδούς και, τέλος, μας δίδαξαν αυτό που υπενθύμιζε ο τίτλος της τελευταίας τους δουλειάς, σφραγίζοντας έτσι την πρώτη και, κατά τα φαινόμενα, τελευταία εμφάνιση που έδωσαν στη χώρα μας. Τα λόγια φίλοι μου ωχριούν εκεί που ξεκινούν οι πράξεις, επειδή πάνω απ' όλα: ARKANGEL IS YOUR ENEMY.

Arkangel set list:

01. From Heaven We Fall
02. Slow But Heavy
03. Annihilating Your Peace
04. Let Your Unloved Parts Get Known
05. In The Embrace Of Truth
06. How We See The World
07. Damned Forever
08. Day Of Apocalypse
09. Behold The Face Of Death
10. On The Blacklist...
11. Within The Walls Of Babylon
12. Warpath 777
13. Fallen Angels We Are
14. I Believe In Danger
15. Built Upon The Graves

Γιάννης Καγκελάρης
  • SHARE
  • TWEET