Extreme Noise Terror, Desecration, Progress Of Inhumanity, Formikation @ Texas Necropolis, 26/10/08

Extreme is the Noise, Massive was the Terror. Οι Extreme Noise Terror τελικά κατάφεραν να μας επισκεφθούν, έπειτα απο επεισοδιακές ακυρώσεις και αναμονή πολλών μηνών. Μη ρωτήσετε προς τι η αναμονή, επειδή ως σχήμα αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο στο σχηματισμό του grindcore ιδιώματος. Κι όπως διαπιστώσαμε το βράδυ του Σαββάτου, μερικές καταστάσεις, ή και άνθρωποι, καταφέρνουν να ξεφεύγουν της σαπίλας του χρόνου. Ή μήπως όχι; Πάντα με τη καλή έννοια, ε...

Ο κόσμος είχε μόλις αρχίσει να μπαίνει στο club όταν οι Formikation ετοιμάζονταν ν' αρχίσουν το set τους, δίχως πολλές καθυστερήσεις. Κατά τα φαινόμενα και τα δύο ελληνικά support acts έτυχε να ακυρώσουν αυτή τους την εμφάνιση, δίνοντας έτσι τη σκυτάλη στους πρώτους διαθέσιμους, ή αν προτιμάτε, ετοιμοπόλεμους συναδέλφους. Η βραδιά συνεπώς μπορεί να ξεκίνησε διαφορετικά, αλλά οι ρυθμοί παρέμειναν γνώριμοι, με τις καταστάσεις να λαμβάνουν ως επί το πλείστον grindcore χαρακτήρα. Στα των Formikation, η μπάντα, αν και χύμα, στάθηκε άψογη, με τα φωνητικά να ηχούν αρκούντως σκισμένα και πωρωτικά, ενώ δε η διασκευή που ακούει στο όνομα "Discordance Axis" αποτέλεσε ιδανικό κερασάκι στη τούρτα.

Η συνέχεια περιλάμβανε τους Progress Of Inhumanity σε πιο death / grind κλίμα, που παρεμπιπτόντως θύμιζε αρκετά τους Napalm Death. Αυτό φυσικά κάθε άλλο παρά κακό αποδείχθηκε, ειδικά από τη στιγμή που η μπάντα δείχνει να «το έχει» τόσο σε θέμα υλικού, όσο και live απόδοσης. Οι εν λόγω κύριοι σίγουρα φάνηκαν πιο καλοπροβαρισμένοι, αποσπώντας με τη σειρά τους δυνατό χειροκρότημα και ποικίλα θετικά σχόλια. Σημειώστε επίσης πως και τα δύο εναρκτήρια σχήματα ανέβηκαν ως τριάδες, με τη θέση του μπάσου να 'χει ξεμείνει κάπου στα αζήτητα. Εξ' άλλου, με τέτοιο όγκο στη κιθάρα, τι να το κάνεις το ρημάδι...

Η ώρα πλησίαζε τις 10 και τέταρτο όταν ήρθε η στιγμή για το κυρίως πιάτο, με τους old school death metallers Desecration να παίρνουν τη σκυτάλη ως το πρώτο ξένο σχήμα της βραδιάς. Το τριμελές αυτό γκρουπ στην ουσία απαρτίζεται κατά τα 2/3 του από τους Extreme Noise Terror, οπότε καταλαβαίνετε πως απολαύσαμε τα εν λόγω μέλη εις διπλούν και σε αρκετά διαφορετικές καταστάσεις, με την πρώτη μάλιστα πλευρά να ενθουσιάζει σημαντική μερίδα του κοινού. Το ύφος σε γενικές γραμμές πατούσε σε groovαριστές death metal φόρμες, με χαρακτηριστικό συναφές παράδειγμα ν' αποτελούν οι Dying Fetus. Για να είμαστε όμως ειλικρινείς, ο υπογράφων δε συγκινήθηκε ιδιαίτερα, παρά την ομολογουμένως πολύ καλή εκτελεστική και σκηνική παρουσία. Ο ήχος πάντως έπαιξε έναν άλφα θετικό ρόλο στις εντυπώσεις, με την αισθητή βελτίωση που παρουσίασε απ' το τέταρτο κομμάτι κι έπειτα.

