Illudium: «Δεν είμαι και η μεγαλύτερη υπέρμαχος του όρου "female-fronted"»

H Shantel Amundson μας ξεναγεί σε όλες τις προεκτάσεις του πνιγηρού δεύτερου δίσκου του ανερχόμενου συγκροτήματός της

Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 19/10/2021 @ 12:59

Δεν είναι σύνηθες φαινόμενο συγκροτήματα να επικαλούνται το σκοτάδι υπό ένα αισιόδοξο και «θετικό» πρίσμα. Ακόμη πιο σπάνιο, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι να εμφανίζονται καλλιτέχνες οι οποίοι προσεγγίζουν τον πειραματισμό ως ζωτική ανάγκη και όχι ως τεχνοκρατικό αυτοσκοπό. Οι Illudium είναι μια τέτοια περίπτωση. Με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου της μπάντας, του ελπιδοφόρου και υποβλητικού "Ash Of The Womb" επιχειρήσαμε μια συζήτηση με τη Shantel Amundson, το άτομο πίσω από το συγκρότημα.

Η Amundson, σε μια εξόχως ειλικρινή συζήτηση, επικοινώνησε με ιδιαίτερη άνεση την ουσία του σκοταδιού που πηγάζει από τις συνθέσεις του σχήματος. Με τη συνέντευξη να προεκτείνεται γύρω από την ανεκτικότητα της metal κοινότητας προς την (ηχητική και όχι μόνο) διαφορετικότητα, καθώς και τις προκλήσεις της πανδημίας, ένα πράγμα μου κατέστη σαφές μετά το πέρας της. Πέραν της υπενθύμισης πως το βίωμα θα παραμένει το κυριότερο συστατικό στην τέχνη, αυτό που εν πολλοίς καθορίζει την τελική ετυμηγορία, είναι η άποψη. Οι Illudium διαθέτουν γενναίες δόσεις και των δύο, με την αξιοπρόσεκτη εξέλιξή τους να οδεύει γοργά προς την εδραίωση.

Illudium - Shantel Amundson

Καλησπέρα Shantel, είμαι ο Αποστόλης και σε καλωσορίζω στο Rocking.gr! Συγχαρητήρια για το νέο σου άλμπουμ! Τι feedback έχεις λάβει μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε;

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Το λιγότερο που μπορώ να πω είναι πως πρόκειται για μοναδική εμπειρία. Δεν είμαι σίγουρη αν έχω έως τώρα εκτιμήσει πλήρως την αγάπη και την εκτίμηση που έχουμε λάβει.

Αυτός είναι ο δεύτερος δίσκος σας, και έρχεται πέντε χρόνια μετά το ντεμπούτο. Νιώθω λες και μιλάμε για εντελώς διαφορετικό κόσμο σε σχέση με τότε. Πως επηρέασε η πανδημία τις ηχογραφήσεις του "Ash Of The Womb";

Σίγουρα πρόκειται για διαφορετικό κόσμο. Ευτυχώς, είχαμε τελειώσει το μεγαλύτερο μέρος των ηχογραφήσεων του δίσκου όταν ξέσπασε η πανδημία. Μάλιστα, είχα κολλήσει Covid το τελευταίο χρονικό διάστημα των ηχογραφήσεων, οπότε ήταν ένα ζήτημα αυτό. Παρουσίαζα έντονο πυρετό και είχα ανάγκη σημαντική ποσότητα από υγρά ενώ ολοκλήρωνα τα τελευταία takes των φωνητικών. Καταλήξαμε προς το τέλος να δουλέψουμε εξ’ αποστάσεως, αλλά ευτυχώς αυτό δεν ήταν κάτι ιδιαίτερα δύσκολο να οργανωθεί, εφόσον αφορούσε το μέρος του mixing και του mastering.

