Soen: «Η metal κοινότητα αναπαριστάται πολύ λάθος στην κοινωνία»
Στην κουβέντα συζητήθηκαν, μεταξύ άλλων, η διαφορετικότητα στο metal, ο ελιτισμός της prog σκηνής αλλά και πώς αλλάζει η οικογένεια έναν μουσικό
Οι Soen είναι μια από εκείνες τις μπάντες που έχουν καταφέρει στο μικρό σχετικά διάστημα της ύπαρξής τους να μπουν στο προσκήνιο της σύγχρονης prog metal σκηνής. Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη με αφορμή τον επερχόμενο δίσκο τους "Imperial" βρεθήκαμε να μιλάμε με τους Martin Lopez και Joel Ekelof, ντράμερ και συνθέτη, και τραγουδιστή της μπάντας αντίστοιχα. Διαβάστε παρακάτω τα αρκετά ενδιαφέροντα που είχαν να μας πουν για μουσικά, αλλά και άλλα θέματα.
Μέχρι να ρυθμίσει το μικρόφωνο του ο Martin Lopez, άκουγα τον Joel Ekelof να «διαμαρτύρεται» επειδή ενημερώθηκε πως η μπάντα του δεν είναι αρκετά metal για να μπει στο metal archives.
Είναι χαρά μου να μιλάμε ξανά μαζί. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την προηγούμενη συνέντευξη μας. Αρχικά, θα ήθελα να σας συγχαρώ για τον επερχόμενο δίσκο σας και να ρωτήσω πως είναι τα πράγματα στη Σουηδία εν μέσω πανδημίας;
Martin Lopez: Υπάρχουν μερικοί περιορισμοί, αλλά όχι πολλά πράγματα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Τα παιδιά πάνε σχολείο, έχουμε μαγαζιά ανοιχτά. Εννοώ πως υπάρχουν μέτρα, αλλά όχι όπως θα έπρεπε.
Έχουν αποτέλεσμα;
Joel Ekelof: Δε νομίζω. Διάβασα πρόσφατα ότι τα νοσοκομεία γέμισαν στη Στοκχόλμη ή κάτι τέτοιο. Χωρίς περιορισμούς, τα πράγματα είναι σαν κόλαση.
Νομίζω συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Είναι τραγικό.
M.L.: Πέρα από τον πόλεμο, η Δυτική Ευρώπη δεν είχε αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο.
Ας πάμε σε κάτι πιο ευχάριστο. Βγάζετε το "Imperial" τον επόμενο χρόνο και το ακούω εδώ και μερικές βδομάδες και το λάτρεψα και δείχνει πρόοδο από τον προηγούμενο δίσκο. Πώς θεωρείτε ότι βελτιωθήκατε από το "Lotus";
J.E.: Νομίζω γινόμαστε όλο και καλύτεροι. Είναι το καλύτερο άλμπουμ μέχρι στιγμής, είναι πιο βαρύ, έχει καλύτερες συνθέσεις. Είμαστε καλύτεροι από ποτέ.
Οι παλιές αυτοκρατορίες αλλάζουν τα ρούχα τους και γίνονται επιχειρήσεις και πολιτικοί. Αλλά είναι το ίδιο πράγμα. Καταπιέζουν την εργατική τάξη, τον πολιτισμό και γενικότερα όποιον δεν συμφωνεί με το «κυνήγι της ευτυχίας τους» που είναι το να βγάζουν λεφτά
Υπάρχει κάποιο concept πίσω από το "Imperial";
M.L.: Πάντα στοχεύουμε στο ίδιο θέμα πάνω κάτω. Ό,τι περνάμε σαν ανθρωπότητα και τα κοινωνικά προβλήματα που μας περιτριγυρίζουν. Το "Imperial" είναι ένας καλός τίτλος γιατί είναι ένα παιχνίδι λέξεων. Οι παλιές αυτοκρατορίες αλλάζουν τα ρούχα τους και γίνονται επιχειρήσεις και πολιτικοί. Αλλά είναι το ίδιο πράγμα. Καταπιέζουν την εργατική τάξη, τον πολιτισμό και γενικότερα όποιον δεν συμφωνεί με το «κυνήγι της ευτυχίας τους» που είναι το να βγάζουν λεφτά.
Καταλαβαίνω. Τι έχετε να πείτε για το εξώφυλλο του δίσκου;
J.E.: Το φίδι στο εξώφυλλο ταιριάζει απόλυτα. Είναι ένα σύμβολο του κακού, του κινδύνου και επίσης συμβολίζει την κομψότητα και την υγεία. Με αυτήν την έννοια, δείχνει αρκετά καλά την κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα. Για μας είναι ένα βασιλικό σύμβολο.
Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο δίσκο είναι το "Fortune".
M.L.: Όλοι μας λένε το ίδιο. (γέλια)
Είναι αρκετά συναισθηματικό, με εξαιρετική απόδοση από τον Joel. Το φαντάζομαι να συνοδεύεται ζωντανά από ορχήστρα. Είναι κάτι που σκέφτεστε;
J.E.: Δεν έχουμε φτάσει τόσο μακριά.
M.L.: Πάντα υπάρχουν ιδέες για να κάνουμε πράγματα, αλλά προς το παρόν εστιάζουμε στο να αναπτύξουμε τον ήχο μας με τα όργανα που διαθέτουμε. Νομίζω χρειάζονται περισσότερα από πέντε άλμπουμ για να ξεκινήσεις να κάνεις διάφορα με ορχήστρες. Είναι μια καλή ιδέα και η μουσική θα ταιριάξει πολύ καλά.
Νομίζω διακρίνω περισσότερα ορχηστρικά σημεία στον δίσκο από ότι παλιότερα.
J.E.: Είχαμε αρκετά και στο "Lotus" και ο λόγος είναι ο Lars. Κάνει τις ενορχηστρώσεις με τα έγχορδα και γράφει τα μέρη. Οπότε αν κάνουμε κάτι με ορχήστρα, θα θελήσει να είναι ο μαέστρος. (γέλια) Το φοβάμαι λίγο αυτό. Είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρει. Είναι πολύ ταλαντούχος μουσικός.
Ναι, θυμάμαι στην εμφάνισή σας εδώ, έμεινα έκπληκτος από τις ικανότητές του.
M.L.: Παίζει ό,τι του δώσεις. Είναι φανταστικό ατού της μπάντας και κυρίως στις εμφανίσεις, αφού έχουμε αυτόν αντί να φέρνουμε τρείς άλλους τύπους. (γέλια) Καταφέρνει να ακούγεται το live όπως το άλμπουμ.
Είναι και πιο οικονομικό έτσι.
M.L.: Είναι ακριβός.
Όλων οι δουλειές είναι σημαντικές. Αλλά ως τα άτομα που ξεκίνησαν την μπάντα, έχουμε ένα όραμα στο οποίο θέλουμε να παραμείνουμε, οπότε γράφουμε το μεγαλύτερο ποσοστό του υλικού
Ήθελα να ρωτήσω, αυτή τη φορά συμμετείχαν και άλλη στη σύνθεση, πέρα από εσάς; Όπως ο Lars για παράδειγμα.
J.E.: Ο Martin γράφει τα πάντα, ο Lars έκανε τις ενορχηστρώσεις.
M.L.: Έχουμε αυτόν τον τρόπο και λειτουργεί έτσι καλά. Εγώ συνήθως γράφω τα πάντα σπίτι και μαζευόμαστε με τον Joel για να δούμε τι θα κρατήσουμε για το πώς θα διαμορφωθεί το άλμπουμ. Έπειτα φέρνουμε τον Lars να βοηθήσει στη δομή και να βάλει και τις ιδέες του. Φυσικά και οι υπόλοιποι συμμετέχουν. Όλων οι δουλειές είναι σημαντικές. Αλλά ως τα άτομα που ξεκίνησαν την μπάντα, έχουμε ένα όραμα στο οποίο θέλουμε να παραμείνουμε, οπότε γράφουμε το μεγαλύτερο ποσοστό του υλικού.
Αναρωτιόμουν, αφού γράφεις τόσο καλά πράγματα στην κιθάρα γιατί δεν το γύρισες σε κιθαρίστας;
M.L.: Μάλλον μου αρέσει να βαράω. (γέλια) Στα live, αυτή η ενέργεια, απελευθερώνεις οργή. Ακόμα και αν ήμουν ένας καλός κιθαρίστας, δεν νομίζω ότι θα κατάφερνα να παίξω ζωντανά αυτά που γράφω στους δίσκους. Ίσως αν κάτσω ήρεμα να γίνει, αλλά όχι αν στέκομαι και κοπανιέμαι. Δεν το βλέπω.
Ίσως η επόμενη ερώτηση απευθύνεται στη δισκογραφική σας, αλλά παρατηρώ ότι κυκλοφορείτε τους δίσκους σας νωρίς στη χρονιά. Νομίζω οι περισσότεροι βγήκαν τον Φεβρουάριο. Το "Imperial" θα βγει Ιανουάριο. Υπάρχει λόγος πίσω από αυτήν την κίνηση;
J.E.: Νομίζω δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό. Πάντα το κάναμε έτσι.