Η ώρα είχε μόλις περάσει τις 11 όταν οι Extreme Noise Terror άρχισαν να παίρνουν θέσεις επί σκηνής. Ένας αρρωστημένος drummer παρέα με καραφλούς γερόλυκους, σάπιους grindάδες κι έναν ξεχασμένο απ' το Θεό και τη μοίρα πάνκη ετοιμάζονταν να δώσουν τα αντίστοιχα ακραίου punk σεμινάρια. Ξέρω καλά πως η μπάντα δε χαρακτηρίζεται από έναν τόσο απλό -κι ίσως άστοχο- ορισμό, αλλά μόνο έτσι μπορεί κανείς ν' αποδώσει το ζωντανό χυμαδιό που αντικρύσαμε. Μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις: Το καπέλο ανάποδα, οι κιθάρες ξεχαρβαλωμένες, η ροχάλα στο πάτωμα και... φύγαμε!!

Η μπάντα μπήκε με το "Deceived" και το pit να λαμβάνει από νωρίς ραγδαίες διαστάσεις, καθώς η μικρή αρένα του Texas γέμισε αιωρούμενα χέρια και πόδια. Οι δύο frontmen πραγματικά έσπερναν πανικό, με τον Phil Vane να χαρίζει στον κόσμο πωρωτικές δηλώσεις και τον Dean Jones να αποτελεί ως παρουσία και μόνο τη τεράστια μορφή της βραδιάς. Πρέπει να τον βαλσαμώσουμε, μήπως μείνει έτσι για πάντα. Το μπουφάν με τα ραφτά, η λιωμένη μάπα του, το «ξανθοπάνκικο» μαλλί και ο οχετός που αμολούσε στο μικρόφωνο έστειλαν με περισσή άνεση τους μισούς συναδέλφους του χώρου για... βρούβες. Οι υπόλοιπη μπάντα απ' την άλλη κράτησε χαμηλά τους τόνους, αλλά όχι τις ταχύτητες. Όταν βλέπεις δηλαδή μπλουζάκια με θέματα τους Brutal Truth και Rotten Sound, τι άλλο να περιμένεις; Μοναδικό ίσως παράπονο αποτελεί ο χαμηλός ήχος στις κιθάρες, κάτι που σίγουρα δε στάθηκε τόσο αρνητικό, μιας και το αποτέλεσμα απέκτησε ένα πιο βρώμικο, mid '80s χαρακτήρα.

Για το τέλος, έχουμε τον κόσμο, που αποτέλεσε το ιδανικό κοινό για μία τέτοια συναυλία. Ανταποκρίθηκε ακόμη και στα κομμάτια του νέου album, το οποίο έχει τίτλο "Law Of Retaliation", κι όπως μας ενημέρωσε η μπάντα, αναμένεται προς κυκλοφορία την πρώτη Δεκέμβρη. Το set list περιείχε γύρω στα τέσσερα νέα κομμάτια αγνώστου ταυτότητος, με πολλά παλιά «έπη» να παρεμβάλλονται. Εάν δε με απατά η μνήμη μου, μεταξύ άλλων ακούσαμε τα "Damage Limitation", "Deceived", "False Profit", "In It For Life" (;), "Bullshit Propaganda", "Work For Never" και "Screaming Fucking Mayhem", με το οποίο κι έκλεισαν. Το γκρουπ μας χάρισε 40 λεπτά αληθινού punk, έστω σαν αίσθηση, ή ακόμη καλύτερα, σαν ιδέα. Απ' τα πιο τίμια live, εάν μπορούσαν δηλαδή, έδειχναν πως θα έπαιζαν κι άλλο. Απ' την άλλη, δεν ξέρω κατά πόσο ο κόσμος θα άντεχε μέσα σε όλο αυτό τον πανικό που διαδραματιζόταν μπροστά μας. Και δε χρειάζεται να αναρωτιόμαστε, δεν έχει νόημα στο κάτω - κάτω. Η πρώτη εμφάνιση των Extreme Noise Terror στη χώρα μας όχι μόνο στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αλλά αποτέλεσε ένα απ' τα πιο απολαυστικά live της χρονιάς. Δε μένει τίποτε άλλο να πούμε. Όσοι δεν ήρθαν, έχασαν.