Οι μουσικοί και οι ακροατές προσαρμόστηκαν γρήγορα στις συνθήκες της πανδημίας

Πόσο δύσκολο ήταν για μια ανερχόμενη μπάντα του underground να κυκλοφορήσει δίσκο μέσα στην πανδημία, χωρίς την προοπτική ζωντανών εμφανίσεων; Ποιες ήταν οι προσδοκίες αλλά και οι θυσίες σου για αυτή την κυκλοφορία;

Θεωρώ πως ήταν ιδιαίτερα αφύσικο για πολλούς καλλιτέχνες το να προσπαθήσουν να παρουσιάσουν τη μουσική τους σε νέους ακροατές χωρίς τη δυνατότητα να παίξουν ζωντανά. Παρά αυτές τις δυσκολίες, πιστεύω πως τόσο οι μουσικοί όσο και οι ακροατές προσαρμόστηκαν γρήγορα σε αυτές τις συνθήκες. Κατά κάποιο τρόπο οι καλλιτέχνες δημιούργησαν έντονους δεσμούς με τους οπαδούς τους παρά την απουσία συναυλιών. Αυτού του είδους η ειλικρίνεια μπροστά σε ένα τέτοιο πρόβλημα, πραγματικά ορίζει όλα όσα αγαπώ στην τέχνη. Δίχως να θέλω να παραθέσω ένα μακρύ κατάλογο όσων θυσίασα για αυτή την κυκλοφορία, θα ήθελα να δηλώσω πως η υποστήριξη που έλαβα έχει σίγουρα υπερβεί τις προσδοκίες του τι θεωρούσα πως θα συνέβαινε αν κυκλοφορούσα τον συγκεκριμένο δίσκο. Πόσο μάλλον μέσα σε μια παγκόσμια πανδημία.

Το "Ash Of The Womb" είναι ο πρώτος σου δίσκος με τη Prophecy Records. Πώς προέκυψε η συνεργασία;

Νομίζω πως η ιστορία έχει ως εξής: O Martin Koller μας πήρε χαμπάρι κατά τη διάρκεια της εμφάνισής μας στο φεστιβάλ Thirst For Light V. Η Prophecy Productions έχει υπάρξει ανέκαθεν μια από τις αγαπημένες μου δισκογραφικές, και είχαμε μόλις ξεκινήσει τις προεργασίες για αυτό που κατέληξε να είναι ο νέος μας δίσκος, οπότε, όπως ήταν φυσικό, ήταν τιμή μας και ανυπομονούσαμε να ξεκινήσουμε τη συνεργασία μας. 

Ελπίζω πως κάποια άτομα θα νιώσουν ένα μέρος από το συναισθηματικό ταξίδι που αντιπροσωπεύει αυτός ο δίσκος

Η Prophecy είναι γνωστή, μεταξύ άλλων, για μπάντες όπως οι Lantlôs and Alcest, καθοριστικά σχήματα του λεγόμενου "blackgaze". Λαμβάνοντας υπόψη πως, κατά τη γνώμη μου, το "Ash Of the Womb" ταιριάζει σε αυτή την ταμπέλα, το θεωρεί έξτρα βάρος πως αυτό το άλμπουμ θα πρέπει να πιάσει ένα συγκεκριμένο ποιοτικό πήχη;

Όχι, όχι καθόλου. Εκτιμώ τη συσχέτιση και τρέφω μεγάλο σεβασμό σε αυτές τις μπάντες, αλλά ποτέ δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα να κατατάξω τους Illudium σε ένα ιδίωμα, άσε που πιστεύω πως είμαι ο πιο σκληρός κρητής του εαυτού μου. Συνεπώς, πιστεύω πως το έξτρα βάρος που ανέφερες μου ανήκει, έως ένα βαθμό. Ειλικρινά απλώς ελπίζω πως κάποια άτομα θα μπορέσουν να νιώσουν ένα μέρος από το συναισθηματικό ταξίδι που αντιπροσωπεύει αυτός ο δίσκος για εμένα μουσικά, και ό,τι και εάν ακούν όσον αφορά τις επιρροές ή τα ιδιώματα είναι εντάξει για εμένα. Βασικά, είμαι αρκετά περίεργη. 