M.L.: Όσον αφορά τις λίστες, δεν είναι κάτι που μας ενδιαφέρει. Είτε βγει Γενάρη, Φλεβάρη ή Δεκέμβρη, σε όποιον αρέσει η μουσική μας, πιστεύω θα ακούσω τον δίσκο. Δεν κυνηγάμε το Billboard. Απλά κάνουμε αυτό που μας αρέσει. Νομίζω πως αυτό προέκυψε όταν κυκλοφορήσαμε τον πρώτο μας δίσκο Φεβρουάριο και μετά κάθε δύο χρόνια ήμασταν έτοιμοι για τον επόμενο και δημιουργήθηκε ένα μοτίβο.
J.E.: Όπως είπες είναι θέμα της εταιρίας. Όταν βρισκόμαστε με ανθρώπους της εταιρίας, αρχίζουν και μιλάνε για ημερομηνίες και εμείς απλά δεν μιλάμε. Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι παίζει κάποιο ρόλο.
Ίσως, όμως, ο Δεκέμβριος να είναι ο πιο δύσκολος μήνας να κυκλοφορήσει ένας δίσκος, αφού συνήθως τα webzines και όσοι ασχολούνται με τη μουσική κάνουν συνήθως έναν απολογισμό, με αποτέλεσμα να χάνονται ίσως αυτές οι κυκλοφορίες.
J.E.: Γι’ αυτό εμείς είμαστε οι μουσικοί και έχουμε την εταιρία να ασχολείται με αυτά.
Βοήθησε το lockdown τις ηχογραφήσεις; Είχατε χρόνο να ξαναδείτε κάποια σημεία, να βελτιώσετε κάποια άλλα;
J.E.: Όλο το υλικό ήταν έτοιμο όταν ήρθε η πανδημία, αλλά δεν το είχαμε ηχογραφήσει. Είχαμε χρόνο για να δώσουμε προσοχή στις λεπτομέρειες. Ήταν το μόνο καλό σε αυτήν την κατάσταση. Μπορείς να εστιάσεις στη μουσική.
M.L.: Κανονικά, γράφουμε το άλμπουμ και μετά ξεκινάμε τις περιοδείες, μετά τα φεστιβάλ και όλα αυτά. Οπότε αυτή τη φορά ήμασταν προετοιμασμένοι. Είχαμε αρκετά show που ακυρώθηκαν λόγω της πανδημίας, οπότε είχαμε την ευκαιρία να δούμε το υλικό και να το βελτιώσουμε.
Έχετε ένα νέο μέλος στην μπάντα; Ο μπασίστας, σωστά;
M.L.: Νέος δίσκος, νέο μέλος.
Αυτή ήταν επόμενη ερώτηση μου. Έχετε κάνει πολλές αλλαγές στο line-up των Soen από την αρχή. Εσείς είστε η ραχοκοκαλιά, αλλά πόσο εύκολο είναι να αλλάζετε μέλη σε κάθε άλμπουμ;
M.L.: Δεν είναι καλό, γιατί εμπεριέχει πολλή δουλειά. Αλλά είναι και καλό γιατί όποιος φεύγει ή αναγκάζεται να φύγει από την μπάντα είναι επειδή δεν δουλεύει το πράγμα, όπως θα έπρεπε. Είτε εμείς δεν είμαστε ικανοποιημένοι είτε αυτοί, οπότε τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Οπότε όταν φέρνεις κάποιον που βλέπει μπροστά και είναι ενθουσιώδης σου δίνει ώθηση.
Με τον Stefan ήταν αμοιβαία η απόφαση;
M.L.: Ο Stefan είναι πολύ καλός φίλος και μιλάμε σχεδόν κάθε μέρα. Αλλά μπήκε προτεραιότητα η ζωή. Έχει οικογένεια και δεν μπορούσε να δίνει το 100%. Δεν υπήρχε νόημα αφού αν είσαι εδώ πρέπει να εστιάζεις σε αυτό.
Όταν είσαι σε περιοδεία για λίγο καιρό και έχεις αρχίσει να ξεφεύγεις, έρχεσαι σπίτι και συνειδητοποιείς ότι είσαι πατέρας
Εσείς έχετε οικογένεια ή είστε αφοσιωμένοι στους Soen;
M.L.: Έχουμε, αλλά είμαστε και μουσικοί. Πάντα η οικογένεια είναι προτεραιότητα, αλλά δεν μπορείς να έχεις το ένα χωρίς το άλλο. Στην περίπτωση αυτή, αυτή είναι η δουλειά μας και οι οικογένειες μας στηρίζουν. Είναι δύσκολο αλλά το παλεύουμε όλοι μαζί. Γίνεται ευκολότερο όσο μεγαλώνουν τα παιδιά. Προσπαθούμε να κάνουμε μικρές περιοδείες για να είμαστε σπίτι και να εκτελούμε τα καθήκοντά μας ως γονείς.