Υπήρξε την προηγούμενη δεκαετία μια τάση για metal μουσικούς να βυθίζονται μέσα στον πειραματισμό

Τι είναι αυτό, που κατά τη γνώμη σου, έκανε το blackgaze, ή ας πούμε τις post-rock/shoegaze επιρροές στο extreme metal τόσο κυρίαρχες τα προηγούμενα χρόνια; Υπάρχει κάποιου είδους ανάγκη για μια ένα πιο «ελπιδοφόρο» σκοτάδι;

Θεωρώ πως υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να απαντήσω αυτή την ερώτηση. Αν ειδωθεί το ζήτημα απλώς και μόνο από μια ιστορική οπτική, κυριαρχούσε αυτός ο συγκρητισμός στη μουσική των ‘90s, μέσα στον οποίο ωρίμασαν πολλοί καλλιτέχνες όπως και του λόγου μου. Οπότε, αυτό το ενδιαφέρον στην ανάμειξη ιδιωμάτων διασταυρώθηκε με άλλες πτυχές της ταυτότητάς μας, πάρε για παράδειγμα κάποιον που μεγάλωσε ακούγοντας παράλληλα black metal και άλλα μουσικά ρεύματα εξίσου τις τελευταίες δεκαετίες. Νιώθω πως υπήρξε την προηγούμενη δεκαετία μια τάση για metal μουσικούς να βυθίζονται μέσα στον πειραματισμό, ίσως και του να επικεντρωθούν προς πιο ελαφριά και ονειρικά στοιχεία της δουλειάς τους.

Πιστεύω πως σίγουρα υπήρχε μια ανάγκη για αυτό, δεν ήταν απλά η θέληση για προέκταση των ορίων του heavy metal, αλλά και μια προσπάθεια ώστε να καταφέρουν οι μουσικοί να ενσωματώσουν με αυθεντικό τρόπο τους εαυτούς τους μέσα στην τέχνη τους. Υπάρχει μια ευρεία παρανόηση πως οι metalheads ακούνε απλά και μόνο metal, λες και δεν είμαστε δυναμικά ανθρώπινα πλάσματα ικανά να έχουμε πολλαπλά ενδιαφέροντα, ή να ψαχνόμαστε ενεργά με διαφορετικά μουσικά είδη.

Illudium - Shantel Amundson

Θα ήθελα να εμβαθύνω στο συγκεκριμένο ζήτημα. Πιστεύω πως το metal, στο παρόν, επεκτείνεται και αναδιαμορφώνεται διαρκώς, ικανό να ενωθεί με σχεδόν κάθε άλλο είδος μουσικής. Στον αντίποδα, σημαντικό μέρος του κοινού είναι πιουρίστες. Έχεις νιώσει, ως καλλιτέχνιδα, αρίας σε κάποια μουσική σκηνή; Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες σε αυτή;

Έχω εμπλακεί με πολλές μουσικές κοινότητες, αρχής γενομένης από punk και metal συναυλίες από την ηλικία των 12. Όντας μια μουσικός, και κατ’ επέκταση άτομο, με γυναικείο σώμα, υπήρξαν πολλές περιστάσεις που εξέλαβα την κριτική και τη διάκριση από τους άνδρες μουσικών κοινοτήτων. Δεν φοβήθηκα ποτέ να ενταχθώ εκεί που ένιωθα πως άνηκα, και θεωρώ πως εξαιτίας του ότι διαθέτω ένα αρκετά ευρύ κοινωνικό δίκτυο μουσικών, η φήμη και η ισχυρή μου προσωπικότητα με προστάτεψαν από πολλά στερεότυπα που υπό άλλες συνθήκες μπορεί να βίωνα. Για εμένα αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα σε μια μουσική σκηνή και μια μουσική κοινότητα. Είναι η εμπειρία μιας κοινότητας (σ.σ. "communitas") όπου όλα τα μέλη είναι ίσα και ικανά να βιώσουν από κοινού μια συλλογική εμπειρία ενώ συμμετέχουν στη ζωντανή μουσική.

Όσο πιο πολύ χρόνο και αφοσίωση αφιερώνεις στην τέχνη σου τόσα περισσότερα ανακαλύπτεις για τον εαυτό σου ως καλλιτέχνη

Εντοπίζω σημαντική εξέλιξη και πρόοδο στον δίσκο. Ήταν οι επιρροές, οι εμπειρίες και οι μέθοδοι συγγραφής διαφορετικές αυτή τη φορά σε σχέση με το "Septem"; Ποια ήταν τα πιο σημαντικά «μαθήματα» που σε διαμόρφωσαν στο ενδιάμεσο;

Α, ξεκάθαρα. Όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω το "Septem" είχα μόλις κλείσει τα 20. Άκουγα πολύ Krautrock και Doom metal εκείνη την περίοδο. Πραγματικά, ήταν η πρώτη μου εμπειρία ως αυτόνομη συνθέτης, ήμουν πολύ νέα και ανυπομονούσα να εξωτερικεύσω οποιαδήποτε μορφή της τέχνης μου δίχως να με απασχολούσε ιδιαίτερα η παραγωγή ή το πώς θα εκλαμβανόταν. Είναι δύσκολο να το αναλύσω με άλλο τρόπο πέραν του ότι, όπως κάθε άλλο πάθος ή ενδιαφέρον, έτσι και εδώ όσο περισσότερο χρόνο και αφοσίωση αφιερώνεις στην τέχνη σου τόσα περισσότερα ανακαλύπτεις για τον εαυτό σου ως καλλιτέχνη. Οι συνθετικές μέθοδοι ήταν μια πιο έμφυτη διαδικασία για μένα, κάτι που ανέκαθεν με προκαλούσε. Νομίζω πως το πιο σημαντικό μάθημα που πήρα, ήταν η σημασία πού είχε για εμένα, το να μην αφήνω το υλικό να τελματώνει, αλλά να το ηχογραφώ ώστε να αποτυπώνω τον κόσμο μέσα στον οποίο γεννήθηκε και όλα όσα συμβολίζει η περίοδος κατά την οποία ηχογραφήθηκε.

Προέρχεσαι από την California, αν δεν απατώμαι. Τι είναι αυτό που σε εμπνέει εκεί πέρα ώστε να γράφεις σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική; Επίσης, πως είναι η κατάσταση εκεί έπειτα από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές;

Η California θεωρείται μια από τις πιο βιοποικιλόμορφες πολιτείες των Η.Π.Α., και είναι σπίτι μιας σειράς από εντελώς διαφορετικά οικοσυστήματα. Διαθέτει παράκτια τροπικά δάση, υψίπεδα με ερήμους, θαμνώδεις εκτάσεις και δάση, και οι πετρώδεις ακτογραμμές της όχι απλώς με εμπνέουν αλλά με καθορίζουν με πολλούς τρόπους. Μεγάλωσα στα βουνά του Santa Cruz, με την οικογένεια διασκορπισμένη κατά μήκος όλης της πολιτείας, και ένα από τα πράγματα που συνεχίζουν να με εμπνέουν είναι το πείσμα της ζωής. Η φυσική και η πολιτισμική ιστορία της California επικεντρώνεται επί της ουσίας γύρω από έννοιες όπως η διαφορετικότητα, η προσαρμοστικότητα και η ανθεκτικότητα. Η California διαθέτει 33 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων, τα οποία καθίστανται όλο και περισσότερο ευάλωτα προς την πυρκαγιά και την κλιματική αλλαγή, ειδικά όταν απουσιάζει η διαχείριση γης από αυτόχθονες πληθυσμούς. Οι περίοδοι των πυρκαγιών επεκτείνονται διαρκώς, και η ξηρασία είναι όλο και χειρότερη. Η κατάσταση είναι θλιβερή.