J.E.: Υπάρχει ένα καλό στο να έχεις παιδιά.
Μόνο ένα;
J.E.: Είναι παραπάνω. (γέλια) Έχει τα πάνω και τα κάτω του. Πάνω από όλα, όμως, σε προσγειώνουν στη γη. Όταν είσαι σε περιοδεία για λίγο καιρό και έχεις αρχίσει να ξεφεύγεις, έρχεσαι σπίτι και συνειδητοποιείς ότι είσαι πατέρας. Νομίζω βοηθάει και τη μουσική αυτό.
M.L.: Είναι μεγάλη διαφορά. Νομίζω πριν τα παιδιά θα βρισκόμασταν τέσσερις με πέντε φορές στο στούντιο και απλά καθόμασταν και γράφαμε μια νότα και αράζαμε, αλλά τώρα όταν βρισκόμαστε είμαστε πραγματικά αποδοτικοί. Επειδή γίνεσαι πολύ καλός στο να διαχειρίζεσαι τα πράγματα και να εστιάζεις σωστά, αφού δεν έχεις τον ίδιο χρόνο. Αν χάνεις χρόνο, ξέρεις ότι μπορείς να βρίσκεσαι σε ένα καλύτερο μέρος οπότε όταν μαζευόμαστε δουλεύουμε και αποδίδει καρπούς. Υπάρχει ένας στόχος στα πάντα. Η ζωή αποκτά πιο εύκολο νόημα όταν έχεις παιδιά. Ακόμα και αν έχεις περισσότερες ευθύνες, η ζωή γίνεται ευκολότερη.
Σου αλλάζει τις προτεραιότητες.
M.L.: Δεν έχεις χρόνο για υπαρξιακές ερωτήσεις. Είσαι εκεί για έναν λόγο, να ταΐσεις αυτό το παιδί και να το κάνεις χαρούμενο.
Μάλιστα. Έχετε κάποια πλάνα μετά την κυκλοφορία του δίσκου; Κάποιο show ή live-stream που είναι και στη μόδα;
J.E.: Είναι πιο δύσκολο για μας γιατί έχουμε έναν κιθαρίστα στον Καναδά, έναν μπασίστα στην Ουκρανία. Εμείς είμαστε εδώ. Οπότε το βλέπω δύσκολο το live-stream.
Οπότε από το καλοκαίρι;
M.L.: Την άνοιξη για την ακρίβεια. Είμαστε αισιόδοξοι ότι όλα θα πάνε καλά. Και θέλουμε πολύ να έρθουμε στην Ελλάδα. Ήταν μαγικά για εμάς εκεί την τελευταία φορά. Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε και εκπλαγήκαμε από την αποδοχή του κόσμου και την αγάπη που μας δείξατε.
Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Ξέρω ότι το κοινό έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του για εσένα Martin, επειδή έχεις έρθει ξανά εδώ με τους Opeth, αλλά και για τους υπόλοιπους.
M.L.: Ανυπομονούμε να επιστρέψουμε εκεί.
Νομίζω ότι η metal κοινότητα αναπαριστάται πολύ λάθος στην κοινωνία
Σας περιμένουμε. Είστε ένα συγκρότημα που δεν φοβάται να αγγίζει ευαίσθητα θέματα όπως η ελευθερία της σεξουαλικής προτίμησης όπως δείξατε και με το video του "Martyrs". Θεωρείτε ότι η metal κοινότητα είναι ανοιχτή στη διαφορετικότητα;
J.E.: Το video αυτό δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο για εμάς. Δεν το είδαμε σαν μια δήλωση ή κάτι τέτοιο. Ίσως ο κόσμος το πήγε λίγο παραπέρα. Αφορά drag queens που κυκλοφορούν στο Montevideo νομίζω. Δεν θεωρήσαμε ότι ήταν κάτι αμφιλεγόμενο και ότι θα βγει τόσο φορτισμένο.
Είναι κάτι θετικό και διευρύνει τα όρια της σκέψης.