Illudium - Ash Of The Womb

Το "Ash Of The Womb" ηχεί ως ένα όλο, όπου κάθε κομμάτι συνεισφέρει στο ενοποιημένο τελικό προϊόν. Υπάρχει κάποιο θεματικό concept στον δίσκο; Επίσης, θα ήθελες να εξξηγήσεις το νόημα του τίτλου;

Μεγάλο μέρος του δίσκου επικεντρώνεται στη διάδραση ζωής και θανάτου, και ειδικά στους τρόπους που αυτές οι θεματικές ενυπάρχουν η μια εντός της άλλης. Η Γέννηση και η καταστροφή είναι δύο κυρίαρχα στοιχεία στον δίσκο, συσχετισμένα με την ανθρώπινη εμπειρία αλλά και με τους τρόπους που καταστρέφουμε τον πλανήτη. Η μητρική ηθική και η μεταθανάτια γέννα είναι επίσης ένα ζήτημα αφόρητο και πολύ προσωπικό σε μένα, και αποφάσισα να το τιμήσω θεματικά σε αυτό τον δίσκο, καθώς επίσης και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να συντηρήσουμε αλλήλους κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Ο τίτλος "Ash of the Womb" αντλεί από αυτά τα συνδεδεμένα στοιχεία, ενώ αναπαριστά και τον τρόπο που σκοτώνουμε αργά και βασανιστικά τον πλανήτη μας. Η φωτιά, ως στοιχείο δημιουργίας είναι επίσης ένα καθοριστικό μέρος στο άλμπουμ. Η ζωή επιστρέφει.

Ήθελα να τιμήσω τους τρόπους με τους οποίους μια νέα ζωή αναδύεται μέσα από την καταστροφή

Το "Soma Sema" επιλέχθηκε ως το πρώτο single του άλμπουμ, συνοδευόμενο από ένα ταιριαστό video clip. Γιατί αυτό το κομμάτι και περί τίνος πρόκειται;

Επέλεξα αυτό το κομμάτι ως single, επειδή ειλικρινά ενώνει πολλά από τα στοιχεία και τις προαναφερθείσες θεματικές του δίσκου. Την εποχή που έγραψα το "Soma Sema", ο ωκεανός μου παρείχε παρηγοριά σε μια δυσκολία που θα αντιμετώπιζα σύντομα, και λειτουργούσε ως υπενθύμιση προς εμένα να παραδίνομαι στα κύματα, σε όλη την ορμή αλλά και την ευγένειά τους. Αυτό το κομμάτι είναι για εμένα μια πνευματική και μια σωματική εμπειρία, μια απόδοση τιμών στους τρόπους με τους οποίους φροντίζουμε και αγαπάμε τον συνάνθρωπο, καθώς και του τι πραγματικά σημαίνει το να θυσιάσεις εαυτόν για τη δημιουργία μιας νέας ζωής.

Το βλέπουμε αυτό και στην ανθρωπότητα, στο πως με τους οποίους ανταποδίδουμε τη φροντίδα που λάβαμε ως νήπια προς τους γηραιότερους, αλλά μοιραζόμαστε αυτό το στοιχείο με όλες τις μορφές ζωής. Ήθελα να τιμήσω τους τρόπους με τους οποίους μια νέα ζωή αναδύεται μέσα από την καταστροφή, και να αναστοχαστώ το πώς μπορούμε να προεκτείνουμε το χέρι μας και να βοηθήσουμε τους άλλους και το σπίτι μας ειδικά σε τέτοιες δύσκολες εποχές.

Ακούγοντας τον δίσκο ξεχώρισα αμέσως το "Madrigal". Αρχικά, είναι οι Ulver πηγή έμπνευσης για τους Illudium (Νομίζω καταλαβαίνεις γιατί ρωτάω!); Κατά δεύτερον, πως προέκυψε αυτό το τρομερά heavy riff στο κουπλέ; Είναι εξαιρετικό!

Οφείλω να χαμογελάσω εδώ επειδή ακούω το "Shadows Of The Sun" καθώς μιλάμε, αν και πρέπει να παραδεχθώ πως το "Bergtatt" είναι ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ όλων των εποχών (σ.σ. δικαίως). Χρησιμοποιώ πολλά alternate κουρδίσματα (το BADF#AD ειδικά το εκτιμώ πολύ αν και δεν το αξιοποιώ σε αυτό το κομμάτι) και μου αρέσει να χάνομαι ενώ πειραματίζομαι με αυτά. Δεν είμαι πολύ σίγουρη για το εάν συλλαμβάνω κάποιες ιδέες ή για το εάν προκύπτουν μέσω του αυτοσχεδιασμού και απλά τις ακολουθώ. Νομίζω το δεύτερο ήταν και η προέλευση αυτού του riff, και αγαπώ πολύ τον τρόπο που το τραγούδι εξελίσσεται γύρω του. 

Illudium - Shantel Amundson

Πέραν του εναρκτήριου "Aster", όλα τα υπόλοιπα κομμάτια διαρκούν από 7 έως 9 λεπτά, μεταδίδοντας ένα post/doom vibe. Μπήκες σε καμία φάση σε «πειρασμό» να συνθέσεις συντομότερα τραγούδια; Σε τι κορύφωση στοχεύεις με αυτά τα εκτενή κτισίματα;

Γενικά μιλώντας, δυσκολεύομαι πολύ να γράψω κομμάτια κάτω των 7 λεπτών, και αυτό συγκεκριμένα είναι αληθές όσον αφορά το υλικό των Illudium. Είναι κάτι που μόλις πρόσφατα ξεκίνησα να επιχειρώ, και ακόμη φαντάζει ιδιαίτερα βεβιασμένο ή ατελές. Δεν ήταν ποτέ στην ιδιοσυγκρασία μου να έχω μια στέρεη ιδέα για τη δομή ενός κομματιού, ή να τακτοποιώ ιδέες μέσα σε μια συγκεκριμένη φόρμα ή μοτίβο. Έχω την τάση να πειραματίζομαι με την κατεύθυνση που μου φαντάζει εκείνη τη στιγμή ταιριαστή. Είναι αυτή μεγάλη ώθηση από την έμπνευση που οφείλω να ακολουθήσω, και μόλις καταφτάσω στο τέλος θα επιστρέψω πίσω για να βελτιώσω ή να αναδιοργανώσω μέρη. Οπότε, ελπίζω πως αυτό απαντάει στην ερώτησή σου για τα κτισίματα και την κορύφωση, είναι εγγενώς ενστικτώδεις και αχανή αισθήματα σε ηχητική μορφή.

Το τελευταίο τραγούδι ονομάζεται "Where Death And Dreams Do Manifest", τίτλος που θεωρώ περιγράφει ιδανικά τη συνολική αύρα του δίσκου. Νομίζω μάλιστα πως διαθέτει και τις καλύτερες φωνητικές σου γραμμές. Πως τις εμπνεύστηκες και που αναφέρεται η σύνθεση;

Σε ευχαριστώ! Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από το ποίημα του Edgar Allan Poe ονόματι "Dreams", και είναι ένα ιδιαίτερα προσωπικό τραγούδι. Έχω στο παρελθόν αρνηθεί να αναλύσω το που αναφέρεται το κομμάτι, αλλά θα σου πω πως δημιουργήθηκε σε μια περίοδο όπου είχα μια πολύ επίπονη εμπειρία γύρω από τον θάνατο. Όπως σου ανέφερα και προηγουμένως, ήμουν πολύ άρρωστη κατά τις ηχογραφήσεις του κομματιού. Έδωσα τα πάντα, και βασικά μου ήταν πολύ δύσκολο να το ακούσω για αρκετό χρονικό διάστημα, δεδομένου του πόσο κρυφό ήταν το νόημα του για εμένα. Αυτή η τελευταία ηχογράφηση κατά τη γνώμη μου πραγματικά συνενώνει όλο τον δίσκο, κατά κάποιο τρόπο καταλήγει με τρόπο που σε γυρίζει στην αρχή.