M.L.: Νομίζω ότι η metal κοινότητα αναπαριστάται πολύ λάθος στην κοινωνία. Αν ακούς metal, είσαι ένας ηλίθιος που λατρεύει τον σατανά και θέλει να πίνει μπίρες. Αυτή η λανθασμένη αντίληψη υπάρχει για χρόνια και ειλικρινά δεν βλέπω να κάνουμε πολλά πράγματα για να αλλάξει αυτό. Μπορείς να είσαι μεταλλάς και να είσαι σκεπτόμενο άτομο που έχει άποψη. Δεν είναι το ποτό και τα πάρτι συνέχεια. Είναι σημαντικό για τα συγκροτήματα να βγουν και να πουν κάτι και να δείξουν στον κόσμο ότι είμαστε μια σκηνή όπου όλοι αντιπροσωπεύονται εξίσου. Και έχουμε πράγματα να πούμε. Με εκνευρίζει γιατί σε όλη μου τη ζωή όταν γνωρίζεις κάποιον και του λες ότι ακούς metal σε βάζει σε ένα κουτάκι. Δεν είμαι ηλίθιος, δεν είμαι ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο, είμαι ένας κανονικός άνθρωπος. Απλά τυχαίνει να μου αρέσει η καλύτερη μουσική στον κόσμο. Και τα συγκροτήματα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν και να λένε πράγματα που αξίζουν, ώστε η νέα γενιά να μεγαλώσει με κάποια αίσθηση συνείδησης του τι συμβαίνει γύρω τους.
Από την άλλη έχουμε αρκετές progressive metal μπάντες που αρνούνται τις ρίζες τους στο metal επειδή δέχονται καταπίεση από άλλους
Συμφωνώ απόλυτα.
M.L.: Αρκετά με τους δράκους και τις πριγκίπισσες.
J.E.: Από την άλλη έχουμε αρκετές progressive metal μπάντες που αρνούνται τις ρίζες τους στο metal επειδή δέχονται καταπίεση από άλλους. Και σταματάνε να παίζουν metal, να αποκαλούνται metal. Είναι σημαντικό να έχουν άποψη τα συγκροτήματα και να παραδέχονται ότι είναι metal και να είναι περήφανα για αυτό.
Μ.L.: Κάνω συνέντευξη με τον Joel τώρα. (γέλια) Αλλά επειδή παίζω metal πολύ καιρό και σε progressive μπάντες, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που η prog σκηνή ντρέπεται να συνδέεται με το metal. Σαν μια ψευτoκουλτούρα που κοιτάζει το metal αφ’ υψηλού όταν στην ουσία από εκεί προήλθαμε. Μπορείς να το πεις όπως θες, black, death, prog metal, αλλά αυτό είμαστε και αυτό μας ενώνει όλους και το να ντρέπεσαι για αυτό δείχνει σε όλους εκτός της σκηνής ότι να, αυτοί είναι ηλίθιοι, αλλά εγώ είμαι καλύτερος από αυτούς επειδή παίζω prog και δεν είναι metal είναι rock. Αρκετά με αυτά τα ελιτιστικά. Είναι ηλίθιο γιατί δεν προσφέρουν κάτι νέο στο τραπέζι ή έχουν λόγο να αισθάνονται καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλον. Πολλοί από τους στίχους τους είναι πραγματικά λυπηροί. Πρέπει να υπερασπίζεσαι αυτά που θες να θίξεις και να μην φοβάσαι. Η progressive μουσική των ‘70s που θαυμάζουμε (Pink Floyd, Genesis) μιλάει για κοινωνικά θέματα και διαδηλώσεις. Οι Beatles και ο John Lennon μίλαγαν για το να ακολουθείς τα όνειρά σου, ένα ουτοπικό μέλλον. Αυτό έχει χαθεί σήμερα. Όλοι λένε για το πόσο θλιμμένοι είναι σήμερα. Ή για το αν ευθυγραμμίζονται κάποιοι πλανήτες ή όχι.
Νομίζω ότι αρκετοί καλλιτέχνες στο metal φοβούνται να χάσουν οπαδούς και για αυτό επιλέγουν να μην πάρουν θέση, να μην εκφράσουν άποψη, να μην πολιτικοποιηθούν.
M.L.: Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Δεν είναι αν πολιτικοποιείσαι, αλλά ότι γίνεσαι μαριονέτα. Δεν αφορά το αν ψηφίζει δεξιά ή αριστερά, αλλά το να πεις έχουμε αυτά τα προβλήματα και δεξιοί και αριστεροί θα δουν ότι όλοι θέλουμε τα ίδια πράγματα. Να είμαστε χαρούμενοι, να είναι τα παιδιά μας χαρούμενα και να είναι να παιδιά των γειτόνων μας χαρούμενα και να έχεις μια καλή ζωή. Οι επιχειρήσεις, η κοινωνία, οι πολιτικοί λένε ότι αυτοί είναι οι καλοί και αυτοί οι κακοί και αυτομάτως αρχίζουν οι διαχωρισμοί και το ίδιο γίνεται και στη σκηνή ανάμεσα στην prog και το metal ή το death και το black metal. Και είναι ηλίθιο.
Ναι, θυμάμαι πρόσφατα σε μια συναυλία των Slayer στην Ελλάδα με τις περισσότερες μπάντες στο billing να είναι ακραίες και να συμμετέχουν μαζί οι Leprous με τον τελευταίο τους δίσκο, ο οποίος είναι λίγο πιο pop, αλλά η αντίδραση από το κοινό ήταν άσχημη.
M.L.: Είναι εντάξει να μην σου αρέσει μια μπάντα. Μπορείς να φύγεις. Επίσης, πρέπει να είσαι πολύ γενναίος για να παίξεις πριν τους Slayer. Έχω δει και εγώ μπάντες που άνοιγαν για τους Slayer να τρώγονται ζωντανές. Αλλά ελπίζω να ξεφύγουμε από αυτό και να δείξουμε ότι είμαστε καλύτεροι. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι θα συνεχίζω να λέω ότι είμαστε metal γιατί αυτό είμαστε και έτσι ταυτοποιούμαστε. Είμαι περήφανος για αυτό. Απλά νομίζω ότι πρέπει να βελτιωθούμε, να αλλάξουμε κάποια πράγματα.
Δεν ξέρω αν το κάνατε επίτηδες, αλλά στο lyric video του "The Antagonist" σε κάποιο σημείο ο παρουσιαστής των ειδήσεων εμφανίζεται σαν τον διάβολο. Είναι αυτή μια αναφορά στα fake news που κυριαρχούν στον κόσμο;
J.E.: Τo video αποτελεί την ερμηνεία του σκηνοθέτη. Νομίζω είναι μια καλή ερμηνεία. Θεωρώ πως είναι κάτι που συμβαίνει σήμερα, οπότε μου αρέσει αυτή η οπτική που έδειξε.
Ναι, νομίζω η πανδημία μας έδειξε σε τι κοινωνία ζούμε. Υπάρχουν, φυσικά, και όμορφα πράγματα που συμβαίνουν
Στην Ελλάδα κάποια μέσα ενημέρωσης έλαβαν αρκετά χρήματα για μια καμπάνια ενάντια στον κορωνοϊό ενώ αντιθέτως η υγειονομική περίθαλψη και τα νοσοκομεία δεν στηρίχθηκαν εξίσου. Οπότε, φαίνεται αυτά τα μέσα ενημέρωσης να στηρίζουν τις ενέργειες της κυβέρνησης, τρομοκρατώντας κατά κάποιον τρόπο το κοινό.
M.L.: Ναι, νομίζω η πανδημία μας έδειξε σε τι κοινωνία ζούμε. Υπάρχουν, φυσικά, και όμορφα πράγματα που συμβαίνουν. Όπως κόσμος που βοηθάει ο ένας τον άλλον. Και φυσικά οι νοσοκόμοι ρισκάρουν τις ζωές τους για να σώσουν κόσμο αλλά οι πολιτικοί άρχισαν να επιτίθενται ο ένας στον άλλον και να χρησιμοποιούν τους θανάτους για να κερδίσουν λίγη παραπάνω εξουσία και οι επιχειρήσεις άρχισαν να αυξάνουν τις τιμές πραγμάτων επειδή ήξεραν ότι δεν μπορούσαμε να πάμε να τα αγοράσουμε και τα χρειαζόμασταν περισσότερο από ποτέ. Η κοινωνία αποτελείται από μια πλειοψηφία ατόμων που προσπαθούν να είναι ευγενικοί ο ένας με τον άλλον και έπειτα έχεις μια μερίδα άπληστων τεράτων που αρμέγουν οτιδήποτε μπορούν από τους υπόλοιπους.
J.E.: Εδώ πρέπει ο κόσμος να μιλήσει και να αντισταθεί στην κυβέρνηση ή τους καταπιεστές αντί να κατηγορεί ο ένας τον άλλον επειδή είναι εύκολο να ξεκινήσεις να κατηγορείς τον γείτονα και να απορροφηθείς με αυτό. Είναι σημαντικό να εστιάζεις να διοχετεύσεις τον θυμό σου στο σωστό μέρος αλλιώς θα σε εκμεταλλευτούν.
Ένα άλλο θέμα που υπάρχει είναι οι καλλιτέχνες. Είδαμε μουσικούς όπως οι Anathema, ένα συγκρότημα με ιστορία, να αποφασίζουν να σταματήσουν για κάποιο καιρό ίσως και για πάντα, επειδή δεν τα έβγαζαν πέρα. Πόσο ριψοκίνδυνο είναι για έναν μουσικό σε αυτήν την περίοδο;
M.L.: Είναι απίθανο, έτσι δεν είναι; Αλλά πιστεύουμε ότι κάπως τα πράγματα αλλάζουν με τρόπο που στο τέλος. Η ενασχόληση με τον πολιτισμό ποτέ δεν πλήρωνε καλά. Κόσμος γύρω σου να πλουτίζει και εσύ να πρέπει να κάνεις και δεύτερη δουλειά για να βγάλεις το μήνα. Αλλά πιστεύουμε ότι αν ζητήσεις τη βοήθεια των οπαδών θα εμφανιστούν. Το έχουμε δει με άλλες μπάντες, εμείς δεν έχει χρειαστεί να έρθουμε σε αυτήν τη θέση. Αλλά αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση θα φτάσουμε και εκεί και πιστεύω ότι η metal σκηνή είναι πολύ ενωμένη όσον αφορά τέτοια θέματα περισσότερο από κάθε άλλο μουσικό στυλ.