Δεν υπάρχει χώρος για σεξισμό, ρατσισμό, ομοφοβία και ξενοφοβία στο μέλλον αυτής της καλλιτεχνικής έκφρασης

Θα ήθελα τώρα να σου κάνω μερικές πιο γενικές ερωτήσεις. Πόσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα να έχει μια extreme metal μπάντα σήμερα; Έχεις αντιμετωπίσει σχετικά εμπόδια με τους Illudium ή άλλο σου project;

Έχω ήδη τοποθετηθεί για αυτό ελαφρώς προηγουμένως, αλλά χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να εμβαθύνω παραπάνω. Υπάρχουν πολλά βεβιασμένα συμπεράσματα, τα οποία, αν και απογοητευτικά, δεν με εκπλήσσουν καθώς συνεχίζω την περιήγησή μου ως καλλιτέχνιδα. Αν και κατανοώ τη χρήση του, δεν είμαι και η μεγαλύτερη υπέρμαχος του όρου "female-fronted", και παρατηρώ τόσο στον Τύπο όσο και γενικότερα στη σκηνή πολλές υποθέσεις για τον ρόλο μου στην τέχνη. Συχνά αποκαλούμαι ως η «τραγουδίστρια» της μπάντας, ή γίνεται η υπόθεση πως ο «σύζυγός μου» συνθέτει τη μουσική αντί εμού, όταν στην πραγματικότητα είμαι solo μουσικός που γράφει τα πάντα στο σχήμα και πραγματοποιώ όλα τα arrangements (και είμαι και με βεβαιότητα ανύπαντρη, χαχα).

Ήμουν σχετικά τυχερή ώστε να μην βρεθώ αντιμέτωπη με πολλά εμπόδια, εκτός από αρκετά μισογυνικά σχόλια και μια γενικότερη απαξίωση της σοβαρότητας μου ως μουσικού. Θα μπορούσα να αφιερώσω μια ολόκληρη συνέντευξη για να συζητάω αυτό το θέμα, αλλά υποθέτω πως το πιο σημαντικό πράγμα για μένα ήταν πως δεν υπάρχει χώρος για σεξισμό, ρατισμό, ομοφοβία και ξενοφοβία γενικότερα στο μέλλον αυτής της καλλιτεχνικής έκφρασης.

Illudium - Shantel Amundson

Υπάρχουν σύγχρονοι καλλιτέχνες που θαυμάζεις; Αν ναι, γιατί; Επίσης, αν μπορούσες να επιλέξεις πέντε δίσκους από την προηγούμενη δεκαετία, ποιοί θα ήταν;

Τρέφω απεριόριστο σεβασμό και θαυμασμό για την πλειοψηφία των καλλιτεχνών με τους οποίους έχω μοιραστεί τη σκηνή, ή με τους οποίους συνυπήρξα στους ίδιους μουσικούς κύκλους και κοινότητες. Υφίσταται αυτή η αμοιβαία σχέση αλληλοτροφοδότησης με τη δημιουργικότητά μας, και το να είμαστε σε θέση να την αναζωογοννούμε μέσω των ζωντανών μας εμφανίσεων, με τρόπο που να μας επιτρέπει να την επιστρέφουμε στους δημιουργικούς μας χώρους, διαιωνίζει αυτό τον κύκλο.

Αυτή η δεύτερη ερώτηση είναι αρκετά ζόρικη ε; Μόνο πέντε; Σου παραθέτω μερικά που μου ήρθαν αμέσως στο μυαλό. Δυστυχώς φοβάμαι πως αν αρχίσω να σου αναλύω το γιατί τα επέλεξα, κινδυνεύω να γράψω νουβέλα:

1. Dead Can Dance - "Anastasis" 
2. Kauan - "Sorni Nai" 
3. Lantlôs - ".neon" 
4. Yob - "Clearing The Path To Ascend"
5. Marriages - "Salome"

Τελευταία ερώτηση, και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου! Το "Ash Of The Womb" θα κυκλοφορήσει σύντομα (η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε πριν την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου). Ποια είναι τα μελλοντικά σου καλλιτεχνικά πλάνα;

Έχουμε προγραμματίσει κάποιες συναυλίες για τη νέα χρονιά, αλλά η προτεραιότητά μου τώρα είναι να ολοκληρώσω τον επόμενο δίσκο μας. Δεν μπορώ να αποκαλύψω προς το παρόν πολλές λεπτομέρειες, αλλά περίμενε να εμφανιστούμε σε διεθνή φεστιβάλ, μαζί με μερικές επίλεκτες συναυλίες εδώ στις Η.Π.Α.

  • SHARE
  • TWEET