Έχουν γίνει αρκετές κινήσεις για το συνεργείο πολλών συγκροτημάτων με την κυκλοφορία t-shirt για παράδειγμα, όπου τα έσοδα δίνονται σε αυτούς τους ανθρώπους. Επίσης, το bandcamp κάθε τόσο δίνει όλα τα έσοδα απευθείας στις μπάντες.
M.L.: Στην περίπτωση μας το bandcamp πουλάει τους δίσκους μας και τα λεφτά πάνε κάπου αλλού. Έχουμε ένα νομικό θέμα, δεν μπορούμε να μιλήσουμε σχετικά. Δεν το ξέραμε ότι πουλάμε δίσκους εκεί, και λάβαμε e-mail από κόσμο που αγόραζε αλλά δεν λάμβανε το άλμπουμ.
Ελπίζω να βρεθεί μια άκρη. Ξεκινήσατε τους Soen σαν ένα συγκρότημα που έμπλεκε στοιχεία κυρίως από τους Tool, τους Opeth και τους Katatonia και τώρα όλοι μπορούν να αναγνωρίσουν αν κάποιο κομμάτι είναι Soen. Έχετε γίνει πλέον αναγνωρίσιμοι. Πόσο δύσκολο είναι να κρατάτε τις επιρροές σας και να τις αφομοιώνεται σε κάτι απολύτως δικό σας;
J.E.: Όταν κάποιος δεν έχει ακούσει μια μπάντα ποτέ προσπαθούν να γραπωθούν από οτιδήποτε. Κάναμε το "Cognitive" και είμαστε μια νέα μπάντα οπότε ο κόσμος ήθελε να μας κατηγοριοποιήσει. Ο ντράμερ παίζει στους Opeth, το "Cognitive" είχε όντως πολλά στοιχεία των Tool, κλπ. Αλλά κάναμε αρκετούς δίσκους από τότε και οι οπαδοί έχουν αρχίσει να κατανοούν ποιος είναι ο ήχος μας. Οπότε αυτό είναι προσωπική άποψη του καθενός.
M.L: Και νομίζω απαιτεί χρόνο όταν ξεκινάς μια νέα μπάντα μέχρι να κάνεις συμβόλαιο με δισκογραφική και να βγάλεις δίσκο. Με εμάς, ωστόσο, έγινε πολύ γρήγορα. Με τρία κομμάτια υπογράψαμε συμβόλαιο και δεν ξέραμε τι συγκρότημα θα είμαστε. Αλλά δουλεύουμε σκληρά και βρίσκουμε που αισθανόμαστε άνετα. Και όσο περισσότερα άλμπουμ κυκλοφορούμε, τόσο περισσότερο αποκτούμε ταυτότητα. Τώρα είμαστε σε πολύ καλό σημείο. Αν ακούσει κάποιος ένα τραγούδι μας, θα μπορέσει να αναγνωρίσει τους Soen.
Ακριβώς. Και ο Joel έχει μεγάλη συμβολή σε αυτό με την πολύ χαρακτηριστική φωνή του.
M.L.: Και έχει πολλά ακόμα να δώσει αυτός ο τύπος. Ειλικρινά σε κάθε δίσκο βλέπεις πόσο προοδεύει. Τα ντραμς είναι ίδια, προσπαθώ να εξελίσσομαι, αλλά οι ικανότητες του Joel βελτιώνονται, και ο χαρακτήρας της φωνής. Η μπάντα αποκτά μια ταυτότητα και δυνατό χαρακτήρα.
Αν φύγει ο τραγουδιστής από μια μπάντα, αλλάζει κατά κάποιον τρόπο και η κατεύθυνση της.
M.L.: Σε μας είναι απίθανο. Ο τρόπος που γράφουμε ο καθένας τα δικά του… Έχουμε ο καθένας την οπτική του, μπορεί το όραμα να είναι ίδιο, αλλά όταν βρισκόμαστε τότε γίνεται μαγικό.
Πόσο πιθανό είναι στο μέλλον να ακούσουμε brutal φωνητικά από τους Soen;
J.E.: Όταν δεν θα το περιμένετε. Μας αρέσει να πηγαίνουμε σε μια διαφορετική κατεύθυνση. Στο παρελθόν δουλέψαμε με τον David Castillo, τον Marcus Jidell, είναι πολύ καλοί παραγωγοί για progressive metal, αλλά πλέον το κάνουν πολλά συγκροτήματα. Οπότε επιλέξαμε να πάμε σε πιο αμερικανικό στυλ. Είμαστε ανοιχτοί σε διαφορετικά πράγματα, αρκεί να τα αισθανόμαστε καλά. Οπότε ποτέ δεν γνωρίζεις.
M.L.: Εμείς οι ίδιοι εκπλήσσουμε τους εαυτούς μας.
J.E.: Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι δεν θα έρθει κάποια δισκογραφική και θα μας πει κάντε αυτό. Είμαστε πολύ γέροι για τέτοια.
Martin, θα ήθελα την άποψη σου, μιας που ξεκίνησες από τους Amon Amarth και έχοντας παίξει και στους Opeth. Τι χρειάζεται για μια νέα μπάντα για να γίνει τόσο μεγάλη;
Μ.L.: Πρέπει να δουλεύεις σκληρά και να έχεις καλό υλικό. Να υπάρχει όραμα και να είσαι εμμονικός με αυτό που κάνεις. Υπάρχουν τόσες μπάντες που δεν μπορείς να μην δώσεις το 100% σου. Και λίγο παραπάνω. Επίσης, πρέπει να είσαι αληθινός σε αυτό που κάνεις και να το λαμβάνει αυτό ο κόσμος. Δεν μπορείς να γράψεις μουσική που δεν σου αρέσει, απλά για να πουλήσεις. Πρέπει να ακολουθήσεις την καρδιά σου. Δεν είναι pop ή hip-hop.
Εκτός, ίσως, από μπάντες όπως οι Metallica, οι AC/DC, οι Judas Priest, οι οποίο θα πουλήσουν ούτως ή άλλως.
M.L.: Φυσικά, αυτοί είναι θρύλοι. Φυσικά θα πουλήσουν.
Θα σε κρατήσω λίγο στο παρελθόν. Έχετε επαφή με τον Martin Mendez (μπάσίστας των Opeth);
M.L.: Έχουμε να μιλήσουμε αρκετά χρόνια. Απομακρυνθήκαμε. Έχουμε οικογένειες, ο καθένας την μπάντα του. Δεν έχουμε τσακωθεί.
Αναρωτιόμουν αν άκουσες τον δίσκο του με τους White Stones.
M.L.: Όχι, δεν το ήξερα αυτό.
Είστε έτοιμοι να κυκλοφορήσετε ένα DVD;
J.E.: Ίσως γίνει. Υπάρχει αρκετό υλικό, αλλά δεν συμβιβαζόμαστε ποτέ με την ποιότητα.
M.L.: Αν κάνουμε DVD, δεν θέλουμε απλά να βιντεοσκοπήσουμε ένα show. Για μένα το DVD πρέπει να σου φανερώνει το συγκρότημα. Να υπάρχει ένας άνθρωπος πολύ κοντά στην μπάντα και είναι κάτι πολύ δύσκολο να γίνει. Θα δούμε.
Για να κλείσουμε σιγά σιγά, θα μου πείτε πέντε αγαπημένους σας δίσκους από το 2020;
M.L.: Δεν μπορώ να βρώ πέντε δίσκους. Ίσως δεν έχω ούτε έναν. (γέλια)
Joel, μια βοήθεια από σένα;
J.E.: Δυστυχώς, ούτε εγώ.
Είναι αρκετά παράξενο, γιατί πολλοί από τους μουσικούς που μιλάμε, δεν παρακολουθούν τη σύγχρονη σκηνή. Και είναι απίθανο που μπορείτε και γράφετε τόσο μοντέρνα, φρέσκια και προοδευτική μουσική χωρίς να ακολουθείτε τη σκηνή.
J.E.: Δεν θέλουμε να ακολουθούμε τη σκηνή, αλλά να την οδηγούμε. (γέλια)
M.L.: Αλήθεια, ακούω πολλά πράγματα και θα μπορούσα να σου πω μερικές μπάντες που είναι φίλοι μας. Αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής. Ακούω πολλούς παλιούς δίσκους. Υπάρχει πολλή καλή μουσική σήμερα, αλλά συνήθως κάπως συνδέεται με τη μελαγχολία.
Ωραία. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ήταν αρκετά διασκεδαστική η συνέντευξη και επιτέλους μπορούσα να σας δω. Θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στους φίλους σας.
J.E.: Κουράγιο. Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να επιστρέψουμε, περάσαμε καταπληκτικά.
M.L.: Το είπα και νωρίτερα. Θέλω πολύ να ξαναέρθουμε εκεί.